Εγκατέλειψε μια Επικερδή Επιχείρησι
ΤΟ ΝΑ κερδίζη κανείς 500 έως 700 δολλάρια ημερησίως επί επτά ημέρες την εβδομάδα δεν φαίνεται να είναι κάτι που δελεάζει; Τι θα μπορούσε ποτέ να κάμη κάποιον να εγκαταλείψη μια τέτοια επικερδή επιχείρησι και να αναλάβη εργασία ως θυρωρός;
Σε μια συνέλευσι περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σρέβεπορτ της Λουιζιάνας κάποιος άνθρωπος αφηγήθηκε το πώς έκαμε μια τέτοια αλλαγή. Και εξήγησε:
‘Είχα μεγαλώσει σ’ ένα περιβάλλον εγκλήματος. Ακόμη σαν παιδί του σχολείου ήμουν αρχηγός μιας συμμορίας νέων και απειλούσαμε τους συμμαθητάς μας με ξυλοδαρμό για να τους εξαναγκάσωμε να μας παραδώσουν τα χρήματα που είχαν για το μεσημεριανό τους φαγητό.
’Όταν μεγάλωσα, δύο από τα αδέλφια μου εργάζονταν ήδη ως θυρωροί. Ο ένας απ’ αυτούς ήλθε σε επαφή με τους Μάρτυρας του Ιεχωβά και αφού μελέτησε τις Γραφές έγινε και αυτός Μάρτυς κι εβοήθησε και τον άλλον αδελφό μου, που ήταν στην ίδια εργασία, να γίνη Μάρτυς. Ο τρίτος μου αδελφός, όμως, ήταν απατεών και επαγγελματίας εγκληματίας. Εγώ ακολουθούσα τα βήματά του.
’Και οι δυο μας μπλεχτήκαμε με την πώλησι ναρκωτικών. Πουλώντας ηρωίνη κέρδιζα 500 με 700 δολλάρια επτά ημέρες την εβδομάδα. Για μένα το χρήμα δεν αποτελούσε αντικειμενικό σκοπό. Μερικές φορές πλησίαζα έναν από τους αδελφούς μου που ήταν Μάρτυς και του πρόσφερα χρήματα, δείχνοντάς του ένα τσεκ των εκατό δολλαρίων. Σταθερά αρνιόταν να τα δεχθή, διότι εγνώριζε την πηγή της προελεύσεώς τους. Ομοίως ηρνείτο να πάρη τροφή και ρουχισμό που του έδινα για την πολυμελή οικογένεια του.
’Το 1954 ο μεγαλύτερος αδελφός μου κι εγώ συλληφθήκαμε και καταδικασθήκαμε σε φυλάκιση για πώλησι ναρκωτικών. Αν και προσωπικά ακόμη δεν ενδιαφερόμουν για ό,τι οι δυο μου αδελφοί αποκαλούσαν «αλήθεια», άρχισα να ενδιαφέρωμαι για τη Γραφή στη φυλακή. Και αυτό έγινε γιατί όλο εκείνο που οι κρατούμενοι συνήθως συζητούσαν ήταν τα πολιτικά και η θρησκεία. Κι έτσι για ν’ αποκτήσω επιχειρήματα στο θέμα της θρησκείας έγραψα σ’ ένα από τα αδέλφια μου να μου στείλη έντυπο ύλη. Με επισκέφθηκε προσωπικά και μου έφερε ένα βιβλίο με Γραφικά εδάφια διευθετημένα σύμφωνα με μερικά κύρια θέματα. Άρχισα να οπλίζωμαι με επιχειρήματα άνετα. Οι δυο μου αδελφοί που ήσαν Μάρτυρες άρχισαν να με επισκέπτωνται κάθε εβδομάδα και να με διδάσκουν περισσότερα γύρω από τη Γραφή.
’Μετά την απόλυσί μου από τις φυλακές το 1956 κατενόησα την υποκρισία και την έλλειψι αγάπης στον κόσμο. Έτσι άρχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρας του Ιεχωβά και να παρακολουθώ τις συναθροίσεις στην αίθουσα της Βασιλείας. Οι πρώην γνωστοί μου, τοξικομανείς, απόρησαν για την πορεία μου. Μερικές φορές συμμετείχα στο έργο του αγρού με Μάρτυρες του Ιεχωβά, ακόμη στεκόμουν και στις γωνίες των δρόμων διαφημίζοντας τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Μερικοί τοξικομανείς που με εγνώριζαν από πριν με προσπερνούσαν με το αυτοκίνητο και κατόπιν έφερναν βόλτα το τετράγωνο δύο και τρεις φορές για να βεβαιωθούν ότι ήμουν εγώ. Δείχνοντας ότι δεν επίστευαν ακόμη ότι είχα αλλάξει, με πλησίαζαν για ν’ αγοράσουν ναρκωτικά, νομίζοντας ότι αυτό ήταν απλώς ένας άλλος τρόπος για να πουλώ περισσότερη ηρωίνη. Είναι περιττόν να πω ότι απομακρύνονταν με μεγαλύτερη απορία.
’Με τον καιρό κι εγώ, επίσης, έγινα Μάρτυς του Ιεχωβά. Ανέλαβα το επάγγελμα των δύο αδελφών μου κάνοντας εργασία θυρωρού. Η δουλειά αυτή δεν είναι τόσο επικερδής σαν κι εκείνη που είχα, αλλά μου έχει φέρει πλήρη ικανοποίησι γιατί μπορώ να συντηρώ την οικογένειά μου και έχω το προνόμιο να υπηρετώ ως προεδρεύων διάκονος στην τοπική εκκλησιαστική συνάθροισι.’
Έτσι, εγκατέλειψε την οικονομικώς επικερδή εργασία ναρκωτικών με τον σκοπό ‘να θησαυρίση εις εαυτόν θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, διά να απολαύση την αιώνιον ζωήν.’—1 Τιμ. 6:19.