Σκεφθήτε Λίγο τα Οστά Σας
ΕΧΕΤΕ σκεφθή πόσο αριστουργηματικά είναι κατασκευασμένα τα οστά σας; Αποτελούν σχέδιο και έργο των χειρών του ίδιου του Δημιουργού. Ένας από τους πιο εξέχοντες βιολογικούς μηχανικούς του κόσμου, ο Δρ Τζων Λένιχαν, συζητώντας τις απαιτήσεις που είναι απαραίτητες για την ύπαρξι οστών στο ανθρώπινο σώμα, είπε προσφάτως τα εξής:
«Τα οστά, που είναι τα βασικά στοιχεία στο σκελετό, πρέπει να είναι αλύγιστα αλλά όχι πολύ αλύγιστα, επειδή είναι καλύτερο να υποχωρούν σε κάποιο βαθμό κάτω από πίεσι παρά να σπάζουν. Οι δυνάμεις που είναι πιθανόν να επιδράσουν στα οστά, ή σ’ ένα δομικό υλικό, κατατάσσονται σε δύο κύρια είδη, στη συμπίεσι και στην έντασι. Όταν μεταφέρετε μια βαρειά βαλίτσα, τα οστά των βραχιόνων σας υφίστανται έντασι. Όταν πηδήσετε από μια σκάλα, τα οστά των ποδών σας υφίστανται συμπίεσι.»
Αλλά τι θα λεχθή για τα οστά σας; Ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις; Ο Δρ Λένιχαν συνεχίζει:
«Μερικά υλικά, όπως είναι η πέτρα, αντέχουν στη συμπίεσι, αλλά όχι στην έντασι. Το ξύλο, εξ άλλου, αντέχει στην έντασι αλλά είναι αδύνατο στη συμπίεσι, ιδιαίτερα όταν αυτή η δύναμις εφαρμόζεται κατά την κατεύθυνσι των ινών. Είναι δυνατόν βέβαια να βρη κανείς υλικά, όπως είναι το ατσάλι, που είναι αρκετά ανθεκτικά και στη συμπίεσι και στην έντασι—αλλά ο προσδιορισμός για τα οστά είναι πιο ακριβής, διότι τα οστά πρέπει να είναι πολύ ελαφρά· τα διακόσια και πλέον οστά του ανθρωπίνου σκελετού έχουν συνολικό βάρος μόνον 20 πάουντς (9 κιλά). Ο συνδυασμός ελαφρότητος και δυνάμεως επιτυγχάνεται στον σκελετό με μεθόδους τις οποίες οι μηχανικοί μόνον τώρα αρχίζουν ν’ αντιλαμβάνωνται και να μιμούνται.»
Αυτά μόνο μπορούν να λεχθούν για τα οστά σας; Όχι, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε πολύ περισσότερα για το μοναδικό τους σχέδιο και τις ικανότητές των. Ο Δρ. Λένιχαν προσέθεσε: «Μια άλλη σπουδαία απαίτησις για τα οστά είναι ότι πρέπει να διατηρήσουν τη λειτουργία των καθ’ ον χρόνον μεγαλώνουν. Όταν ένα ζευγάρι παπούτσια δεν μας κάνουν πια επειδή είναι πολύ μικρά, τα πετάμε και αγοράζομε καινούργια. Τα οστά των ποδών, επομένως, μεγαλώνουν σταθερά επί δεκαοκτώ ως είκοσι χρόνια και συγχρόνως εκτελούν την κανονική τους εργασία.»
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. «Τρίτον, τα οστά πρέπει να αυτοθεραπεύωνται. Αν σπάση κάποιος άξων σε μια μηχανή, τον αντικαθιστούμε με κάποιον καινούργιο. Αλλά αν σπάση κάποιο οστό, αναμέναμε να θεραπευθή μόνο του και, σε λίγο, να γίνη όπως ήταν και πριν. Τελικά, τα οστά πρέπει να έχουν την ικανότητα να συναρθρούνται, δηλαδή, να ταιριάζουν πλήρως το ένα με το άλλο ώστε η δύναμις και η ισχύς να μπορούν να μετατοπίζωνται. Οι αρθρώσεις όπου ενώνονται τα οστά πρέπει να αυτολιπαίνωνται.»
Αφού περιέγραψε τον απαραίτητο προσδιορισμό για το εσωτερικό μας δομικό σύστημα, ο Δρ Λένιχαν κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Η ύλη που ανταποκρίνεται σ’ αυτόν τον δύσκολο προσδιορισμό είναι κατασκευασμένη μ’ έναν τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να εφευρεθή από μηχανικούς, χημικούς ή επιστήμονες που ασχολούνται με την ύλη.» Αλλά ο Θεός εφεύρε αυτό τον τρόπο. Μας έδωσε τα οστά.—Ιώβ 10:11.