Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;
Μπορεί ο Θεός να Κάμη τα Πάντα;
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ Θεός, ο Ιεχωβά, είναι παντοδύναμος και απεριόριστα σοφός. Βρίσκεται πάντοτε στο ‘ζενίθ’ των ικανοτήτων του. Κατάλληλα γίνεται η εξής αναγνώρισις στις Άγιες Γραφές: «Άξιος είσαι, Ιεχωβά, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.» (Αποκάλ. 4:11, ΜΝΚ) Ως Δημιουργός, έχει γνώσι και δύναμι πολύ μεγαλύτερες από την ικανότητα κατανοήσεως των θνητών ανθρώπων. Μπορεί να κάνη εκείνα που είναι ανθρωπίνως αδύνατα.
Σε μια περίπτωσι, ο Υιός του Θεού διεβεβαίωσε τους μαθητάς του: «Παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά.» (Ματθ. 19:26) Αλλά εννοούσε μ’ αυτό ότι ο Θεός μπορεί να κάνη τα πάντα, ότι τίποτα απολύτως δεν είναι αδύνατον γι’ Αυτόν;
Η δήλωσις του Ιησού Χριστού πρέπει να κατανοηθή έχοντας υπ’ όψιν το ζήτημα το οποίο συνεζητείτο. Λίγο πριν απ’ αυτό, ο Ιησούς είχε δείξει πόσο δύσκολο θα ήταν για ένα πλούσιο να περάση στη βασιλεία των ουρανών, λέγοντας: «Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος δια τρυπήματος βελόνης παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.» (Ματθ. 19:24) Εφόσον εκείνο τον καιρό η κυβερνώσα τάξις αποτελείτο από πλουσίους, αυτά τα λόγια ήλθαν σαν πραγματική έκπληξις στους μαθητάς. Αυτοί ρώτησαν: «Τις λοιπόν δύναται να σωθή;» Δηλαδή, αφού ένας πλούσιος δεν μπορεί να εισέλθη στη βασιλεία του Θεού, ποιος τότε μπορεί να σωθή; Ο Ιησούς απήντησε: «Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον είναι, παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά.»—Ματθ. 19:25, 26.
Πράγματι, είναι αδύνατον για τους ατελείς ανθρώπους ν’ αποδειχθούν δίκαιοι και άξιοι σωτηρίας. Ο σοφός Βασιλεύς Σολομών παρετήρησε τα εξής: «Δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επί της γης, όστις να πράττη το καλόν και να μη αμαρτάνη.» (Εκκλησ. 7:20) Έτσι, η διευθέτησις του Θεού για να εξιλεωθούν οι αμαρτίες μας μέσω του Ιησού Χριστού, είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίον είναι δυνατή η σωτηρία. Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης έγραψε τα εξής: «Αυτός ο Ιησούς Χριστός είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών, και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου.»—1 Ιωάν. 2:2.
Αλλά υπάρχουν εμπόδια, τα οποία βρίσκονται στον δρόμο ενός ατόμου το οποίο δέχεται το μέσον του Θεού για σωτηρία. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωσι των πλουσίων. Ίσως να μην έχουν πνευματικές τάσεις αλλά να εμπιστεύονται στα πλούτη των μάλλον και όχι στον Ύψιστο. (1 Τιμ. 6:17) Αν είναι υπερήφανοι για τα πλούτη των και τη θέσι των, δεν θέλουν να συγκαταλεγούν μεταξύ των περιφρονημένων μαθητών του Ιησού Χριστού, πολλοί από τους οποίους είναι πολύ πτωχοί. Η στάσις των ίσως ομοιάζει με τη στάσι των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών στον πρώτον αιώνα μ.Χ., οι οποίοι είπαν τα εξής για τον Ιησού: «Μήπως τις εκ των αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν ή εκ των Φαρισαίων; Αλλ’ ο όχλος ούτος, όστις δεν γνωρίζει τον νόμον, είναι επικατάρατοι.» (Ιωάν. 7:48, 49) Επίσης, συχνά η ταχεία απόκτησις πλούτου έχει ως αποτέλεσμα την καταπάτησι των δικαιωμάτων των άλλων, την αμαρτία εναντίον των άλλων. Μια Γραφική παροιμία λέγει τα εξής: «Όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος.» (Παροιμ. 28:20) Για ν’ αποκτήση σωτηρία, ο ατελής αμαρτωλός άνθρωπος πρέπει να μετανοήση απ’ αυτά τα πράγματα και να εγκαταλείψη την εσφαλμένη στάσι του και τις συνήθειες. Ανθρωπίνως ίσως αυτό φαίνεται αδύνατο. Με τη βοήθεια του Θεού, όμως, ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να το πετύχη, αν πραγματικά το επιθυμή.
Επομένως, τα λόγια «παρά τω Θεώ τα πάντα είναι δυνατά» πρέπει να κατανοηθούν σύμφωνα με τα συμφραζόμενα. Δεν πρέπει να εφαρμόζωνται στα υπερβολικά όρια κάθε περιπτώσεως. Αυτά τα λόγια αναφέρονται συγκεκριμένα στο μεγαλειώδες έργο σωτηρίας του Παντοδυνάμου.
Ας εξετάσωμε επίσης τη δήλωσι του αγγέλου Γαβριήλ προς την Μαρία: «Ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ.» (Λουκ. 1:37) Ο άγγελος δεν έλεγε ότι ο Θεός μπορεί να κάνη οτιδήποτε, άσχετα του τι μπορεί να είναι αυτό. Αντιθέτως, έδειχνε ότι υπήρχε αιτία για εμπιστοσύνη σε ό,τι διακηρύττει η δηλώνει ο Θεός ότι είναι ο σκοπός Του.
Στη Μαρία είχε λεχθή ότι, ως παρθένος, θα γεννούσε τον Υιό του Υψίστου. (Λουκ. 1:30-33) Αυτό ήταν ανθρωπίνως αδύνατον. Γι’ αυτό, η Μαρία ερώτησε: «Πώς θέλει είσθαι τούτο, επειδή άνδρα δεν γνωρίζω;» Απαντώντας στην ερώτησί της, ο Γαβριήλ συνέχισε: «Πνεύμα άγιον θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει· δια τούτο και το γεννώμενον εκ σου άγιον θέλει ονομασθή Υιός Θεού. Και ιδού, Ελισάβετ η συγγενής σου και αυτή συνέλαβεν υιόν εις το γήρας αυτής, και ούτος είναι μην εκτός εις αυτήν την καλουμένην στείραν· διότι ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ.»—Λουκ. 1:34-37.
Η περίπτωσις της στείρας Ελισάβετ η οποία έμεινε έγκυος έδειξε ότι ο Ιεχωβά Θεός, μέσω του πνεύματός του, μπορούσε να εκτελέση αυτό που είχε δηλώσει μέσω του αγγέλου Γαβριήλ στη Μαρία. Με πίστι, η Μαρία απήντησε: «Ιδού, η δούλη του Κυρίου· γένοιτο εις εμέ κατά τον λόγον σου.»—Λουκ. 1:38.
Πριν από αιώνες, ο Ιεχωβά Θεός είχε κάνει το ανθρωπίνως αδύνατον με το ν’ αρχίση τη γραμμή των απογόνων που θα ωδηγούσαν στον Υιό που θα γεννούσε η Μαρία. Αυτό έγινε με το ν’ αναζωογονήση τις αναπαραγωγικές δυνάμεις του ηλικιωμένου Αβραάμ και της στείρας συζύγου του Σάρρας. Σχολιάζοντας το σημείο αυτό, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε: «Και μη ασθενήσας κατά την πίστιν [ο Αβραάμ], δεν εσυλλογίσθη το σώμα αυτού ότι ήτο ήδη νενεκρωμένον, εκατονταετής περίπου ων, και την νέκρωσιν της μήτρας της Σάρρας· ουδέ εδίστασεν εις την επαγγελίαν του Θεού δια της απιστίας, αλλ’ ενεδυναμώθη εις την πίστιν, δοξάσας τον Θεόν, και πεποιθώς ότι εκείνο, το οποίον υπεσχέθη, είναι δυνατός και να εκτελέση.» (Ρωμ. 4:19-21) «Δια τούτο και εξ ενός, μάλιστα νενεκρωμένου, εγεννήθησαν καθώς τα άστρα του ουρανού κατά το πλήθος, και ως η άμμος η παρά το χείλος της θαλάσσης, ήτις δεν δύναται να αριθμηθή.»—Εβρ. 11:12.
Έτσι, μπορούμε να δούμε ότι ο Θεός μπορεί να κάνη οτιδήποτε βρίσκεται σε αρμονία με τον σκοπό του. Οι υποσχέσεις του είναι βέβαιο ότι θα εκπληρωθούν.
Ο Ιεχωβά Θεός, δεν μπορεί να ενεργήση αντίθετα μ’ αυτό που είναι—ο άγιος, πάνσοφος και παντοδύναμος Θεός. Γι’ αυτόν τον λόγον, υπάρχουν πράγματα που απλώς δεν μπορεί να κάμη και δεν τα κάμη.
Παραδείγματος χάριν, ο Ιεχωβά δεν μπορεί να είναι άδικος. Η Αγία Γραφή μάς λέγει: «Μη γένοιτο να υπάρχη εις τον Θεόν αδικία, και εις τον Παντοδύναμον ανομία.» (Ιώβ 34:10) Γι’ αυτό, είναι αδύνατον για τον Θεό να επιδοκιμάζη τα έργα των ανόμων. Ο Εβραίος προφήτης Αββακούμ έγραψε τα εξής γι’ αυτόν: «Οι οφθαλμοί σου είναι καθαρώτεροι παρά ώστε να βλέπης τα πονηρά, και δεν δύνασαι να επιβλέπης [με επιδοκιμασία] εις την ανομίαν.» (Αββακ. 1:13) Είναι επίσης ένας Θεός αληθείας και συνεπώς ο Χριστιανός απόστολος Παύλος μίλησε γι’ αυτόν ως τον ‘αψευδή Θεόν.’—Τίτον 1:2.
Ασφαλώς λοιπόν αξίζει να εναποθέτωμε στον Παντοκράτορα Θεό την πλήρη εμπιστοσύνη μας. Τίποτα δεν μπορεί να τον κάνη ν’ αποτύχη στην εκπλήρωσι των δηλώσεων και υποσχέσεών του. «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις είναι δυνατά παρά τω Θεώ,» είπε ο Ιησούς Χριστός. (Λουκ. 18:27) Μπορούμε να εξαρτώμεθα από τον Ιεχωβά Θεό, διότι δεν μπορεί να ψευσθή, ούτε να ενεργήση με κάποιον άλλο τρόπο, αντίθετα μ’ αυτό που είναι. Αφού δεν μπορεί να κάνη άσχημα πράγματα, έχομε μια στερεά βάσι για πίστι στην εκπλήρωσι όλων των υποσχέσεων που βρίσκονται στον Λόγο του, την Αγία Γραφή.