Κεφάλαιο 17
Διδάσκει τον Νικόδημο
ΕΝΩ ο Ιησούς παρευρίσκεται στο Πάσχα του 30 Κ.Χ., εκτελεί αξιοπρόσεκτα σημεία, δηλαδή θαύματα. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σ’ αυτόν. Ο Νικόδημος, που είναι μέλος του Σάνχεδριν, του Ιουδαϊκού ανώτατου δικαστηρίου, εντυπωσιάζεται και θέλει να μάθει περισσότερα. Γι’ αυτό, επισκέπτεται τον Ιησού μέσα στη νύχτα εκμεταλλευόμενος το σκοτάδι, ίσως επειδή φοβάται ότι, αν τον δει κάποιος, θα μειωθεί η υπόληψή του στα μάτια των άλλων Ιουδαίων ηγετών.
‘Ραβί’, λέει, ‘γνωρίζουμε ότι εσύ ως δάσκαλος έχεις έρθει από τον Θεό· γιατί κανένας δεν μπορεί να εκτελεί αυτά τα σημεία που εκτελείς εσύ, εκτός αν είναι ο Θεός μαζί του’. Απαντώντας, ο Ιησούς λέει στον Νικόδημο ότι για να μπει κανείς στη Βασιλεία του Θεού πρέπει ‘να αναγεννηθεί’.
Ωστόσο, πώς μπορεί να αναγεννηθεί κανείς; ‘Μήπως μπορεί να μπει δεύτερη φορά στη μήτρα της μητέρας του και να γεννηθεί;’ ρωτάει ο Νικόδημος.
Όχι, δεν σημαίνει αυτό το να αναγεννηθεί κάποιος. ‘Αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και πνεύμα’, εξηγεί ο Ιησούς, ‘δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία του Θεού’. Όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε και κατέβηκε το άγιο πνεύμα πάνω του, τότε γεννήθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο ‘από νερό και πνεύμα’. Μέσω της διακήρυξης που ακούστηκε τότε από τον ουρανό, ‘Αυτός είναι ο Γιος μου τον οποίο επιδοκίμασα’, ο Θεός ανήγγειλε ότι είχε γεννήσει έναν πνευματικό γιο ο οποίος είχε την προοπτική να μπει στην ουράνια Βασιλεία. Αργότερα, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., άλλοι βαφτισμένοι θα λάβουν άγιο πνεύμα και μ’ αυτόν τον τρόπο θα αναγεννηθούν κι αυτοί ως πνευματικοί γιοι του Θεού.
Αλλά ο ρόλος του ξεχωριστού ανθρώπινου Γιου του Θεού είναι ζωτικός. ‘Όπως ακριβώς ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο’, λέει ο Ιησούς στον Νικόδημο, ‘έτσι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί, ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να έχει αιώνια ζωή’. Ναι, όπως εκείνοι οι Ισραηλίτες, τους οποίους είχαν δαγκώσει δηλητηριώδη φίδια, έπρεπε να κοιτάξουν το χάλκινο φίδι για να σωθούν, έτσι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ασκήσουν πίστη στον Γιο του Θεού για να σωθούν από τη θνήσκουσα κατάστασή τους.
Τονίζοντας το στοργικό ρόλο του Ιεχωβά στο ζήτημα αυτό, ο Ιησούς λέει στη συνέχεια στον Νικόδημο: ‘Ο Θεός αγάπησε τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Γιο του το μονογενή, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή’. Έτσι, εδώ στην Ιερουσαλήμ, έξι ακριβώς μήνες αφότου έχει αρχίσει τη διακονία του, ο Ιησούς κάνει σαφές ότι αυτός είναι το μέσον που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά Θεός για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.
Στη συνέχεια, ο Ιησούς εξηγεί περαιτέρω στον Νικόδημο: ‘Επειδή ο Θεός απέστειλε τον Γιο του στον κόσμο, όχι για να κρίνει αυτός τον κόσμο’, δηλαδή όχι για να τον κρίνει δυσμενώς ή να τον κατακρίνει, καταδικάζοντας την ανθρώπινη φυλή σε καταστροφή. Αντίθετα, όπως λέει ο Ιησούς, αυτός στάλθηκε ‘για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού’.
Επειδή φοβόταν, ο Νικόδημος ήρθε να βρει τον Ιησού μέσα στο σκοτάδι. Είναι λοιπόν ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Ιησούς ολοκληρώνει τη συζήτηση που έχει μαζί του λέγοντας: ‘Αυτή είναι η βάση για την κρίση, ότι το φως [προσωποποίηση του οποίου αποτελούσε ο Ιησούς με τη ζωή και τις διδασκαλίες του] ήρθε στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι μάλλον παρά το φως, επειδή τα έργα τους ήταν πονηρά. Γιατί αυτός που κάνει κακά πράγματα μισεί το φως και δεν έρχεται στο φως, για να μην ελεγχθούν τα έργα του. Αλλά εκείνος που κάνει ό,τι είναι αληθινό έρχεται στο φως, για να γίνουν τα έργα του φανερά ως έργα που έγιναν σε αρμονία με τον Θεό’. Ιωάννης 2:23–3:21· Ματθαίος 3:16, 17· Πράξεις 2:1-4· Αριθμοί 21:9.
▪ Τι υποκινεί τον Νικόδημο να κάνει αυτή την επίσκεψη, και γιατί έρχεται τη νύχτα;
▪ Τι σημαίνει να ‘αναγεννηθεί’ κανείς;
▪ Πώς περιγράφει παραστατικά ο Ιησούς το ρόλο που παίζει ο ίδιος στη δική μας σωτηρία;
▪ Τι σημαίνει το ότι ο Ιησούς δεν ήρθε για να κρίνει τον κόσμο;