Κεφάλαιο 42

Επιπλήττει τους Φαρισαίους

Ο ΙΗΣΟΥΣ υποστηρίζει ότι αν εκβάλλει τα δαιμόνια με τη δύναμη του Σατανά, τότε ο Σατανάς έχει διαιρεθεί σε αντιμαχόμενες παρατάξεις. ‘Ή θα κάνετε το δέντρο καλό, οπότε θα είναι και ο καρπός του καλός’, συνεχίζει, ‘ή θα κάνετε το δέντρο σάπιο και θα είναι και ο καρπός του σάπιος· γιατί από τον καρπό του γνωρίζεται το δέντρο’.

Είναι ανόητο να κατηγορούν τον καλό καρπό, δηλαδή την εκβολή δαιμονίων, λέγοντας ότι είναι αποτέλεσμα της υπηρεσίας του Ιησού προς τον Σατανά. Αν ο καρπός είναι καλός, το δέντρο δεν μπορεί να είναι σάπιο. Αντίθετα, η σάπια καρποφορία των Φαρισαίων με τις γελοίες κατηγορίες και την αβάσιμη εναντίωση προς τον Ιησού αποδεικνύει ότι αυτοί οι ίδιοι είναι σάπιοι. ‘Γεννήματα οχιάς’, αναφωνεί ο Ιησούς, ‘πώς μπορείτε να λέτε καλά λόγια αφού εσείς είστε πονηροί; Γιατί από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα’.

Αφού τα λόγια μας αντανακλούν την κατάσταση της καρδιάς μας, αυτά που λέμε παρέχουν τη βάση για κρίση. ‘Σας βεβαιώνω’, λέει ο Ιησούς, ‘ότι οι άνθρωποι θα λογοδοτήσουν τη Μέρα της Κρίσης για κάθε άχρηστο λόγο που θα πουν· γιατί τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν’.

Παρ’ όλα τα δυναμικά έργα του Ιησού, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ζητούν: ‘Δάσκαλε, θέλουμε να δούμε ένα σημείο από σένα’. Αν και εκείνοι συγκεκριμένα οι άντρες από την Ιερουσαλήμ ίσως δεν έχουν δει οι ίδιοι τα θαύματά του, υπάρχουν αδιάψευστες αποδείξεις γι’ αυτά τα θαύματα από αυτόπτες μάρτυρες. Έτσι, ο Ιησούς λέει στους Ιουδαίους ηγέτες: ‘Γενιά πονηρή και μοιχαλίδα ζητάει να δει σημείο, αλλά σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά του προφήτη’.

Ο Ιησούς συνεχίζει εξηγώντας τι εννοεί: ‘Όπως δηλαδή ο Ιωνάς ήταν στην κοιλιά του κήτους τρεις μέρες και τρεις νύχτες, έτσι και ο Γιος του ανθρώπου θα είναι μέσα στη γη τρεις μέρες και τρεις νύχτες’. Όταν ο Ιωνάς βγήκε από το κήτος που τον είχε καταπιεί ήταν σαν να αναστήθηκε, άρα ο Ιησούς προλέγει ότι θα πεθάνει και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί. Όμως οι Ιουδαίοι ηγέτες, ακόμα και όταν ο Ιησούς αργότερα ανασταίνεται, απορρίπτουν ‘το σημείο του Ιωνά’.

Έπειτα, ο Ιησούς λέει ότι οι Νινευίτες, που μετανόησαν με το κήρυγμα του Ιωνά, θα σηκωθούν στην κρίση και θα κατακρίνουν τους Ιουδαίους οι οποίοι απορρίπτουν τον Ιησού. Παρόμοια, κάνει σύγκριση με τη βασίλισσα της Σεβά, που ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου για να ακούσει τη σοφία του Σολομώντα και θαύμασε για όσα είδε και άκουσε. ‘Αλλά να’, παρατηρεί ο Ιησούς, ‘εδώ υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από τον Σολομώντα’.

Ο Ιησούς μετά λέει μια παραβολή για κάποιον από τον οποίο βγαίνει ένα ακάθαρτο πνεύμα. Αυτός όμως δεν γεμίζει τον κενό χώρο με καλά πράγματα κι έτσι καταλαμβάνεται από εφτά πονηρότερα πνεύματα. ‘Έτσι θα γίνει και μ’ αυτήν εδώ την πονηρή γενιά’, λέει ο Ιησούς. Το έθνος Ισραήλ αρκετές φορές είχε καθαριστεί και διορθωθεί—σαν να αναχωρούσε προσωρινά ένα ακάθαρτο πνεύμα. Αλλά το ότι το έθνος απέρριψε τους προφήτες του Θεού, και μάλιστα έφτασε στο σημείο να εναντιωθεί στον ίδιο τον Χριστό, αποκαλύπτει ότι η πονηρή κατάστασή του είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι ήταν στην αρχή.

Ενώ μιλάει ο Ιησούς, έρχονται η μητέρα και οι αδελφοί του και στέκονται στην άκρη του πλήθους. Του λέει λοιπόν κάποιος: ‘Να, η μητέρα και οι αδελφοί σου στέκονται έξω και θέλουν να σου μιλήσουν’.

‘Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι οι αδελφοί μου;’ ρωτάει ο Ιησούς. Απλώνοντας το χέρι του προς τους μαθητές του, λέει: ‘Να η μητέρα μου και οι αδελφοί μου! Επειδή όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου, αυτός είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα μου’. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Ιησούς δείχνει ότι, άσχετα με το πόσο στενοί είναι οι δεσμοί που τον δένουν με τους συγγενείς του, η σχέση που έχει με τους μαθητές του είναι ακόμα στενότερη. Ματθαίος 12:33-50· Μάρκος 3:31-35· Λουκάς 8:19-21.

▪ Πώς αποτυγχάνουν οι Φαρισαίοι να κάνουν και το ‘δέντρο’ και τον ‘καρπό’ καλό;

▪ Ποιο είναι ‘το σημείο του Ιωνά’, και πώς το απορρίπτουν αργότερα;

▪ Πώς είναι το έθνος Ισραήλ τον πρώτο αιώνα σαν αυτόν από τον οποίο βγήκε ένα ακάθαρτο πνεύμα;

▪ Πώς τονίζει ο Ιησούς τη στενή σχέση που έχει με τους μαθητές του;