Κεφάλαιο 127
Ταφή την Παρασκευή—Άδειος ο Τάφος την Κυριακή
ΤΩΡΑ είναι αργά το απόγευμα της Παρασκευής, και το Σάββατο της 15ης Νισάν θα αρχίσει με τη δύση του ήλιου. Το νεκρό σώμα του Ιησού κρέμεται χαλαρό στο ξύλο, αλλά οι δυο ληστές δίπλα του είναι ακόμα ζωντανοί. Το απόγευμα της μέρας που προηγείται του Σαββάτου ονομάζεται Παρασκευή (Προετοιμασία), επειδή τότε οι άνθρωποι ετοιμάζουν φαγητά και τελειώνουν όποια άλλη βιαστική εργασία έχουν η οποία δεν μπορεί να μείνει για μετά το Σάββατο.
Το Σάββατο που θα αρχίσει σε λίγο δεν είναι μόνο ένα κανονικό Σάββατο (έβδομη μέρα της εβδομάδας), αλλά είναι επίσης διπλό, ή ‘μεγάλο’, Σάββατο. Λέγεται έτσι επειδή τυχαίνει να πέφτει ημέρα Σάββατο η 15η Νισάν, η οποία είναι η πρώτη μέρα της εφταήμερης Γιορτής των Αζύμων (και θεωρείται πάντοτε Σάββατο, όποια μέρα της εβδομάδας κι αν είναι).
Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, τα σώματα δεν πρέπει να μένουν κρεμασμένα στο ξύλο τη νύχτα. Γι’ αυτό οι Ιουδαίοι ζητούν από τον Πιλάτο να επισπευστεί ο θάνατος αυτών που ήταν για εκτέλεση με το να τους σπάσουν τα πόδια. Οι στρατιώτες λοιπόν σπάνε τα πόδια των δυο ληστών. Αλλά επειδή απ’ ό,τι φαίνεται ο Ιησούς είναι νεκρός, τα δικά του πόδια δεν τα σπάνε. Αυτό εκπληρώνει το εδάφιο: ‘Ούτε ένα κόκαλό του δεν θα συντριφθεί’.
Ωστόσο, για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Ιησούς είναι πράγματι νεκρός, ένας από τους στρατιώτες μπήγει μια λόγχη στα πλευρά του Ιησού. Η λόγχη διατρυπά την περιοχή της καρδιάς, και αμέσως βγαίνει αίμα και νερό. Ο απόστολος Ιωάννης, που είναι αυτόπτης μάρτυρας, αναφέρει ότι αυτή η ενέργεια εκπληρώνει ένα άλλο εδάφιο: ‘Θα κοιτάξουν σ’ Αυτόν τον οποίο διατρύπησαν’.
Παρών στην εκτέλεση είναι και ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του Σάνχεδριν από την πόλη της Αριμαθαίας. Αυτός αρνήθηκε να ψηφίσει υπέρ της άδικης ενέργειας που έκανε το ανώτατο δικαστήριο εις βάρος του Ιησού. Ο Ιωσήφ είναι στην πραγματικότητα μαθητής του Ιησού, αν και φοβάται να το φανερώσει αυτό. Τώρα όμως βρίσκει το θάρρος και πηγαίνει στον Πιλάτο για να ζητήσει το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος καλεί τον υπεύθυνο αξιωματικό, και αφού ο αξιωματικός επιβεβαιώνει ότι ο Ιησούς είναι νεκρός, ο Πιλάτος διατάζει να παραδοθεί το σώμα.
Ο Ιωσήφ παίρνει το σώμα και το τυλίγει σ’ ένα καθαρό ύφασμα καλής ποιότητας, ετοιμάζοντάς το έτσι για την ταφή. Τον βοηθάει ο Νικόδημος, ένα άλλο μέλος του Σάνχεδριν. Κι αυτός επίσης δεν έχει ομολογήσει ότι πιστεύει στον Ιησού, επειδή φοβάται μη χάσει τη θέση του. Αλλά τώρα φέρνει ένα δοχείο που περιέχει περίπου εκατό ρωμαϊκά λίτρα, δηλαδή 33 κιλά, σμύρνα και ακριβή αλόη. Τυλίγουν το σώμα του Ιησού σε επιδέσμους που περιέχουν αυτά τα αρώματα, έτσι όπως συνηθίζουν οι Ιουδαίοι να ετοιμάζουν τα σώματα για την ταφή.
Κατόπιν αποθέτουν το σώμα στο καινούριο μνήμα που ανήκει στον Ιωσήφ και είναι λαξευμένο σε βράχο μέσα σ’ έναν κήπο εκεί κοντά. Τελικά, κυλούν μια μεγάλη πέτρα μπροστά στον τάφο. Για να ολοκληρωθεί η ταφή πριν από το Σάββατο, η ετοιμασία του σώματος γίνεται βιαστικά. Γι’ αυτό, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου του Μικρού, που πιθανόν βοηθούν στην ετοιμασία, τρέχουν στο σπίτι για να ετοιμάσουν κι άλλα αρώματα και μύρα. Μετά το Σάββατο, σκοπεύουν να περιποιηθούν περισσότερο το σώμα του Ιησού, προκειμένου να διατηρηθεί επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Την επομένη, ημέρα Σάββατο, οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι πηγαίνουν στον Πιλάτο και λένε: ‘Κύριε, θυμηθήκαμε ότι αυτός ο απατεώνας είπε τότε που ζούσε: «Έπειτα από τρεις μέρες θα εγερθώ». Γι’ αυτό δώσε διαταγή να ασφαλιστεί ο τάφος μέχρι την τρίτη μέρα, μην τυχόν έρθουν οι μαθητές του και τον κλέψουν και πουν στο λαό, «Εγέρθηκε από τους νεκρούς!» και αυτή η τελευταία απάτη θα είναι χειρότερη από την πρώτη’.
‘Έχετε φρουρά’, απαντάει ο Πιλάτος. ‘Πηγαίνετε να τον ασφαλίσετε όπως ξέρετε εσείς’. Πηγαίνουν λοιπόν αυτοί και ασφαλίζουν τον τάφο σφραγίζοντας την πέτρα και τοποθετώντας Ρωμαίους στρατιώτες για φύλακες.
Νωρίς το πρωί της Κυριακής η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, μαζί με τη Σαλώμη, την Ιωάννα και άλλες γυναίκες, φέρνουν αρώματα στον τάφο για να περιποιηθούν το σώμα του Ιησού. Στο δρόμο λέει η μια στην άλλη: ‘Ποιος θα κυλήσει την πέτρα από την πόρτα του μνήματος για μας;’ Αλλά όταν φτάνουν εκεί, διαπιστώνουν ότι έχει γίνει σεισμός και ότι ένας άγγελος του Ιεχωβά έχει κυλήσει την πέτρα. Οι φύλακες έχουν φύγει, και ο τάφος είναι άδειος! Ματθαίος 27:57–28:2· Μάρκος 15:42–16:4· Λουκάς 23:50–24:3, 10· Ιωάννης 19:14, 31–20:1· 12:42· Λευιτικόν 23:5-7· Δευτερονόμιον 21:22, 23· Ψαλμός 34:20· Ζαχαρίας 12:10.
▪ Γιατί ονομάζεται Παρασκευή η μέρα που προηγείται του Σαββάτου, και τι είναι το ‘μεγάλο’ Σάββατο;
▪ Ποια εδάφια εκπληρώνονται σε σχέση με το σώμα του Ιησού;
▪ Πώς συσχετίζονται ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος με την ταφή του Ιησού, και ποια σχέση έχουν με τον Ιησού;
▪ Τι ζητούν οι ιερείς από τον Πιλάτο, και πώς αποκρίνεται αυτός;
▪ Τι συμβαίνει νωρίς το πρωί της Κυριακής;