ΒΗΡΥΛΛΟΣ

Ημιδιαφανές ή αδιαφανές ορυκτό που αποτελείται από πυριτικό άλας του αργιλίου και του βηρυλλίου. Είναι σκληρότερο από το χαλαζία και έχει συνήθως κιτρινοπράσινο χρώμα, αλλά μερικές φορές είναι πράσινο, κίτρινο, γαλάζιο, λευκό, αχνοκόκκινο ή άχρωμο. Η σκουροπράσινη βήρυλλος λέγεται σμαράγδι, η γαλαζοπράσινη ακουαμαρίνα, ενώ η ροζ ποικιλία ονομάζεται μοργανίτης. Η βήρυλλος βρίσκεται συνήθως σε γρανιτικά πετρώματα με τη μορφή εξάπλευρων κρυστάλλων. Έχουν ανακαλυφτεί μεμονωμένοι κρύσταλλοι βηρύλλου που ζυγίζουν πάνω από 25 τόνους.

Η βήρυλλος ήταν πολύ δημοφιλές πετράδι στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν ωραία κοίλα ανάγλυφα (ιντάλια) από βήρυλλο και οι Ρωμαίοι διαμόρφωναν τους φυσικούς κρυστάλλους σε κρεμαστά σκουλαρίκια. Η βήρυλλος αναφέρεται μόνο μία φορά στις Γραφές (NE, ΜΝΚ, ΒΑΜ, ΜΠΚ), ως το όγδοο θεμέλιο του τείχους της Νέας Ιερουσαλήμ.—Απ 21:2, 19, 20.