ΣΤΙΓΜΑ
Ορισμένοι ειδωλολάτρες καυτηρίαζαν ή χάραζαν τη σάρκα των δούλων, δημιουργώντας πάνω τους διαφόρων ειδών στίγματα που αποτελούσαν σημείο ιδιοκτησίας. Ο Ιεχωβά προείπε ότι οι υπεροπτικές γυναίκες του Ιούδα, ως δούλες ξένων κατακτητών, θα κατέληγαν να έχουν «στίγμα [εβρ., κι] αντί ομορφιάς».—Ησ 3:24.
Ενίοτε, οι λάτρεις των ειδώλων αποτύπωναν πάνω τους το όνομα, το έμβλημα ή το ομοίωμα του ψεύτικου θεού τους για να δηλώσουν την αφοσίωσή τους σε αυτόν. Η εσκεμμένη παραμόρφωση της σάρκας απαγορευόταν υπό το Μωσαϊκό Νόμο. (Λευ 19:28) Σύμφωνα με το Νόμο, το μόνο σημάδεμα που μπορούσε να γίνει ποτέ σε δούλο ήταν το τρύπημα του αφτιού όποιου ζητούσε με τη θέλησή του να υπηρετεί τον κύριό του «στον αιώνα».—Δευ 15:16, 17.
Ο Παύλος έγραψε στους Γαλάτες: «Φέρω στο σώμα μου τα στίγματα ενός δούλου του Ιησού». (Γα 6:17) Ο Παύλος είχε υποστεί μεγάλη σωματική κακοποίηση λόγω της Χριστιανικής του υπηρεσίας, η οποία αναμφίβολα είχε αφήσει στο σάρκινο σώμα του κάποιες ουλές, επιβεβαιώνοντας τον ισχυρισμό του ότι ήταν πιστός δούλος του Ιησού Χριστού. (2Κο 11:23-27) Αυτές οι ουλές μπορεί να ήταν τα στίγματα που εννοούσε. Ή μπορεί να αναφερόταν στη ζωή που ζούσε ως Χριστιανός, εκδηλώνοντας τον καρπό του πνεύματος, καθώς έφερνε σε πέρας το έργο της Χριστιανικής του διακονίας.—Βλέπε ΣΗΜΑΔΙ, 1.