ΑΠΑΤΗ
Εσκεμμένη παραπλάνηση, δολιότητα ή διαστρέβλωση της αλήθειας που αποσκοπεί στο να κάνει κάποιον να αποχωριστεί ένα πολύτιμο πράγμα που του ανήκει ή να εκχωρήσει κάποιο νόμιμο δικαίωμα. Η εβραϊκή λέξη η οποία αποδίδεται “διαπράττω απάτη” (‛ασάκ· Λευ 6:2) σημαίνει βασικά ότι κάποιος καταχράται τη δύναμή του, την ισχύ του ή την εξουσία που ασκεί σε άλλους. Κατά συνέπεια, αποδίδεται επίσης “καταδυναστεύω”. (Εκ 4:1· Ησ 52:4) Το ρήμα ἀποστερέω του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει «στερώ, κατακρατώ· δεν αποδίδω κάτι που υποσχέθηκα· αφαιρώ με απάτη ή βία». (1Κο 7:5· Μαρ 10:19· 1Τι 6:5) Το ουσιαστικό δόλος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου (Μαρ 7:22) αποδίδεται επίσης «εξαπάτηση».—Πρ 13:10.
Η απάτη, όπως εξετάζεται στην Αγία Γραφή, συνδέεται γενικά με τις επαγγελματικές σχέσεις. Ο νόμος του Θεού απαγορεύει την ανεντιμότητα στις επιχειρηματικές συναλλαγές. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να συμπεριφέρονται έντιμα ο ένας προς τον άλλον. Ο Νόμος παρείχε συγκεκριμένα προστασία στο μισθωτό εργάτη. (Λευ 19:13· Δευ 24:14· παράβαλε Ιακ 5:4.) Ο Ιησούς Χριστός συμπεριέλαβε την απαγόρευση της αποστέρησης με απατηλά μέσα στις «εντολές» του Θεού. (Μαρ 10:19) Υπό τη διαθήκη του Νόμου, αν κάποιος διέπραττε απάτη σε βάρος του πλησίον του και αργότερα μετανοούσε και αποκάλυπτε το ζήτημα ομολογώντας την πράξη του, έπρεπε να αποδώσει στο αδικημένο μέλος το πλήρες ποσό συν το ένα πέμπτο του, καθώς επίσης να προσφέρει προσφορά για ενοχή στον Ιεχωβά.—Λευ 6:1-7.
Οι ψεύτικες θρησκείες θεωρούνται και αυτές μορφή απάτης στις Γραφές. Όταν ο Παύλος κατέκρινε έντονα τον Ελύμα το μάγο, ο Ελύμας πατάχθηκε με τύφλωση για την εξαπάτηση και τη φαυλότητα που ασκούσε “διαστρέφοντας τις ορθές οδούς του Ιεχωβά”. (Πρ 13:8-11) Ο Παύλος διόρθωσε επίσης τους Χριστιανούς στην Κόρινθο που πήγαιναν ο ένας τον άλλον στο δικαστήριο, δηλώνοντας ότι με αυτόν τον τρόπο αδικούσαν και αποστερούσαν τους αδελφούς τους πηγαίνοντας στο δικαστήριο ενώπιον άδικων ανθρώπων και όχι ενώπιον των αγίων στην εκκλησία. Θα έπρεπε να αποστερούνται οι ίδιοι μάλλον παρά να φέρνουν τέτοια ζητήματα ενώπιον ανθρώπων του κόσμου.—1Κο 6:1-8.
Η Αγία Γραφή τάσσεται επανειλημμένα εναντίον της απάτης καταδικάζοντάς την και τονίζοντας ότι ο Θεός θα κρίνει όσους διαπράττουν απάτη και θα ελευθερώσει το λαό του από τέτοια άτομα.—Ψλ 62:10· 72:4· 103:6· Παρ 14:31· 22:16· 28:16· Μιχ 2:1, 2· Μαλ 3:5.