ΑΡΩΔ

(Αρώδ) [Τρόμος].

Πηγάδι (ή πηγή, δεδομένου ότι αυτή είναι η συνήθης έννοια της εβραϊκής λέξης, αν και οι εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται «πηγάδι» και «πηγή» μερικές φορές χρησιμοποιούνται εναλλακτικά· παράβαλε Γε 16:7, 14· 24:11, 13), κοντά στο οποίο στρατοπέδευσε ο ισραηλιτικός στρατός υπό την ηγεσία του Γεδεών, και όπου αργότερα τέθηκε σε δοκιμή το συρρικνωμένο στρατιωτικό σώμα των 10.000 αντρών. Ακολούθως επιλέχθηκαν 300 άντρες για να κατατροπώσουν τους Μαδιανίτες. Το γεγονός ότι νωρίτερα είχαν αποχωρήσει 22.000 Ισραηλίτες επειδή “φοβούνταν και έτρεμαν” ίσως στάθηκε η αιτία να ονομαστεί έτσι το πηγάδι.—Κρ 7:1-7.

Το πηγάδι Αρώδ ταυτίζεται κατά παράδοση με την Έιν Τζαλούντ (Μαγιάν Χαρόντ), μια πηγή που αναβλύζει στο βορειοδυτικό κλάδο του Όρους Γελβουέ. Αναφορικά με την Έιν Τζαλούντ, ο διακεκριμένος λόγιος Τζ. Ά. Σμιθ επισήμανε: «Στο σημείο που αναβλύζει, το πλάτος αυτής της πηγής είναι περίπου 15 πόδια [μικρότερο από 5 μ.] και το βάθος της περίπου δύο πόδια [0,6 μ.], καθώς ξεπηδάει από τους πρόποδες του Γελβουέ, από το οποίο και πηγάζει κατά κύριο λόγο, αλλά επειδή τροφοδοτείται και από τις άλλες δύο πηγές [Έιν ελ-Μέιγιτε και Έιν Τουμπαούν], έχει τόσο ισχυρή ροή ώστε μπορεί να κινήσει έξι με εφτά μύλους. Η βαθιά κοίτη και οι μαλακές όχθες αυτού του ρεύματος δημιουργούν ένα φοβερό χαντάκι μπροστά από εκείνο το σημείο στο Γελβουέ, επιτρέποντας στους υπερασπιστές του βουνού να κρατούν υπό τον έλεγχό τους την πηγή ενώ έχουν αντίκρυ τους τον εχθρό στην πεδιάδα, η δε πηγή τούς είναι άκρως απαραίτητη, γιατί ούτε αριστερά ούτε δεξιά ούτε πίσω υπάρχει άλλο απόθεμα τρεχούμενου νερού. . . . Το ρεύμα, το οποίο επιτρέπει σε αυτούς που ελέγχουν το λόφο να έχουν στην κατοχή τους και το πηγάδι απέναντι από τον εχθρό που βρίσκεται κάτω στην πεδιάδα, δεν τους αφήνει περιθώρια να είναι απρόσεκτοι όταν χρησιμοποιούν το νερό, διότι πίνουν έχοντας τον εχθρό αντίκρυ τους, ενώ τα καλάμια και οι θάμνοι κατά μήκος της κοίτης προσφέρουν κάλυψη σε τυχόν ενέδρες του εχθρού».—Η Ιστορική Γεωγραφία των Αγίων Τόπων (The Historical Geography of the Holy Land), Λονδίνο, 1968, σ. 258.