ΧΟΦΡΑ

(Χοφρά) [αιγυπτιακής προέλευσης· σημαίνει «Η Καρδιά του Ρα [του θεού του ήλιου] Αντέχει»].

Στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα (εδ. Ιερ 51:30, το οποίο αντιστοιχεί με το εδ. 44:30 στις περισσότερες μεταφράσεις της Γραφής) αποκαλείται «Ουαφρή». Το όνομα που δίνει ο Ηρόδοτος στον Φαραώ Χοφρά είναι Απρίης. Πιστεύεται ότι ο Χοφρά βασίλεψε 19 χρόνια. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Β΄, 161), βασίλεψε 25 χρόνια.

Όταν οι Ιουδαίοι κατέφυγαν στην Αίγυπτο το 607 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά είπε διά στόματος του Ιερεμία: «Εγώ δίνω τον Φαραώ Χοφρά, το βασιλιά της Αιγύπτου, στο χέρι των εχθρών του και στο χέρι εκείνων που ζητούν την ψυχή του». (Ιερ 44:1, 26, 30) Αυτό ήταν σημείο επαπειλούμενης συμφοράς για τους Ιουδαίους που κατοικούσαν στην Αίγυπτο. (Ιερ 44:29) Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Β΄, 161-169), τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ. ο Χοφρά (Απρίης) εκστράτευσε στην Κυρήνη για να βοηθήσει τους Λίβυους εναντίον των Ελλήνων, αλλά η εκστρατεία του απέβη ολέθρια. Τα στρατεύματα του Χοφρά επαναστάτησαν εναντίον του και ενθρόνισαν τον Αχμός Β΄ (Άμασι) ως αντίπαλο βασιλιά. Ακόμη και τότε, ο Χοφρά ήταν τόσο αλαζόνας ώστε «είχε την ιδέα ότι κανείς, ούτε και θεός ακόμη, δεν θα μπορούσε να του αφαιρέσει τη βασιλεία». Εντούτοις, αιχμαλωτίστηκε και τελικά θανατώθηκε με στραγγαλισμό.