ΦΙΛΟΠΟΝΙΑ
Εργατικότητα που χαρακτηρίζεται από επιμέλεια, ζήλο και σταθερότητα. Ο όρος υποδηλώνει την αγάπη για θεμιτή και επωφελή εργασία. Είναι το αντίθετο της νωθρότητας ή της απραξίας.
Η λέξη σπουδή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου της Αγίας Γραφής, η οποία μεταφράζεται «φιλοπονία», αποδίδεται συχνότερα «θέρμη», «πραγματική θέρμη» ή «ένθερμη προσπάθεια». Σε κάποιες περιπτώσεις, η έννοια αυτού του όρου αποδίδεται επίσης με τις λέξεις «βιασύνη», «ταχύτητα» ή «ασχολίες».
Οι Χριστιανοί νουθετούνται να μην έχουν νωθρό χέρι ούτε να αποκάμνουν καθώς κάνουν το καλό. Ο Παύλος είπε: «Θέλουμε . . . ο καθένας σας να δείχνει την ίδια φιλοπονία [σπουδήν, Κείμενο], ώστε να έχει την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι το τέλος, για να μη γίνετε οκνηροί, αλλά να είστε μιμητές εκείνων οι οποίοι μέσω πίστης και υπομονής κληρονομούν τις υποσχέσεις». (Εβρ 6:11, 12· παράβαλε Παρ 10:4· 12:24· 18:9.) Ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές του: «Να κάνετε σθεναρό αγώνα για να μπείτε από τη στενή πόρτα, επειδή πολλοί, σας λέω, θα ζητήσουν να μπουν αλλά δεν θα μπορέσουν». (Λου 13:24) Ο ίδιος ο Παύλος ήταν παράδειγμα ατόμου που αγωνιζόταν σκληρά. (Κολ 1:29· 2Θε 3:7-9) Ο Ιεχωβά και ο Γιος του είναι, βέβαια, τα εξοχότερα παραδείγματα φιλοπονίας.—Ιωα 5:17· Ησ 40:26.
Οι Χριστιανοί, για να μην είναι αδρανείς ή άκαρποι, πρέπει “να καταβάλλουν, ανταποκρινόμενοι [στις υποσχέσεις του Θεού], κάθε ένθερμη προσπάθεια” για να εφοδιάσουν την πίστη τους με αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, θεοσεβή αφοσίωση, αδελφική στοργή και αγάπη. (2Πε 1:4-8) Αυτό απαιτεί διαρκώς από μέρους τους φιλόπονη εγκαρτέρηση (2Τι 2:15· Εβρ 4:11) και αδιάπτωτη προσοχή. (Εβρ 2:1) Πολλή από τη δύναμη που χρειάζεται για αυτό γίνεται διαθέσιμη μέσω της βοήθειας του πνεύματος του Ιεχωβά. Τι θα μπορούσε να εκφράσει εντονότερα την ανάγκη για φιλοπονία από ό,τι η ακόλουθη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Να μη χασομεράτε στις ασχολίες σας. Να φλέγεστε με το πνεύμα. Να υπηρετείτε τον Ιεχωβά ως δούλοι»; Αυτή η απαίτηση για φιλοπονία ισχύει για όλους τους διακόνους («ας ενασχολούμαστε με αυτή τη διακονία»), αλλά ιδιαίτερα για εκείνους που βρίσκονται σε θέσεις επιστασίας όσον αφορά τις συναθροίσεις και τις εκκλησιαστικές δραστηριότητες, με βάση τη δήλωση «αυτός που προΐσταται, ας προΐσταται με πραγματική θέρμη».—Ρω 12:7, 8, 11.
Στη Χριστιανική εκκλησία, τα άπορα άτομα που λαβαίνουν υλική βοήθεια από την εκκλησία πρέπει να εκδηλώνουν φιλοπονία. Ο Γραφικός κανόνας είναι: «Αν κάποιος δεν θέλει να εργάζεται δεν πρέπει ούτε και να τρώει». Η προτροπή που απευθύνεται στους άεργους είναι ότι πρέπει να δραστηριοποιηθούν ώστε «εργαζόμενοι με ησυχία, . . . να τρώνε τροφή που κερδίζουν οι ίδιοι». (2Θε 3:10-12) Κάποιος που λέει ότι είναι Χριστιανός και ο οποίος αρνείται ή αμελεί να προμηθεύει για το σπιτικό του «έχει απαρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από έναν άπιστο». (1Τι 5:8) Ακόμη και οι άπορες χήρες, προτού καταγραφούν στον κατάλογο της εκκλησίας προκειμένου να λαβαίνουν τακτικά υλική βοήθεια, έπρεπε να διαθέτουν υπόμνημα Χριστιανικής δραστηριότητας, έχοντας “ακολουθήσει επιμελώς κάθε καλό έργο”.—1Τι 5:9, 10.
Ανταμοιβές της Φιλοπονίας. Το φιλόπονο άτομο ανταμείβεται πλούσια και τώρα και στο μέλλον. «Το χέρι του επιμελή θα φέρει πλούτο». (Παρ 10:4) «Το χέρι των επιμελών θα κυβερνήσει». (Παρ 12:24) Η ψυχή τους «θα παχυνθεί». (Παρ 13:4) Η φιλόπονη σύζυγος είναι εκείνη της οποίας «οι γιοι . . . σηκώθηκαν και την αποκάλεσαν ευτυχισμένη· ο ιδιοκτήτης της σηκώνεται και την επαινεί». Σχετικά με αυτήν διακηρύττεται: «Δώστε της από τους καρπούς των χεριών της, και ας την επαινούν τα έργα της ακόμη και στις πύλες». (Παρ 31:28, 31) Πάνω από όλα, στους πνευματικούς αδελφούς του Χριστού λέγεται: «Να κάνετε . . . το καλύτερο που μπορείτε για να καταστήσετε βέβαιη για τον εαυτό σας την κλήση και την εκλογή σας· διότι αν κάνετε συνεχώς αυτά τα πράγματα, δεν πρόκειται να αποτύχετε ποτέ. Διότι έτσι θα σας χορηγηθεί πλουσιοπάροχα η είσοδος στην αιώνια βασιλεία του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού».—2Πε 1:10, 11.