ΙΑΦΕΘ
(Ιάφεθ) [Είθε να Δώσει Ευρυχωρία].
Γιος του Νώε, αδελφός του Σημ και του Χαμ. Ο Ιάφεθ, μολονότι αναφέρεται συνήθως τελευταίος, φαίνεται ότι ήταν ο μεγαλύτερος από τους τρεις γιους, εφόσον το εβραϊκό κείμενο του εδαφίου Γένεση 10:21 αναφέρεται στον “Ιάφεθ τον μεγαλύτερο”. (KJ· Yg· ΒΑΜ· ΓΛ· ΛΧ) Ορισμένοι μεταφραστές, όμως, θεωρούν ότι, αντιθέτως, το εβραϊκό κείμενο εδώ αναφέρεται στον Σημ ως “το μεγαλύτερο αδελφό του Ιάφεθ”. (RS· JB· NE· ΚΛΠ· ΜΠΚ) Αν θεωρήσουμε ότι ο Ιάφεθ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Νώε, αυτό σημαίνει ότι γεννήθηκε το 2470 Π.Κ.Χ.—Γε 5:32.
Ο Ιάφεθ και η σύζυγός του ήταν μεταξύ των οχτώ ατόμων που μπήκαν στην κιβωτό και έτσι επέζησαν από τον Κατακλυσμό. (Γε 7:13· 1Πε 3:20) Παρέμειναν άτεκνοι μέχρις ότου τελείωσε ο Κατακλυσμός, και ύστερα απέκτησαν εφτά γιους: τον Γόμερ, τον Μαγώγ, τον Μαδαΐ, τον Ιαυάν, τον Θουβάλ, τον Μεσέχ και τον Θιράς. (Γε 10:1, 2· 1Χρ 1:5) Από αυτούς τους γιους, καθώς και κάποιους εγγονούς, «εξαπλώθηκε ο νησιωτικός πληθυσμός των εθνών [«οι παράκτιοι λαοί», RS· ΜΠΚ] στις χώρες τους, ο καθένας σύμφωνα με τη γλώσσα του, σύμφωνα με τις οικογένειές τους, κατά τα έθνη τους». (Γε 10:3-5· 1Χρ 1:6, 7) Από ιστορική άποψη, ο Ιάφεθ υπήρξε ο προγεννήτορας του άριου ή αλλιώς ινδοευρωπαϊκού (ινδογερμανικού) κλάδου της ανθρώπινης οικογένειας. Τα ονόματα των γιων και των εγγονών του εμφανίζονται σε αρχαία ιστορικά κείμενα, σε συνάρτηση με λαούς και φυλές που κατοικούσαν κυρίως Β και Δ της Εύφορης Ημισελήνου. Φαίνεται ότι, από τον Καύκασο, εξαπλώθηκαν Α προς την Κεντρική Ασία, ενώ μέσω της Μικράς Ασίας εξαπλώθηκαν Δ προς τα νησιά και τις παράκτιες περιοχές της Ευρώπης, φτάνοντας ίσως και μέχρι την Ισπανία. Σύμφωνα με αραβικές παραδόσεις, κάποιος από τους γιους του Ιάφεθ υπήρξε επίσης ο προγεννήτορας των κινεζικών λαών.—Βλέπε ΠΙΝΑΚΑ και ΧΑΡΤΗ, Τόμ. 1, σ. 329.
Η ενέργεια που έκανε από σεβασμό ο Ιάφεθ, μαζί με τον αδελφό του τον Σημ, στην περίπτωση της μέθης του πατέρα τους, του απέφερε την ευλογία του πατέρα του. (Γε 9:20-27) Σε εκείνη την ευλογία, ο Νώε ζήτησε να «δώσει ο Θεός ευρυχωρία [εβρ., γιαφτ]» στον Ιάφεθ. Αυτή η εβραϊκή λέξη είναι προφανώς ομόρριζη του ονόματος Ιάφεθ (εβρ., Γέφεθ ή Γιάφεθ) και φαίνεται να υποδεικνύει ότι η σημασία του ονόματος του Ιάφεθ επρόκειτο να εκπληρωθεί κατά γράμμα και ότι οι απόγονοί του θα εξαπλώνονταν σε μια εκτεταμένη περιοχή. Το ότι αυτός θα “κατοικούσε στις σκηνές του Σημ” εκλαμβάνεται από ορισμένους ως ένδειξη του ότι θα επικρατούσαν ειρηνικές σχέσεις ανάμεσα στους Ιαφεθίτες και στους Σημίτες. Δεδομένου, όμως, ότι η ιστορία δεν έχει να επιδείξει κάποια ιδιαίτερα στοιχεία για μια τέτοια ειρηνική συνύπαρξη, αυτά τα λόγια θα μπορούσαν μάλλον να συνδεθούν προφητικά με τη μεταγενέστερη υπόσχεση του Θεού στους απογόνους του Σημ—τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ—σύμφωνα με την οποία μέσω του «σπέρματός» τους θα ευλογούνταν όλες οι οικογένειες της γης (περιλαμβανομένων και εκείνων που κατάγονταν από τον Ιάφεθ). (Γε 22:15-18· 26:3, 4· 28:10, 13, 14· παράβαλε Πρ 10:34-36· Γα 3:28, 29.) Το ότι ο Χαναάν “θα γινόταν δούλος” των Ιαφεθιτών εκπληρώθηκε όταν η γη Χαναάν περιήλθε στην κυριαρχία της Μηδοπερσικής Αυτοκρατορίας (μιας ιαφεθιτικής δύναμης) καθώς και αργότερα, όταν κατακτήθηκε από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, οι οποίοι κατέκτησαν και τα χαναανιτικά οχυρά της Τύρου και της Σιδώνας.