ΙΑΡΜΟΥΘ

(Ιαρμούθ) [από μια ρίζα που σημαίνει «είμαι υψηλός (εξυψωμένος)»].

1. Μία από τις πέντε πόλεις των Αμορραίων οι οποίες εκστράτευσαν εναντίον των Γαβαωνιτών επιχειρώντας να τους τιμωρήσουν. Ο βασιλιάς της ο Πιράμ και οι σύμμαχοί του νικήθηκαν από τον Ιησού του Ναυή. Μετέπειτα αυτή η πόλη της Σεφηλά παραχωρήθηκε στον Ιούδα. (Ιη 10:3-5, 23-25· 12:7, 11· 15:20, 33, 35) Μετά τη βαβυλωνιακή εξορία, μερικοί Ιουδαίοι κατοίκησαν και πάλι στην Ιαρμούθ. (Νε 11:25, 29) Το Χίρμπετ Γιαρμούκ (Τελ Γιαρμούτ), περίπου 26 χλμ. ΔΝΔ της Ιερουσαλήμ, φαίνεται ότι αποτελεί τη θέση της αρχαίας πόλης. Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου από όπου είναι ορατές οι παράκτιες πεδιάδες ως τη Γάζα, κοντά στη Μεσόγειο Θάλασσα.

2. Πόλη του Ισσάχαρ που παραχωρήθηκε στους Γηρσωνίτες. (Ιη 21:27-29) Πιστεύεται ότι είναι η ίδια τοποθεσία με τη Ραμώθ (1Χρ 6:73) και τη Ρεμέθ.—Ιη 19:21· βλέπε ΡΑΜΩΘ Αρ. 1.