ΝΑΧΑΘ

(Ναχάθ) [Ανάπαυση· Ησυχία].

1. Σεΐχης του Εδώμ, γιος του Ραγουήλ και εγγονός του Ησαύ και της συζύγου του της Βασεμάθ, κόρης του Ισμαήλ.—Γε 36:2-4, 13, 17.

2. Λευίτης, απόγονος του Καάθ και πρόγονος του Σαμουήλ. (1Χρ 6:16, 22-28) Προφανώς ονομάζεται επίσης «Θοχού» και «Θοά».—1Σα 1:1· 1Χρ 6:33-35.

3. Λευίτης τον οποίο ο Βασιλιάς Εζεκίας διόρισε επίτροπο για να βοηθάει τον Χωνανία και τον Σιμεΐ να επιβλέπουν «τη συνεισφορά και το δέκατο και τα άγια πράγματα» που φέρνονταν στο ναό.—2Χρ 31:12, 13.