ΕΛΑΙΩΔΕΣ ΔΕΝΤΡΟ
[εβρ., ‛ετς σέμεν].
Ο προσδιορισμός αυτού του δέντρου είναι αμφισβητήσιμος. Η εβραϊκή έκφραση υπονοεί ένα δέντρο με ελαιώδες ξύλο, πλούσιο σε λάδι ή κάποια παρόμοια ουσία. Θεωρείται από πολλού ότι πρόκειται για τη μοσχοϊτιά (ελαίαγνος η στενόφυλλος [Elaeagnus angustifolia]), ένα μικρό δέντρο ή θάμνο κοινό στην Παλαιστίνη, που έχει γκριζοπράσινα φύλλα, παρόμοια με του ελαιόδεντρου, και καρπούς από τους οποίους παράγεται λάδι πολύ κατώτερο από το ελαιόλαδο. Μολονότι το ξύλο του είναι σκληρό και λεπτόινο, πράγμα που το καθιστά κατάλληλο για λάξευμα, αυτό το δέντρο δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στην περιγραφή του «ελαιώδους δέντρου» των εδαφίων 1 Βασιλέων 6:23, 31-33. Εκεί δηλώνεται ότι κατά την οικοδόμηση του ναού τα δύο χερουβείμ, το καθένα από τα οποία είχε ύψος 4,5 μ., καθώς και οι πόρτες που οδηγούσαν στα Άγια των Αγίων και οι “τετράγωνοι” παραστάτες της κύριας εισόδου του ναού, φτιάχτηκαν από ξύλο «ελαιώδους δέντρου». Η μοσχοϊτιά, λόγω του μικρού της μεγέθους, φαίνεται να μην πληροί ικανοποιητικά αυτές τις προϋποθέσεις.
Η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου και η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση (καθώς και οι μεταφράσεις ΒΑΜ, ΛΧ, ΜΠΚ, ΦΙΛ) αναφέρονται σε ξύλο ελαιόδεντρου στο εδάφιο 1 Βασιλέων 6:23, και υπάρχει η άποψη ότι τα χερουβείμ μπορεί να κατασκευάστηκαν από αρκετά κομμάτια που ενώθηκαν, εφόσον ο κοντός κορμός της ελιάς δεν παρέχει ξύλα μεγάλου μήκους. Εντούτοις, το γεγονός ότι στο εδάφιο Νεεμίας 8:15 το ελαιόδεντρο αναφέρεται ως διαφορετικό από το ελαιώδες δέντρο φαίνεται να αποκλείει αυτή την άποψη.
Γι’ αυτόν το λόγο, ορισμένοι μελετητές προτείνουν το πεύκο (πεύκη η χαλέπιος [Pinus halepensis]) το οποίο πιστεύουν ότι θα μπορούσε να αποκαλείται ελαιώδες δέντρο επειδή παράγει ξυλόπισσα και τερεβινθίνη. Αυτό το ψηλό πεύκο είναι ένα από τα κοινότερα αειθαλή δέντρα της Παλαιστίνης, και σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ υπήρχε κάποτε αρκετά μεγάλο πευκοδάσος. Το συγκεκριμένο πεύκο φτάνει σε ύψος τα 20 μ., έχει λείο γκρίζο φλοιό, ανοιχτοπράσινες βελόνες και καστανοκόκκινους κώνους. Το ξύλο του λέγεται ότι προσεγγίζει σε ποιότητα το ξύλο του κέδρου. Επομένως, αυτό το δέντρο θα μπορούσε να πληροί τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση του ναού. Εντούτοις, εφόσον δεν υπάρχουν αδιάσειστες αποδείξεις, η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει την εβραϊκή έκφραση απλώς ως «ελαιώδες δέντρο».
Κλαδιά ελαιώδους δέντρου, μαζί με κλαδιά ελιάς, μυρτιάς και φοίνικα, χρησιμοποιούνταν στην Ιερουσαλήμ στη Γιορτή των Σκηνών. (Νε 8:15) Το ελαιώδες δέντρο είναι, επίσης, ένα από τα δέντρα τα οποία, στην προφητεία αποκατάστασης του Ησαΐα, προλέγεται ότι θα στόλιζαν την έρημο.—Ησ 41:19.