ΣΚΙΣΙΜΟ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ
Συνηθισμένη εκδήλωση λύπης μεταξύ των Ιουδαίων, καθώς και άλλων κατοίκων της Ανατολής, ιδιαίτερα στο άκουσμα του θανάτου κάποιου κοντινού συγγενή. Σε πολλές περιπτώσεις έσκιζαν την μπροστινή πλευρά του ενδύματος μέχρι να φανεί το στήθος, επομένως δεν το έσκιζαν κατ’ ανάγκην τελείως, ώστε να μη φοριέται πια.
Η πρώτη Βιβλική μνεία αυτής της συνήθειας αφορά το περιστατικό στο οποίο ο Ρουβήν, ο μεγαλύτερος γιος του Ιακώβ, επιστρέφοντας και μη βρίσκοντας τον Ιωσήφ στο νερόλακκο, έσκισε τα ενδύματά του και είπε: «Πάει το παιδί! Και εγώ—πού να πάω εγώ;» Ως πρωτότοκος, ο Ρουβήν ήταν πρωτίστως υπεύθυνος για το νεότερο αδελφό του. Παρόμοια, ο πατέρας του, ο Ιακώβ, όταν έμαθε για τον υποτιθέμενο θάνατο του γιου του, έσκισε τους μανδύες του και φόρεσε σάκο σε ένδειξη πένθους (Γε 37:29, 30, 34), ενώ στην Αίγυπτο οι ετεροθαλείς αδελφοί του Ιωσήφ εκδήλωσαν τη λύπη τους σκίζοντας τα ενδύματά τους, όταν δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Βενιαμίν ήταν κλέφτης.—Γε 44:13.
Αντίθετα, όταν οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του Ααρών, ο Ναδάβ και ο Αβιού, θανατώθηκαν από τον Ιεχωβά για την πονηρή τους πράξη, ο Μωυσής παρήγγειλε στον πατέρα τους, τον Ααρών, και στους δύο επιζώντες γιους: «Μην αφήσετε ατημέλητο το κεφάλι σας και μη σκίσετε τα ενδύματά σας, για να μην πεθάνετε». (Λευ 10:6) Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, επιτρεπόταν να εκδηλώνουν έτσι τη λύπη τους οι κατώτεροι ιερείς της Ααρωνικής γραμμής για το θάνατο κοντινών συγγενών, αλλά ο αρχιερέας δεν επιτρεπόταν να αφήσει τα μαλλιά του ατημέλητα ή να σκίσει τα ενδύματά του.—Λευ 21:1-4, 10, 11.
Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα ατόμων που εκδήλωσαν τη λύπη τους κατ’ αυτόν τον τρόπο: ο Ιώβ, ο οποίος έσκισε το αμάνικο πανωφόρι του όταν πληροφορήθηκε το θάνατο των παιδιών του (Ιωβ 1:20)· οι τρεις υποτιθέμενοι φίλοι του που, όταν τον πρωτοείδαν άρρωστο, έκαναν επίδειξη λύπης κλαίγοντας, σκίζοντας τα ενδύματά τους και πετώντας χώμα στον αέρα (Ιωβ 2:12)· ο Ιησούς του Ναυή μετά την ήττα στη Γαι (Ιη 7:6)· ο νεαρός που ανήγγειλε το θάνατο του Βασιλιά Σαούλ (2Σα 1:2)· ο Δαβίδ, όταν έλαβε την αναληθή είδηση ότι ο Αβεσσαλώμ είχε δολοφονήσει όλους τους άλλους γιους του (2Σα 13:30, 31)· και τέλος, ο Βασιλιάς Εζεκίας και οι υπηρέτες του, που έσκισαν τα ενδύματά τους όταν άκουσαν τα όσα έλεγε ο Ασσύριος Ραβσάκης εναντίον του Ιεχωβά και της Ιερουσαλήμ (Ησ 37:1· 36:22). Επίσης, η Βασίλισσα Γοθολία, βλέποντας ότι έχανε το θρόνο που είχε σφετεριστεί, «έσκισε τα ενδύματά της και άρχισε να φωνάζει: “Συνωμοσία! Συνωμοσία!”»—2Βα 11:14.
Καθώς το βασίλειο του Ιούδα έπνεε τα λοίσθια, η αναισθησία της πωρωμένης καρδιάς του Βασιλιά Ιωακείμ και των αρχόντων του έγινε έκδηλη όταν, ακούγοντας να τους διαβάζεται η προφητεία του Ιερεμία η οποία προειδοποιούσε για τις κρίσεις του Ιεχωβά, δεν ένιωσαν τρόμο και δεν «έσκισαν τα ενδύματά τους».—Ιερ 36:24.
Ωστόσο, ο Ιεχωβά, θέλοντας να δείξει ότι μια τέτοια εξωτερική επίδειξη μπορεί να ήταν υποκριτική ή τουλάχιστον ανειλικρινής και ότι δεν είχε καμία αξία αν η λύπη δεν ήταν γνήσια, μίλησε στο λαό του Ιούδα μέσω του προφήτη Ιωήλ και τους είπε: «Σκίστε την καρδιά σας και όχι τα ενδύματά σας· και επιστρέψτε στον Ιεχωβά τον Θεό σας».—Ιωλ 2:13.
Μεταγενέστερα, ο Αρχιερέας Καϊάφας προσποιήθηκε ότι αγανάκτησε και οργίστηκε πάρα πολύ σκίζοντας τα ενδύματά του όταν ο Ιησούς παραδέχτηκε ότι ήταν ο Γιος του Θεού. (Ματ 26:65) Αντίθετα, ο Παύλος και ο Βαρνάβας, ως Χριστιανοί ακόλουθοι του Ιησού, εκδήλωσαν ειλικρινή ταραχή και οδύνη σκίζοντας τα εξωτερικά τους ενδύματα όταν είδαν ότι οι κάτοικοι των Λύστρων ήταν έτοιμοι να τους λατρέψουν ως θεούς.—Πρ 14:8-18.
Ο Νόμος απαιτούσε να φοράει ο λεπρός σκισμένο ένδυμα (Λευ 13:45), πιθανώς επειδή οι Εβραίοι συσχέτιζαν τη λέπρα με το θάνατο, πράγμα που διαφαίνεται σε αφηγήσεις όπως αυτή στην οποία λέγεται ότι η Μαριάμ ήταν «σαν το νεκρό» όταν πατάχθηκε με αυτή την τρομερή αρρώστια. (Αρ 12:12) Ο λεπρός, λοιπόν, υποχρεούνταν να φοράει ρούχο που τον ξεχώριζε από τους άλλους, πενθώντας στην ουσία για τον εαυτό του επειδή ανήκε στους “ζωντανούς νεκρούς”.
Συμβολική Χρήση. Υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες το σκίσιμο των ενδυμάτων εξυπηρέτησε συμβολικούς σκοπούς, όπως όταν ο Αχιά ο προφήτης έσκισε το ένδυμα που φορούσε σε 12 κομμάτια και είπε στον Ιεροβοάμ να πάρει τα 10, αναπαριστώντας με αυτόν τον τρόπο τη διαίρεση του βασιλείου του Σολομώντα. (1Βα 11:29-39) Παρόμοια, ο Σαμουήλ κατέδειξε ότι ο Ιεχωβά είχε απορρίψει τον οίκο του Σαούλ αναφερόμενος στο αμάνικο πανωφόρι του το οποίο σκίστηκε όταν το άρπαξε ο Σαούλ.—1Σα 15:26-28.