ΖΟΡΟΒΑΒΕΛ
(Ζοροβάβελ) [ακκαδικής προέλευσης· σημαίνει «Σπέρμα (Απόγονος) της Βαβέλ»].
Πρώτος κυβερνήτης των επαναπατρισμένων Ιουδαίων (Αγγ 2:21), απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ και πρόγονος του Ιησού Χριστού. Πιθανότατα ήταν πραγματικός γιος του Φεδαΐα αλλά από νομική άποψη θεωρούνταν γιος του Σαλαθιήλ. (1Χρ 3:19· Ματ 1:12, 13· Λου 3:27· βλέπε ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [Προβλήματα στη Γενεαλογία του Ιησού Σύμφωνα με τον Ματθαίο].) Ο γενεαλογικός κατάλογος του Πρώτου Χρονικών (3:19, 20) κατονομάζει εφτά γιους του Ζοροβάβελ (τον Μεσουλλάμ, τον Ανανία, τον Ασουβά, τον Οήλ, τον Βερεχία, τον Ασαδία, τον Ιουσάβ-εσέδ) και μία κόρη (τη Σελομίθ). Το επίσημο ή βαβυλωνιακό όνομα του Ζοροβάβελ φαίνεται ότι ήταν Σασαβασσάρ.—Εσδ 1:8, 11· 5:14, 16· παράβαλε Εσδ 3:8.
Μετά την απελευθέρωση από τη βαβυλωνιακή εξορία, ο Ζοροβάβελ οδήγησε ένα Ιουδαϊκό υπόλοιπο πίσω στην Ιερουσαλήμ και στον Ιούδα το 537 Π.Κ.Χ. (Εσδ 2:1, 2· Νε 7:6, 7· 12:1· ΧΑΡΤΗΣ, Τόμ. 2, σ. 332) Εφόσον ο Ζοροβάβελ ήταν κυβερνήτης διορισμένος από τον Βασιλιά Κύρο, στη δική του φροντίδα ανατέθηκαν τα ιερά χρυσά και ασημένια σκεύη που είχε πάρει ο Ναβουχοδονόσορ από το ναό πριν από χρόνια. (Εσδ 5:14, 15) Στην Ιερουσαλήμ, το θυσιαστήριο του ναού χτίστηκε τον έβδομο μήνα (Εθανίμ, ή αλλιώς Τισρί, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος), υπό την κατεύθυνση του Ζοροβάβελ και του Αρχιερέα Ιησού (Εσδ 3:1, 2), ενώ το δεύτερο έτος, το δεύτερο μήνα (Ζιβ, ή αλλιώς Ιγιάρ, Απρίλιος-Μάιος του 536 Π.Κ.Χ.), άρχισε η καθαυτό οικοδόμηση του ναού. (Εσδ 3:8) Διακρίνοντας το κακό κίνητρο των μη Ιουδαίων που ζήτησαν να συμμετάσχουν στο έργο της ανοικοδόμησης, ο Ζοροβάβελ, ο Ιησούς και οι κεφαλές των πατρικών οίκων δήλωσαν: «Δεν έχετε καμιά σχέση εσείς με εμάς σε ό,τι αφορά το χτίσιμο οίκου για τον Θεό μας, γιατί εμείς θα χτίσουμε όλοι μαζί για τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ, όπως μας διέταξε ο Βασιλιάς Κύρος, ο βασιλιάς της Περσίας».—Εσδ 4:1-3.
Ωστόσο, αυτοί οι μη Ιουδαίοι συνέχισαν να αποκαρδιώνουν όσους ανοικοδομούσαν το ναό και τελικά (το 522 Π.Κ.Χ.) πέτυχαν την επίσημη απαγόρευση του έργου. Ύστερα από δύο χρόνια, υποκινούμενοι από τους προφήτες Αγγαίο και Ζαχαρία, ο Ζοροβάβελ και ο Ιησούς ξανάρχισαν με θάρρος να οικοδομούν το ναό παρά την απαγόρευση. (Εσδ 4:23, 24· 5:1, 2· Αγγ 1:1, 12, 14· Ζαχ 1:1) Μετέπειτα, μια έρευνα στα αρχεία της Περσίας απέδειξε τη νομιμότητα του έργου τους. (Εσδ 6:1-12) Σε όλο αυτό το διάστημα, οι προφήτες Αγγαίος και Ζαχαρίας συνέχισαν να ενθαρρύνουν τον Ζοροβάβελ, ενισχύοντάς τον για το έργο και διαβεβαιώνοντάς τον για τη θεϊκή εύνοια. (Αγγ 2:2-4, 21-23· Ζαχ 4:6-10) Τελικά (το 515 Π.Κ.Χ.) ο ναός αποπερατώθηκε. (Εσδ 6:13-15) Ενόσω επίσης ήταν κυβερνήτης ο Ζοροβάβελ, οι ανάγκες των Λευιτών καλύπτονταν, καθώς οι υμνωδοί και οι πυλωροί λάβαιναν το μερίδιό τους «σύμφωνα με την καθημερινή ανάγκη».—Νε 12:47.