Ισχυρόν Καταφύγιον

«Ο ΘΕΟΣ είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσιν.» Ο Ψαλμός 46, από τον οποίον έχουν ληφθή αυτοί οι λόγοι, εγράφη και διεφυλάχθη για μια τέτοια ακριβώς κρίσι όπως αυτή που υπάρχει σήμερα στη ζωή εκείνων που αγρυπνούν, προσεύχονται κι ελπίζουν για τη βασιλεία του Θεού.—1 Κορινθίους 10:11.a

Όσοι αποβλέπουν σε ανθρώπινα μέσα για βοήθεια είναι καταδικασμένοι σε απογοήτευσι. Γιατί; Διότι το όλον σύστημα πραγμάτων κάτω από το οποίον λειτουργούν τα ανθρώπινα αυτά μέσα, κυριαρχείται από τον Σατανάν ή Διάβολον και τους δαίμονάς του. Οι αόρατες αυτές δυνάμεις δεν έχουν αγάπη προς τα ανθρώπινα θύματά των ή λάτρεις των· πραγματικά, είναι υπεύθυνες για όλα τα δεινά και τα βάσανα που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. (2 Κορινθίους 4:4· Αποκάλυψις 12:1-12) Δεν θα μπορέσουν να παράσχουν προστασία από την οργή τού Θεού στον Αρμαγεδδώνα όπως δεν μπόρεσαν να το κάμουν αυτό στον Κατακλυσμό.

Οι θρησκευτικοί ηγέται που προσεύχονται στον Θεό για ειρήνη και ευημερία είναι επίσης καταδικασμένοι σε απογοήτευσι, διότι όλες αυτές οι προσευχές είναι αντίθετες προς το θέλημα του Θεού. Γιατί να ενεργήση ο Θεός αντίθετα προς τους εκπεφρασμένους σκοπούς του και να δώση σε ιδιοτελείς ανθρώπους ειρήνη και ευημερία για να την καταναλώσουν στις ιδιοτελείς επιθυμίες των; Εφ’ όσον χρόνον υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, ο Θεός δεν θα φέρη ειρήνη στη γη.—Ησαΐας 48:22· Ιάκωβος 4:2, 3.

Αν θέλωμε να λάβωμε την προστασία του Θεού και να βρούμε σ’ αυτόν καταφύγιο και δύναμι, πρέπει ν’ ασκήσωμε πίστι σ’ αυτόν. Πρέπει να δεχθούμε τη θλίψι που προείπε ο λόγος του ότι θα επήρχετο στη γη, και, όταν θα μαίνεται αυτή, ν’ αποβλέπουμε στον Θεό για καταφύγιο και δύναμι. Πρέπει να εξυπηρετήσουμε τον σκοπό του γνωστοποιώντας τις προθέσεις του στους άλλους. «Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει. Εγώ ανήγγειλα, και έσωσα, και έδειξα· και δεν εστάθη εις εσάς ξένος θεός· σεις δε είσθε μάρτυρες μου, λέγει ο Ιεχωβά, και εγώ ο Θεός.»—Ησαΐας 43:11, 12, Α.Σ.Μ.

Ο λόγος του Θεού είναι γεμάτος παραδείγματα για το πώς αυτός απεδείχθη καταφύγιο και δύναμις στον λαό του σε περασμένους καιρούς. Ο Ιωσαφάτ τον βρήκε καταφύγιο και δύναμι όταν ο Αμμών, ο Μωάβ και οι από του όρους Σηείρ επήλθαν εναντίον του Ιούδα. Ο Ασά βρήκε ότι ο Θεός είναι ασφαλές καταφύγιο, όταν ένας Αιθιοπικός στρατός από ένα εκατομμύριο άνδρες και εκατοντάδες άρματα, επήλθε εναντίον του. Ο Εζεκίας επίσης βρήκε τον Ιεχωβά έτοιμη βοήθεια όταν ο Σενναχειρείμ και οι δυνάμεις του απείλησαν να επέλθουν εναντίον της Ιερουσαλήμ.—2 Χρονικών 20:1-30· 14:9-15· Ησαΐας 37:14-38.

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από το 1918, οι μάρτυρες του Ιεχωβά κατ’ επανάληψιν βρήκαν τον Ιεχωβά καταφύγιο και δύναμι. Αν δεν ήταν αληθινό αυτό, δεν θα βρίσκονταν αυτοί στη γη σήμερα, και μάλιστα σε ολοένα αυξανομένους αριθμούς. Ο πιο αποφασιστικός και δαιμονικός διωγμός εναντίον των απέτυχε, οι διώκται των εξέλιπαν, ενώ οι μάρτυρες του Ιεχωβά έζησαν για να ανανεώσουν τη δύναμί των και ν’ αναλάβουν το έργο της διακηρύξεως.—Ησαΐας 40:28-31· Αποκάλυψις 11:7-12.

Πολύ πιθανώς στον Αρμαγεδδώνα θα ιδούμε κατακλυσμιαίες δυνάμεις καταστροφής που θα κατευθύνονται από τον Θεό για να καταβάλουν τον παλαιό αυτόν κόσμο και να τον εξαλείψουν. (Ψαλμός 46:2, 3) Μπορεί φυσικά να φοβηθούμε, όπως και ο Μωυσής στο Όρος Σινά, αλλά δεν θα συμμετάσχωμε στα φόβο του κόσμου, διότι θα γνωρίζωμε ότι ο Θεός έχει υπό τον έλεγχό του τις δυνάμεις της καταστροφής και ότι αυτός τις διευθύνει, όχι εναντίον μας, αλλά εναντίον των εχθρών του, των εχθρών μας.

Η Χριστιανική μας υποχρέωσις τώρα είναι να είμεθα άφοβοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά κάτω από τη σκιά της κραταιάς του χειρός. Έτσι μπορούμε να μένωμε ήσυχοι και να πηγαίνουμε με ειρήνη στο έργο μας ως διάκονοι των αγαθών νέων, γνωρίζοντας ότι αυτός ποτέ δεν θα εγκαταλείψη τον πιστόν του λαόν, αλλά θα τον βοηθήση, «και μάλιστα πολύ ενωρίς.»—Ψαλμός 46:5, Α.Σ.Μ.

[Υποσημειώσεις]