Η Αυτοεξέτασις Ζωτική για να Πολεμήσωμε τον Υλισμό
1. Γιατί η αυτοεξέτασις είναι τόσο αναγκαία, και από πού πρέπει ν’ αρχίση;
ΟΠΩΣ είδαμε από το προηγούμενο άρθρο, ο υλισμός είναι ύπουλος και μπορεί να εμφανισθή ως ευεργέτης. Επομένως, πρέπει να εξετάσωμε τα ελατήριά μας. Η αυτοεξέτασις είναι πολύ αναγκαία. Ενώ ευνοούμε τον εαυτό μας εκ φύσεως, εν τούτοις ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει ένα λαμπρό μέσον λεπτομερούς αυτοεξετάσεως. Πρώτ’ απ’ όλα, πρέπει να ερωτήσωμε τον εαυτό μας, «Πού είναι η καρδιά μας;» Ο Ιερεμίας κατανοούσε πόσο πονηρή μπορούσε να είναι η καρδιά: «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα, και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίση αυτήν; Εγώ ο Ιεχωβά εξετάζω την καρδίαν, δοκιμάζω τους νεφρούς, δια να δώσω εις έκαστον κατά τας οδούς αυτού, κατά τον καρπόν των έργων αυτού.»—Ιερεμ. 17:9, 10, ΑΣ.
2. Τι αποδεικνύει αν έχωμε μια νέα αγάπη ή όχι;
2 Πού είναι η καρδιά σας; Είναι ακόμη η πρώτη σας αγάπη η ανεκτίμητη κατοχή της αληθείας, ή έχετε μια νέα αγάπη, τον υλισμό; Μπορεί να πούμε ότι δεν έχομε μια νέα αγάπη. Αλλά τι δείχνουν οι πράξεις μας; Απολαμβάνομε ακόμη την ασύγκριτη εκείνη χαρά από την υπηρεσία του αγρού; Ή έχομε αρχίσει ν’ απομακρύνωμε αυτή τη χαρά δαπανώντας περισσότερες ώρες στην ανάπαυσι, διασκεδάζοντας και ικανοποιούμενοι με υλιστικές τέρψεις και αποκτήματα και δαπανώντας ολιγώτερες ώρες στην υπηρεσία του αγρού; Θυμηθήτε ότι μια άπληστη καρδιά ζητεί τον υλισμό, αλλά μια νομοταγής καρδιά τον αποφεύγει.
3. Πώς μπορούν τα μέσα, που παρέχει η οργάνωσις, να μας βοηθήσουν στον αγώνα εναντίον του υλισμού; Ποια είναι μερικά από αυτά τα μέσα;
3 Για να συνεχίσωμε την αποτίμησι του εαυτού μας ρωτούμε, «Χρησιμοποιούμε τα μέσα, που παρέχει η οργάνωσις, για να πολεμήσωμε τον υλισμό;» Τα μέσα αυτά είναι τα προσόντα που κατέχει ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» και που μπορούν να μας βοηθήσουν να προοδεύσωμε στην ωριμότητα και ν’ αντισταθούμε επιτυχώς στον υλισμό. Αναγνωρίζετε τη σοφία της οργανώσεως, η οποία δημοσιεύει υγιείς πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν ν’ αντισταθούμε επιτυχώς στις διεισδύσεις αυτές; Παραδείγματος χάριν, ανάμεσα στα διοργανωτικά μέσα, από τα οποία μπορούμε να ωφεληθούμε σήμερα, είναι τα έτη της Χριστιανικής αναπτύξεως και πείρας της οργανώσεως, το παράδειγμά της στην κατάλληλη χρήσι του χρόνου, τα χαρίσματά της, οι ικανότητές της και οι δεξιότητές της· ακόμη και η παροχή από μέρους της μιας βαθιάς και λεπτομερούς κατανοήσεως του λόγου του Ιεχωβά, με κατάλληλη διαφώτισι ως προς την ορθή διδασκαλία και οργάνωσι. Αυτά είναι πολύτιμα προσόντα και καθιστούν εξόχως ενδεδειγμένη την κοινωνία Νέου Κόσμου του Ιεχωβά να μας βοηθήση στον αγώνα μας εναντίον του υλισμού.
4. Γιατί η Χριστιανική ανάπτυξις και πείρα είναι ανεκτίμητες στον αγώνα κατά του υλισμού; Διευκρινίστε αυτό το σημείο.
4 Κάνομε καθημερινή εφαρμογή των καλών πραγμάτων που μαθαίνομε στις δημοσιεύσεις της Εταιρίας Σκοπιά; Τα αφήνομε να μας βοηθούν να ανακαινίζωμε τη διάνοιά μας; Για να διευκρινίσωμε το σημείο αυτό, ας υποθέσωμε ότι ένας νέος αδελφός, στην εφηβική του ηλικία, μπορεί να είναι εντελώς νοήμων, να παίρνη καλούς βαθμούς στο σχολείο και να φρονή ότι έχει έτοιμες τις απαντήσεις σε πολλά προβλήματα. Εν τούτοις, επειδή του λείπει η πείρα και δεν έχει αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής σε μεγάλο βαθμό, μπορεί κάποτε να λοξοδρομήση. Ο πατέρας του, ένας ώριμος άνδρας με πολλά προσόντα, το αναγνωρίζει αυτό, κάθεται με τον γυιό του και του δίνει πρακτική σοφία που θα βοηθήση το παιδί να ορθοποδήση. Οι υγιείς αυτές αρχές, που ο πατέρας τις έμαθε με προοδευτική εφαρμογή του λόγου του Ιεχωβά, μπορούν να έχουν μεγάλη αξία για τον γυιό, ώστε να επιτύχη στη ζωή και να μη βασίζεται στη δική του σύνεσι. Έτσι ακριβώς πρέπει να θεωρήται η οργάνωσις—σαν ένας «πρεσβύτερος» γεμάτος σοφία, ωριμότητα, καλή κρίσι, υγιά ισορροπία και διάκρισι.
5. Τι αξία έχουν τα σημερινά «χαρίσματα εις τους ανθρώπους»;
5 Πώς θεωρείτε τη θεοκρατική οργάνωσι με τους διορισμένους υπηρέτας της και με τους διαφόρους εκείνους που είναι τοποθετημένοι σε θέσεις ευθύνης; Τους θεωρείτε ως «χαρίσματα εις τους ανθρώπους»; Τους εκτιμάτε πλήρως; Κατά καιρούς ενεργούν σαν ένας όμιλος διασώσεως που λυτρώνουν τους παρασυρθέντας από το ισχυρό αντίθετο ρεύμα και που είναι πάντοτε έτοιμοι και πρόθυμοι να υπηρετήσουν. Έτσι βλέπομε να υπάρχη άλλο ένα μέσο από το οποίο μπορούμε να επωφεληθούμε για τη βοήθειά μας στον αγώνα εναντίον του υλισμού. Μην παραμελείτε αυτό το σωσίβιο σχοινί. Οι ώριμοι Χριστιανοί αδελφοί σας μπορούν να σας βοηθήσουν να κατευθύνετε τη διάνοιά σας και την καρδιά σας στον ορθό δρόμο. Αλλιώς θα μπορούσατε να βρήτε τον εαυτό σας να παλαίη εναγώνια στη θάλασσα του υλισμού και να είναι πολύ αδύνατος για ν’ αντισταθή πια. Αυτό θα μπορούσε να είναι καταστρεπτικό.
6. Στη συνεχιζόμενη αυτοεξέτασί μας, ποιο ρόλο παίζουν η παρακολούθησις και συμμετοχή στις συναθροίσεις;
6 Έπειτα στην αυτοεξέτασί μας ρωτούμε, «Παρευρισκόμεθα και μετέχομε, στις συναθροίσεις;» Όχι μόνο είναι σπουδαίο να παρευρισκώμεθα, αλλά είναι πολύ σπουδαίο να λέμε κάτι εποικοδομητικό ενώ βρισκόμαστε εκεί. Αυτό μας καθιστά ικανούς να γίνωμε πιο κατάλληλοι να διδάσκωμε. Στις συναθροίσεις εξετάζονται διάφορα ζητήματα και αποκτά κανείς σοφία και κατανόησι. Ενισχυόμεθα με λόγια από το στόμα του Ιεχωβά· και αφού ο Ιεχωβά εναντιώνεται αμετάβλητα στον υλισμό, έπεται ότι μια εφαρμογή των αρχών του λόγου του θα μας βοηθήση να πολεμήσωμε αυτή την απειλή. Επομένως έχει αξία η παρακολούθησις των συναθροίσεων και η συμμετοχή σ’ αυτές. Και δεν είναι μήπως καλό και ενθαρρυντικό το ν’ ακούμε όσα εκφράζουν οι νεώτεροι αδελφοί; Τίποτε δεν θερμαίνει τόσο την καρδιά όσο το ν’ ακούμε τα σχόλια εκείνων που είναι νέοι στην αλήθεια και να τους παρατηρούμε ν’ αυξάνουν σε ωριμότητα, μεταμορφώνοντας τη διάνοιά τους και την καρδιά τους από αυτό το παλαιό σύστημα στο νέο. Αυτή είναι πράγματι καλή ασφάλεια εναντίον του υλισμού. Κρατήστε την αγάπη σας εκεί που είναι η αγάπη τους και θα ευαρεστήσετε τον Ιεχωβά.
7. Πώς μπορεί κανείς να διακρίνη αν δίνη καλό παράδειγμα στην οικογένειά του όσον αφορά την αντίστασι στις διεισδύσεις του υλισμού;
7 Επίσης, είναι καλό να εξετάζωμε εκείνα που σκεπτόμεθα και για τα οποία μιλούμε. Τι λέμε όταν βρισκώμαστε στο σπίτι με τα παιδιά μας; Τι είδους παράδειγμα τους δίνομε; Μιλούμε πάντοτε για πράγματα που σχεδιάζομε ν’ αγαράσωμε για το σπίτι ή για βελτιώσεις που επιθυμούμε να επιδιώξωμε σχετικά με το σπίτι μας; Τι συζητούμε με την οικογένειά μας, με τον σύντροφό μας και με τα τέκνα μας; Συζητούμε πνευματικά πράγματα όπως η βελτίωσις των ομιλιών μας και το πώς να δίνωμε καλύτερα σχόλια στις συναθροίσεις; Είναι το παράδειγμά μας καλό; Θα ωφεληθούν απ’ αυτό; Τι θα μάθουν από μας που είναι πρακτικό και έχει θεοκρατική αξία;
8. Έχει αξία η πιστή, τακτική υπηρεσία του αγρού όσον αφορά την ελάττωσι των εισβολών του υλισμού; Πώς;
8 Επί πλέον, είναι καλό να αναλύωμε το υπόμνημα της διακονικής μας υπηρεσίας. Τι είδους παράδειγμα δίνομε στην οικογένειά μας όσον αφορά την υπηρεσία; Μπορεί να λέμε ότι δεν έχομε υλιστικές τάσεις. Αν το υπόμνημα της υπηρεσίας μας δείχνη ελάττωσι, είναι καιρός να εξετάσωμε αναλυτικά γιατί υπάρχει η ελάττωσις αυτή. Ίσως ο υλισμός κάνει εισβολές σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο αισθανθήκαμε ποτέ. Η τακτική υπηρεσία του αγρού είναι εξαιρετικά πολύτιμη. Όταν ενασχολούμεθα τακτικά στην υπηρεσία του αγρού, δημιουργούμε καλές συνήθειες. Διαθέτομε έντυπα, και αν ενδιαφερώμεθα για την αύξησι της κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά, θα κάνωμε επανεπισκέψεις. Έπειτα, αν είμεθα ευσυνείδητοι, θα προσπαθήσωμε ν’ αρχίσωμε μια οικιακή Γραφική μελέτη. Αυτό δεν είναι δύσκολο, διότι ακόμη και ο πιο νέος ευαγγελιζόμενος μπορεί να το κάμη αυτό με λίγη εκπαίδευσι. Αυτό είναι ανάπτυξις υποδείγματος καλών έργων. Σημαίνει ότι αποκτούμε ωριμότητα, και με αυξημένη ωριμότητα θα αποτιμούμε πιο κατάλληλα τα πράγματα. Θα σκεπτώμεθα δυο φορές προτού κάνωμε ένα βήμα προς τα πίσω. Θα αποθησαυρίζωμε την υπηρεσία μας, γνωρίζοντας ότι αυτή οδηγεί στη ζωή. Θ’ αντιστεκώμεθα τότε σε οποιαδήποτε φιλοσοφία που θα ανέτρεπε την τάσι μας προς την ορθή κατεύθυνσι. Επομένως, αν ακολουθούμε την ηγεσία του «πιστού και φρονίμου δούλου» και δημιουργούμε καλές συνήθειες υπηρεσίας, αυτό θα απομακρύνη τις υλιστικές ροπές.
9. Γιατί είναι ζωτική η κατάλληλη συναναστροφή;
9 Ζωτική επίσης είναι η συναναστροφή μας. Όταν ο Παύλος λέγη: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί», πόσο καλά εφαρμόζεται αυτό στους αδελφούς που έχουν υλιστικό φρόνημα! (1 Κορ. 15:33) Ένας Χριστιανός που έχει παραπλανηθή από τον στενό δρόμο της κατάλληλης θεοκρατικής δράσεως στον πλατύ δρόμο του υλισμού είναι αρκετά κακός· αλλά όταν αυτός ο ίδιος είτε με το παράδειγμα είτε με λόγο δελεάζη ύπουλα τον αδελφό του να ενωθή μαζί του, τούτο είναι πολύ χειρότερο. Για τούτο, κάνετε συντροφιά με αδελφούς, των οποίων η συνομιλία είναι εξυψωτική, των οποίων η δράσις στην υπηρεσία είναι παραδειγματική και οι οποίοι έχουν λαμπρή άποψι του Νέου Κόσμου. Θυμηθήτε ότι η ψευδής φιλία είναι σαν τον κισσό που φθείρει και καταστρέφει τον τοίχο που εναγκαλίζεται, αλλά η αληθινή φιλία είναι αμοιβαίως ενισχυτική και εποικοδομητική, δίνοντας νέα ζωή και σθένος στους μετόχους της.
10. Πρέπει η προσευχή να χρησιμοποιήται στον αγώνα εναντίον του υλισμού; Πώς;
10 Έπειτα από αυτή την προσεκτική αυτοεξέτασι, αν υπάρχουν κάποια συμπτώματα υλισμού, τότε επιδοθήτε στο να τα νικήσετε με άμεση, χωρίς αναβολή ενέργεια. Ο Παύλος λέγει: «Και μάλιστα εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν.» (Ρωμ. 13:11) Θα ήταν ντροπή αν κάποιοι που υπήρξαν πιστοί επί πολλά χρόνια εξασθενούσαν τώρα υποχωρώντας στον ύπουλο πειρασμό του υλισμού. Είναι καλύτερα να μην πούμε, «Αυτό δεν θα συμβή σ’ εμένα»· μάλλον, προσεύχεσθε να μη συμβή αυτό. Η προσευχή είναι υπεράνω κάθε εξάρσεως. Μας καθιστά ικανούς να επικοινωνούμε με τον Θεό μας. Πρέπει καθημερινά να ζητούμε από τον Ιεχωβά να μας βοηθήση να υπερνικήσωμε τις υλιστικές τάσεις. Καθώς είμεθα ατελείς, χρειάζεται συνεχής αγρυπνία για να φυλαχθούμε από τις επιδρομές που μπορεί να κάμη ο υλισμός· και συνδεδεμένοι με την προσευχή, πρέπει ν’ αυξάνωμε την πνευματική μας ωριμότητα, η οποία θα μας βοηθήση αληθινά να νικήσωμε την απειλή του υλισμού.
11, 12. Ποια παραδείγματα παρέχονται (α) με τους αδελφούς μας στη Ρωσία; (β) με τις αδελφές μας στην Κορέα;
11 Πρέπει ν’ αγωνισθούμε σαν τους αδελφούς μας στη Ρωσία και σαν τις αδελφές μας στην Κορέα. Τι θαυμαστό παράδειγμα έχομε σ’ αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές! Το Βιβλίο του Έτους 1957 μιλεί για έναν Πολωνό αδελφό, που εδαπάνησε δεκαπέντε χρόνια στη Ρωσία και δεκατέσσερα χρόνια στα στρατόπεδα. Έπειτα από πολλούς βασανισμούς και πολλές δοκιμασίες και διωγμούς, εβγήκε έξω ζωντανός, ψάλλοντας άσματα αίνου στο όνομα του Ιεχωβά. Η αγάπη του για την αλήθεια τον εκράτησε ζωντανό. Είναι η αγάπη μας για την αλήθεια εξίσου ισχυρή; Πώς μπορούμε να φυλαχθούμε για τον ταραχώδη καιρό που είναι μπροστά μας; Ασφαλώς όχι δαπανώντας όλον τον περιπλέον καιρό μας σε ανάπαυσι μπροστά στην τηλεόρασι ούτε εργαζόμενοι περιπλέον ώρες για τις πολυτέλειες της ζωής αυτής.
12 Έπειτα, επίσης, οι αδελφές μας στην Κορέα αποτελούν μια έμπνευσι για μας. Πολλές βρίσκουν ότι μπορούν να κάνουν έργο σκαπανέως διακοπών επί τρεις μήνες το έτος. Μια αδελφή μ’ έναν εναντιούμενο σύζυγο και τρία μικρά παιδιά απήντησε στην κλήσι. Έχοντας το ένα δεμένο στην πλάτη της, το άλλο να μεταφέρη τη σάκκα των βιβλίων και το τρίτο πιασμένο απ’ το χέρι της, έδινε μαρτυρία. Είχε τα χέρια της γεμάτα, αλλά στο τέλος του μηνός είχε κάμει τις ώρες της και διατηρήσει το ταπεινό της σπίτι. Δεν είχε σύγχρονες ανέσεις και ξυπνούσε προτού ξημερώση, κουβαλούσε νερό, έκανε τις μικροδουλειές τις σχετικές με το σπίτι της. Φτωχή σε αγαθά αυτού του κόσμου, αλλά ήταν πλούσια πνευματικώς. Διετήρησε, επίσης, τις πέντε μελέτες της και μετά το τέλος της υπηρεσίας σκαπανέως διακοπών. Έτσι συμβαίνει με τους ιεραποστόλους και άλλους ολοχρονίους υπηρέτας. Δίνουν ένα καλό παράδειγμα θέτοντας πρώτα τα πράγματα που είναι πρώτα, τα πνευματικά πιο πάνω από τα υλικά. Πραγματική ευτυχία και πολλές ευλογίες περιμένουν εκείνους που ζητούν πρώτα τη Βασιλεία μπαίνοντας στην ολοχρόνια υπηρεσία. Αν δεν μπορήτε να είσθε ένας σκαπανεύς, μπορείτε τουλάχιστον να έχετε το πνεύμα του σκαπανέως. Αυτό μπορεί να σας βοηθήση να υπερνικήσετε τις υλιστικές επιθυμίες.
13. Λόγω των ευλογιών που αποκτώνται με το να υπηρετή κανείς εκεί που η ανάγκη είναι μεγάλη, τι πρέπει ν’ αποφασίσωμε; Ποιο παράδειγμα αναφέρεται;
13 Παρατηρήστε τις χαρές και τις ευλογίες τού να υπηρετή κανείς εκεί που η ανάγκη είναι μεγάλη. Αυτές δεν μπορούν να τις απολαύσουν διαγγελείς της Βασιλείας που απορροφώνται σε υλιστικές επιθυμίες. Παραδείγματος χάριν, μετά από μια από τις περιφερειακές συνελεύσεις του 1957 στις Ηνωμένες Πολιτείες ένας αδελφός επήγε σ’ έναν από τους εκπροσώπους της Εταιρίας και τον ερώτησε αν θα μπορούσε να τον πληροφορήση αμέσως τότε για το πού η ανάγκη ήταν μεγάλη. Ο αδελφός αυτός είχε μια οικογένεια από πέντε άτομα, ήταν υπηρέτης εκκλησίας και είχε προσφάτως πωλήσει το σπίτι του. Ήθελε αληθινά να διευρύνη τα προνόμιά του υπηρεσίας της Βασιλείας. Ακούοντας την ομιλία για υπηρεσία εκεί που η ανάγκη είναι μεγάλη, έκρινε ότι αυτό ήταν ακριβώς εκείνο που εχρειάζετο. Στον δρόμο του προς την κατοικία του μετά τη συνέλευσι, εσταμάτησε στο γραφείο της Εταιρίας και έλαβε περισσότερες πληροφορίες για τα μέρος που θα προσδιωρίζετο σ’ αυτόν. Όταν επέστρεψε στον τόπο της κατοικίας του αγόρασε ένα φορτηγό αυτοκίνητο, εφόρτωσε επάνω τα έπιπλά του και τα πράγματα του νοικοκυριού του και, μαζί με την οικογένειά του, ετράβηξε προς Νότον. Η Εταιρία προσδιώρισε σ’ αυτόν τον αδελφό και στην οικογένειά του μια μικρή πόλι. Θα ήταν η κοσμική εργασία εκεί ένα πρόβλημα; Ο αδελφός αυτός είχε το ορθό φρόνημα όταν είπε, «Αν η πόλις αυτή μπορή να παράσχη τα μέσα της ζωής για 5.000, τότε μπορεί να το κάμη αυτό και για 5.007.» Σήμερα ο πιστός αυτός αδελφός και η οικογένειά του αποτελούν πηγή ενθαρρύνσεως για τους αδελφούς και ευλογία για τους ανθρώπους καλής θελήσεως. Υπάρχουν πολλές άλλες πείρες ακριβώς όμοιες μ’ αυτήν που τις απολαμβάνουν καθημερινά οι αδελφοί σας που θέτουν πρώτα τις πνευματικές αξίες. Οι πιστοί αυτοί αδελφοί δεν αφήνουν τον υλισμό να κάμη εισβολές. Τον πολεμούν, ανθίστανται σ’ αυτόν σε κάθε στροφή, και δεν πνίγονται στη στροβιλιζόμενη θάλασσα του υλισμού.
14. Πόσο στενά πρέπει ν’ ακολουθούμε τον οδηγό για ν’ αποφύγωμε την προδοτική υγρή άμμο του υλισμού, και πώς πρέπει ν’ απαντήσωμε στην κλήσι για πρόσθετα προνόμια υπηρεσίας;
14 Μερικοί, εν τούτοις, μπορεί να έχουν αρνητική διάθεσι ως προς την πρόοδο στην κοινωνία του Νέου Κόσμου. Αυτό θα μπορούσε να επιτρέψη σ’ ένα άτομο να χαλαρώση την προσπάθειά του, και αυτό δεν θα ήταν καλό. Δεν μπορούμε να χαλαρώσωμε την αγρυπνία μας, διότι ο υλισμός θα κάμη εισβολές. Γι’ αυτό πρέπει κατάλληλα ν’ αποτιμήσωμε τη ζωή μας. Οι Χριστιανοί σ’ αυτόν τον κόσμο βρίσκονται σαν σε μια έρημο. Όταν ένας όμιλος ακολουθή έναν οδηγό σε μια έκτασι όπου υπάρχει υγρή, εύκολα μετακινούμενη άμμος, ο οδηγός λέγει στα άτομα αυτά να τον ακολουθούν στενά, στα ίδια του βήματα, αν είναι δυνατόν. Ο οδηγός μας μέσα από την έρημο αυτό του κόσμου είναι ο Χριστός Ιησούς. Αν ακολουθούμε στενά τα βήματά του, ποτέ δεν θα βυθισθούμε στην υγρή άμμο του υλισμού. Δεν θα αφανισθούμε από αύτη τη φαινομενικά αθώα δύναμι. Θα οδηγούμεθα κατ’ ευθείαν στον προορισμό μας, τον νέο κόσμο. Μη συμβιβάζετε, λοιπόν, την πίστι σας. Κρατήστε την ζωντανή και πάλλουσα. Επιληφθήτε κάθε ευκαιρίας για ν’ αυξήσετε σε πνευματικό ανάστημα. Χρησιμοποιείτε διαθέσιμες στιγμές για να σκέπτεσθε και συλλογίζεσθε τις αρχές το λόγου του Ιεχωβά. Αυτό δεν θα είναι εύκολο στην αρχή. Εξαναγκάστε τον εαυτό σας να το πράττη, διότι συντελεί στην πνευματική υγεία. Όταν έρχεται μια κλήσις για πρόσθετα προνόμια υπηρεσίας στην εκκλησία, όπως το να βοηθήσετε έναν υπηρέτη, να κάμετε μια διδακτική ομιλία ή μια διάλεξι μιας ώρας ή ίσως συνιστάσθε για να γίνετε οδηγός μελέτης βιβλίου εκκλησίας στον δέοντα καιρό, να το δέχεσθε πρόθυμα αυτό και με χαρά ν’ ανταποκρίνεσθε στις Χριστιανικές σας ευθύνες. Μη χάνεσθε μέσα στο πλήθος μιας μεγάλης εκκλησίας, με το να είσθε ευχαριστημένος μ’ ένα ελάχιστο όριο υπηρεσίας. Να είσθε προοδευτικός και συγχρονισμένος, αξιόπιστος και ενθουσιώδης. Αλλιώς η πίστις σας θα εξασθενήση, το Χριστιανικό σας σθένος θα ελαττωθή και θα εισβάλουν εσφαλμένες σκέψεις.
15. Πού οδηγεί ο υλισμός; Αξίζει αυτό;
15 Για κείνους που νομίζουν ότι μπορούν να πάρουν μια προσωρινή περίοδο διακοπών και ν’ αποκτήσουν κάπως περισσότερα από τα αγαθά αυτού του κόσμου σε καιρό που οι κοσμικές ευκαιρίες είναι ώριμες, παρατηρήστε πού οδηγεί ο υλισμός. Αξίζει αυτό; Ο Παύλος είπε: «Όσοι δε θέλουσι να πλουτώσι, πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα, και εις επιθυμίας παλλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και άπωλειαν. Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποίαν τινές ορεγόμενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.» (1 Τιμ. 6:9, 10) Βλέπομε, λοιπόν, πάλι ότι δεν είναι τα πλούτη, ή ό,τι αυτά αντιπροσωπεύουν, εκείνο που είναι κακό, αλλά είναι το να θέση κανείς σκοπό του να έχη υλικόν πλούτο και αποκτήματα. Με μια τέτοια απόφασι ένας Χριστιανός θέτει περισσότερη αξία στα υλικά παρά στα πνευματικά, και εκεί ακριβώς έγκειται ο κίνδυνος. Τότε η μελέτη, η σκέψις και η υπηρεσία του αγρού ανταλλάσσονται με περισσότερον χρόνο και υπερωρίες κοσμικής εργασίας. Τόσον ο σύζυγος, όσο και η σύζυγος, ενασχολούνται σε κοσμική εργασία, και γιατί; Ένας συγγραφεύς λέγει: «Τα κοσμικά πλούτη είναι σαν καρύδια· πολλά ρούχα σχίζονται για να τα συνάξη κανείς, πολλά δόντια σπάζουν για να τ’ ανοίξη κανείς και ποτέ μια κοιλιά δεν γεμίζει τρώγοντάς τα.» Το σοβαρώτερο απ’ όλα είναι ότι, ένας που επιδιώκει επί αρκετό διάστημα αυτή την πορεία, γρήγορα θα βρεθή στα περίχωρα και τελικά έξω από την κοινωνία του Νέου Κόσμου. Έξω δεν υπάρχει ευχαρίστησις, αλλά μόνο δυστυχία, γογγυσμός και απελπισία.
16. Πώς δείχνει ο Παύλος ότι αποτελεί σοφία το να επιδιώκη κανείς την ευσέβεια;
16 Γνωρίζοντας ότι ο υλισμός θα χαθή μαζί μ’ αυτόν τον κόσμο στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, κερδίστε τη νίκη με έντονη αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και την οργάνωσί του. Στην 1 Τιμόθεον 6:6-8 ο Παύλος λέγει: «Μέγας δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας. Διότι δεν εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον· φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμέν τι. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.» Προσέξτε το επιχείρημα του Παύλου εδώ: πολλά θα κερδηθούν όταν ένας Χριστιανός επιδιώκη την ευσέβεια. Αυτή η ευσέβεια σχετίζεται με τον φόβον του Ιεχωβά. Αν, λοιπόν, φοβούμεθα να δυσαρεστήσωμε τον Ιεχωβά, δεν θα επιτρέψωμε στις ιδιοτελείς υλιστικές επιθυμίες να διαστρέφουν τις σκέψεις μας. Όχι, θα είμεθα ευχαριστημένοι με μόνο τα αναγκαία υλικά πράγματα, τα οποία, όπως λέγει ο Παύλος, είναι διατροφές και σκεπάσματα.
17. Ποια συμβουλή του Ιακώβου θα μας βοηθήση ν’ αποφύγωμε τον πνιγμό στα βαθιά νερά του υλισμού;
17 Κανείς ας μην εξαπατηθή ώστε να νομίζη ότι εδώ εννοούνται περισσότερα από όσα αναφέρονται. Το να προσπαθήσωμε να κάμωμε τα λόγια αυτά να περιλαμβάνουν τα τελευταίου τύπου και άριστα υλικά πράγματα και τέρψεις, σημαίνει διαστροφή των Γραφών για να ταιριάζουν με τις εσφαλμένες επιθυμίες μας. Ο Ιεχωβά δεν είναι εκείνος που προκαλεί αυτές τις κακές επιθυμίες. Καθώς λέγει ο μαθητής Ιάκωβος: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη, Ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών, και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος, υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν· η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον.» (Ιάκ. 1:13-15) Ένας αληθινός Χριστιανός, λοιπόν, δεν θα ριψοκινδυνεύση στα βαθιά νερά του υλισμού και δεν θα αψηφήση τον θάνατο με πνιγμό που επακολουθεί. Θέλει να ζήση, και έτσι ελέγχει κατάλληλα τις επιθυμίες του.
18. Τι θα κάμη σήμερα ένας Χριστιανός για να παραμείνη κοντά στον Ιεχωβά και στην οργάνωσί του και να μην υποκύψη στις επιθυμίες της σαρκός;
18 Ένας Χριστιανός θα επιδιώξη την ευσέβεια και όχι τον υλισμό. Μόνο με το να είμεθα ενήμεροι της σατανικής αυτής φιλοσοφίας μπορούμε να την πολεμήσωμε επιτυχώς. Ο Χριστιανός πρέπει να έχη πεισθή ότι είναι καλύτερα να βρίσκεται στην οργάνωσι του Ιεχωβά παρά οπουδήποτε αλλού. Πρέπει να θέλη να μην κάμη τίποτε που θα έθετε σε κίνδυνο την ευκαιρία του για ζωή στον νέο κόσμο. Τότε θα έχη όλα όσα χρειάζεται. Τώρα δεν χρειάζεται τα πιο ωραία πράγματα για να υπηρετήση τον Ιεχωβά. Αλλά χρειάζεται την οργάνωσι του Ιεχωβά, και πρέπει να παραμένη κοντά της. Ο Ιεχωβά μέσω της οργανώσεως έχει εγείρει ένα ισχυρό προπύργιο εναντίον ενός από τα πιο έξυπνα τεχνάσματα του Σατανά, του υλισμού. Επωφεληθήτε όλων των προμηθειών που έκαμε ο Ιεχωβά για την καταπολέμησι αυτής της απειλής που είναι γνωστή ως υλισμός. Κρατήστε τη διάνοιά σας και την καρδιά σας στον νέο κόσμο με όλες τις μεγαλειώδεις προσδοκίες του. Μείνατε παράπλευρα στη διαρκώς επεκτεινόμενη κοινωνία του Νέου Κόσμου, και έχετε πλήρη συμμετοχή στη διακονία σήμερα. Αυτό θα σας καταστήση πνευματικώς ισχυρούς, τελείως ικανούς ν’ αντισταθήτε επιτυχώς στις ύπουλες διεισδύσεις του υλισμού. Στοχαστικά, ένας αληθινός Χριστιανός που αγαπά τον Ιεχωβά θα εκτιμήση τη θέσι του. Η αυτοεξέτασις είναι πολύ αναγκαία. Κατόπιν, επίσης, ο Χριστιανός κατανοεί ότι το να συμβαδίζη με την κοινωνία του Νέου Κόσμου και ν’ αυξάνη σε πνευματικό ανάστημα είναι ζωτικό για την καταπολέμησι του υλισμού.
19. Είναι ασφαλές να ριψοκινδυνεύωμε πέρα από τα όρια της κοινωνίας Νέου Κόσμου; Γιατί δεν είναι;
19 Σ’ αυτό το ζήτημα ζωής και θανάτου, ο Χριστιανός θα λάβη συμβουλή από την οργάνωσι και θα την εφαρμόση για το αιώνιο καλό του. Θα θυμάται ότι η ευσέβεια πρέπει να επιδιώκεται και όχι ο υλισμός. Επί πλέον, γνωρίζει ότι δεν είναι ασφαλές να ριψοκινδυνεύη πέρα από τα όρια της κοινωνίας Νέου Κόσμου. Όχι, ούτε ακόμη και αν αισθάνεται ότι μπορεί να είναι αρκετά ισχυρός για ν’ αντισταθή στα δελεαστικά θέλγητρα του υλισμού εκεί έξω. Ποτέ μη λησμονείτε ούτε για μια στιγμή ότι άλλοι έχουν υποκύψει. Ο υλισμός είναι θανατηφόρος, όπως το ρεύμα το κάτω από την επιφάνεια. Μπορεί να σας παρασύρη και να σβήση τη ζωή σας. Αναγνωρίζετε τους πάντοτε παρόντας κινδύνους του. Δεν κάνει διακρίσεις σε πρόσωπα. Για τούτο, μαζί με τους πιστούς αδελφούς σας σε όλο τον κόσμο, πολεμήστε τον υλισμό για τη ζωή σας.