Μια Κοινωνία Χωρίς Έγκλημα
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ είναι ένα παρασιτικό νόσημα που υπέσκαπτε το σθένος και τη ζωτικότητα της ανθρωπίνης κοινωνίας επί αιώνες. Είναι σαν ένα γιγάντειο χταπόδι, του οποίου οι τρομεροί πλόκαμοι εισχωρούν σχεδόν σε κάθε μέρος της ανθρωπίνης κοινωνίας. Η φθοροποιά του επίδρασις παρατηρείται συχνά και στις πιο υψηλές ακόμη θέσεις των κοσμικών κυβερνήσεων. Εξέχοντα παραδείγματα του τι γίνεται, όταν το έγκλημα επικρατή πλήρως σε μια κυβέρνησι, παρατηρούνται στην αιματηρή ιστορία των ανθρωπίνων δεινών που μας άφησαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα των προσφάτων δεκαετηρίδων.
Όπως πολλά κρύφια νοσήματα του ανθρωπίνου έτσι και το έγκλημα ακμάζει κι επεκτείνεται κάτω από την επιφάνεια της κοινωνίας. Μολονότι η δηλητηριώδης παρουσία του αποκαλύπτεται από τακτικά δημοσιεύματα για ληστείες, καταχρήσεις, βιασμούς, φόνους, μάχες μεταξύ συμμοριών και λοιπά, η έκτασις, στην οποίαν η κοινωνία έχει διαφθαρή απ’ αυτά, δεν είναι γενικά γνωστή. Οι νύξεις που γίνονται κάθε τόσο από ανακριτικές επιτροπές αποκαλύπτουν μεγάλη σήψι σε τόπους, όπου δεν υπήρχε υπόνοια εγκλήματος. Η αναστατωμένη κοινή γνώμη μπορεί ν’ αρχίση μια εκκαθαριστική εκστρατεία, εξαναγκάζοντας το έγκλημα σε υποχώρησι από την εξερευνημένη περιοχή, αλλ’ όταν τα πράγματα καθησυχάσουν, θ’ αρχίση το έγκλημα να εισχωρή έρποντας και πάλι.
Παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας, τα μεγαλύτερα γνωστά εγκλήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν ν’ αυξάνουν. Από το έτος 1946 ως το 1957 αυξήθηκαν με ρυθμό, που ήταν τρεις φορές ταχύτερος από την αύξησι του εθνικού πληθυσμού. Η αύξησις του πληθυσμού των ατόμων κάτω των δεκαοκτώ ετών από το 1952 κι εντεύθεν ήταν 22 τοις εκατό, αλλά στη διάρκεια της ιδίας περιόδου οι συλλήψεις τοιούτων ατόμων αυξήθηκαν 55 τοις εκατό.
Το έγκλημα δεν περιορίζεται σε νεαρούς εγκληματίας, σε διεφθαρμένους πολιτικούς και στους αχρείους τύπους του υποκόσμου. Μέσης ηλικίας άτομα θεωρούμενα ως έντιμοι πολίται συχνά αποκαλύπτονται ανέντιμοι μέχρι βαθμού εγκλήματος. Λάβετε υπ’ όψιν, λόγου χάριν, την ευρέως διαδεδομένη συνήθεια μεταξύ των εργαζομένων να κλέπτουν από τους εργοδότας των. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο η ανεντιμότης εργαζομένων στοιχίζει στις επιχειρήσεις από 500 εκατομμύρια ως ένα δισεκατομμύρια δολλάρια το έτος.
Κάθε άνθρωπος που αγαπά δικαιοσύνη πρέπει ν’ αηδιάση από τη διεφθαρμένη κατάστασι της συγχρόνου κοινωνίας. Πρέπει να εξαναστή για τη βλαβερή νόσο του εγκλήματος που έχει απλωθή στην κοινωνία και τη διαφθείρει. Ας μη φαίνεται παράδοξο ότι ο Θεός δια του λόγου του παρήγγειλε στους Χριστιανούς να μην έχουν φιλία με τον κόσμο. Το να έχη κανείς φιλία με τον κόσμο τον καθιστά εχθρόν του Θεού. (Ιάκ. 4:4) Αλλ’ επειδή η σύγχρονη κοινωνία είναι διεφθαρμένη, αυτό δεν σημαίνει ότι μια κοινωνία χωρίς έγκλημα είναι αδύνατη. Δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν σε μια κοινωνία που σέβεται τις Γραφικές αρχές, που είναι ηθικώς καθαρή και δίκαιη και είναι ενωμένη με Χριστιανική αγάπη αντί να είναι διαιρεμένη με μίσος, φθόνο, μοχθηρία και διαμάχη.
Μια κοινωνία χωρίς έγκλημα μπορεί ν’ αποτελέση πραγματικότητα, αλλά δεν μπορεί να παραχθή από τις προσπάθειες της αστυνομίας ή από ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν ν’ αναμορφώσουν εγκληματίας. Δεν μπορεί να γίνη αυτό από πολιτικούς ή από τις συνενωμένες προσπάθειες των κυβερνήσεων του κόσμου. Το έργον αυτό είναι πολύ μεγάλο για οποιοδήποτε απ’ αυτούς. Πρόκειται για ένα έργον που μόνον ο Ιεχωβά Θεός μπορεί εκτελέση. Απαιτείται ένα εντελώς νέο σύστημα πραγμάτων—ένας νέος κόσμος. Η αλλαγή αυτή προελέχθη στο 1 Ιωάν. 2:17, που λέγει: «Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»
Οι ουράνιοι εκτελεσταί του Θεού θα ξερριζώσουν και θα καταστρέψουν όλους όσοι επιμένουν ν’ ακολουθούν παράνομες επιθυμίες. Κανένας βαθμός στρεψοδικίας από μέρους ενός εγκληματίου δεν θα του παράσχη τρόπον διαφυγής από την εκτέλεσι της θείας κρίσεως. Σημειώστε πώς η Γραφή από τους αρχαίους χρόνους προείπε τη θεία εκκαθάρισι των ανόμων από τη γη: «Οι δε παραβάται θέλουσιν όλως εξολοθρευθή· των ασεβών το εγκατάλειμμα θέλει αποκοπή.» «Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή. Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ’ αυτής.»—Ψαλμ. 37:38· Παροιμ. 2:21, 22.
Ασφαλώς Εκείνος που ενέκλεισε στο άτομο την καταπληκτική ενέργεια, την οποία τώρα ο άνθρωπος θέτει στους πυρηνικούς αντιδραστήρας του και στις πυρηνικές βόμβες, είναι ικανός να ανεύρη και να καταστρέψη κάθε ζώντα εγκληματία και κάθε επίμονο παραβάτη του θείου νόμου. Μολονότι ένα άτομο μπορεί να κατώρθωσε ν’ αποκρύψη τις εγκληματικές του πράξεις από τα όμματα των άλλων ανθρώπων, δεν μπορεί να τις αποκρύψη από τα όμματα του Θεύ. «Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.» «Τινών ανθρώπων αι αμαρτίαι είναι φανεραί, και προπορεύονται αυτών εις την κρίσιν· εις τινάς δε και επακολουθούσιν.»—Εβρ. 4:13· 1 Τιμ. 5:24.
Το ότι μια κοινωνία χωρίς έγκλημα θα επακολουθήση την παρά Θεού καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων πιστοποιείται από τον τύπον κυβερνήσεως, που θ’ ασκή τότε την εξουσία πάνω στο ανθρώπινο γένος κι απ’ τον τύπο ανθρώπων, που θα κατοικούν στη γη. Όπως θα παρατηρήσετε στο εδάφιον 1 Ιωάν. 2:17, που παρετέθη προηγουμένως, «όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» Εκείνοι που κάνουν το θέλημα του Θεού δεν είναι αυτοί που συντελούν στη διαφθορά της συγχρόνου κοινωνίας. Είναι εκείνοι που αναφέρονται στις Παροιμίες 2:21 ως οι «ευθείς» και «τέλειοι» που θα εναπολειφθούν στη γη, αφού ο Θεός την ξεκαθαρίση από τους ανόμους. Ο Ιησούς τούς ανέφερε στην επί του όρους ομιλία του, όταν είπε: «Μακάριοι οι πραείς· διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.»—Ματθ. 5:5.
Η κυβέρνησις που θ’ ασκή την εξουσία πάνω σ’ αυτούς τους «πραείς», οι οποίοι κάνουν το θέλημα του Θεού, χαρακτηρίζεται στην Αγία Γραφή ως η βασιλεία του Θεού. Είναι μια ουράνια κυβέρνησις με τον Χριστόν ως Βασιλέα. Όταν όλο το ανθρώπινο γένος θα τελή υπό το καθεστώς της Βασιλείας, το έγκλημα δεν θα μπορή να διαφθείρη εκείνη την κοινωνία Νέου Κόσμου των δικαίων ανθρώπων. Τότε μπορεί να λεχθή: «Έλεος και αλήθεια συναπηντήθησαν· δικαιοσύνη και ειρήνη εφιλήθησαν. . . . Και δικαιοσύνη εξ ουρανού θέλει κύψει.»—Ψαλμ. 85:10, 11.