Μέρος 33—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Με την ανατροπή των Εθνικοσοσιαλιστικών και Φασιστικών Δυνάμεων του Άξονος στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1945 οι κυβερνητικοί παράγοντες της Κομμουνιστικής Ρωσίας ανέλαβαν τον ρόλον του «βασιλέως του βορρά», του οποίου η μακρά ιστορία εκτίθεται στην προφητεία του Δανιήλ, ενδέκατο κεφάλαιο. Ο συμβολικός αυτός βασιλεύς του βορρά προκαλεί όχι μόνον τον βασιλέα του νότου, την Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμι, αλλά και τον Θεό των θεών, δηλαδή, τον Ιεχωβά Θεό του προφήτου Δανιήλ. Τα εδάφια 41-43 λέγουν περαιτέρω: «Θέλει εισέλθει έτι εις την γην της δόξης, και πολλοί τόποι θέλουσι καταστραφή· ούτοι όμως θέλουσι διασωθή εκ της χειρός αυτού, ο Εδώμ, και ο Μωάβ, και οι πρώτοι των υιών Αμμών. Και θέλει εκτείνει την χείρα αυτού επί τους τόπους· και η γη της Αιγύπτου δεν θέλει εκφύγει. Και θέλει κυριεύσει τους θησαυρούς του χρυσίου και του αργυρίου, και πάντα τα επιθυμητά της Αιγύπτου· και οι Λίβυες και οι Αιθίοπες θέλουσιν είσθαι κατόπιν των βημάτων αυτού.» Τι σημαίνει αυτό;

59. Στο Δανιήλ 8:9, 23-25 τι βρήκαμε ότι συμβολίζει η «γη της δόξης», κι επομένως στο Δανιήλ 11:41 ποιοι προειδοποιούνται για μια τελική επίθεσι από τον βασιλέα του βορρά;

⁵⁹ Στην προγενέστερη όρασι του Δανιήλ, τα εδάφια Δανιήλ 8:9, 23-25 ομιλούν για τη γη της δόξης προς την οποίαν το «μικρόν κέρας», δηλαδή ο «σκληροπρόσωπος βασιλεύς» θα εξέτεινε τη δύναμί του στον τελευταίο καιρό των κοσμικών βασιλείων, όπου είμεθα τώρα. Σ’ εκείνη την προφητεία η «γη της δόξης» ανέλαβε μια πνευματική έννοια. Εξεικόνιζε, όχι την Παλαιστίνη, αλλά την επίγεια κατάσταση της τάξεως του αγιαστηρίου του Ιεχωβά με τη σχέσι των προς τον Ιεχωβά δια της νέας του διαθήκης. Ομοίως, στις τελικές ενέργειες του βασιλέως του βορρά, αυτή η πνευματικώς «γη της δόξης» της τάξεως του αγιαστηρίου αποτελεί τον χώρο στον οποίον αυτός εισβάλλει. Αυτός προσεπάθησε ήδη να βεβηλώση το αγιαστήριο. (Δαν. 11:31) Αλλά τώρα στον ωρισμένο καιρό του Θεού για τη μάχη του Αρμαγεδδώνος ο βασιλεύς του βορρά ξεκινά για να καταστρέψη τη «γη της δόξης» και να την εξαλείψη από τη γη. Σ’ αυτή την πορεία ενεργεί σαν ένα επίγειο όργανο του Γωγ του Μαγώγ, ο οποίος είναι ο Σατανάς ή Διάβολος. Τα χωρία Ιεζεκιήλ 38:14-17· 39:1-6 προλέγουν ότι ο Γωγ με τις επίγειες ορδές του πραγματικά εισβάλλει σ’ αυτή τη «γη της δόξης» του αποκαταστημένου πνευματικού Ισραήλ. Αυτός καθίσταται ο καιρός του Ιεχωβά για ν’ αρχίση τον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του. Συνεπώς, στο εδάφιο Δανιήλ 11:41, η τάξις του αγιαστηρίου προειδοποιείται να προφυλαχθή από την τελική επίθεσι του βασιλέως του βορρά κάτω από την αόρατη ηγεσία του Γωγ του Μαγώγ.

60. Ποια έννοια, λοιπόν, πρέπει να προσλάβουν εδώ ο Εδώμ, ο Μωάβ κι ο πρώτος των υιών Αμμών, κι έτσι ποιους εξεικονίζουν;

⁶⁰ Για να σταθμισθή με κατάλληλο τρόπο η πνευματική έννοια της «γης της δόξης» του πνευματικού Ισραήλ, οι χώρες του Εδώμ, Μωάβ και του αρχηγού των υιών Αμμών, πρέπει να λάβουν μια πνευματική έννοια, αντί ν’ αναφέρωνται στη σύγχρονη Ιορδανία, της οποίας πρωτεύουσα είναι η Αμμάν (η αρχαία Ραββά Αμμών). Η τάξις του αγιαστηρίου του Ιεχωβά δεν είναι σήμερα στη Δημοκρατία του Ισραήλ, μολονότι μερικά μέλη της ίσως να βρίσκωνται εκεί. Το υπόλοιπον της τάξεως του αγιαστηρίου βρίσκονται σε όλη τη γη, η δε «γη» αυτών η επίγεια κατάστασις ανθεί με την ωραιότητα της πνευματικής ευημερίας. Όπως λοιπόν ο Εδώμ, ο Μωάβ και ο Αμμών στους αρχαίους χρόνους συνώρευαν με τη γη του λαού του Ιεχωβά, έτσι και ο συμβολικός Εδώμ, Μωάβ και Αμμών της προφητείας πρέπει να εξεικονίζουν εκείνους, των οποίων η ζωή εφάπτεται ή σχετίζεται με τη σημερινή τάξι του αγιαστηρίου του Ιεχωβά. Οι αρχαίοι Εδώμ, Μωάβ και Αμμών ήσαν μακροχρόνιοι, αμετάβλητοι εχθροί του πιστού λαού του Ιεχωβά. Γι’ αυτόν τον λόγο υπήχθησαν στη Θεία καταδίκη. (Ιερεμ. 48:1 έως 49:22· Ιεζ. 25:1-14· 35:1-15) Λογικά, λοιπόν, εξεικονίζουν τους σκληρούς εχθρούς της τάξεως του αγιαστηρίου του Ιεχωβά, του σημερινού, πνευματικού του Ισραήλ.

61. Γιατί λοιπόν ο βασιλεύς του βορρά δεν εκτείνει το χέρι του επάνω σ’ αυτούς, όπως κάνει σε άλλες «χώρες»;

⁶¹ Φυσικά οι εχθροί της τάξεως του αγιαστηρίου θα ήσαν οι φίλοι ή αυτοί που είναι στο πλευρό του βασιλέως του βορρά. Γι’ αυτό δεν θα εξέτεινε τη χείρα του εναντίον εκείνων που συμβολίζονται από τους Εδώμ, Μωάβ και Αμμών. Οι σύγχρονες αυτές οργανώσεις θα έμεναν ελεύθερες ή θα διεσώζοντο από το χέρι των, ενώ πολλές άλλες «χώρες» ή σύγχρονες επίγειες οργανώσεις, θεσμοί καταστάσεις ήθελον «καταστραφή».

62. Από τίνος το χέρι δεν θ’ απελευθερωθούν οι συμβολικοί Εδώμ, Μωάβ και το κύριον μέρος των υιών Αμμών, και πού;

⁶² Μολονότι οι συμβολικοί Εδώμ, Μωάβ και Αμμών μπορεί να διαφύγουν από το χέρι του Κομμουνιστικού βασιλέως του βορρά, δεν θα διασωθούν από το χέρι του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα. Στην αρχαία εποχή ο Αμμών, ο Μωάβ και οι εκ του Όρους Σηείρ (Εδωμίται) εβάδισαν εναντίον της Ιερουσαλήμ στις ημέρες του Βασιλέως Ιωσαφάτ, αλλά περιήλθαν σε σύγχυσι από την παράδοξη δύναμι του Ιεχωβά και σαν τρελοί επεδόθησαν στο να φονεύουν αλλήλους. Έτσι και στην επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος, ο Ιεχωβά με την ακαταμάχητη δύναμί του θα περιαγάγη σε αταξία και σύγχυσι τους συμβολικούς Εδωμίτας, Μωαβίτας και Αμμωνίτας εχθρούς της τάξεως του αγιαστηρίου του. Αυτοί θα στρέψουν τα καταστρεπτικά τους όπλα εναντίον αλλήλων. (2 Χρον. 20:1-24) Όσοι ξεφύγουν απ’ αυτή την αλληλοσφαγή θα καταδιωχθούν και θα καταστραφούν από τις αγγελικές στρατιές του Ιεχωβά υπό τον Χριστό. Η τάξις του αγιαστηρίου του Ιεχωβά στη «γη της δόξης» θα προστατευθούν και θα επιζήσουν.

63. Αφού τα εδάφια Δανιήλ 11:42, 43 ομιλούν για «τα επιθυμητά της Αιγύπτου», πότε η κατά γράμμα Αίγυπτος υπήρξε πλουσία χώρα;

⁶³ Ο άγγελος του Ιεχωβά προείπε κι άλλες απρόκλητες επιθέσεις από τον Κομμουνιστικό βασιλέα του βορρά πριν από το τέλος του στον Αρμαγεδδώνα: «Και θέλει εκτείνει την χείρα αυτού επί τους τόπους και η γη της Αιγύπτου δεν θέλει εκφύγει. Και θέλει κυριεύσει τους θησαυρούς του χρυσίου και του αργυρίου, και πάντα τα επιθυμητά της Αιγύπτου· και οι Λίβυες και οι Αιθίοπες θέλουσιν είσθαι κατόπιν των βημάτων αυτού.» (Δαν. 11:42, 43) Στην παλαιά εποχή των Πτολεμαϊκών βασιλέων η Αίγυπτος ήταν μια πλούσια χώρα. Ο λιμήν και πρωτεύουσά της, η Αλεξάνδρεια, ήταν η δεύτερη πόλις μετά τη Ρώμη, και ήταν ένα μεγάλο εμπορικό καθώς και μορφωτικό κέντρο.

64. Πότε η σύγχρονη Αίγυπτος απέκτησε την ανεξαρτησία της και τι ωδήγησε στον σχηματισμό της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας ως ουδετέρας χώρας;

⁶⁴ Όσο για τη σύγχρονη Αίγυπτο, αυτή απέκτησε την πλήρη ανεξαρτησία της στο έτος 1936 μ.Χ., ο δε άλλοτε Βρεττανός Ύπατος Αρμοστής απεμακρύνθη και τα Βρεττανικά στρατεύματα απεσύρθησαν από τη χώρα, εκτός απ’ εκείνα που φρουρούσαν τη Διώρυγα του Σουέζ και τη Βρεττανίκή ναυτική βάσι της Αλεξανδρείας, τα οποία παρέμειναν. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τα Βρεττανικά στρατεύματα εμπόδισαν τον Εθνικοσοσιαλιστή βασιλέα του βορρά από το να φθάση και καταλάβη τη Διώρυγα του Σουέζ και την Αλεξάνδρεια και να επεκταθή στην Αίγυπτο. Στο έτος 1945 η Αίγυπτος απεδείχθη ότι ήταν ένα από τα πενήντα ένα αρχικά μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Στο 1952 ο Βασιλεύς Φαρούκ εξώσθη, κι έλαβαν χώραν κυβερνητικές μεταβολές. Τελικά ο Συνταγματάρχης Γκαμάλ Αβδέλ Νάσερ έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι Βρεττανοί απεσύρθησαν από την Αλεξάνδρεια κι από τη Διώρυγα του Σουέζ μέχρι της 13ης Ιουνίου 1956. Το κινδυνώδες επεισόδιον της Διώρυγος του Σουέζ έλαβε χώραν αργότερα στο 1956, αλλ’ ο Πρόεδρος Νάσερ εξήλθε με αυξημένο γόητρο σε όλον τον Αραβικό κόσμο. Την 1η Φεβρουαρίου 1958, οι δημοκρατίες της Αιγύπτου και της Συρίας συνενώθηκαν σαν ένα ενοποιημένο κράτος με τ’ όνομα Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία. Γι’ αυτή την ένωσι ο Πρόεδρος Νάσερ ευχαρίστησε τον Αλλάχ. Στις 8 Μαρτίου 1958, το βασίλειον της Υεμένης προσεχώρησε στην Η.Α.Δ. για να σχηματισθούν τα Ηνωμένα Αραβικά Κράτη, ο δε Πρόεδρος Νάσερ προσευχήθηκε στον Αλλάχ υπέρ της ενώσεως αυτής που διηυρύνθη. Διεκήρυξε έντονα την απόφασί του να οδηγήση τη χώρα του στον δρόμο της «θετικής ουδετερότητος» προς το Κομμουνιστικό Ανατολικό «μπλοκ» και το δημοκρατικό Δυτικό «μπλοκ».

65. Γιατί η Αίγυπτος πρέπει να θεωρηθή συμβολικά στο Δανιήλ 11:42, 43 και με ποια έννοια ο βασιλεύς του βορρά ενδιαφέρεται ιδιοτελώς σ’ αυτή τη συμβολική Αίγυπτο;

⁶⁵ Στην αγγελική προφητεία προς τον Δανιήλ, η Αίγυπτος ήταν η έδρα του βασιλέως του νότου. Γι’ αυτό έγινε και η επίθεσις εναντίον της Αιγύπτου από βορρά, για την απώθησι του βασιλέως του νότου. Στην εκπλήρωσι της προφητείας σήμερα αυτό δεν αναφέρεται στην κατά γράμμα γην της Αιγύπτου, διότι η «γη της δόξης» προς βορράν ανέλαβε μια πνευματική ή συμβολική σημασία. Έτσι, και η Αίγυπτος, επίσης, πρέπει να θεωρηθή πνευματικώς, όπως στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, που ομιλεί για τους «δύο μάρτυρας» του Ιεχωβά: «Και τα πτώματα αιτιών θέλουσι κείσθαι επί της πλατείας της πόλεως της μεγάλης, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος ημών εσταυρώθη.» (Αποκάλ. 11:8) Εφόσον ο Ιησούς Χριστός ο Κύριος πραγματικά εθανατώθη στην Ιερουσαλήμ της Ιουδαίας, μπορεί να είχε σταυρωθή στην «Αίγυπτο» μόνο με την πνευματική έννοια ότι η Αίγυπτος εσυμβόλιζε αυτόν τον κόσμο, για τον οποίον ο Ιησούς είπε ότι αυτός και οι πιστοί του ακόλουθοι δεν αποτελούσαν μέρος του. (Λουκ. 13:33, 34· Ιωάν. 15:18, 19· 17:14-16) Αυτός ο κόσμος είναι εκείνος στον οποίον αποκλίνει ο Κομμουνιστικός βασιλεύς για να κερδίση την κυριαρχική του θέσι. Τώρα ισχυρίζεται ότι μπορεί ν’ αναλάβη την παγκόσμια κυριαρχία χωρίς γενικό πόλεμο, αλλά με μια ιδεολογική, εμπορική, επιστημονική, μορφωτική εκστρατεία. Προσπαθεί, όχι μόνο να προσεταιρισθή την ουδέτερη παράταξι εθνών, αλλά και να παρασύρη ή ν’ ανατρέψη τα έθνη που προσχωρούν στον δημοκρατικό βασιλέα του νότου, την Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμι. Έτσι, «ακολουθεί να ‘εκτείνη την χείρα αυτού επί τους τόπους [ή επιγείους χώρους ενδιαφέροντος]’ με διάφορα μέσα.

66. Απ’ τον καιρό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πώς ο βασιλεύς του βορρά ώθησε την επίθεσί του όπου ήταν δυνατόν;

⁶⁶ Στο παρελθόν διεκρίθη με την ενστάλαξι Κομμουνιστών κατασκόπων και ανατρεπτικών πρακτόρων, με δωροδοκία και διαφθορά, με εμπορικές συμφωνίες, με την προσφορά δανείων και τεχνικής βοηθείας, με απειλές αντεκδικήσεως στα έθνη που επιζητούσαν να προστατεύσουν τους εαυτούς των, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία με προπαγάνδα για να εκθέση τους αντιπάλους του σε παρεξηγήσεις, και τούτο χρησιμοποιώντας το ραδιόφωνο, τις πολιτικές συνδιασκέψεις σε διάφορα επίπεδα ως το επίπεδο κορυφής, και με ομιλίες ακόμη και μέσα στη Συνέλευσι των Ηνωμένων Εθνών. Προέβαλε ως ο πρωταγωνιστής των δυνάμεων της ειρήνης και έκαμε προτάσεις ειρήνης. Υπεσχέθη απελευθέρωσι από την αποικιοκρατία, από τον ιμπεριαλισμό κι από την πολεμοκαπηλική κεφαλαιοκρατία. Προηγήθη στο πεδίο των βλημάτων κι εξαπέλυσε τον πρώτο και τον δεύτερο σπούτνικ στο εξωτερικό διάστημα μέσω διηπειρωτικών βαλλιστικών βλημάτων στη διάρκεια του Διεθνώς Γεωφυσικού Έτους 1957-1958.a Διεξήγαγε έναν τρομερό «ψυχρό πόλεμο» κι επολέμησε επίσης για να καταλάβη τις διάνοιες των ανθρώπων. Επετέθη σφοδρώς με λόγους εναντίον των αμυντικών συμμαχιών των εθνών, όπως του ΝΑΤΟ και του ΣΕΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαγδάτης. Έκαμε επίσημες επισκέψεις φιλοφροσύνης σε ουδέτερα έθνη κι επρομήθευσε πολεμοφόδια σε όσους αρνήθηκε ο βασιλεύς του νότου. Προώθησε την επίθεσί του προς όλες τις κατευθύνσεις.

67. Τι προλέγει το εδάφιον Δανιήλ 11:43 ότι θα κυριεύση ο βασιλεύς του βορρά, και με ποια έννοια οι Λίβυες και οι Αιθίοπες θα είναι «κατόπιν των βημάτων αυτού»;

⁶⁷ Ως πού θα έχη πάει ο βασιλεύς του βορρά, όταν θα φθάση στον «έσχατον καιρόν» του, το μέλλον μόνο θα το πη. Αλλά προλέγεται ότι θα κυριεύση τους θησαυρούς του χρυσίου, του αργυρίου και πάντα τα επιθυμητά αυτού του εμπορικοποιημένου, υλιστικού κόσμου, περιλαμβανομένου και του πετρελαίου. Όσοι συνορεύουν με τον κόσμον αυτόν, που εξεικονίζονται από τους γείτονας της Αιγύπτου, τους Λίβυας και τους Αιθίοπας, θα είναι «κατόπιν των βημάτων αυτού», ακολουθώντας τον βασιλέα του βορρά, είτε με εξαναγκασμό είτε εθελουσίως για ιδιοτελείς λόγους. Αυτό αποβαίνει, φυσικά, προς σημαντική ζημία του βασιλέως του νότου με διαφόρους τρόπους.

68. Δείχνει η προφητεία του Δανιήλ ότι ο βασιλεύς του βορρά θα καταστρέψη τον βασιλέα του νότου, ή ότι αυτός ο ίδιος θα φθάση στο τέλος του από τον βασιλέα του νότου;

⁶⁸ Δεν καταστρέφει τον βασιλέα του νότου. Ούτε ο βασιλεύς του νότου καταστρέφει αυτόν. Τι, λοιπόν, κάνει τον βασιλέα του βορρά να λάβη το τελικό βήμα προς την ίδια την καταστροφή; Ο άγγελος του Ιεχωβά ρίχνει φως σ’ αυτό με την προφητεία: «Πλην αγγελίαι εκ της ανατολής και εκ του βορρά θέλουσι ταράξει αυτόν· δια τούτο θέλει εκβή μετά θυμού μεγάλου, δια να αφανίση, και να εξολοθρεύση πολλούς. Και θέλει στήσει τας σκηνάς της βασιλικής αυτού κατοικήσεως μεταξύ των θαλασσών επί του ενδόξου όρους της αγιότητος· πλην θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών αυτόν.»—Δαν. 11:44, 45.

69. Από ποιον δεν μπορούσαν να προέλθουν οι τρομερές αυτές αγγελίες προς τον βασιλέα του βορρά;

⁶⁹ Οι τρομακτικές αγγελίες από την ανατολή και τον βορρά δεν μπορούσε να ήσαν αγγελίες από τον βασιλέα του νότου. Ούτε είναι από το δικό του βασίλειο του βορρά. Οι αγγελίες πρέπει να προέλθουν από εξωτερικούς τόπους του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου, μεταξύ των οποίων αυτή η γη είναι διαιρεμένη. Τα ουδέτερα έθνη δεν υπολογίζονται πολύ, διότι δεν είναι πυρηνικά έθνη. Μολονότι προφητεύεται ότι ο συμβολικός Γωγ του Μαγώγ θα κατέλθη «εκ των εσχάτων του βορρά» (Ιεζ. 39:2), εν τούτοις οι τρομακτικές αγγελίες δεν προέρχονται από τον Σατανά ή Διάβολον, διότι αυτός ο συμβολικός Γωγ του Μαγώγ οδηγεί και τον βασιλέα του βορρά και τον βασιλέα του νότου στον συρμό του. Από ποιον, λοιπόν, προέρχονται οι αγγελίες με τρομακτικό αποτέλεσμα;

70. Εφόσον προέρχονται από την ανατολή κι απ’ τον βορρά, από ποιους, λοιπόν, πρέπει να προέρχωνται οι τρομερές αγγελίες, και τι περιέχουν αυτές;

⁷⁰ Στην προφητεία του Δανιήλ ο βασιλεύς του βορρά ώδευσε προς νότον, εισέδυσε στην Αίγυπτο, κατεκυρίευσε τα πολύτιμα πράγματά της κι επηρέασε τους νοτίους λαούς, τους Λίβυας και τους Αιθίοπας, ν’ ακολουθήσουν τα βήματά του. Απ’ αυτή τη στρατηγική νοτία τοποθεσία του βασιλέως του βορρά η «γη της δόξης» ή γη της Ιουδαίας ήταν προς βορράν και προς ανατολάς αυτού, ή βορειανατολικά, ακριβώς όπως η αρχαία Ιουδαία ήταν βορειοανατολικά της Αιγύπτου. Οι τρομακτικές αγγελίες πρέπει, λοιπόν, να προέρχωνται από την τάξι του αγιαστηρίου του Ιεχωβά στη «γη της δόξης», της πνευματικής ευημερίας. Έως τώρα η τάξις του αγιαστηρίου, υποστηριζομένη από τον πολύν όχλον των «άλλων προβάτων», ανήγγελλαν την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά, την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του από τον Χριστόν στο τέλος των «καιρών των εθνών» το 1914, και τον επικείμενο «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος», που καλείται κοινώς μάχη του Αρμαγεδδώνος. Τι περιεχόμενα θα περιλαμβάνουν τελικά οι αγγελίες, ώστε να τον εξαγριώσουν ώστε να εκβή για να φέρη σ’ ερήμωσι την τάξι του αγιαστηρίου και τους συλλατρευτάς των και να τους προορίση σε καταστροφή, το γνωρίζει τώρα ο Ιεχωβά και θα το καθορίση ακόμη.

71. Εκτός από τις αγγελίες, τι άλλο θα προέλθη από τον βορρά κι από την ανατολή εναντίον τον βασιλέως του βορρά, κι επομένως επί πόσον καιρό θα εξακολουθούν να έρχωνται οι αγγελίες;

⁷¹ Εφόσον οι αγγελίες πραγματικά εκπορεύονται από τον Ιεχωβά και μέσω του ανάσσοντος Βασιλέως του Ιησού Χριστού, καλά λέγεται Γραφικώς ότι οι αγγελίες είναι από τον βορρά και την ανατολή. Οι Γραφές προσδιορίζουν τη θέσι του Ιεχωβά Θεού σχετικά στον βορρά. (Ψαλμ. 75:6, 7· 48:2) Αυτός ο Βασιλεύς της αιωνιότητος κι ο ανάσσων Βασιλεύς του Ιησούς Χριστός χαρακτηρίζονται συμβολικά ως ‘βασιλείς οι από ανατολών ηλίου’ ή από την ανατολή, οι οποίοι κινούνται εναντίον της οργανώσεως που προεσκιάσθη από τη Βαβυλώνα στον Ευφράτη Ποταμό. (Αποκάλ. 16:12) Ο Ιεχωβά ομιλεί περί κλήσεως του ανάσσοντος Βασιλέως το από την ανατολή ή την ανατολή του ηλίου. (Ησ. 46:10, 11) Ώστε, όχι απλώς οι αγγελίες, αλλά και οι δυνάμεις καταστροφής θα προέλθουν απ’ αυτές τις διευθύνσεις επάνω στον βασιλέα του βορρά. Επειδή οι αγγελίες πρέπει να φθάσουν σ’ αυτόν τον βασιλέα με το επίγειο ορατό ειδησεογραφικό μέσον του Ιεχωβά, για να εξοργίσουν τον βασιλέα προς την καταστρεπτική του πορεία, η προφητεία αυτή διευκρινίζει ένα πράγμα: Η τάξις του αγιαστηρίου του Ιεχωβά και ο πολύς όχλος των συλλατρευτών των θα εμμείνουν στην υπακοή των προς το κατά Ματθαίον 24:14 κηρύττοντας «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» σε όλη την οικουμένη ως τον «έσχατον καιρόν» του βασιλέως του βορρά. Αυτός δεν θα τους σταματήση!

72. Με τον σκοπό του να καταστρέψη, πού θα στήση τις ανακτορικές σκηνές εκστρατείας του, κατά τον άγγελον του Ιεχωβά;

⁷² Ο βασιλεύς του βορρά θα εξορμήση να καταστρέψη κι εξολοθρεύση πολλούς, αλλ’ ως πού θα φθάση με τον καταστρεπτικό του σκοπό; Πού εγκαθιστά τη βάσι των επιχειρήσεών του; Ο άγγελος του Ιεχωβά προεφήτευσε ότι ο βασιλεύς θα στήση τις ανακτορικές σκηνές εκστρατείας του «μεταξύ των θαλασσών επί του ενδόξου όρους της αγιότητος.»

73. Σύμφωνα με αυτή τη βάσι εκστρατείας, ποιο θα είναι το κύριο σημείον επιθέσεως του βασιλέως του βορρά, και ποιος τελικά θα ενωθή μαζί του σ’ αυτή την επίθεσι;

⁷³ Από την άποψι του Δανιήλ, η θέσις αυτή των σκηνών θα ήταν μεταξύ της Μεσογείου, της Μεγάλης θαλάσσης, και του αγίου όρους του αγιαστηρίου ή ναού του Ιεχωβά. Ένεκα του υπερέχοντος μεγέθους της σε σύγκρισι με την Παλαιστινιακή Νεκρά Θάλασσα και τη Θάλασσα της Γαλιλαίας, η Μεσόγειος θα μπορούσε, στην Εβραϊκή γλώσσα, να χαρακτηρισθή ως «θάλασσαι». Το στρατόπεδον του βασιλέως θα ήταν επομένως στη γη του αφιερωμένου λαού του Ιεχωβά, στη «γη της δόξης,» το δε κύριο σημείο επιθέσεως του βασιλέως θα ήταν εναντίον του «ενδόξου όρους της αγιότητος,» όπου είναι το αγιαστήριον του Ιεχωβά και όπου το «άγιον έθνος» του μαζί με τους ξένους καλής θελήσεως τον λατρεύουν. Σαφώς ο βασιλεύς του βορρά αποβλέπει στο να εξαλείψη τη λατρεία του Ιεχωβά, της οποίας το αγιαστήριον ο βασιλεύς του βορρά εβεβήλωσε και κατεπάτησε στους περασμένους καιρούς. Η επίμονη επιβίωσίς του και η ακράτητη ανάπτυξίς του, ακόμη και με κάτω από την επιφάνεια τρόπους, εξερεθίζει τον βασιλέα. Οι αγγελίες, τις οποίες η τάξις του αγιαστηρίου και τα λατρεύοντα «άλλα πρόβατα» φέρνουν από σπίτι σε σπίτι και δημοσία και μη, κάτω από την επιφάνεια, ενοχλούν την Κομμουνιστική δικτατορική εξουσία. Μια εκστρατεία εναντίον αυτών των διαγγελέων της Βασιλείας καθίσταται πιο σπουδαία κι από την επιθετική εκστρατεία του βασιλέως εναντίον του βασιλέως του νότου. Οι σχέσεις μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου δεν είναι τόσο σοβαρές και απειλητικές. Πραγματικά, η αόρατη αριστοτεχνική διάνοια, ο συμβολικός Γωγ του Μαγώγ, διευθύνει στρατηγικά και τους δύο βασιλείς στο να ενωθούν μαζί του σε μια τελική, γενική επίθεση εναντίον της «γης της δόξης» του Ιεχωβά.

74. Γιατί ο στόχος της επιθέσεώς του είναι το «ένδοξον όρος της αγιότητος», και τι λέγει η προφητεία για την επιτυχία της επιθέσεώς του;

⁷⁴ Το όρος, επάνω στο οποίον έκειτο ο υλικός ναός του Ιεχωβά ως το έτος 70 μ.Χ. και το οποίον κατείχετο από το βασίλειο της Ιορδανίας, διότι εκεί ήταν το Μωαμεθανικό Δώμα του Βράχου, δεν είναι πια άγιο στον Ιεχωβά Θεό. Συνεπώς, το επίγειο αυτό όρος στη Μέση Ανατολή δεν είναι ο πραγματικός στόχος του εξαγριωμένου βασιλέως του βορρά. Είναι το υπόλοιπον της τάξεως του αγιαστηρίου του Ιεχωβά και ο πολύς όχλος των «άλλων προβάτων». Αυτοί λατρεύουν τον Ιεχωβά και αρνούνται να λατρεύσουν την «εικόνα του θηρίου» ή τον αυτοθεοποιούμενο βασιλέα του βορρά ή το πολιτικό Κράτος ή τον «θεόν των φρουρίων». Θα επιτύχη ο βασιλεύς του βορρά; Θα φέρη μήπως σε τέρμα αυτή την αποδοκιμασμένη, καταδικασμένη, απαγορευμένη, λατρεία; Η φωνή της προφητείας απαντά: «Πλην θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών αυτόν.» Φθάνει στον «καιρόν του τέλους» του, και αυτό επέρχεται στον «ωρισμένον καιρόν.»

75. Γιατί φέρνει τη μάχη του πολύ μακριά, και γιατί δεν θα έχη κανένα που να τον βοηθήση;

⁷⁵ Αυτός δεν επίστευσε στις ‘αγγελίες εκ της ανατολής και εκ του βορρά’ που τον προειδοποιούσαν για την καταστροφή του επειδή μάχεται εναντίον του Ιεχωβά Θεού και της βασιλείας του. Φέρνει τη μάχη του πολύ μακριά κάνοντας την επίθεσί του κάτω από την ηγεσία του Γωγ εναντίον τον αγιαστηρίου του Ιεχωβά στο ‘ένδοξον όρος της αγιότητός’ του. Βρίσκει το τέλος του, τον Αρμαγεδδώνα του, στον προς τούτο καθωρισμένο καιρό του Ιεχωβά. Δεν έχει κανένα να τον βοηθήση, ούτε ακόμη και τον βασιλέα του νότου, διότι κι αυτός επίσης ο βασιλεύς καταστρέφεται στον Αρμαγεδδώνα: «θέλει συντριφθή άνευ χειρός.» (Δαν. 8:25) Ο δαιμονικός Γωγ του Μαγώγ, ο Σατανάς ή Διάβολος, μαζί με όλους τους δαίμονές του, θ’ αποδειχθή ανίκανος να βοηθήση τον βασιλέα του βορρά στην τελευταία του μάχη της ιστορίας, διότι κι ο ίδιος ο Γωγ θα συντριφθή με ήτταν.

76. Πώς μαθαίνομε το γιατί πρέπει να ‘έλθη εις το τέλος αυτού’ στον Αρμαγεδδώνα με απόλυτη έλλειψι βοηθείας;

⁷⁶ Γιατί αυτός ο δύο χιλιάδες χρόνια υπάρχων «βασιλεύς του βορρά» έτσι «θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού» εκεί με απόλυτη έλειψι βοηθείας; Η συνεχιζόμενη αγγελική προφητεία δίνει τη μεγαλειώδη, θεόπνευστη απάντησι.

(Ακολουθεί )

[Υποσημειώσεις]