Οι Κάτοικοι των Νήσων Φίτζι Προσλαμβάνουν Νέα Προσωπικότητα
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ παραγγέλλονται να ‘ενδυθούν τον νέον άνθρωπον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν’ του λόγου του Θεού «κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν,» του Ιεχωβά Θεού. (Κολ. 3:10) Το ότι μερικοί κάτοικοι των Νήσων Φίτζι προσέχουν αυτή τη νουθεσία του αποστόλου Παύλου μπορεί να παρατηρηθή από την επόμενη έκθεσι που ελήφθη προσφάτως απ’ εκεί:
Ένας Μάρτυς ιεραπόστολος επήγαινε από σπίτι σε σπίτι σε κάποια πόλι των Νήσων Φίτζι, οπότε πέρασε κι από έναν από τους μεγαλυτέρους εμπόρους της πόλεως. Όταν άκουσε ότι ο ιεραπόστολος ήταν ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, τον προσεκάλεσε μέσα και του είπε ότι οι Μάρτυρες είναι πάντοτε ευπρόσδεκτοι στο σπίτι του. Όταν ηρωτήθη γιατί αυτό, είπε τα εξής: ‘Επί έτη το χωριό εμαστίζετο από μια ομάδα αλητοπαίδων, που προξενούσαν στον εργαζόμενο κόσμο πολλή ενόχλησι και απώλεια ιδιοκτησίας. Κατόπιν ήλθαν στην πόλι μάρτυρες του Ιεχωβά πριν από ένα έτος περίπου. Σε λίγον καιρό μερικοί από τους ηγήτορας αυτής της ομάδος αλητοπαίδων έγιναν Μάρτυρες και είναι τώρα φιλήσυχοι και έντιμοι πολίται. Η όλη κατάστασις είδε μια μεγάλη βελτίωσι στη διάρκεια του περασμένου έτους ένεκα τούτου.’
Μεταξύ αυτών των αλητών που έγιναν Μάρτυρες ήταν και κάποιος Ισόα. Φίλοι ενός ατόμου που είχε φονευθή, τον είχαν πείσει να ψευδορκήση για να προκαλέση την καταδίκη κάποιου, ο οποίος υπετίθετο ότι είχε διαπράξει τον φόνο, αλλά για τον οποίον δεν υπήρχε απόδειξις. Για να ικανοποιήση αυτούς τους φίλους του φονευθέντος είχε ορκισθή δύο φορές στο δικαστήριο ότι είχε ιδεί τον ύποπτον αυτόν με τον φονευθέντα. Η δίκη διήρκεσε επί μήνες, κι εν τω μεταξύ ο Ισόα έγινε ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά.
Τώρα ο Ισόα πολύ ανησυχούσε περί του τι έπρεπε να κάμη, διότι δεν ήθελε να φέρη επάνω του την ενοχή του αίματος του υπόπτου αυτού ατόμου. Συνενοήθη με τον τοπικό υπηρέτη εκκλησίας και την επιτροπή της εκκλησίας, οι οποίοι του έδωσαν καλή συμβουλή. Έγραψε λοιπόν ο Ισόα μια επιστολή στον δικαστή λέγοντάς του ότι στη θρησκεία στην οποία είχε ανατραφή δεν είχε διδαχθή κατάλληλα και γι’ αυτό δεν είχε διακρίνει τίποτα το εσφαλμένο στο να ικανοποιήση τους φίλους του ψευδορκώντας. Αλλά τώρα είχε γίνει ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και διέκρινε ότι ήταν πολύ άδικο και συνεπώς ωμολογούσε ότι είχε ψευδορκήσει και απέσυρε τον όρκον του. Ως αποτέλεσμα τούτου ο κατηγορούμενος αφέθη ελεύθερος. Περιττό να λεχθή ότι αυτό επροξένησε πολλή αίσθησι στο ακροατήριο.
Αυτό, επίσης, έκαμε την αστυνομία να οργισθή εναντίον του Ισόα, διότι με την ψευδορκία του είχαν προφανώς λύσει το μυστήριον του εγκλήματος. Γι’ αυτό τώρα τον προσήγαγαν ενώπιον του δικαστηρίου για να δικασθή επί ψευδορκία. Ευτυχώς, ήταν τότε στην έδρα ένας Ευρωπαίος αναπληρωματικός δικαστής, και όταν άκουσε όλα τα γεγονότα, απέρριψε την κατηγορία κατά του Ισόα ως αστήρικτη. Ως αποτέλεσμα τούτου, το όνομα μάρτυρες του Ιεχωβά τηρείται σε μεγάλη εκτίμησι.