Ας Ακούσουν οι Λαοί Μέσω του Κηρύγματος
ΠΟΣΟ σπουδαίο είναι ν’ ακούσουν οι λαοί μέσω του κηρύγματος! Με την προσέγγισι του Αρμαγεδδώνος, αληθεύει περισσότερο παρά ποτέ ότι μόνον όσοι ‘επικαλεσθούν το όνομα του Ιεχωβά θέλουσι σωθή.’ Αλλά όπως παρατηρεί ορθώς ο απόστολος Παύλος, «Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;»—Ρωμ. 10:13, 14.a
Σαφώς αναφέρεται εδώ η αποστολή σας ως αφιερωμένων Χριστιανών να κηρύξετε για να σωθούν ζωές. Επειδή κάποιος άλλος εκήρυξε, κατέστη δυνατόν να εισέλθετε σεις στην οδό της σωτηρίας με το να επικαλεσθήτε το όνομα του Ιεχωβά. Εσείς κάνετε τώρα ό,τι μπορείτε ώστε και άλλοι να μπορέσουν να κάμουν το ίδιο; Ο απόστολος Παύλος βεβαίως το έκαμε, και αυτός ο ίδιος μας παροτρύνει να ‘γίνωμε μιμηταί του, καθώς και εκείνος του Χριστού.’—1 Κορ. 11:1.
Ο Παύλος ήταν ένα εξέχον παράδειγμα ζήλου στο κήρυγμα. Έκαμε τρεις εκτεταμένες ιεραποστολικές περιοδείες, ταξίδεψε χιλιάδες κατά γράμμα μίλια σε μια εποχή που τα ταξίδια στην ξηρά εγίνοντο κυρίως με τα πόδια και τα ταξίδια στη θάλασσα με ιστιοφόρα, ίδρυσε πολλές εκκλησίες, συμμετείχε στο έργο του κυβερνώντος σώματος των πρώτων Χριστιανών, έγραψε δέκα τέσσερες επιστολές κάτω από Θεία έμπνευσι, επανειλημμένως εφυλακίσθη και χωρίς αμφιβολία υπέστη τελικά μαρτυρικό θάνατο για το πιστό κήρυγμά του. Μολονότι στις περισσότερες από αυτές τις μορφές δεν θα μπορούσαμε να σκεφθούμε ότι θα μιμηθούμε τον Παύλο, εν τούτοις υπάρχουν πάντοτε πολλοί τρόποι, με τους οποίους μπορούμε.—2 Κορ. 11:23-33.
Παραδείγματος χάριν, ο Παύλος έγινε τα πάντα εις πάντας, για να κερδίση μερικούς. Κάποτε ανηλεής διώκτης των Χριστιανών μέχρι θανάτου, έγινε στοργικός ως μητέρα τροφός στη διδασκαλία άλλων. Κι εμείς επίσης σήμερα θέλομε να είμεθα στοργικοί και να γίνωμε τα πάντα εις πάντας, να ερχώμεθα στο ίδιο επίπεδο με τους ανθρώπους, κι έτσι να τους κερδίζωμε με τ’ αγαθά νέα και όχι με τη δική μας προσωπικότητα ή μάθησι.—1 Κορ. 2:2-5· 9:16-22· 1 Θεσ. 2:7.
Μολονότι ο Παύλος μπορούσε να κηρύττη αποτελεσματικά σε μορφωμένους φιλοσόφους ακόμη και σε βασιλείς, δεν παρέλειπε να κηρύττη από ‘σπίτι σε σπίτι’ και οπουδήποτε μπορούσε να βρη ανθρώπους προθύμους ν’ ακούσουν. Κάνομε κι εμείς με ζήλο το ίδιο;—Πράξ. 17:17-34· 20:20· 26:28.
Και ακόμη περισσότερο, διαβάζομε ότι ο Παύλος εκήρυττε «μετά παρρησίας» και ότι έδινε ‘πλήρη μαρτυρία’. (Πράξ. 14:3· 20:21, ΜΝΚ) Είμεθα κι εμείς πάντοτε άγρυπνοι να κηρύττωμε με παρρησία ή μήπως κατά καιρούς παραλείπομε κάποια ευκαιρία συμπτωματικής μαρτυρίας από φόβο ανθρώπου; Και δίνομε πλήρη μαρτυρία κρατώντας μεταξύ άλλων και προσεκτικές σημειώσεις τού από θύρα σε θύρα έργου; Ένας αδελφός, ο οποίος έδινε μαρτυρία σε μια πολυκατοικία του Μπρούκλυν μια Κυριακή πρωί πέρυσι τον Οκτώβριο, συνήντησε μόνο μια οικογένεια από τις επτά που κατοικούσαν στον τελευταίο όροφο. Επανήλθε την εσπέρα της Τετάρτης για να επισκεφθή εκείνους που απουσίαζαν, βρήκε πέντε από τις έξη οικογένειες και η μία απ’ αυτές ενεγράφη συνδρομήτρια στο περιοδικό Ξύπνα!.
Πώς ανταποκρινόμεθα στη συνήθη πορεία των αντιρρήσεων, που συναντούμε στις θύρες; Μήπως αφήνομε να μας απομακρύνουν ή δίνομε πλήρη μαρτυρία με το να προσφέρωμε μια ευγενική απάντησι;
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι, με τους οποίους ο απόστολος Παύλος έδωσε ένα καλό παράδειγμα για να τον μιμηθούμε, καθώς κάνομε τους ανθρώπους ν’ ακούσουν το κήρυγμά μας. Εργαζόταν νύχτα και ημέρα, για να μη γίνη δαπανηρό φορτίο στους άλλους, με το να κατασκευάζη σκηνές για ν’ αντιμετωπίζη τις δαπάνες του. Και ακόμη περισσότερο, παρ’ όλες τις ταλαιπωρίες που υφίστατο, ποτέ δεν γκρίνιασε, δεν παρεπονέθη ούτε εστασίασε. Έμαθε να είναι αυτάρκης και ικανοποιημένος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν ευρίσκετο. Αποφεύγομε κι εμείς επίσης να δίνωμε περιττό φορτίο στους άλλους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Μάθαμε να είμεθα αυτάρκεις, ευχαριστημένοι;—Πράξ. 18:1-4· Φιλιππησ. 4:11-13· 2 Θεσ. 3:8.
Ας έχωμε πάντοτε υπ’ όψι, καθώς φροντίζομε ν’ ακούσουν πλήρως οι άνθρωποι το κήρυγμά μας, ότι, αν οι άνθρωποι πιστεύσουν στ’ αγαθά νέα, αυτό όχι μόνο θ’ αποβή το μέσον για να κερδίσουν τελικά αιώνια ζωή, αλλά, και τώρα ακόμη, με το να δεχθούν την αλήθεια, θα έχουν πολλές ευλογίες· θα βρεθούν μέσα σ’ ένα καλύτερο ηθικό κλίμα, θα γνωρίσουν μεγαλύτερη ευτυχία και ικανοποίησι και θα διαπιστώσουν ότι οι σχέσεις των με τους άλλους βελτιώνονται.—Παροιμ. 10:22· Ρωμ. 12:18· 1 Κορ. 6:11· 1 Τιμ. 6:6.
Έτσι ας είμεθα άγρυπνοι, να κάνωμε ν’ ακούσουν ολοένα περισσότεροι άνθρωποι πλήρως το κήρυγμά μας στα λίγα σύντομα χρόνια, που απομένουν πριν από τον Αρμαγεδδώνα, και να το πράξωμε μιμούμενοι τον απόστολο Παύλο!
[Υποσημειώσεις]
a Για λεπτομέρειες βλέπε Η Σκοπιά 15ης Μαΐου 1966.