Πόσον Καιρό θα Διαρκέση η Πονηρία;
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ επέτρεψε την ανομία ως την εποχή μας. Αλλά θα επιτρέψη να συνεχίζεται αυτή επ’ άπειρον;
Όχι, διότι ο ειδικός λόγος για τον οποίο επέτρεψε ο Θεός την ανομία ήταν να τακτοποιήση όλα τα ζητήματα που ήγειρε ο Σατανάς. Έτσι, έχει καθορίσει χρόνο στον οποίον θα θέση τέρμα στην ανομία. Ο Βιβλικός συγγραφεύς Δανιήλ προ πολλού αναφέρθηκε σ’ αυτόν τον καιρό όταν έγραψε: «Το τέλος θέλει είσθαι εν τω ωρισμένω καιρώ.»—Δαν. 11:27.
Σχεδόν έξη χιλιάδες χρόνια από την εποχή του Αδάμ ως τη δική μας μπορεί να φαίνωνται πολλά, όταν βλέπωνται από την άποψι των ανθρώπων που ζουν περίπου εβδομήντα χρόνια. Αλλ’ αφού ο Θεός έθεσε το χρονικό όριο, καλό είναι να εκτιμήσωμε τη δική του άποψι του ζητήματος. Ο προφήτης Μωυσής, στον Ψαλμό 90:4, λέγει γι’ αυτόν: «Χίλια έτη ενώπιόν σου είναι ως η εχθές, ήτις παρήλθε.» Ένα έτος είναι μακρό χρονικό διάστημα για ένα παιδί πέντε ετών, αλλά για έναν άνθρωπο εξήντα ετών είναι συγκριτικό βραχύ διάστημα. Ομοίως, για τον Ιεχωβά, που ζη στην αιωνιότητα, χίλια χρόνια είναι σαν μια μέρα.—2 Πέτρ. 3:8.
Ο ωρισμένος αυτός καιρός που επετράπη η ανομία δεν απετέλεσε αδικία σε μας. Αν ο Θεός συνέτριβε αμέσως τη ζωή όλων των στασιαστών της Εδέμ, εμείς ούτε θα εγεννώμεθα ποτέ! Ποτέ δεν θα είχαμε την ευκαιρία για αιώνια ζωή στο νέο σύστημα. Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο Ιεχωβά δεν εσυντόμευσε τη μακροθυμία του σ’ ένα προγενέστερο χρόνο, μας παρέσχε την ευκαιρία να ζούμε τώρα, κι αιωνίως στο μέλλον. (2 Πέτρ. 3:9, 15) Επίσης, ο Θεός εχρησιμοποίησε αυτό το χρονικό διάστημα για να προμηθεύση την απολύτρωσι του ανθρώπου μέσω του Ιησού Χριστού.—Γαλ. 4:4, 5.
Επιπρόσθετα, ο Θεός εχρησιμοποίησε τον χρόνο για να εκλέξη και προετοιμάση μέσα από το ανθρώπινο γένος «σκεύη ελέους.» Αυτοί είναι εκείνοι που θ’ αποτελούσαν τη δίκαιη κυβέρνησι όλων εκείνων που θα ζουν για πάντα στη γη, στο νέο σύστημα. Τι ευλογίες σημαίνει αυτή η ουράνια βασιλεία για το ανθρώπινο γένος! Στη διάρκεια του χρόνου που προετοίμαζε ο Θεός τα «σκεύη ελέους,» επέδειξε πολλή μακροθυμία. Ανέχθηκε τους ασεβείς, τα «σκεύη οργής.» Ανέστειλε την καταστροφή των. Γιατί; Η Γραφή απαντά καθαρά: «Δια να γνωστοποίηση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους.» (Ρωμ. 9:22-24) Στην ουράνια βασιλεία του Θεού θ’ αποδοθή η δόξα της διεκδικήσεως του ονόματος του Θεού και της καταστροφής των ασεβών, των ‘σκευών οργής.’ Επίσης, με το να επιτρέψη ο Θεός την ανομία να συνεχισθή επί ένα χρονικό διάστημα, γίνονται έκδηλες ωρισμένες πλευρές της προσωπικότητος του Θεού, οι οποίες κανονικά δεν θα εφαίνοντο: το έλεός του και η μακροθυμία του. Αυτές οι πλευρές πλουτίζουν την εκτίμησί μας για τον Δημιουργό, και τις δικές μας προσωπικότητες, όταν εμείς τον μιμούμεθα.—Εφεσ. 5:1.
Υπήρξε, επίσης, και μια άλλη πραγματική ωφέλεια από την παρά του Θεού ανοχή της ανομίας, ενόσω Αυτός την επέτρεπε. Αν κανείς, οποτεδήποτε στο μέλλον, αμφισβητήση τον τρόπο ενεργείας του Θεού, δεν θα είναι πάλι ανάγκη να παραχωρήση ο Θεός σ’ αυτόν χρόνον για να δοκιμάση κάποιον άλλον τρόπο ενεργείας. Η ιστορία των έξη χιλιάδων ετών αποτυχίας του Σατανά, των δαιμόνων και των ανθρώπων οι οποίοι προσεπάθησαν να κάμουν πράγματα ανεξάρτητα από τον Θεό, παρέσχε επαρκή απάντησι. Κανένας δεν μπορεί δίκαια να ισχυρισθή: ‘Δεν δόθηκε στους ανθρώπους ευκαιρία,’ ή να πη, ‘Αν είχαν περισσότερο χρόνο.’ Ο χρόνος που επετράπη να παρέλθη υπήρξε αρκετός για ν’ αποδείξη ότι η οδός της ανταρσίας εναντίον του Δημιουργού υπήρξε απόλυτα καταστρεπτική! Ο Θεός, λοιπόν, θα είναι πλήρως δικαιολογημένος να συντρίψη γοργά κάθε στασιαστή που απειλεί τη μελλοντική ειρήνη του σύμπαντος.—Ψαλμ. 145:20.
Λίγος μόνο καιρός υπολείπεται ώσπου να καταστρέψη ο Ιεχωβά το πονηρό αυτό σύστημα πραγμάτων. Αυτός ο υπολειπόμενος καιρός μάς παρέχει την ευκαιρία να ταχθούμε με το μέρος του και ‘να ευφράνωμε την καρδίαν του.’ (Παροιμ. 27:11) Αν υποταχθούμε πρόθυμα στη διακυβέρνησί του, Αυτός θα μας ευλογήση με ζωή αιώνια στο νέο του σύστημα. Η εκλογή της αποδοχής ή της απορρίψεως τίθεται ενώπιον του καθενός από μας.—Δευτ. 30:19, 20.
Η υπακοή στον Θεό δεν είναι πραγματικά δύσκολη. Αν εκτιμούμε ότι η σοφία του Ιεχωβά είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δική μας, και ότι οτιδήποτε κάνει είναι για το καλό μας, διότι είναι Θεός αγάπης, τότε θα υπακούσωμε σ’ Αυτόν κατά πάντα. Ό,τι κι αν είναι το θέλημα του Ιεχωβά, εμείς θα θέλωμε να το πράττωμε, είτε σε καιρούς κρίσεως είτε στα καθημερινά πράγματα της ζωής. Έτσι φρονούσαν πάντοτε οι πιστοί δούλοι του Θεού. (Δαν. 3:16-18· Ψαλμ. 119:33-37) Στον πρώτον αιώνα μερικοί απ’ αυτούς είπαν σ’ ένα ανώτερο δικαστήριο: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.»—Πράξ. 5:29.
Σήμερα, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τους πιστούς δούλους του για να διακηρύξουν το όνομά του και τους σκοπούς του σε όλη τη γη. (Ματθ. 24:14) Όταν γίνη αυτό στον βαθμό που ικανοποιεί τον Θεόν, τότε ο Θεός θα δείξη στον Σατανά την παντοδυναμία του συντρίβοντας αυτόν και όλους τους άλλους στασιαστάς, θέτοντας τέρμα σ’ αυτό το πονηρό σύστημα. Έτσι, ο Ιεχωβά θα ξεκαθαρίση το σύμπαν από την ανομία και θα προλειάνη τον δρόμο για το δίκαιο νέο σύστημά του.—2 Πέτρ. 3:13.