Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Τι εννοούσε ο απόστολος Παύλος όταν, εξετάζοντας το θέμα του γάμου, είπε ότι «παρήλθεν η ακμή αυτής»;
Βασικώς ανεφέρετο στην παρέλευσι του χρόνου κατά τον οποίον η σεξουαλική επιθυμία ήταν στην ακμή της, δηλαδή ήταν ισχυρή.
Στο εδάφιο 1 Κορινθίους 7:36 διαβάζομε: «Αλλ’ εάν τις νομίζη ότι ασχημονεί προς την παρθένον αυτού, αν παρήλθεν η ακμή αυτής, και πρέπη να γίνη ούτως, ας κάμη ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει· ας υπανδρεύωνται.» Αυτή η συμβουλή μπορεί πολύ καλά να κατανοηθή στο φως των συμφραζομένων.
Ο Παύλος μόλις προηγουμένως ετόνισε ότι ένας άγαμος Χριστιανός είναι απηλλαγμένος από τις μέριμνες που συνοδεύουν την έγγαμη ζωή. Έτσι αυτός ή αυτή μπορούν να μεριμνούν «τα του Κυρίου.» (1 Κορ. 7:32-35) Εν τούτοις, σε μερικούς αγάμους ο εμπαθής πόθος τους μπορεί να τους θέση κάτω από επικίνδυνες εντάσεις και πειρασμούς. Γι’ αυτούς «καλήτερον είναι να νυμφευθώσι παρά να εξάπτωνται.» (1 Κορ. 7:9) Αλλά ο Παύλος ετόνισε ότι υπήρχε ένας παράγων για εξέτασι προτού αποφασίση κάποιος ότι αυτή ήταν η κατάστασίς του και ότι έπρεπε να νυμφευθή.
Ίσως η επιθυμία ενός ανθρώπου είναι η πρώτη διέγερσις ή έξαψις του σεξουαλικού πάθους, το οποίον θα μπορούσε κανείς να τηρή υπό έλεγχον και να παραμείνη άγαμος χωρίς το καύμα ή την έξαψι του πάθους. Ο Παύλος κατανοούσε ότι όταν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι περάση την εφηβική ηλικία αρχίζει να αναπτύσσεται μια φυσική σεξουαλική επιθυμία. Καθόσον όμως γίνεται ενήλικος αυτή η επιθυμία μπορεί να φαίνεται πολύ έντονη. Απαιτείται αυτοκυριαρχία. Εν τούτοις, αντί να συμπεράνη κανείς γρήγορα ότι το να έχη σεξουαλική πίεσι σημαίνει ότι θα ήταν σαφώς καλύτερα αν ενυμφεύετο, ο χρόνος θα μπορούσε να καταδείξη ότι ο Χριστιανός μπορούσε να επιτύχη ως άγαμος χωρίς να ενοχλήται από επιθυμίες.
Ο Παύλος λοιπόν συνεβούλευε να γίνεται εξέτασις της καταστάσεως και των περιστάσεων. Αν ένας είχε περάσει την αρχική διέγερσι της επιθυμίας και ωστόσο το πάθος εξακολουθούσε ν’ αποτελή πρόβλημα, «ας κάμη ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει· ας υπανδρεύωνται.» Αλλ’ αν η σεξουαλική επιθυμία ενός ατόμου ‘έχει περάσει την ακμή’ και δεν ενοχλείται συνεχώς από το πάθος, τότε θα μπορούσε να παραμείνη άγαμος· ένα άτομο που είναι σ’ αυτή την κατάστασι και απεφάσισε μέσα του να εξακολουθήση να μένη άγαμο θα έπραττε καλύτερα.—1 Κορ. 7:37, 38.
Η θεόπνευστη αυτή συμβουλή παρέχει βέβαια αφορμή για σκέψι για τους νέους. Διότι αν ένα άτομο νυμφευθή μόλις εγερθή ή ισχυροποιηθή η σεξουαλική του επιθυμία, θα μπορούσε να λεχθή ότι η έξαψις του πάθους είναι η κυριαρχούσα επιρροή στον καθορισμό του πότε να νυμφευθή και ποιο άτομο να νυμφευθή. Αλλ’ όταν ένα άτομο έχει περάσει την περίοδο της πρώτης διεγέρσεως επιθυμίας, είναι σε θέσι να εκτιμήση πιο αντικειμενικά τα αισθήματα και την κατάστασι της ζωής του.
Επίσης, σε πολλές κοινωνίες σήμερα οι γάμοι ατόμων κάτω των είκοσι ετών χαρακτηρίζονται από μια ασυνήθως υψηλή αναλογία δυστυχίας, αποτυχίας και διαζυγίων. Συχνά εκείνοι που νυμφεύονται νέοι επηρεάζονται υπερβολικά από ρομαντισμό και την αναπτυσσόμενη ακόμη φυσική επιθυμία των. Σε πολλές περιπτώσεις αυτοί δεν έχουν αναπτύξει ακόμη τις ιδιότητες που συμβάλλουν σ’ ένα επιτυχή γάμο, όπως είναι η αυτοκυριαρχία. (2 Πέτρ. 1:5-8· Γαλ. 5:22, 23) Δεν είναι λοιπόν πιο πιθανό ότι ένας νέος άνδρας ή γυναίκα που επέδειξαν εγκράτεια στη φυσική τους επιθυμία για ένα χρονικό διάστημα, θα μπορέσουν να επιδείξουν αυτή και άλλες καλές ιδιότητες στον γάμο;
● Θα μπορούσε ο Σατανάς να είναι υπεύθυνος για μερικές από τις άγριες θύελλες και τις πλημμύρες που τα τελευταία χρόνια κατέστρεψαν τόσες ζωές και προκάλεσαν τόσες υλικές ζημίες;—Η.Π.Α.
Η Βίβλος αναφέρει πράγματι μια περίπτωσι κατά την οποία ο Σατανάς προκάλεσε μια καταστρεπτική θύελλα η οποία έφερε τον θάνατο στα τέκνα του πιστού Ιώβ. (Ιώβ 1:12, 18, 19) Αλλά δεν πρέπει να συμπεράνωμε βάσει αυτού ότι ο Σατανάς είναι άμεσα υπεύθυνος για όλες τις καταστρεπτικές θύελλες. Γιατί όχι; Διότι είχε παραχωρηθή στον Σατανά ειδική άδεια από τον Θεό να δοκιμάση την ακεραιότητα του Ιώβ.
Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο άνθρωπος συχνά είναι υπεύθυνος για τις λεγόμενες «φυσικές» καταστροφές. Η από μέρους του κακή χρήσις του φυσικού πλούτου της γης και η παρεμβολή του στους φυσικούς κύκλους είχαν μια συγκεκριμένη επίδρασι στις καιρικές συνθήκες και στο κλίμα. Η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία (έκδοσις 1974) παρατηρεί: «Υπάρχουν ολοένα αυξανόμενες αποδείξεις ότι η εξαπόλυσις στην ατμόσφαιρα μεγάλων ποσοτήτων θερμότητος, αερίων και μορίων που προέρχονται από βιομηχανικές και άλλες δραστηριότητες προκαλεί αλλαγές στις καιρικές συνθήκες και στο κλίμα. Επί πλέον, μεγάλες καταστροφές λόγω πλημμύρων έχουν επέλθει επειδή κόβουν τα δέντρα, τα οποία προστατεύουν κατά των διαβρώσεων, και επειδή κτίζουν κωμοπόλεις σε πεδιάδες ή σε περιοχές που πλημμυρίζουν διότι βρίσκονται κοντά σε ποταμούς. Πολλοί ειδικοί συνιστούν στα κράτη να εμποδίσουν αυτή τη συνήθεια, με την οποία ο άνθρωπος επιφέρει τόση δυστυχία επάνω του.
Μπορούμε να παρατηρήσωμε, επίσης, ότι οι άνθρωποι γενικά προτίμησαν να αγνοήσουν το νόμο του Θεού στη ζωή τους και γι’ αυτό ο Δημιουργός τούς έχει αφήσει να τα καταφέρουν μόνοι τους. Σαν αποτέλεσμα τούτου υφίστανται τις συνέπειες του αναλλοίωτου νόμου του: «Ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.»—Γαλ. 6:7.
Εν τούτοις, με ένα έμμεσο τρόπο, ο Σατανάς υπήρξε υπεύθυνος για τις συμφορές που επήλθαν στον άνθρωπο. Ο Διάβολος σαφώς επηρέασε τους ανθρώπους προς το κακό, κάνοντάς τους να ακολουθούν μια πορεία ιδιοτέλειας και απληστίας μέχρι του σημείου να καταστρέψουν το περιβάλλον τους. Ο απόστολος Παύλος όταν έγραφε στους Χριστιανούς στην Έφεσο, ετόνισε ότι δεν έπρεπε να διαμορφώνωνται πλέον από εκείνη την κακή επιρροή, λέγοντας: «Και εσάς όντας νεκρούς δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποίησεν, εις τας οποίας περιεπατήσατε ποτέ, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας.»—Εφεσ. 2:1, 2.
Ο Σατανάς, λοιπόν, αναφέρεται ως ‘ο άρχων της εξουσίας του αέρος.’ Εφ’ όσον, όπως δείχνει το εδάφιο, οι Χριστιανοί δεν είναι πλέον κάτω από την επιρροή του, είναι καταφανές ότι ο ‘αέρας’ τον οποίον εξουσιάζει δεν θα μπορούσε να είναι η κατά γράμμα ατμόσφαιρα. Διότι, όπως και όλο το άλλο ανθρώπινο γένος, έτσι και οι Χριστιανοί επηρεάζονται από τις κατά γράμμα ατμοσφαιρικές διαταραχές. Αλλά δεν είναι κάτω από τον έλεγχο ή την επιρροή των ‘πνευμάτων της πονηρίας εν τοις επουρανίοις,’ πάνω στα οποία ασκεί εξουσία ο Σατανάς. (Εφεσ. 6:12) Επομένως, ο ‘αέρας’ είναι η ουράνια επικράτεια όπου ενεργούν αυτά «τα πνεύματα της πονηρίας.» Και το «πνεύμα» που ενεργεί, όχι στους αληθινούς Χριστιανούς, αλλά εις τους «υιούς της απείθειας» είναι η αόρατη ενεργός δύναμις, την οποία ασκεί ο σατανικός ‘άρχων’ και που την κατευθύνει για να επηρεάση εκείνους που, σαν αυτόν, είναι απειθείς στον Ιεχωβά Θεό.
Επομένως, βλέπομε ότι δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, Γραφικές ή άλλες, που να μας κάνουν να επιρρίπτωμε την ευθύνη για ωρισμένες καταστροφές λόγω θυελλών και πλημμύρων στα πρόσφατα χρόνια απ’ ευθείας σε υπερανθρώπινες δυνάμεις.