Να Είσθε Συνετοί—Αποφεύγετε την Απληστία

«ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.»—Λουκ. 12:15.

Τι ήταν εκείνο που υπεκίνησε τον Ιησού Χριστό να πη αυτά τα λόγια; Ένα μεγάλο πλήθος τον άκουγε προσεκτικά όταν ένας άνδρας φώναξε: «Ειπέ προς τον αδελφόν μου να μοιρασθή μετ’ εμού την κληρονομίαν.» (Λουκ. 12:13) Στην πραγματικότητα, δεν θα έπρεπε να εγείρη μια τέτοια αξίωσι, διότι ο Μωσαϊκός νόμος διευκρίνιζε ότι ο πρωτότοκος υιός έπρεπε να λάβη δύο μέρη απ’ όλα τα πράγματα που ανήκαν στον πατέρα του. Προφανώς, λοιπόν, περιελαμβάνετο πλεονεξία στην περίπτωσι του ανδρός που ήθελε να εκφέρη ο Ιησούς Χριστός κρίσι υπέρ αυτού.

Τα λόγια του Ιησού σχετικά με την πλεονεξία, που αναφέρθηκαν προηγουμένως, απηυθύνοντο στο πλήθος που είχε ακούσει την αξίωσι αυτού του ανδρός. Αυτά τα λόγια έδειχναν ότι έπρεπε το άτομο ν’ αξιολογή τα πράγματα κατάλληλα ώστε ν’ αποφεύγη την πλεονεξία ή την απληστία. Δεν θα έπρεπε να λησμονή το γεγονός ότι, οποιοδήποτε κι αν ήταν το αντικείμενο της νοσηράς επιθυμίας του, δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να συμβάλη στη διατήρησι της ζωής του. Στην πραγματικότητα, η απληστία μπορεί να οδηγήση σε συμφορά.

Αυτό φαίνεται πολύ καλά απ’ ό,τι συνέβη στον Γιεζεί, τον ακόλουθο του Εβραίου προφήτου Ελισσαιέ. Μέσω του Ελισσαιέ, ο στρατηγός του Συριακού στρατού, ο Νεεμάν, θεραπεύθηκε από αποκρουστική λέπρα. Ο Νεεμάν ήθελε να προσφέρη στον Ελισσαιέ ένα δώρο σε εκτίμησι της θαυματουργικής θεραπείας που έλαβε. Αλλά ο προφήτης αρνήθηκε να το λάβη, μη θέλοντας να ωφεληθή από τη θέσι και τις δυνάμεις που του είχε δώσει ο Ιεχωβά Θεός. Ο Γιεζεί, όμως, επεθύμησε το δώρο και σκέφθηκε ότι ήταν κατάλληλο να το δεχθή. Έτρεξε πίσω από τον Νεεμάν και, στο όνομα του Ελισσαιέ, ζήτησε ένα τάλαντο αργυρίου και δύο ενδυμασίες, ισχυριζόμενος ψευδώς ότι ο προφήτης είχε αλλάξει γνώμη μόλις έφθασαν δύο νέοι από τους υιούς των προφητών. Ο Νεεμάν χάρηκε που απεδέχοντο το δώρο του, και έδωσε στον άπληστο Γιεζεί, όχι ένα, αλλά δύο τάλαντα αργυρίου και δύο ενδυμασίες.—2 Βασ. 5:15, 16, 20-23.

Η απληστία του Γιεζεί φαινομενικά έφερε αποτελέσματα. Αλλά δεν συνέβη αυτό στην πραγματικότητα. Έχασε το προνόμιο να υπηρετή ως ακόλουθος του Ελισσαιέ. Λόγω της απληστίας του, λόγω του ότι έκανε κακή χρήσι του ονόματος του κυρίου του για ν’ αποκτήση ανέντιμο κέρδος και λόγω του ότι κακοπαρέστησε τον προφήτη, ο Γιεζεί έφερε συμφορά στον εαυτό του και στους απογόνους του. Εκφέροντας την κρίσι του Θεού, ο Ελισσαιέ είπε στον Γιεζεί: «Η λέπρα του Νεεμάν θέλει κολληθή εις σε και εις το σπέρμα σου εις τον αιώνα.» Η κρίσις αυτή δεν άργησε να εκπληρωθή. Το υπόμνημα συνεχίζει: «Και εξήλθεν απ’ έμπροσθεν αυτού του Ελισσαιέ λελεπρωμένος ως χιών.»—2 Βασ. 5:27.

Ασφαλώς ο Ιεχωβά Θεός δεν αδιαφορεί για εκείνους που επιζητούν ιδιοτελές κέρδος από τα δώρα του. Αυτό περιλαμβάνει και τη χρήσι της θέσεως ευθύνης που μπορεί να έχη κάποιος στη Χριστιανική εκκλησία για ιδιοτελές όφελος. Στην πραγματικότητα, μια απαίτησις για εκείνους που διορίζονται σε μια θέσι υπηρεσίας στην εκκλησία είναι ότι πρέπει ‘να μη είναι αισχροκερδείς,’ (1 Τιμ. 3:8) Στους πρεσβυτέρους δίδεται η εξής συμβουλή: «Ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστικώς αλλ’ εκουσίως, μηδέ αισχροκερδώς αλλά προθύμως.»—1 Πέτρ. 5:2.

Υπάρχει εύλογη αιτία για ό,τι παραγγέλλει η Αγία Γραφή. Οι διωρισμένοι υπηρέται σε μια εκκλησία, παραδείγματος χάριν, μπορεί να χρειασθή να χειρισθούν χρηματικά ποσά. Γι’ αυτό, απαιτείται εκ μέρους τους να δείχνουν με υποδειγματικό τρόπο ότι δεν είναι άπληστοι. Αλλιώς, αν διορισθούν παρά το ότι έχουν σοβαρή αδυναμία σ’ αυτόν τον τομέα, μπορεί να υπερνικηθούν από τον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν με άσχημο τρόπο αυτά που τους έχουν ανατεθή λαμβάνοντας για τον εαυτό τους πράγματα που δεν δικαιούνται. Όσο για τους πρεσβυτέρους, και αυτοί επίσης πρέπει να προσέχουν να μη χρησιμοποιούν τη θέσι τους για κανένα όφελος ή κέρδος. Δεν θα ήταν εσφαλμένο γι’ αυτούς μόνο το να λαμβάνουν υλικά κέρδη, αλλά επίσης θα ήταν εσφαλμένο να λαμβάνουν και άλλα προσωπικά οφέλη λόγω της θέσεώς των, της εξουσίας των, του γοήτρου ή της υπεροχής των.

Αν ένας πρεσβύτερος, ή κάποιος άλλος διωρισμένος υπηρέτης στην εκκλησία, υπέκυπτε στην απληστία, θα έχανε, όπως και ο Γιεζεί, τη θέσι εμπιστοσύνης που του έχει ανατεθή. Και το πιο σπουδαίο, μπορεί να διακινδύνευε τη σχέσι του με τον Ιεχωβά.

Αυτό το ζήτημα της αποφυγής της απληστίας πρέπει να ενδιαφέρη σοβαρά, όχι μόνο τους άνδρες που έχουν μια θέσι ευθύνης στην εκκλησία, αλλά όλους τους αληθινούς Χριστιανούς. Η Αγία Γραφή περιλαμβάνει και τους ‘πλεονέκτες’ μεταξύ εκείνων που ‘δεν θα κληρονομήσουν την βασιλείαν του Θεού.’ (1 Κορ. 6:9, 10) Αυτή η πλεονεξία μπορεί να εκδηλωθή με πολλούς τρόπους. Μπορεί να είναι αγάπη για το χρήμα, επιθυμία για δύναμι ή φήμη, ενασχόλησι σε πολύ φαγητό ή ποτό, σε αθέμιτες σεξουαλικές σχέσεις και τα παρόμοια.

Για ν’ αποφύγη κανείς να πέση θύμα απληστίας, πρέπει να προσέχη αυτά που σκέπτεται και αυτά που συζητεί. (Φιλιππ. 4:8· Εφεσ. 5:3) Η απληστία δεν έχει θέσι μεταξύ των αληθινών Χριστιανών. Δεν πρέπει να υπάρχη.

Έτσι, αν επιθυμήτε ν’ αποκτήσετε ή να διατηρήσετε μια καλή σχέσι με τον Θεό, ν’ αποφεύγετε την απληστία. Αντί ν’ αφήνετε ν’ αναπτύσσωνται στην καρδιά σας, εσφαλμένες επιθυμίες, προσπαθείτε ειλικρινά ν’ ασχολήσθε με καλά και εποικοδομητικά πράγματα. Αυτό μπορεί να προσθέση μεγάλη απόλαυσι στη ζωή σας τώρα και μπορεί να σας εξασφαλίση ένα ασφαλές μέλλον. Πράγματι, η ζωή προέρχεται, όχι από το αντικείμενο της απληστίας ενός ατόμου, αλλά από τη δική του αρνητική στάσι προς την απληστία και από τη διατήρησι εκ μέρους του μιας επιδοκιμασμένης σχέσεως με τον Ιεχωβά Θεό.