Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Τι σημαίνει το εδάφιο Αμώς 5:5, που λέει, «Μη εκζητείτε την Βαιθήλ»;
Οι Ισραηλίτες του βόρειου βασιλείου ήσαν πολύ ζηλωτές στην άσκησι της ψευδούς λατρείας τους. Αυτό φαίνεται από τα λόγια που τους ελέχθησαν μέσω του προφήτη Αμώς: «Έλθετε εις Βαιθήλ και ασεβήσατε· εν Γαλγάλοις πληθύνατε την ασέβειαν· και φέρετε τας θυσίας σας κατά πάσαν πρωίαν, τα δέκατά σας κατά πάσαν τριετίαν. Και προσφέρετε εις θυσίαν ευχαριστίας άρτον ένζυμον, και κηρύξατε τας αυτοπροαιρέτους προσφοράς· αναγγείλατε αύτας· διότι ούτως αγαπάτε, υιοί Ισραήλ, λέγει Κύριος ο Θεός.»—Αμώς 4:4, 5.
Η πόλις Βαιθήλ ήταν κέντρο ψευδούς λατρείας. Εκεί, ο Ιεροβοάμ, ο πρώτος βασιλεύς του βορείου βασιλείου, έστησε ένα χρυσό μόσχο. (1 Βασ. 12:28-30) Τα Γάλγαλα, επίσης, πρέπει ν’ αποτελούσαν τόπο για την αποστατημένη λατρεία. Έτσι, η προσφορά θυσιών από μέρους του Ισραήλ στην πόλι Βαιθήλ και στα Γάλγαλα ήταν πράγματι ασέβεια κατά του Ιεχωβά.
Αξίζει να σημειωθή ότι στην άσκησι της ειδωλολατρίας τους, οι Ισραηλίτες είχαν υιοθετήσει κι άλλες πράξεις που ήσαν αντίθετες προς το Νόμο. Ο Νόμος δήλωνε: «Ουδεμία προσφορά εξ αλφίτων, την οποίαν προσφέρετε προς τον Κύριον, θέλει είσθαι ένζυμος.» (Λευιτ. 2:11) Ωστόσο, οι αποστάτες Ισραηλίτες προσέφεραν ένζυμες προσφορές σαν «θυσίαν ευχαριστίας.» Με όμοιο τρόπο, το όλο πνεύμα πίσω από τις εθελοντικές θυσίες ήταν να μη διαλαλούνται αυτές οι θυσίες. Οι ειδωλολάτρες Ισραηλίτες, όμως, έδιναν στις θυσίες δημοσιότητα. Αγαπούσαν την ψευδή τους λατρεία, αλλ’ ο Ιεχωβά τη μισούσε.
Έτσι, με το να συνεχίζουν την άπιστη πορεία τους, οι Ισραηλίτες δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την εκτέλεσι κρίσεως του Ιεχωβά. Μόνο αν εγκατέλειπαν την ψευδή λατρεία και, αφού μετανοούσαν, επέστρεφαν στον Ιεχωβά, θα μπορούσαν να έχουν ελπίδα διαφυγής. Γι’ αυτό το λόγο, ο προφήτης Αμώς εμπνεύσθηκε να δηλώση τα εξής: «Ούτω λέγει Κύριος προς τον οίκον του Ισραήλ. Εκζητήσατέ με και θέλετε ζήσει. Και μη εκζητείτε την Βαιθήλ και μη εισέρχεσθε εις Γάλγαλα και μη διαβαίνετε εις Βηρ-σαβεέ [δηλαδή, να μην διαβήτε σ’ αυτή την περίκλειστη πόλι του Συμεών]· διότι τα Γάλγαλα θέλουσιν υπάγει εξάπαντος εις αιχμαλωσίαν και η Βαιθήλ θέλει καταντήσει εις το μηδέν [προφανώς σε κάποια ερήμωσι που θα γέμιζε τους περαστικούς μ’ ένα δεισιδαιμονικό φόβο]. Εκζητήσατε τον Κύριον και θέλετε ζήσει, μήπως εφορμήση ως πυρ επί τον οίκον Ιωσήφ [το δεκάφυλο βασίλειο, του οποίου οι απόγονοι των υιών του Ιωσήφ, Εφραΐμ και Μανασσή, αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος] και καταφάγη αυτόν και δεν υπάρχη ο σβύνων την Βαιθήλ.»—Αμώς 5:4-6· Ιησ. Ναυή 19:1, 2.
Οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα διαφύγουν την καταστροφή με το να κάνουν τόπους προσκυνήματος την πόλι Βαιθήλ, τα Γάλγαλα και τη Βηρ-σαβεέ, όλες αυτές τις πόλεις του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ. Η από μέρους τους εκζήτησις θείας εύνοιας σ’ αυτούς τους τόπους θα έφερνε μόνο την οργή του Θεού επάνω στο λαό. Η Βαιθήλ, τα Γάλγαλα και η Βηρ-σαβεέ, μαζί με τα θυσιαστήριά τους, θα εκμηδενίζονταν. Η μόνη ελπίδα του Ισραήλ ήταν ‘η εκζήτησις του Ιεχωβά,’ η επιστροφή του προς αυτόν με πλήρη καρδιά.
Με όμοιο τρόπο σήμερα, άσχετα με το ζήλο με τον οποίον οι άνθρωποι μπορεί ν’ ασκούν τις θρησκευτικές τους συνήθειες, αν αυτές δεν είναι σε αρμονία με την αλήθεια του Λόγου του Θεού, δεν ωφελούν καθόλου.