Ένας Ιστορικός Εορτασμός

‘Ο ΠΟΛΕΜΟΣ της ημέρας εκείνης της Μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα, θα είναι ο μεγαλύτερος πόλεμος της ιστορίας του πλανήτου μας, αλλά και ο τελευταίος. (Αποκ. 16:14, 16) Όπως δήλωσε ο προφήτης του Θεού, για παρηγοριά εκείνων που τον αγαπούν: «Ο Κύριος είναι αγαθός, οχύρωμα εν ημέρα θλίψεως, . . . θέλει κάμει συντέλειαν· θλίψις δεν θέλει επέλθει εκ δευτέρου.» Ναούμ 1:7-9.

Τι επακολουθεί; Ο απόστολος Ιωάννης μάς λέει ότι άκουσε «ως φωνήν μεγάλην όχλου πολλού εν τω ουρανώ.» Σε μεγάλο χορό, η αγγελική αυτή στρατιά έψαλλε: «Αλληλούια· η σωτηρία και η δόξα και η τιμή και η δύναμις ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών, διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής, και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού.» (Αποκ. 19:1, 2) Τι αγαλλίασις! Διότι η καταπίεσις, η αποστασία και οι φονικοί τρόποι της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, της Βαβυλώνος της Μεγάλης, θα εκλείψουν για πάντα από το πρόσωπο της γης του Θεού.

Τι άλλο άκουσε ο απόστολος; «Και εκ δευτέρου είπον· Αλληλούια.» Κατόπιν ακούστηκε ένα τρίτο «Αλληλούια» και, κατάλληλα, ο Ιωάννης, ο οποίος σ’ άλλο σημείο αποκαλείται ‘Υιός Βροντής’, προσθέτει τους αποκορυφωτικούς λόγους: «Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων· Αλληλούια· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ.»—Αποκ. 19:3-6· Μάρκ. 3:17.

Η υμνωδία εκείνων των ουρανίων φωνών είναι πολύ πιο μεγαλειώδης από οποιαδήποτε χορωδία που ακούσθηκε ποτέ στη γη. Οι μυριάδες των αγγέλων γνωρίζουν τι σημαίνει αυτός ο ύμνος. Γι’ αυτό και τον ψάλλουν με χαρούμενο αίσθημα και έκφρασι: «Αλληλούια!»—που σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ, σεις οι λαοί!» Ο λαός του Θεού στη γη βγήκε από τη ‘μεγάλη θλίψι’ για να μετάσχη σ’ αυτήν την υμνωδία, αινώντας τον Γιαχ, τον Ιεχωβά, τον Υπέρτατο Κυρίαρχο όλου του σύμπαντος, για τη μεγάλη του νίκη εναντίον όλων των δυνάμεων της πονηρίας.

Επακολουθούν και άλλα ένδοξα γεγονότα. Ο λαός του Ιεχωβά καλείται να ‘χαρή και να αγαλλιασθή,’ διότι τώρα λαμβάνει χώρα ένας γάμος στον ουρανό. Το Αρνίον ενώνεται με τη «νύμφη» του—τον πλήρη αριθμό των 144.000 αναστημένων «αγίων» που χαρακτηρίζονται από τα «δίκαια έργα» που έχουν κάνει ενόσω ήσαν άνθρωποι στη γη. (Αποκ. 19:6-8, ΜΝΚ· 14:1-5) Η κυβερνητική διάταξις των ‘νέων ουρανών’ είναι τώρα πλήρης. Ήδη, πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι,’ το Αρνίον εποίμανε έναν ‘πολύ όχλο’ ανθρωπίνων λάτρεων. (Αποκ. 7:9, 14) Αλλά τώρα η υπόσχεσις ότι ο Θεός «θέλει εξαλείψει παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών» θα εκπληρωθή για όλη την ανθρωπότητα, περιλαμβανομένων και των αναστημένων νεκρών, καθώς μια κοινωνία ‘νέας γης’ θα αρχίση να λειτουργή μεταξύ των ανθρώπων.—Αποκ. 21:1, 4· 2 Πέτρ. 3:13.

Οι πιστοί του Θεού στον ουρανό και στη γη θα ενωθούν σ’ αυτόν τον πολύ μεγαλειώδη, τον γεμάτο σημασία ύμνο του χορού του Αλληλούια. Διότι ο Γιαχ, ο Ιεχωβά, θα έχη κερδίσει τη νίκη!