Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Πώς η Ιερουσαλήμ ήταν ‘σε δουλεία με τα παιδιά της’, όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Γαλάτας 4:25;

Κατ’ αρχάς, η Ιερουσαλήμ και ο λαός της στην εποχή του Παύλου ήταν υπόδουλη στον Μωσαϊκό Νόμο.

Στους Γαλάτας κεφάλαιο 4 ο απόστολος έδειξε ότι οι Χριστιανοί της νέας διαθήκης αγοράστηκαν από τον Χριστό και έτσι ήταν ελεύθεροι. Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την κατάσταση των Ιουδαίων που ήταν κάτω από τη διαθήκη του Νόμου. Ο Παύλος το έδειξε αυτό με τη σύζυγο του Αβραάμ (τη Σάρρα) και τη παλλακή του (την Άγαρ), λέγοντας: «Αυτές οι γυναίκες σημαίνουν δύο διαθήκες, η μια από το Όρος Σινά, που γεννάει παιδιά για δουλεία, και η οποία είναι η Άγαρ. Τώρα, αυτή η Άγαρ σημαίνει το Σινά, ένα βουνό στην Αραβία [όπου ο Ιεχωβά έδωσε το Νόμο στον Ισραήλ μέσω του Μωυσή], και αυτή αντιστοιχεί με την Ιερουσαλήμ σήμερα, γιατί είναι σε δουλεία με τα παιδιά της. Αλλά η άνω Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, και αυτή είναι η μητέρα μας».—Γαλάτας 4:24-26, ΜΝΚ.

Όταν ο Παύλος είπε ότι οι ‘γυναίκες σημαίνουν δυο διαθήκες’, μιλούσε απλώς με έναν συντομευμένο τρόπο. Ο Ιεχωβά δεν είναι εξεικονιστικά νυμφευμένος με μια απρόσωπη διαθήκη αλλά με έναν οργανωμένο λαό της διαθήκης. Νωρίτερα θεωρούσε τον Ισραήλ κάτω από τη διαθήκη του Νόμου ότι ήταν σύζυγός του. (Παράβαλε Ησαΐας 54:1, 6.) Ωστόσο, η ελεύθερη γυναίκα (η Σάρρα) συμβόλιζε την άνω Ιερουσαλήμ, την παγκόσμια οργάνωση του Ιεχωβά που είναι σαν σύζυγος γι’ αυτόν.

Αλλά πώς είναι δυνατόν οι Ιουδαίοι να θεωρούνται υπόδουλοι στο Νόμο, αφού ο Νόμος ήταν τέλειος και τον προμήθευσε ο ίδιος ο Θεός;

Είναι αλήθεια ότι ‘ο Νόμος ήταν άγιος, και η εντολή ήταν άγια και δίκαιη και αγαθή’. (Ρωμαίους 7:12) Αλλά οι ατελείς Ισραηλίτες κάτω από τον Νόμο δεν μπορούσαν να τον τηρήσουν τέλεια, όσο και αν προσπαθούσαν. (Ρωμαίους 7:14-16) Ο απόστολος Πέτρος σ’ αυτό το γεγονός αναφέρθηκε όταν έκανε το ακόλουθο ερώτημα στο Χριστιανικό κυβερνών σώμα: «Τώρα λοιπόν διά τι πειράζετε τον Θεόν, επιβάλλοντες ζυγόν εις τον τράχηλον των μαθητών, τον οποίον ούτε οι πατέρες ημών ούτε ημείς δεν ηδυνήθημεν να βαστάσωμεν;» (Πράξεις 15:10) Παρόμοια, στους Γαλάτας 4:4, 5 ο Παύλος είπε ότι ο Χριστός ήρθε «διά να εξαγοράσει τους υπό νόμον». Οποιοσδήποτε ισχυριζόταν ότι οι Χριστιανοί ήταν υποχρεωμένοι να ‘τηρούν μέρες και μήνες και εποχές και χρόνια’, όπως περιέγραφε ο Νόμος, προκαλούσε πάλι υποδούλωση.—Γαλάτας 4:9, 10.

Φυσικά, όπως τονίστηκε στη 13 σελίδα της Σκοπιάς 15 Ιουλίου 1985, οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα ήταν δούλοι με πολλούς τρόπους. Ήταν πολιτικά υπόδουλοι στους Ρωμαίους. Ήταν δούλοι στην αμαρτία. (Ιωάννης 8:34) Και υπήρχαν εσφαλμένες θρησκευτικές απόψεις με τις οποίες ήταν δεσμευμένοι. Αλλά η βασική δουλεία στην οποία αναφέρθηκε ο Παύλος στους Γαλάτας 4:25 ήταν η δουλεία των Ιουδαίων στη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου που δόθηκε στο Σινά και συμβολίστηκε από την δούλη παλλακή του Αβραάμ, την Άγαρ.