Η Σημασία της Λέξης Αιών στις Ελληνικές Γραφές

Η λέξη αιών μπορεί να αναφέρεται σε μια περίοδο χρόνου στην ιστορία του ανθρώπου, που είτε έχει είτε δεν έχει χρονικά όρια. Οι λεξικογράφοι απόδωσαν την έννοια της λέξης αυτής με τους ορισμούς «χρονικό διάστημα με σαφή και καθορισμένα όρια, εποχή, χρόνος», και επίσης «διάρκεια ζωής, ζωή», ή «καιρός, γενεά». Αφού μια εποχή ή καιρός μπορεί να αρχίσει και να τελειώσει ή μπορεί να συνεχιστεί για πάντα, προκύπτει ότι η λέξη αιών μπορεί να αναφέρεται σε μια περίοδο χρόνου που είναι ατέλειωτη, μολονότι έχει μια αρχή. Όπως αναγράφεται στο Μάρκος 3:29, ο Ιησούς είπε ότι ο βλάσφημος κατά του αγίου πνεύματος ήταν ένοχος «αιωνίου [παντοτινής, συνεχούς, ατέλειωτης] καταδίκης», δηλαδή η καταδίκη δεν θα διαγραφόταν σε κανέναν μελλοντικό καιρό. Μια ανάλογη έκφραση χρησιμοποιήθηκε σε σχέση με την άκαρπη συκιά, η φράση «εις τον αιώνα». (Ματθαίος 21:19) Στη γέννηση του Ιησού, η αγγελική υπόσχεση ήταν ότι αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ «εις τους αιώνας».—Λουκάς 1:33.

Ωστόσο, η λέξη αιών μπορεί επίσης να αναφέρεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο σε μια σταθερή κατάσταση πραγμάτων ή στις τρέχουσες υποθέσεις και χαρακτηριστικά που διακρίνουν μια ορισμένη περίοδο χρόνου, μια εποχή ή καιρό μάλλον αντί να αναφέρεται στο ίδιο το ζήτημα του χρόνου. Ο αρχιεπίσκοπος Ρ. Σ. Τρενς στο New Testament Synonyms (Συνώνυμα της Καινής Διαθήκης) (1901, σελ. 202) δηλώνει: «Έτσι, με το να προσδιορίζει τον χρόνο, καταλήγει να προσδιορίσει το καθετί που υπάρχει στον κόσμο κάτω από χρονικές συνθήκες· . . . και στη συνέχεια, με μια ηθική έννοια, την πορεία και το ρεύμα των υποθέσεων του κόσμου».