Αντρική Εργασία
«Ρόπα, θαπάτο, κάσα, ι κομίδα!» Αυτά τα λόγια προέρχονται από ένα παλιό ισπανικό τραγούδι το οποίο απαριθμεί τα τέσσερα βασικά πράγματα που αναμένεται να προμηθεύει ένας άντρας στην οικογένειά του: ρούχα, παπούτσια, στέγη και τροφή. Και οι περισσότεροι υπεύθυνοι άντρες προσπαθούν με καμάρι να επωμιστούν αυτό το φορτίο.
Ωστόσο, αν είστε οικογενειάρχης, ενδιαφέρεστε για τις πολύ πιο σπουδαίες πνευματικές ανάγκες της οικογένειάς σας; Ή μήπως νομίζετε κι εσείς, όπως και πολλοί άλλοι άντρες, ότι η φροντίδα των θρησκευτικών ζητημάτων στο σπίτι δεν είναι στην πραγματικότητα αντρική εργασία; Σε μερικούς πολιτισμούς δεν αναμένεται καν από τους άντρες να διαθέσουν χρόνο για να διδάξουν τα παιδιά τους σχετικά με τον Θεό και την Αγία Γραφή.
Ο Λόγος του Θεού επιφορτίζει ιδιαίτερα τον άντρα του σπιτιού με την ευθύνη να ενσταλάξει στην οικογένειά του αγάπη για τον Θεό και βαθιά εκτίμηση για τους θεϊκούς κανόνες. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Εφεσίους 6:4, οι Γραφές προτρέπουν τους Χριστιανούς άντρες ως εξής: ‘Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία [με τη διαπαιδαγώγηση, ΜΝΚ] και νουθεσία Ιεχωβά’.
Μερικοί, αν και είναι εξοικειωμένοι μ’ αυτά τα λόγια, μπορεί να μην αντιλαμβάνονται πλήρως ότι το εδάφιο απευθύνεται ιδιαίτερα στον πατέρα, τον άντρα του σπιτιού. Για παράδειγμα, τα άτομα που μιλάνε την ισπανική και την πορτογαλική γλώσσα μπορεί να θεωρήσουν ότι τα λόγια του εδαφίου Εφεσίους 6:4 απευθύνονται και στον πατέρα και στη μητέρα. Σ’ αυτές τις γλώσσες η λέξη «πατέρες» και η λέξη «γονείς» αποδίδονται με την ίδια λέξη. Ωστόσο, στο εδάφιο 1 του κεφαλαίου 6 της προς Εφεσίους επιστολής, σύμφωνα με το Κείμενο, ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε και στον πατέρα και στη μητέρα χρησιμοποιώντας τη λέξη γονεύσιν, πληθυντικός αριθμός της λέξης γονεύς. Αλλά στο εδάφιο 4, σύμφωνα με το Κείμενο, χρησιμοποιήθηκε η λέξη πατέρες. Στο εδάφιο Εφεσίους 6:4, ο Παύλος απηύθυνε τα λόγια του απευθείας στον άντρα της οικογένειας.
Φυσικά, αν δεν υπάρχει κάποιος άντρας στην οικογένεια για να αναλάβει την ηγεσία, τότε η γυναίκα πρέπει να επωμιστεί την ευθύνη. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά πολλές μητέρες έχουν αναθρέψει επιτυχώς τα παιδιά τους με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά. Εντούτοις, όταν υπάρχει ένας Χριστιανός άντρας θα πρέπει αυτός να αναλάβει την ηγεσία. Αν παραμελεί αυτή την ευθύνη, είναι πιο δύσκολο για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να διατηρήσουν ένα καλό πρόγραμμα πνευματικής διατροφής. Και ένας τέτοιος άντρας είναι υπόλογος στον Ιεχωβά για την αμέλεια που δείχνει.
Τα αισθήματα του Θεού γι’ αυτό το ζήτημα φαίνονται καθαρά από τις Γραφικές απαιτήσεις που εκτίθενται για τους επισκόπους και τους διακονικούς υπηρέτες μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Η Αγία Γραφή καθορίζει ότι αυτός που επιλέγεται για μια τέτοια θέση πρέπει να ‘κυβερνάει [προΐσταται, ΜΝΚ] καλώς τον εαυτού οίκον, έχων τα τέκνα αυτού εις υποταγήν μετά πάσης σεμνότητος [σοβαρότητας, ΜΝΚ]· διότι εάν τις δεν εξεύρη να κυβερνά τον εαυτού οίκον, πώς θέλει επιμεληθή την εκκλησίαν του Θεού;’—1 Τιμόθεον 3:4, 5, 12· Τίτον 1:6.
Ο οικογενειάρχης πρέπει να είναι πρόθυμος να θυσιάσει τις απολαύσεις του και την προσωπική του άνεση για χάρη της πνευματικής ευημερίας των παιδιών του. Μερικές φορές ίσως χρειαστεί να μειώσει το χρόνο που αφιερώνει σε άλλες δραστηριότητες ώστε να έχει μια λογική ποσότητα χρόνου για να δαπανάει με τα παιδιά του σε τακτική βάση. (Δευτερονόμιον 6:6, 7) Οπωσδήποτε, δεν θα αφήνει σε άλλους αυτόν το θεόδοτο διορισμό. Η αγάπη και το ενδιαφέρον του για τα παιδιά του θα επεκταθεί πολύ πιο πέρα από το να τους παρέχει ρούχα, παπούτσια, στέγη και τροφή.
Είναι αρκετά μεγάλη πρόκληση να ανατρέφει κανείς παιδιά ‘με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά’. Γι’ αυτό η πρωταρχική ευθύνη είναι του άντρα. Όταν ο Χριστιανός πατέρας κάνει τη δουλειά του καλά, θα μπορεί να θεωρεί τα θεοφοβούμενα παιδιά του ως ευλογία από τον Ιεχωβά. Θα μπορεί να λέει όπως και ο ψαλμωδός: «Καθώς είναι τα βέλη εν τη χειρί του δυνατού, ούτως οι υιοί της νεότητος. Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εγέμισε την βελοθήκην αυτού εκ τούτων».—Ψαλμός 127:4, 5.