Επαναβεβαιώνεται το Δικαίωμα της Συναίνεσης Κατόπιν Διαφώτισης
ΜΙΑ πρόσφατη απόφαση ενός προέδρου δικαστηρίου στη Μεσίνα της Ιταλίας επαναβεβαίωσε ότι η θέληση του ενήλικου ασθενούς σχετικά με ιατρικά ζητήματα είναι δεσμευτική για τους γιατρούς. Αυτή η απόφαση εκδόθηκε σε σχέση με μια δίκη που αφορούσε μια Μάρτυρα του Ιεχωβά.
Τον Ιανουάριο του 1994, ο Αντονίνο Στελάριο Λεντίνι, ένας 64χρονος Μάρτυρας αιμοφιλικός, διακομίστηκε επειγόντως στο νοσοκομείο της Ταορμίνα στη Μεσίνα. Η σύζυγος του Αντονίνο, η Κατένα, εξήγησε στο προσωπικό του νοσοκομείου ότι, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, αυτή και ο σύζυγός της δεν θα δέχονταν θεραπεία με μετάγγιση αίματος. (Πράξεις 15:20, 28, 29) Η επιθυμία τους έγινε σεβαστή.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της μετάβασής του σε κάποιο άλλο θεραπευτικό κέντρο, ο Αντονίνο έπαθε αναπνευστική ανεπάρκεια και έφτασε εκεί σε κρίσιμη κατάσταση. Λίγο αργότερα, πέθανε. Η Κατένα ήταν συντετριμμένη, αλλά βρήκε μεγάλη παρηγοριά στην υπόσχεση της Αγίας Γραφής για την ανάσταση. (Πράξεις 24:15) Στη συνέχεια, προς μεγάλη της έκπληξη, κάποιοι δικαστές—οι οποίοι είχαν ίσως παραπληροφορηθεί από τα μέσα ενημέρωσης—την κατηγόρησαν για το θάνατο του συζύγου της, επειδή αρνήθηκε να επιτρέψει περίθαλψη την οποία οι γιατροί θεωρούσαν απαραίτητη.
Ύστερα από ένα και πλέον έτος, στις 11 Ιουλίου 1995, η Κατένα απαλλάχτηκε από κάθε κατηγορία, εφόσον δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα. Μάλιστα, ορισμένοι εμπειρογνώμονες κατέθεσαν ότι, έχοντας υπόψη την κατάσταση του ασθενούς, οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση θα ήταν ούτως ή άλλως μάταιη.
Οι δηλώσεις, όμως, του προέδρου επισήμαναν την ουσία του θέματος. Τόνισε ότι είναι δύσκολο να δεχτεί το δικαστήριο την άποψη ότι το ιατρικό προσωπικό χρειάζεται να επεμβαίνει όταν ο ασθενής ή τα άτομα που τον εκπροσωπούν αρνούνται κάποια θεραπεία. Ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας της Ιταλίας, πρόσθεσε, «προβλέπει ότι είναι απαραίτητη η συναίνεση του ενδιαφερομένου κατόπιν διαφώτισης πριν από οποιαδήποτε επέμβαση». Έτσι, δήλωσε ότι η Κατένα «νόμιμα εμπόδισε να υποβληθεί ο σύζυγός της σε μια τέτοια αγωγή».
Αυτή η απόφαση επαναβεβαιώνει το δικαίωμα που έχει ένας ενήλικος να αρνηθεί ιατρική θεραπεία η οποία αντίκειται στη θέλησή του.