«Αν το Αλάτι Χάσει τη Δύναμή Του»
ΕΧΟΥΝ γίνει πόλεμοι για αυτό. Έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο συναλλαγής. Στην αρχαία Κίνα, ήταν δεύτερο σε αξία μετά το χρυσό. Ναι, οι άνθρωποι από παλιά θεωρούσαν το αλάτι πολύτιμο αγαθό. Μέχρι σήμερα, πιστεύεται ότι εμπεριέχει θεραπευτικές και αντισηπτικές ιδιότητες, και χρησιμοποιείται σε όλη την υδρόγειο ως καρύκευμα και συντηρητικό.
Με βάση τις πολλές επιθυμητές ιδιότητες και χρήσεις του αλατιού, δεν είναι παράδοξο το ότι χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή με συμβολική έννοια. Ο Μωσαϊκός Νόμος, λόγου χάρη, απαιτούσε να είναι αλατισμένο οτιδήποτε προσφερόταν στον Ιεχωβά πάνω στο θυσιαστήριο. (Λευιτικό 2:13) Αυτό δεν το έκαναν για να γίνουν πιο νόστιμες οι θυσίες, αλλά πιθανώς επειδή το αλάτι συμβόλιζε την έλλειψη φθοράς ή σήψης.
Στη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς Χριστός είπε στους ακολούθους του: «Εσείς είστε το αλάτι της γης». (Ματθαίος 5:13) Με αυτή τη δήλωση, ο Ιησούς εννοούσε ότι το κήρυγμα που έκαναν σε άλλους σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού μπορούσε να ασκήσει στους ακροατές τους μια συντηρητική, δηλαδή ζωοσωτήρια, επίδραση. Πράγματι, όσοι εφάρμοζαν τα λόγια του Ιησού θα προστατεύονταν από ηθική και πνευματική σήψη στο περιβάλλον όπου ζούσαν και υπηρετούσαν.—1 Πέτρου 4:1-3.
Εντούτοις, ο Ιησούς συνέχισε δίνοντας την προειδοποίηση: «Αλλά αν το αλάτι χάσει τη δύναμή του, . . . δεν χρησιμεύει πλέον σε τίποτα, παρά στο να πεταχτεί έξω και να πατιέται από τους ανθρώπους». Σχολιάζοντας αυτό το σημείο, ο Βιβλικός λόγιος Άλμπερτ Μπαρνς είπε ότι το αλάτι που γνώριζε ο Ιησούς και οι απόστολοί του «δεν ήταν καθαρό, εφόσον είχε προσμείξεις από φυτά και χώμα». Συνεπώς, αν το αλάτι έχανε την αλμύρα του, θα μπορούσε να απομείνει «μια αρκετά μεγάλη ποσότητα χώματος». «Αυτό», παρατήρησε ο Μπαρνς, «δεν χρησίμευε πουθενά παρά μόνο . . . για να το ρίξει κανείς σε μονοπάτια, ή σε χώρους περιπάτου, όπως χρησιμοποιούμε το χαλίκι».
Λαβαίνοντας υπόψη αυτή την προειδοποίηση, οι Χριστιανοί θα πρέπει να προσέχουν ώστε να μην πάψουν να δίνουν δημόσια μαρτυρία ούτε να επιστρέψουν σε ασεβή πρότυπα διαγωγής. Διαφορετικά θα μπορούσαν να φθαρούν από πνευματική άποψη και να γίνουν χωρίς αξία, όπως το “αλάτι που έχει χάσει τη δύναμή του”.