Πώς να Αγγίξετε την Καρδιά ενός Παιδιού
ΕΧΕΤΕ στενοχωρηθεί ποτέ βλέποντας ένα παιδί να παίζει πολεμικά παιχνίδια; Τέτοιου είδους σκηνές συνηθίζονται ακόμη και μεταξύ πολύ μικρών παιδιών, εφόσον η βία έχει εισβάλει στον κόσμο της ψυχαγωγίας. Πώς θα βοηθούσατε εσείς ένα παιδί να αντικαταστήσει τα πολεμικά παιχνίδια με ειρηνικά; Η Βάλτραουντ, παλαίμαχη ιεραπόστολος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αφρική, βρήκε έναν τρόπο να βοηθήσει κάποιο αγοράκι να το κάνει αυτό.
Εξαιτίας του πολέμου, η Βάλτραουντ αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα όπου ζούσε και να μετακομίσει σε κάποια άλλη χώρα της Αφρικής. Εκεί άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τη μητέρα ενός πεντάχρονου αγοριού. Όποτε επισκεπτόταν τη μητέρα, το αγοράκι έπαιζε με ένα μικρό πλαστικό όπλο, που ήταν το μοναδικό του παιχνίδι. Η Βάλτραουντ δεν είδε ποτέ το αγοράκι να σημαδεύει με το όπλο, αλλά το ανοιγόκλεινε συνεχώς, λες και το ξαναγέμιζε.
Η Βάλτραουντ είπε στο αγοράκι: «Βέρνερ, ξέρεις γιατί ζω στη χώρα σου; Εξαιτίας του πολέμου—αναγκάστηκα να φύγω από τη δική μου χώρα για να γλιτώσω από επικίνδυνους ανθρώπους που πυροβολούσαν άλλους με όπλα σαν το δικό σου. Πιστεύεις ότι είναι καλό το να πυροβολούμε;»
«Όχι», απάντησε λυπημένος ο Βέρνερ.
«Πολύ σωστά», είπε η Βάλτραουντ. Κατόπιν ρώτησε: «Ξέρεις γιατί επισκέπτομαι εσένα και τη μητέρα σου κάθε εβδομάδα; Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να έχουν ειρήνη, και με τον Θεό και με τους γείτονές τους». Με τη συγκατάθεση της μητέρας του Βέρνερ, η Βάλτραουντ του είπε: «Αν μου δώσεις το όπλο σου, θα το πετάξω και υπόσχομαι να σου φέρω ένα φορτηγάκι με τέσσερις ρόδες».
Ο Βέρνερ τής έδωσε το όπλο του. Χρειάστηκε να περιμένει τέσσερις εβδομάδες, αλλά τότε το καινούριο του παιχνίδι κατέφθασε—ένα ξύλινο φορτηγάκι, το οποίο δέχτηκε με πλατύ χαμόγελο.
Αφιερώνετε εσείς χρόνο για να μιλάτε με τα παιδιά σας, προσπαθώντας να αγγίξετε την καρδιά τους ώστε να υποκινηθούν να πετάξουν παιχνίδια που είναι απομιμήσεις πολεμικών όπλων; Αν ναι, θα τα διδάξετε ένα μάθημα που θα τα ωφελήσει για μια ολόκληρη ζωή.