Η Υπόσχεση για μια Παραδεισένια Γη Άλλαξε τη Ζωή Μου!

Γεννήθηκα στη Ρίγα, την πρωτεύουσα της Λετονίας. Η μητέρα μου μεγάλωσε την αδελφή μου και εμένα μόνη της. Παρότι είναι Καθολική, πηγαίναμε στην εκκλησία μόνο στις γιορτές. Πίστευα ανέκαθεν σε μια ανώτερη δύναμη, αλλά όταν ήμουν νέος είχα πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

Καθώς μεγάλωνα, η μητέρα μου παρατήρησε ότι είχα ταλέντο στο να λύνω διάφορα αντικείμενα και να τα ξανασυναρμολογώ. Εφόσον υπήρχαν στο σπίτι τόσα πράγματα που μπορούσα να διαλύσω, φοβόταν πάντοτε να με αφήσει μόνο μου. Γι’ αυτό, μου έδωσε ένα μεταλλικό παιχνίδι με πολλά κομμάτια, το οποίο μου άρεσε πολύ να συναρμολογώ και έπειτα να διαλύω. Ταυτόχρονα είχα και ένα άλλο πάθος​—τα μηχανάκια. Η μητέρα μου με έγραψε σε έναν αγώνα ταχύτητας, το Χρυσό Μηχανάκι (Zelta Mopēds). Άρχισα να τρέχω με μηχανάκια, και αργότερα με μοτοσικλέτες.

Μάθαινα γρήγορα, και σύντομα γεύτηκα την επιτυχία σε αυτό το γρήγορο και επικίνδυνο άθλημα. Κέρδισα τρεις φορές το πρωτάθλημα Λετονίας σε διάφορες κατηγορίες μοτοσικλέτας, και δυο φορές το Πρωτάθλημα Βαλτικών Χωρών.

Στο απόγειο της καριέρας μου, η φίλη μου η Έβιγια (η μετέπειτα γυναίκα μου) γνώρισε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε κάποιο έντυπό τους, είχε βρει ένα κουπόνι με το οποίο μπορούσε να ζητήσει μαθήματα της Αγίας Γραφής. Το συμπλήρωσε και το ταχυδρόμησε. Σύντομα, την επισκέφτηκαν δύο γυναίκες, και άρχισε να μελετάει τη Γραφή μαζί τους. Εγώ δεν είχα αντίρρηση, αλλά τότε δεν με ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα πνευματικά πράγματα.

Αργότερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μού πρότειναν να κάθομαι και εγώ στη μελέτη της Έβιγια. Δέχτηκα, και μου άρεσαν αυτά που άκουγα. Κάτι που με συγκίνησε πολύ ήταν η υπόσχεση της Γραφής για μια παραδεισένια γη. Παραδείγματος χάρη, μου έδειξαν τα εδάφια Ψαλμός 37:10, 11, τα οποία λένε: «Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια· και θα παρατηρήσεις τον τόπο του, και εκείνος δεν θα υπάρχει. Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». Αυτή η υπόσχεση με ενθουσίασε.

Τα πνευματικά πράγματα με ενδιέφεραν όλο και περισσότερο. Άρχισα να συνειδητοποιώ πόσα θρησκευτικά ψέματα υπάρχουν. Απεναντίας, οι Γραφικές διδασκαλίες με αναζωογονούσαν με τη λογική και τη σαφήνειά τους.

Καθώς συνέχιζα τη Γραφική μου μελέτη, έμαθα ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει πολύ τη ζωή και ότι τη θεωρεί πολύτιμη. (Ψαλμός 36:9) Αυτό επηρέασε την άποψή μου για τους αγώνες​—δεν ήθελα πια να διακινδυνεύω τη ζωή μου. Αντίθετα, ήθελα να τη χρησιμοποιώ για να δοξάζω τον Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, η φήμη, η δόξα και η αδρεναλίνη που συνοδεύουν τους αγώνες μοτοσικλέτας έχασαν την αίγλη τους στα μάτια μου.

Το 1996 παρακολούθησα μια διεθνή συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Τάλιν της Εσθονίας, κοντά στο στάδιο όπου αγωνιζόμουν συχνά. Στη συνέλευση, είδα άτομα από πολλές και διάφορες χώρες να συνυπάρχουν με αρμονία και ειρήνη. Παραδείγματος χάρη, όταν μια Μάρτυρας του Ιεχωβά έχασε την τσάντα της, νόμισα ότι δεν θα την ξανάβρισκε. Σε λίγο, όμως, κάποια άλλη τη βρήκε και την επέστρεψε χωρίς να λείπει τίποτα. Έμεινα άναυδος! Κατάλαβα πλέον ότι οι Μάρτυρες όντως ζουν σύμφωνα με τους υψηλούς κανόνες της Γραφής. Η Έβιγια και εγώ συνεχίσαμε να προοδεύουμε στη μελέτη μας και το 1997 βαφτιστήκαμε ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Αρκετοί φίλοι μου έχουν σκοτωθεί λόγω του ανεξέλεγκτου, ξέφρενου τρόπου ζωής τους με τις μοτοσικλέτες. Από τη μελέτη της Γραφής, κατάλαβα ότι έχω ευθύνη ενώπιον του Δοτήρα της ζωής, του Ιεχωβά. Πιθανότατα αυτό το γεγονός μού έσωσε τη ζωή.

Επί τέσσερα χρόνια, η Έβιγια και εγώ είχαμε το προνόμιο να υπηρετούμε ως ολοχρόνιοι διάκονοι στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρίγα. Τώρα χαιρόμαστε που μεγαλώνουμε την κόρη μας, την Άλις, και τη βοηθάμε να αγαπήσει τον Ιεχωβά. Έχω επίσης το προνόμιο να υπηρετώ μια μέρα την εβδομάδα στο μεταφραστικό γραφείο, επισκευάζοντας αυτοκίνητα και ό,τι άλλο έχει χαλάσει. Είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να αξιοποιώ τις επιδεξιότητες που απέκτησα ως παιδί! Ναι, εξακολουθώ να λύνω αντικείμενα και να τα ξανασυναρμολογώ.

Εκτιμώ πολύ το προνόμιο που έχω να δίνω μαρτυρία για τον μόνο αληθινό Θεό μαζί με την οικογένειά μου, χάρη σε όσα έμαθα από τη Γραφή. Πράγματι, η υπόσχεση για μια παραδεισένια γη άλλαξε τη ζωή μου!