Αξιόλογες Ειδήσεις από το Περασμένο Έτος
«ΕΛΑΤΕ σε εμένα, . . . και εγώ θα σας αναζωογονήσω». Αυτά τα λόγια του Ιησού Χριστού, τα οποία αναφέρονται στο εδάφιο Ματθαίος 11:28, ήταν το εδάφιο του έτους για το 2002. Στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους, πολλοί ήταν εκείνοι που ήρθαν—265.469 άτομα δέχτηκαν τη θεϊκή πρόσκληση, βαφτίστηκαν και βρήκαν αναζωογόνηση μαζί με τα έξι και πλέον εκατομμύρια άτομα που υπηρετούν κάτω από τον καλό ζυγό στον οποίο μπαίνουν οι Χριστιανοί μαθητές.
Στις ακόλουθες σελίδες, θα διαβάσετε πώς ο Ιεχωβά συνεχίζει να παρέχει άφθονες ευλογίες στο λαό του σε όλη τη γη. Ας εξετάσουμε τώρα μερικές σημαντικές θεοκρατικές εξελίξεις από το υπηρεσιακό έτος 2002.
Συνελεύσεις Περιφερείας που Υποκινούν σε Ζήλο
Σύμφωνα με τη συνήθειά τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συγκεντρώθηκαν σε εκατοντάδες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο για να παρακολουθήσουν την ετήσια συνέλευσή τους περιφερείας. Το θέμα της συνέλευσης για το 2002/2003 ήταν «Ζηλωτές Διαγγελείς της Βασιλείας». Η βασική ομιλία τόνισε ότι τα μέλη του λαού του Θεού σήμερα μιμούνται το ζήλο και το θάρρος του Ιησού Χριστού καθώς επιτελούν τη διακονία τους. Άλλες ομιλίες εξήγησαν ότι ο ζήλος καλλιεργείται μέσω μελέτης του Λόγου του Θεού και εκδηλώνεται με το να κάνουμε το καλό και ιδιαίτερα με το να διακηρύττουμε τη Βασιλεία του Θεού με ενθουσιώδη τρόπο.
Ένα αρχαίο δράμα με τίτλο «Μείνετε Σταθεροί σε Δύσκολους Καιρούς» έστρεψε την προσοχή στον προφήτη Ιερεμία. Αυτός, παρόμοια με τον Ιησού, επέδειξε εξαιρετικό ζήλο και υπομονή παρά τις δυσκολίες. Ο Ιερεμίας εμπιστευόταν στον Ιεχωβά και κήρυττε άφοβα το άγγελμα του Θεού. Τι θαυμάσιο παράδειγμα για τους Χριστιανούς σήμερα!
Σε αυτή τη συνέλευση τέθηκαν σε κυκλοφορία δύο βιβλία. Την Παρασκευή οι εκπρόσωποι πήραν το βιβλίο Λατρέψτε τον Μόνο Αληθινό Θεό. Αυτό το βιβλίο 192 σελίδων θα χρησιμοποιείται ως δεύτερο βοήθημα για Γραφική μελέτη με σκοπό να εντυπωθεί η αλήθεια του Λόγου του Θεού στις καρδιές των σπουδαστών της Γραφής. Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτό το έντυπο θα βοηθήσει τα καινούρια άτομα να αναπτυχθούν πνευματικά και να περπατήσουν στο στενό δρόμο που οδηγεί σε ζωή στο δίκαιο νέο κόσμο του Θεού.
Το βιβλίο Πλησιάστε τον Ιεχωβά τέθηκε σε κυκλοφορία το Σάββατο. Χωρίζεται σε τμήματα που εξετάζουν τις τέσσερις βασικές ιδιότητες του Ιεχωβά: τη δύναμη, τη δικαιοσύνη, τη σοφία και την αγάπη. Ο σκοπός του παρουσιάζεται στον πρόλογο: «Είθε το βιβλίο αυτό να σε βοηθήσει να πλησιάσεις περισσότερο τον Ιεχωβά Θεό, να σφυρηλατήσεις μαζί του έναν δεσμό που δεν θα διαρρηχθεί ποτέ, ώστε να ζεις για να τον αινείς παντοτινά». Το πρόγραμμα της συνέλευσης, μαζί με αυτά τα νέα έντυπα, θα βοηθήσει τους ανθρώπους με ειλικρινή καρδιά, οπουδήποτε και αν βρίσκονται, να αυξήσουν την αγάπη τους για τον Δημιουργό μας.
Αντιμετώπιση “Κρίσιμων Καιρών”
Ο απόστολος Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο ότι οι «τελευταίες ημέρες» θα χαρακτηρίζονταν από “κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”. (2 Τιμ. 3:1) Φυσικές και άλλου είδους καταστροφές φέρνουν προκλήσεις και δυσκολίες. Αλλά προσφέρουν επίσης ευκαιρίες στους Χριστιανούς να δείξουν την αγάπη που έχουν ο ένας για τον άλλον. Το περασμένο υπηρεσιακό έτος συνέβησαν πολλές καταστροφές. Εδώ στρέφουμε την προσοχή σε δύο από αυτές.
Η Καταστροφή του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου: Η αποφοίτηση της 111ης τάξης της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς έλαβε χώρα το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2001. Τρεις μέρες αργότερα, στις 11 Σεπτεμβρίου, οι απόφοιτοι και οι οικογένειές τους ξεναγούνταν στην Πόλη της Νέας Υόρκης, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πρωί εκείνης της μέρας ήταν ζεστό και όμορφο ενώ ο ουρανός ήταν καταγάλανος. Τότε, στις 8:46 π.μ., ένα επιβατικό αεροπλάνο συνετρίβη στο βόρειο πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στο Κάτω Μανχάταν. Μερικά λεπτά αργότερα ένα άλλο επιβατικό αεροπλάνο έπεσε πάνω στο νότιο πύργο.
Στις 9:59 π.μ., ο νότιος πύργος κατέρρευσε, σκεπάζοντας με ένα πυκνό σύννεφο από σκόνη και συντρίμμια όλο το Κάτω Μανχάταν. Έπειτα, κατέρρευσε και ο βόρειος πύργος. Σκοτώθηκαν περίπου τρεις χιλιάδες άτομα. Καθένας από τους πύργους, η κατασκευή των οποίων ολοκληρώθηκε το 1973, είχε ύψος 110 ορόφων. Ο αέρας μετέφερε την πυκνή σκόνη από την κατάρρευση των δύο κτιρίων και στο Μπέθελ του Μπρούκλιν, το οποίο βρίσκεται λιγότερο από τρία χιλιόμετρα μακριά.
Οι αδελφοί από το γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών άρχισαν αμέσως να ψάχνουν ποιοι Μάρτυρες είχαν επηρεαστεί από αυτή τη φοβερή τραγωδία και ποια βοήθεια μπορεί να χρειαζόταν. Μέχρι το απόγευμα της Τρίτης 11 Σεπτεμβρίου, είχαν καταμετρηθεί τα μέλη της οικογένειας Μπέθελ και από τα τρία συγκροτήματα—το Μπρούκλιν, το Πάτερσον και το Γουόλκιλ. Μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης όλοι οι απόφοιτοι της Γαλαάδ είχαν επικοινωνήσει με το γραφείο της σχολής, επιβεβαιώνοντας ότι εκείνοι και οι οικογένειές τους ήταν ασφαλείς. Στο μεταξύ, το γραφείο τμήματος επικοινώνησε μέσω τηλεφώνου με 37 επισκόπους περιοχής στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης. Εκείνοι ήρθαν σε επαφή με τους πρεσβυτέρους των εκκλησιών, και οι πρεσβύτεροι έλεγξαν την κατάσταση κάθε ευαγγελιζομένου. Μέχρι το πρωί της Παρασκευής 14 Σεπτεμβρίου το γραφείο τμήματος είχε μάθει ότι 14 από τους αδελφούς και τις αδελφές μας είτε είχαν πεθάνει είτε αγνοούνταν. Αυτός ο αριθμός δεν άλλαξε τις επόμενες μέρες.
Επιζήσαντες περιέγραψαν τις εμπειρίες τους. Η Σίνθια Τάκερ, τακτική σκαπάνισσα, εργαζόταν στο Παγκόσμιο Οικονομικό Κέντρο απέναντι από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Βρισκόταν στον 37ο όροφο όταν είδε το πρώτο αεροπλάνο να πέφτει πάνω στον πύργο. Πιστεύοντας ότι ήταν ένα τρομερό δυστύχημα, βγήκε έξω και κοιτούσε προς το κτίριο στο οποίο έπεσε το αεροπλάνο. Παντού υπήρχαν συντρίμμια. Τότε πέρασε ένα άλλο αεροπλάνο πολύ χαμηλά. Η αδελφή Τάκερ είπε: «Το αεροπλάνο ήταν τεράστιο. Κατάλαβα ότι θα έπεφτε πάνω στο κτίριο. Ήθελα να τρέξω αλλά πάγωσα—δεν ήξερα τι να κάνω. Φαινόταν ότι θα διαπερνούσε το κτίριο. Ο θόρυβος ήταν τόσο δυνατός σαν να είχα κάνει βουτιά και να βρισκόμουν μέσα στο νερό. Ένιωσα τον ήχο. Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και φαινόταν σαν να αιωρείται άμμος. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Άνθρωποι έτρεχαν προς κάθε κατεύθυνση. Μπήκα τρέχοντας σε ένα κτίριο και παρακολουθούσα καθώς έπεφτε ο πρώτος πύργος. Οι άνθρωποι έβγαζαν τα πουκάμισά τους για να προστατέψουν το πρόσωπό τους από τη σκόνη. Άνθρωποι έβγαιναν από τα κτίρια μαζί με παιδιά και κατοικίδια. Όλοι είχαν τρομοκρατηθεί. Ακόμη και τα ζώα δεν συμπεριφέρονταν φυσιολογικά. Ο φόβος που επικρατούσε ήταν απερίγραπτος». Η αδελφή Τάκερ είναι ευγνώμων για τη βοήθεια των πρεσβυτέρων οι οποίοι την επισκέφτηκαν και της είπαν καθησυχαστικά και παρηγορητικά λόγια από τη Γραφή.
Τους μήνες που ακολούθησαν οι αδελφοί στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης μετέδιδαν το παρηγορητικό και ελπιδοφόρο άγγελμα της Γραφής στα άτομα που ζούσαν εκεί. Σε αρκετούς αδελφούς δόθηκε η άδεια να ασχοληθούν με τη διακονία στο σημείο όπου κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Ένας από αυτούς τους αδελφούς ήταν ο Ρόι Κλίνγκσπορν, σκαπανέας, ο οποίος είπε: «Με εκτίμηση, ένας υπαξιωματικός της αεροπορίας που συμμετείχε στο έργο παροχής βοήθειας δήλωσε: “Όλοι μάς φέρνουν τρόφιμα, ζεστό καφέ και στεγνά ρούχα αλλά εσείς είστε οι πρώτοι που μας διαβάζουν κάτι από τη Γραφή. Τέτοιες ώρες έχουμε ανάγκη τον Θεό”».
Έκρηξη Ηφαιστείου στην Ανατολική Αφρική: Πολλοί από τους αδελφούς μας στο ανατολικό Κονγκό (Κινσάσα) έχουν αντιμετωπίσει εμφύλιο πόλεμο, ασθένειες, φτώχεια και ανεργία. Μερικοί έζησαν ή εξακολουθούν να ζουν ως πρόσφυγες. Σε αυτά τα προβλήματα προστέθηκε η ξαφνική έκρηξη του όρους Νιιραγκόνγκο, ενός ηφαιστείου το οποίο βρίσκεται κοντά στην πόλη Γκόμα. Το πρωί της 17ης Ιανουαρίου 2002, το βουνό άρχισε να εκτοξεύει καπνό και φωτιά. Μέχρι το βράδυ, λάβα ξεχυνόταν από το ηφαίστειο και κατευθυνόταν προς την Γκόμα. Χιλιάδες φοβισμένοι άνθρωποι έφευγαν τρέχοντας προς τη γειτονική πόλη Γκιζένιε, στη Ρουάντα. Οι δρόμοι γέμισαν με ανθρώπους που μετέφεραν κάποια λιγοστά υπάρχοντα, όσα μπορούσαν. Κινδύνευε και η Γκιζένιε, αλλά οι ντόπιοι αδελφοί διευθέτησαν ώστε η Αίθουσα Βασιλείας να χρησιμεύσει ως καταυλισμός για τους αδελφούς που είχαν καταφύγει εκεί από το Κονγκό. Μερικοί αδελφοί στην Γκιζένιε προθυμοποιήθηκαν αμέσως να ανοίξουν τα σπίτια τους σε εκείνους που έφυγαν από τον τόπο τους λόγω του ηφαιστείου.
Ένας ντόπιος πρεσβύτερος είπε: «Όταν είδαμε τι συνέβαινε, πήγαμε αμέσως μαζί με μερικούς αδελφούς στον κύριο δρόμο που συνδέει την Γκόμα με την Γκιζένιε. Κρατούσαμε ψηλά τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Είχε σκοτεινιάσει αλλά εμείς πηγαίναμε σε μέρη στα οποία μπορούσαν να μας δουν. Όταν οι αδελφοί μας έβλεπαν τα περιοδικά μάς αναγνώριζαν ως Μάρτυρες και εμείς τους κατευθύναμε προς την Αίθουσα Βασιλείας μας, η οποία χρησίμευε ως καταυλισμός. Στεκόμασταν στο δρόμο μέχρι τις πρωινές ώρες. Με αυτόν τον τρόπο μιμούμασταν εκείνο που είχαν κάνει για εμάς οι αδελφοί μας στην Γκόμα πριν από μερικά χρόνια. Μετά τον πόλεμο στη Ρουάντα, εκατοντάδες χιλιάδες διέφυγαν προς την Γκόμα. Τότε οι Μάρτυρες από την Γκόμα στέκονταν μέρα νύχτα στους δρόμους κρατώντας ψηλά τα περιοδικά για να μας βοηθήσουν να διακρίνουμε ποιοι ήταν αδελφοί. Μας κατηύθυναν προς τους καταυλισμούς που είχαν οργανώσει οι Μάρτυρες».
Οι περισσότεροι από εκείνους που έφυγαν εξαιτίας του ηφαιστείου έπρεπε να περάσουν τη νύχτα στο ύπαιθρο. Ανάμεσά τους ήταν και αδελφοί οι οποίοι λόγω του χάους ή του σκοταδιού δεν είχαν δει εκείνους που κρατούσαν τα περιοδικά. Κάποιος πρεσβύτερος σχολίασε: «Νωρίς το επόμενο πρωινό, οι αδελφοί και οι αδελφές βγήκαν και πάλι με τα περιοδικά στα χέρια τους. Πήγαν παντού στην Γκιζένιε ώστε να μπορούν να τους δουν όλοι. Με αυτόν τον τρόπο βρήκαν όλους τους αδελφούς από την Γκόμα οι οποίοι δεν είχαν δει τους Μάρτυρες την προηγούμενη νύχτα. Σύντομα η Αίθουσα Βασιλείας μας απειλήθηκε από τη λάβα, η οποία συνέχιζε την πορεία της. Αμέσως διευθετήσαμε να χρησιμοποιηθούν άλλες πέντε Αίθουσες Βασιλείας ως καταυλισμοί». Μερικοί αδελφοί από τις 24 εκκλησίες της Γκόμα διέφυγαν προς το εσωτερικό του Κονγκό, αλλά οι περισσότεροι—περίπου 2.000—έφυγαν προς τη Ρουάντα.
Το γραφείο τμήματος στο Κιγκάλι της Ρουάντα αγόρασε γρήγορα τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες και πλαστικά δοχεία για νερό. Αυτές οι προμήθειες στάλθηκαν αμέσως στους καταυλισμούς. Πόση χαρά ένιωσαν οι αδελφοί από την Γκόμα όταν, μόλις μία μέρα μετά την καταστροφή, έφτασε ένα φορτηγό με υλική βοήθεια! Ακούστηκαν πολλά επαινετικά σχόλια από άτομα που δεν ήταν Μάρτυρες. Ένας αδελφός άκουσε κάποιους να λένε: «Αυτή είναι καλή θρησκεία. Αγαπούν πραγματικά ο ένας τον άλλον».
Περίπου το ένα τρίτο της Γκόμα καταστράφηκε. Πολλοί αδελφοί και αδελφές έχασαν τα πάντα. Ωστόσο, οι αδελφοί των οποίων τα σπίτια είχαν παραμείνει ανέπαφα προθυμοποιήθηκαν να φιλοξενήσουν τις οικογένειες των αδελφών των οποίων τα σπίτια είχαν καταστραφεί. (Ρωμ. 12:12, 13) Αργότερα, οι αδελφοί από τη Ρουάντα διευθέτησαν να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες με ασφάλεια στην Γκόμα. Μάρτυρες από την Ευρώπη βοήθησαν επίσης στέλνοντας δύο αεροπλάνα γεμάτα με προμήθειες από το Βέλγιο.
Η έκρηξη του όρους Νιιραγκόνγκο ήταν καταστροφική. Κόστισε σε πολλούς τη ζωή τους και κατέστρεψε αρκετές περιουσίες, αλλά οι αληθινοί Χριστιανοί διακρίθηκαν από την αγάπη που έδειξαν ο ένας στον άλλον.—Ιωάν. 13:35.
Η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας Δίνει Έμφαση στην Πνευματικότητα
Η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας ξεκίνησε το 1959 ως μηνιαία σειρά μαθημάτων. Διεξαγόταν στο Σάουθ Λάνσινγκ, στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, στις ΗΠΑ. Σε άλλες χώρες, διεξαγόταν σε τοποθεσίες που διευθετούσαν τα γραφεία τμήματος. Αρχικά, την παρακολουθούσαν πρεσβύτεροι εκκλησιών (τότε ονομάζονταν υπηρέτες εκκλησίας) και οι ειδικοί σκαπανείς. Το 1966, όμως, η σχολή αναθεωρήθηκε. Διαρκούσε μόνο δύο εβδομάδες και την παρακολουθούσαν μόνο πρεσβύτεροι. Το 1977, έγιναν διευθετήσεις να παρακολουθήσουν όλοι οι πρεσβύτεροι μια σχολή διάρκειας 15 ωρών. Από τότε παρόμοιες συναντήσεις με ποικίλη διάρκεια διευθετούνται κάθε λίγα χρόνια. Από το 1984, λαβαίνουν επίσης εκπαίδευση στη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας και οι διακονικοί υπηρέτες.
Αυτόν το χρόνο η σχολή αποτελούνταν από τρία μέρη. Το πρώτο, από την Τρίτη ως την Πέμπτη, ήταν για τους περιοδεύοντες επισκόπους. Το δεύτερο, την Παρασκευή και το Σάββατο, ήταν για τους πρεσβυτέρους και το τρίτο, την Κυριακή, ήταν για τους διακονικούς υπηρέτες. Τα μέρη του προγράμματος έδωσαν έμφαση στη διατήρηση της πνευματικότητας. Πριν από πολλά χρόνια ο Μωυσής προσευχήθηκε στον Ιεχωβά: «Κάνε με να γνωρίσω, σε παρακαλώ, τις οδούς σου, για να σε γνωρίσω, ώστε να βρω εύνοια στα μάτια σου». (Έξοδ. 33:13) Ο Μωυσής είπε αυτά τα λόγια ενώ είχε ήδη παραστεί μάρτυρας των Δέκα Πληγών, είχε ζήσει το διαχωρισμό της Ερυθράς Θάλασσας, είχε επικοινωνήσει με τον Ιεχωβά 40 μέρες στο Όρος Σινά και είχε λάβει τις Δέκα Εντολές. Σε ηλικία 80 χρονών και ενώ ο Ιεχωβά τον είχε χρησιμοποιήσει με δυναμικό τρόπο, ο Μωυσής αναγνώριζε την πνευματική του ανάγκη. Σε αρμονία με αυτό το παράδειγμα, οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες παροτρύνθηκαν να συνεχίσουν να προοδεύουν ως πνευματικά άτομα, ανεξάρτητα με το πόσο καιρό υπηρετούσαν τον Ιεχωβά.
Η ύλη της σχολής μεταφράστηκε και χρησιμοποιήθηκε από γραφεία τμήματος σε όλο τον κόσμο. Λάβαμε επιστολές εκτίμησης από πολλές χώρες. Κάποιος πρεσβύτερος από τη Γουινέα έγραψε: «Άξιζαν οι θυσίες και το ταξίδι 1.000 χιλιομέτρων που έκανα για να παρακολουθήσω τη σχολή». Κάποιος άλλος έγραψε: «Δεν μπορώ να βρω λέξεις για να εκφράσω την εκτίμησή μου για αυτή την εκπαίδευση. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!»
Ένας αδελφός από την Κορέα έγραψε: «Η σχολή με βοήθησε να σκεφτώ σοβαρά το αν είμαι πνευματικό άτομο ή όχι».
Το γραφείο τμήματος του Ελ Σαλβαδόρ έγραψε: «Δείχτηκε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις νέες διευθετήσεις σχετικά με τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Πιστεύουμε ότι αυτό θα μας βοηθήσει να δείχνουμε καλύτερη και περισσότερη προσωπική προσοχή στα άτομα του κάθε ομίλου».
Ένα πρεσβυτέριο από τη Γερμανία έγραψε: «Οι εισηγήσεις και οι οδηγίες είναι ρεαλιστικές και μπορούν να εφαρμοστούν προς όφελος εκείνων που έχουν ανατεθεί στη φροντίδα μας».
Το τμήμα της Ελβετίας είπε τα εξής: «Η σχολή παρείχε την αναγκαία υποκίνηση για την καταπολέμηση της πνευματικής απάθειας».
Νομικές Εξελίξεις
ΑΡΜΕΝΙΑ: Η δικαστική υπόθεση που αφορούσε τον Λιόβα Μαρκαριάν έλκυσε το διεθνές ενδιαφέρον. Ο αδελφός Μαρκαριάν διώχθηκε ποινικά για τη δράση του ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ανάμεσα στις κατηγορίες ήταν και το ότι «κήρυττε σχετικά με μια μη αναγνωρισμένη θρησκεία». Στις 18 Σεπτεμβρίου 2001, το δικαστήριο απάλλαξε τον αδελφό Μαρκαριάν από όλες τις κατηγορίες. Ασκήθηκε έφεση για την υπόθεση και το εφετείο υποστήριξε την αθωωτική ετυμηγορία αναφέροντας ότι η θρησκευτική διδασκαλία του ως Μάρτυρα του Ιεχωβά δεν αποτελεί εγκληματική πράξη και ότι προστατεύεται από το Σύνταγμα της Αρμενίας. Οι κατήγοροι άσκησαν έφεση για την υπόθεση στο ανώτατο αναιρετικό δικαστήριο της χώρας. Στις 19 Απριλίου 2002, το εξαμελές δικαστήριο υποστήριξε και τις δύο αθωωτικές ετυμηγορίες. Μολονότι χαιρόμαστε για αυτή τη νίκη, νεαροί αδελφοί σε ηλικία στράτευσης εξακολουθούν να συλλαμβάνονται και να φυλακίζονται στην Αρμενία επειδή αρνούνται να υπηρετήσουν στο στρατό για θρησκευτικούς λόγους.
ΓΕΩΡΓΙΑ: Ο θηριώδης κύκλος ατιμώρητης βίας συνεχίζεται εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη χώρα της Γεωργίας. Από τον Οκτώβριο του 1999, έχουν καταγραφεί περισσότερες από 80 βίαιες επιθέσεις με 1.000 και πλέον θύματα—άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους και αναπήρους. Τα σπίτια μερικών Μαρτύρων λεηλατήθηκαν, ερευνήθηκαν εξονυχιστικά και πυρπολήθηκαν ολοκληρωτικά. Οι Μάρτυρες έχουν κάνει πάνω από 700 καταγγελίες για εγκληματικές ενέργειες, αλλά ούτε ένας δράστης δεν έχει καταδικαστεί για τις επιθέσεις. Τελικά, το Σεπτέμβριο του 2001 απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον του Πετρ Ιβανίτζε και του καθαιρεμένου Ορθόδοξου ιερέα Βασίλι Μκαλαβισβίλι για την ανάμειξή τους στις επιθέσεις. Ωστόσο, πολλές προσπάθειες για την έναρξη της δίκης απέτυχαν λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν στην αίθουσα του δικαστηρίου. Επιτράπηκε σε οπαδούς των κατηγορουμένων να μπουν στο δικαστήριο κραδαίνοντας μεγάλους σταυρούς, οι οποίοι πρωτύτερα είχαν χρησιμοποιηθεί ως όπλα, καθώς και πανό με συνθήματα μίσους εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μέχρι τις 30 Μαΐου 2002, η δίκη είχε αναβληθεί εφτά φορές. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατέθεσαν δύο προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Με τη μία διαμαρτύρονται για την αδράνεια της κυβέρνησης απέναντι στην ασύστολη βία και με την άλλη αμφισβητούν την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Γεωργίας το οποίο ακύρωσε την καταχώριση των δύο νομικών προσώπων που χρησιμοποιούσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τον Οκτώβριο του 2001, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε συγχωνεύσει τις δύο προσφυγές και τις είχε βάλει σε σειρά προτεραιότητας.
Στις 23 Ιουλίου 2002, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατέθεσαν και άλλη προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτή η προσφυγή περιγράφει λεπτομερώς 30 περιπτώσεις κατά τις οποίες Μάρτυρες στη Γεωργία δέχτηκαν επίθεση από θρησκευτικούς εξτρεμιστές, Ορθόδοξους ιερείς και αστυνομικούς. Σε σχέση με μία από τις περιπτώσεις υπάρχει ένα σημαντικό έγγραφο. Αυτό το έγγραφο περιγράφει το σχέδιο, το οποίο εφάρμοσαν σχεδόν 100 αστυνομικοί, για να διαλύσουν μια ειρηνική συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά το Σεπτέμβριο του 2000. Αυτό το έγγραφο εγκρίθηκε και υπογράφτηκε από ανώτερους αξιωματούχους του Υπουργείου Εσωτερικών στη δυτική πόλη Ζουγκντίντι.
ΡΩΣΙΑ: Η δίκη για την απαγόρευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα επαναλήφθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2002. Ήταν η έβδομη φορά κατά την οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έπρεπε να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι στις ίδιες αβάσιμες κατηγορίες. Στις 4 Απριλίου 2002, έπειτα από μια δίμηνη επανεξέταση της αίτησης που κατέθεσε το γραφείο του εισαγγελέα από το γραφείο του κατηγόρου, το Δικαστήριο εξέδωσε μια απόφαση καθορίζοντας ότι έπρεπε να γίνουν μελέτες από εμπειρογνώμονες όσον αφορά τα θρησκευτικά έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά και την εσωτερική τους αλληλογραφία. Το Δικαστήριο πήρε αυτή την απόφαση αν και ο εισαγγελέας δεν παρουσίασε σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποκινούν θρησκευτικές διενέξεις, διαλύουν οικογένειες ή καταπατούν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών. Η δίκη διακόπηκε και αναμένονται τα αποτελέσματα της μελέτης των εμπειρογνωμόνων.
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ: Μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου 2001, ο συνολικός αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νότια Κορέα, οι οποίοι εξέτιαν ποινές φυλάκισης επειδή αρνήθηκαν τη στράτευση για λόγους συνείδησης, είχε φτάσει τους 1.640. Ο αριθμός αυξάνεται σταθερά κάθε χρόνο. Ο Νόμος για τη Στρατιωτική Θητεία ορίζει ότι εκείνοι που αρνούνται να πάρουν όπλο μπορεί να καταδικαστούν σε ποινές μέχρι τριών χρόνων. Η Νότια Κορέα δεν αναγνωρίζει την απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία για θρησκευτικούς διακόνους ή για αντιρρησίες συνείδησης. Από τη δεκαετία του 1950, πάνω από 7.000 Μάρτυρες έχουν φυλακιστεί στη Νότια Κορέα επειδή αρνήθηκαν να πάρουν όπλο. Στις 29 Ιανουαρίου 2002, σε μια άνευ προηγουμένου υπόθεση, ο αρχιδικαστής Σι-χουάν Παρκ του πρωτοδικείου της Σεούλ έστειλε την υπόθεση του Κιόνγκ-σου Λι στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Ο δικαστής Παρκ ζήτησε μια γνωμοδότηση για τους ισχυρισμούς του αδελφού Λι ο οποίος είπε ότι το γεγονός πως δεν αναγνωρίστηκε το δικαίωμά του ως αντιρρησία συνείδησης παραβίαζε το δικαίωμα ελευθερίας της θρησκείας και της συνείδησης. Καταθέτοντας το αίτημα στο δικαστήριο, ο δικαστής Παρκ διέκοψε τη δίκη και άφησε ελεύθερο τον αδελφό Λι με εγγύηση. Η δίκη θα επαναληφθεί όταν αποφασίσει το Συνταγματικό Δικαστήριο για τη συνταγματικότητα του υπό συζήτηση ζητήματος.
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ: Στις 17 Ιουνίου 2002, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε μια ιστορική απόφαση για την υπόθεση Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Νέας Υόρκης κατά Χωριού Στράτον. Αυτή η υπόθεση προέκυψε από την αξίωση των αρχών του χωριού να παίρνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά άδεια από το δήμαρχο προτού ασχοληθούν με τη διακονία από πόρτα σε πόρτα. Το Δικαστήριο ανέφερε: «[Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά] εξήγησαν στη δίκη ότι δεν ζήτησαν άδεια επειδή αντλούν από τη Γραφή την εξουσία που έχουν να κηρύττουν. [Οι Μάρτυρες είπαν:] “Για εμάς, το να ζητούμε άδεια από τις δημοτικές αρχές για να κηρύξουμε ισοδυναμεί σχεδόν με προσβολή προς τον Θεό”». Καθιστώντας άκυρο τον κανονισμό, το Δικαστήριο θεώρησε ότι αυτός «είναι προσβλητικός—όχι μόνο για τις αξίες που προστατεύονται από την Πρώτη Τροπολογία, αλλά και για αυτή καθαυτήν την ιδέα της ελεύθερης κοινωνίας—ότι στα πλαίσια των καθημερινών δημόσιων συζητήσεων, ο πολίτης πρέπει πρώτα να ενημερώσει τις αρχές για την επιθυμία του να μιλήσει στους γείτονές του και κατόπιν να πάρει τη σχετική άδεια». Το Δικαστήριο ανέφερε επίσης: «Ακόμη και αν η έκδοση αδειών από το γραφείο του δημάρχου είναι υποβοηθητική εργασία η οποία γίνεται εύκολα και δεν εμπερικλείει κανένα κόστος για τον αιτούντα, ένας νόμος που απαιτεί την έκδοση άδειας για συμμετοχή σε τέτοιες συζητήσεις συνιστά τεράστια απόκλιση από την εθνική μας κληρονομιά και τη συνταγματική μας παράδοση».
Το Δικαστήριο σχολίασε επίσης ευνοϊκά την τεράστια επίδραση που έχουν ασκήσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην εδραίωση του συνταγματικού νόμου των ΗΠΑ με τα εξής λόγια: «Επί 50 και πλέον χρόνια, το Δικαστήριο ακυρώνει περιορισμούς όσον αφορά τις επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι και τη διανομή φυλλαδίων. Δεν αποτελεί απλώς ιστορική σύμπτωση το γεγονός ότι οι περισσότερες από αυτές τις υποθέσεις περιλάμβαναν παραβιάσεις της Πρώτης Τροπολογίας που φέρθηκαν ενώπιον των δικαστών από Μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή οι επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι υπαγορεύονται από τη θρησκεία τους». Όπως παρατήρησε το Δικαστήριο, αυτές «οι υποθέσεις καταδεικνύουν ότι οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για να αντισταθούν σε κανονισμούς οι οποίοι ρυθμίζουν την ελευθερία του λόγου δεν αποτελούν αγώνα για τα δικά τους δικαιώματα μόνο».
Επιπρόσθετα, την 1η Ιουλίου 2002, το Ανώτατο Δικαστήριο της Νότιας Καρολίνας αναγνώρισε το δικαίωμα που είχε ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά να αρνηθεί μεταγγίσεις αίματος. (Πράξ. 15:28, 29) Ο Τσαρλς Χάρβεϊ κατέθεσε μήνυση εναντίον του γιατρού του ζητώντας αποζημίωση επειδή εκείνος αγνόησε εσκεμμένα την άρνησή του να δεχτεί αίμα. Πριν την εγχείρηση, ο αδελφός Χάρβεϊ είχε πληροφορήσει με σαφήνεια το γιατρό του για τη Γραφικά βασισμένη θέση του. Ωστόσο, προκειμένου να του χορηγήσει αίμα όταν παρουσιάστηκαν μετεγχειρητικές επιπλοκές και ενώ ο αδελφός Χάρβεϊ ήταν αναίσθητος, ο γιατρός πήρε τη συγκατάθεση της μητέρας του αδελφού Χάρβεϊ η οποία δεν είναι Μάρτυρας. Απορρίπτοντας τη συγκατάθεση της μητέρας, το Ανώτατο Δικαστήριο της Νότιας Καρολίνας είπε ότι «οι επιθυμίες του ασθενούς ενάντια σε κάποια ιατρική μέθοδο θεραπείας ή ιατρική παρέμβαση, όταν γίνονται γνωστές στο γιατρό πριν την εγχείρηση, πρέπει να λαβαίνονται υπόψη από το γιατρό που τον παρακολουθεί». Έτσι λοιπόν, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο αδελφός Χάρβεϊ είχε το δικαίωμα να ζητήσει απόφαση ορκωτού δικαστηρίου για το αν ο γιατρός είχε παραβεί τη συμφωνία του να εγχειρήσει τον αδελφό Χάρβεϊ αναίμακτα, καθώς και για το αν το γεγονός ότι έκανε μετάγγιση αίματος στον αδελφό Χάρβεϊ χωρίς τη συναίνεσή του συνιστούσε πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του.
Σε Ανάμνηση της Σταθερής Στάσης Τους
Επί 30 και πλέον χρόνια, το Μνημείο του Μπούχενβαλντ, στο πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, δεν έκανε καμία αναφορά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σύμφωνα με τις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας, οι Μάρτυρες δεν ήταν θύματα του ναζιστικού καθεστώτος και ούτε αντιστάθηκαν σε αυτό. Ακόμη και σήμερα στη Γερμανία πολλοί δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν το μοναδικό υπόμνημα σταθερής στάσης των Μαρτύρων. Επομένως, η 9η Μαΐου 2002 ήταν μια μέρα ιδιαίτερης σημασίας. Ο κ. Ρ. Λουέτγκεναου, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μνημείων Μπούχενβαλντ και Μίτελμπαου-Ντόρα, έκανε τα αποκαλυπτήρια μιας πλάκας σε ανάμνηση των Μαρτύρων που υπέφεραν στο Μπούχενβαλντ.
Ήταν μια ζεστή και όμορφη μέρα. Το πρώην στρατόπεδο, το οποίο βρισκόταν σε έναν δασώδη λόφο με θέα ένα γραφικό τοπίο της υπαίθρου, στολιζόταν από την αναζωογονητική πρασινάδα της άνοιξης. Ωστόσο, αυτό το μέρος αποκαλούνταν πράσινη κόλαση του Μπούχενβαλντ. Για τους περισσότερους επισκέπτες σήμερα είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστούν την απόγνωση των εγκλείστων στα στρατόπεδα οι οποίοι όταν γινόταν το προσκλητήριο κοιτούσαν πέρα από τα παραπήγματά τους και έβλεπαν το ίδιο όμορφο τοπίο, αλλά χωρίς ελπίδα ότι θα το απολάμβαναν ποτέ ξανά ελεύθεροι.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ωστόσο, είχαν ελπίδα βασισμένη στη Γραφή και πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Αυτό τους έδινε δύναμη ώστε να διακρατούν ακεραιότητα και να ακολουθούν με θάρρος το παράδειγμα των αποστόλων, οι οποίοι είπαν: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». (Πράξ. 5:29) Λόγω του πιστεύω τους, τουλάχιστον 38 Μάρτυρες πέθαναν μέσα στο στρατόπεδο ή έξω από αυτό, σε κάποια από τις ομάδες εργασίας του στρατοπέδου. Η αναμνηστική πλάκα παραθέτει το εδάφιο από τις Πράξεις, και στη συνέχεια υπάρχει η περιγραφή: «Σε Ανάμνηση των Μαρτύρων του Ιεχωβά οι Οποίοι Υπέφεραν και Πέθαναν Εδώ, Διωγμένοι Λόγω των Θρησκευτικών τους Πεποιθήσεων».
Περίπου 800 κρατούμενοι, οι οποίοι ξεχώριζαν ως Μπίμπελφορσερ (Σπουδαστές της Γραφής) από ένα μοβ τρίγωνο ραμμένο στα ρούχα τους, αποτελούσαν μέρος των 250.000 και πλέον φυλακισμένων στο στρατόπεδο τα χρόνια των Ναζί. Μερικοί από τους Μάρτυρες βρίσκονταν εκεί το 1937 και εξαναγκάστηκαν να βοηθήσουν στην κατασκευή του στρατοπέδου. Το 1945, όταν απελευθερώθηκαν οι επιζώντες φυλακισμένοι, οι Μάρτυρες που αποφυλακίστηκαν αίνεσαν τον Ιεχωβά για την απελευθέρωσή τους. Στο μεγαλύτερο μέρος της λειτουργίας του Μπούχενβαλντ ως ναζιστικού στρατοπέδου, υπήρχαν πάντοτε 300 έως 450 Μάρτυρες εκεί.
Η πλάκα δίνει στους φυλακισμένους με το μοβ τρίγωνο τη θέση που τους αρμόζει ανάμεσα στα θύματα του ναζιστικού καθεστώτος. Επίσης, υπενθυμίζει στους επισκέπτες τη σταθερή στάση των Μαρτύρων. «Αυτή η πλάκα», είπε ο κ. Λουέτγκεναου, «δείχνει ότι η σημερινή κοινωνία έχει διακρίνει και έχει αναγνωρίσει το πλήγμα που υπέστησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά».
Την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2002, αξιωματούχοι της πόλης Κιόρμεντ στο δυτικό τμήμα της Ουγγαρίας έκαναν τα αποκαλυπτήρια μιας αναμνηστικής πλάκας για τρεις Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι είχαν πεθάνει μαρτυρικά. Ήταν οι Μπόρτολον Σάμπο, Άνταλ Χόνις και Γιαν Ζόντορ. Και οι τρεις τους αρνήθηκαν να υπηρετήσουν στο στρατό στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και εκτελέστηκαν δημοσίως. Η πλάκα αναφέρει: “Σε ανάμνηση των Χριστιανών που εκτελέστηκαν ως αντιρρησίες συνείδησης το Μάρτιο του 1945”. Το γραφείο τμήματος αναφέρει ότι, ως μέρος αυτής της αναμνηστικής περίστασης επ’ ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων της πλάκας, πάνω από 500 άτομα περπάτησαν μέσα από την πόλη προς το κτίριο στο οποίο είχαν εκτελεστεί οι αδελφοί.
Συγκροτείται Επιτροπή του Τμήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες
Την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2001, το Κυβερνών Σώμα ανακοίνωσε στην οικογένεια Μπέθελ των Ηνωμένων Πολιτειών ότι, από την 1η Απριλίου 2001, θα λειτουργούσε Επιτροπή του Τμήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το υπηρεσιακό έτος 2002 η Επιτροπή του Τμήματος συνέχισε να επωμίζεται προοδευτικά τις ευθύνες της. Το γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών επιβλέπει το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και στις Βερμούδες και στα νησιά Τουρκς και Κέικος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν ένα εκατομμύριο και πλέον ευαγγελιζόμενοι, από τους οποίους οι 215.000 είναι συνταυτισμένοι με ισπανόφωνες εκκλησίες. Από τις 11.700 και πλέον εκκλησίες, περίπου οι 2.600 είναι ισπανόφωνες. Το περασμένο υπηρεσιακό έτος, σχηματίστηκαν 210 νέες εκκλησίες. Από αυτές, οι 123 είναι ισπανόφωνες, οι 63 είναι αγγλόφωνες και οι 24 είναι σε άλλες γλώσσες.
Μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν τώρα εκκλησίες ή όμιλοι σε 37 γλώσσες, εκτός της αγγλικής και της ισπανικής. Σε πολλές ισπανόφωνες και άλλες ξενόγλωσσες εκκλησίες, η παρακολούθηση της Δημόσιας Συνάθροισης συχνά ξεπερνάει το 200 τοις εκατό. Μερικές εκκλησίες αναφέρουν μεγαλύτερο αριθμό Γραφικών μελετών από τον αριθμό των ευαγγελιζομένων τους. Αγγλόφωνοι αδελφοί και αδελφές μαθαίνουν άλλες γλώσσες για να βοηθήσουν σε αυτόν το γοργά αναπτυσσόμενο αγρό.
Κάτι το ξεχωριστό που συναντάει κανείς στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το ότι οι εγκαταστάσεις του Μπέθελ βρίσκονται σε τρεις τοποθεσίες—στο Μπρούκλιν, στο Πάτερσον και στο Γουόλκιλ. Για την παραγωγή τροφίμων για την οικογένεια Μπέθελ υπάρχουν αγροκτήματα κοντά στο Σάουθ Λάνσινγκ, στη Νέα Υόρκη, και στο Ιμόκαλι, στη Φλόριντα. Συνολικά, η οικογένεια Μπέθελ των Ηνωμένων Πολιτειών αριθμεί 5.465 μέλη.
Υπάρχουν τώρα 109 γραφεία τμήματος σε όλο τον κόσμο. Η διευθέτηση σύμφωνα με την οποία οι Επιτροπές Τμήματος φροντίζουν για τις πνευματικές ανάγκες των αδελφών που ζουν σε διάφορες χώρες λειτουργεί από το 1976. Αυτές οι επιτροπές ακολουθούν τη Γραφική κατεύθυνση και καθοδηγία που δίνει το Κυβερνών Σώμα. Οι Επιτροπές Τμήματος έχουν την ευθύνη να επιβλέπουν το κήρυγμα των καλών νέων στον τομέα ο οποίος έχει ανατεθεί στο γραφείο τμήματος. Η επιτροπή ασκεί την απαραίτητη επίβλεψη στις Χριστιανικές εκκλησίες, στους ιεραποστόλους και στους σκαπανείς. Επίσης οργανώνει τις εκκλησίες σε περιοχές και περιφέρειες και κάνει εισηγήσεις στο Κυβερνών Σώμα για το διορισμό επισκόπων περιοχής και περιφερείας, μελών της οικογένειας Μπέθελ και σπουδαστών της Σχολής Γαλαάδ. Εκτός του ότι έχει τη γενική επίβλεψη της υπηρεσίας αγρού, η Επιτροπή του Τμήματος φροντίζει για την οργάνωση των εργασιών στο Μπέθελ. Αναμφίβολα ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει πλούσια αυτή τη διευθέτηση.
Μετάφραση για την Κάλυψη Πολλών Αναγκών
Τα πρόσφατα χρόνια, έχει γίνει διαθέσιμος ένας χείμαρρος εντύπων σε ολοένα και περισσότερες γλώσσες. Στο παρασκήνιο, εκατοντάδες σκληρά εργαζόμενοι μεταφραστές αγωνίζονται να παράγουν έντυπα τα οποία είναι ακριβή, κατανοητά και ευχάριστα στην ανάγνωση.
Μια βασική ανάγκη του λαού του Θεού είναι μια αξιόπιστη μετάφραση της Γραφής. Προς αυτόν το σκοπό, η Μετάφραση Νέου Κόσμου κυκλοφορεί τώρα σε 44 γλώσσες. Από αυτές, οι 29 είναι ολοκληρωμένες εκδόσεις. Το περασμένο υπηρεσιακό έτος, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ολοκληρώθηκαν σε τρεις αφρικανικές γλώσσες—την τσιμπέμπα, την ίγκμπο και τη λινγκάλα—και ολόκληρη η Γραφή κυκλοφόρησε στη γλώσσα αφρικάανς.
Οι εκδόσεις της Γραφής που κυκλοφόρησαν πρόσφατα τυγχάνουν μεγάλης εκτίμησης. Μια έκθεση από την Ευρώπη ανέφερε: «Αδελφοί που εργάζονται στον κινεζικό τομέα εξέφρασαν ιδιαίτερη εκτίμηση για τη Γραφή στη γλώσσα τους, λέγοντας ότι θεωρείται εξαιρετική μετάφραση». Μερικά ενδιαφερόμενα άτομα από την Κίνα που κάνουν μελέτη στον Καναδά αναφώνησαν: «Αυτή η Γραφή πρέπει να έχει μεταφραστεί από Κινέζους! Την καταλαβαίνουμε εύκολα!» Στη Νότια Αφρική μια οικοδέσποινα από τη φυλή Κόζα ρώτησε: «Πού βρήκατε αυτή την τόσο καλογραμμένη Αγία Γραφή;» Στην Αλβανία ένας αδελφός είπε: «Η φρασεολογία της Μετάφρασης Νέου Κόσμου κάνει τις σκέψεις του Ιεχωβά να φτάνουν στην καρδιά». Κάποιος ευαγγελιζόμενος από την Κροατία έγραψε: «Μπορώ να οραματίζομαι τα πράγματα πολύ καλύτερα, και νιώθω σαν να λέω εγώ αυτά τα λόγια. Η νέα μετάφραση είναι απλή, φυσική και ωστόσο πολύ σοφή. Τώρα μπορώ να καταλαβαίνω πληρέστερα πόσο όμορφο είναι το άγγελμα και οι οδηγίες που μας δίνει ο Ιεχωβά».
Εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη για βασικά έντυπα προκειμένου να εξαπλωθούν τα καλά νέα της Βασιλείας σε «όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». (Αποκ. 7:9) Τα πρόσφατα χρόνια, ειδικά βιβλιάρια στη γλώσσα λαχού, την οποία μιλούν άνθρωποι από φυλές που ζουν στους λόφους της βόρειας Ταϋλάνδης και στις γειτονικές χώρες, κάνουν καλό έργο. Κάποιος ιεραπόστολος έγραψε: «Το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός είναι σαφώς το καλύτερο εργαλείο στη γλώσσα λαχού. Έχει φτάσει παντού». Με ποιο αποτέλεσμα; «Έχουμε προσκλήσεις από πολλά χωριά, αλλά λόγω των αποστάσεων και της κατάστασης των δρόμων, δεν καταφέρνουμε να πάμε σε όλα. Το εδάφιο Ματθαίος 9:37 αληθεύει πολύ στην περίπτωσή μας. Παραδείγματος χάρη, μάθαμε ότι σε ένα απομακρυσμένο χωριό περίπου 160 χιλιόμετρα βόρεια του Τσιαγκ Μάι, κάποια ενδιαφερόμενη διδάσκει τακτικά μόνη της μια ομάδα ορφανών παιδιών χρησιμοποιώντας το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, πολλοί Ιθαγενείς Αμερικανοί λαβαίνουν μαρτυρία στη δική τους γλώσσα. Τώρα είναι διαθέσιμα αρκετά έντυπα στη γλώσσα ναβάχο, όπως επίσης κασέτες του ειδικού βιβλιαρίου Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; Μια ευαγγελιζόμενη έγραψε: «Στο όρος Ναβάχο, στην πιο μακρινή γωνιά του τομέα μας, υπάρχει ένας πρώην βοσκός, πάνω από ογδόντα χρονών, ο οποίος δεν βλέπει πια καλά. Η εγγονή του τον ρώτησε αν θέλει να ακούσει μια κασέτα σχετικά με τη Γραφή στη γλώσσα ναβάχο. Εκείνος δέχτηκε. Σηκώθηκε από το κρεβάτι όπου παρέμενε κλινήρης και πήγε στον καναπέ για να ακούσει. Μακάρι να μπορούσατε να δείτε το πρόσωπό του καθώς άκουγε τα Γραφικά εδάφια στη γλώσσα του. Όταν το αφηγούμαι δακρύζω. Έπειτα είπε: “Νιζόνι”, που σημαίνει “υπέροχα”».
Στη Μοζαμβίκη, τα έντυπα παράγονται σε πέντε από τις γλώσσες εκείνης της χώρας. Για να ωφεληθούν οι αναγνώστες, το ειδικό βιβλιάριο Να Επιδίδεστε στην Ανάγνωση και στη Γραφή (Apply Yourself to Reading and Writing) εκδόθηκε σε αυτές τις γλώσσες, και μια εκτεταμένη εκστρατεία με μαθήματα ανάγνωσης και γραφής βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό εντυπωσίασε τόσο πολύ τον Πρόεδρο της Μοζαμβίκης Σισάνο ώστε εξέφρασε την ολόκαρδη υποστήριξή του για το έργο Γραφικής εκπαίδευσης και εκμάθησης ανάγνωσης και γραφής που επιτελούμε.
Τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! είναι τώρα διαθέσιμα σε 146 και 87 γλώσσες αντίστοιχα—πράγματι διεθνής κυκλοφορία. Σε όλη τη γη εκτιμώνται πολύ για την πνευματική και εκπαιδευτική αξία τους. Για παράδειγμα, οι περίπου 80.000 κάτοικοι του Κιριμπάτι, μιας νησιωτικής ομάδας στον Ειρηνικό Ωκεανό, μιλούν την γκιλμπερτική. Οι λιγότεροι από 100 Μάρτυρες που βρίσκονται εκεί διανέμουν φιλόπονα κατά μέσο όρο περίπου 20 περιοδικά το μήνα ο καθένας τα πρόσφατα χρόνια. Οι 1.200 ευαγγελιζόμενοι στη Βουλγαρία διένειμαν πάνω από 100.000 περιοδικά τον Απρίλιο του 2002.
Αναμφίβολα ο Ιεχωβά εξοπλίζει το λαό του για να κάνει το έργο που του έχει αναθέσει. Σε όλη τη γη, αυτό το έργο επιτελείται σε πάμπολλες γλώσσες.—Φιλιπ. 4:20.
Αφιερώσεις Τμημάτων
Το υπηρεσιακό έτος 2002, έλαβε χώρα η αφιέρωση του γραφείου τμήματος στο Τρινιδάδ, ένα όμορφο νησί της Καραϊβικής. Η αφιέρωση των τοπικών εγκαταστάσεων του γραφείου τμήματος στον Ιεχωβά διεξάχθηκε το 1985, αλλά από τότε το Τρινιδάδ παρουσίασε αύξηση 94 τοις εκατό στους ευαγγελιζομένους. Συνεπώς, έπρεπε να γίνει εκτεταμένη ανακαίνιση στις εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος, και οικοδομήθηκε μια προσθήκη η οποία διπλασίασε τη συνολική έκταση του χώρου. Τώρα το τμήμα έχει νέες κατοικίες, γραφεία, βιβλιοθήκη, χώρο υποδοχής, τραπεζαρία και κουζίνα. Η παρακείμενη Αίθουσα Βασιλείας ανακαινίστηκε επίσης και επεκτάθηκε. Αυτό το έργο έγινε εξ ολοκλήρου από ντόπιους εθελοντές.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 2001, περίπου 220 εκπρόσωποι από 14 χώρες καθώς και 695 ντόπιοι αδελφοί και αδελφές συγκεντρώθηκαν για την αφιέρωση. Άκουσαν υποκινητικές εκθέσεις από τη θεοκρατική ιστορία του έργου, περιλαμβανομένου και του ρόλου που έπαιξαν ο Εβάντερ Τζ. Κάουαρντ και ο Γουίλιαμ Ρ. Μπράουν. Αρκετοί ξένοι ιεραπόστολοι, μεταξύ αυτών και μια 88χρονη αδελφή η οποία εξακολουθεί να είναι τακτική σκαπάνισσα, αφηγήθηκαν μερικές συγκινητικές εμπειρίες αναφορικά με τους διορισμούς τους στο Τρινιδάδ πριν από 50 και πλέον χρόνια.
Ο Στίβεν Λετ από το Κυβερνών Σώμα έκανε την ομιλία αφιέρωσης. Αναπτύσσοντας το θέμα «Εκτίμηση για τους Οίκους Λατρείας του Ιεχωβά στο Παρελθόν και στο Παρόν», τόνισε ότι οι άνθρωποι, και όχι τα κτίρια, λατρεύουν τον Ιεχωβά. Γι’ αυτόν το λόγο, ο αδελφός Λετ ενθάρρυνε στοργικά τους αδελφούς να λατρεύουν τον Ιεχωβά δείχνοντας εκτίμηση με την υπακοή και τη διαγωγή τους.
Την επόμενη μέρα διεξάχθηκε μια ειδική συνάθροιση στην πόλη Πορτ οφ Σπέιν για εκείνους που δεν κατέστη δυνατό να φιλοξενηθούν στο πρόγραμμα αφιέρωσης. Την παρακολούθησαν 13.000 και πλέον άτομα. Στο γειτονικό νησί Τομπάγκο, πάνω από 300 αδελφοί άκουσαν το πρόγραμμα μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης. Ο αδελφός Λετ ανέπτυξε την ομιλία «Προστατέψτε τη Σχέση σας με τον Ιεχωβά Καλλιεργώντας Ταπεινοφροσύνη». Όλοι οι παρόντες ήταν “γεμάτοι χαρά” για την αφιέρωση αυτών των εγκαταστάσεων του γραφείου τμήματος που επεκτάθηκαν.—Δευτ. 16:15.
Πρόσφατα, επεκτάθηκε και το γραφείο τμήματος στην Τσεχία. Ο Σάμιουελ Φ. Χερντ από το Κυβερνών Σώμα ταξίδεψε εκεί για την αφιέρωση ενός κτιρίου Μπέθελ, μιας προσθήκης και δύο Αιθουσών Συνελεύσεων. Το πρόγραμμα αφιέρωσης έλαβε χώρα το Σάββατο 4 Μαΐου 2002, και παρευρέθηκαν 2.125 άτομα τα οποία άκουσαν την ομιλία του αδελφού Χερντ. Την επόμενη μέρα διεξάχθηκε μια ειδική συνάθροιση και 5.286 άτομα απόλαυσαν την εποικοδομητική ομιλία του αδελφού Χερντ με θέμα «Ανακτήστε Δύναμη—Μην Κουράζεστε». Οι αδελφοί της Τσεχίας ενθαρρύνθηκαν πολύ από τα προγράμματα.
Σε όλο τον κόσμο, συνολικά 19.823 χειροτονημένοι διάκονοι επανδρώνουν τέτοιες εγκαταστάσεις γραφείων τμήματος. Όλοι τους είναι μέλη της Παγκόσμιας Τάξης των Ειδικών Ολοχρόνιων Υπηρετών των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
[Πίνακας/Εικόνες στη σελίδα 12, 13]
ΜΕΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2002
1 Σεπτεμβρίου 2001
11 Σεπτεμβρίου: Καταστροφή του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.
29 Σεπτεμβρίου: Αφιέρωση του γραφείου τμήματος του Τρινιδάδ.
20 Νοεμβρίου: Αρχίζουν οι Σχολές Διακονίας της Βασιλείας.
1 Ιανουαρίου 2002
17 Ιανουαρίου: Έκρηξη ηφαιστείου στο Κονγκό.
4 Απριλίου: Διακόπτεται η δίκη για την απαγόρευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μόσχα.
1 Μαΐου 2002
4 Μαΐου: Αφιέρωση του γραφείου τμήματος της Τσεχίας.
9 Μαΐου: Αποκαλυπτήρια πλάκας σε ανάμνηση των Μαρτύρων που υπέφεραν σε πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί.
17 Ιουνίου: Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αναγνωρίζει το δικαίωμα για κήρυγμα από πόρτα σε πόρτα χωρίς να προηγηθεί άδεια.
31 Αυγούστου 2002
31 Αυγούστου: 6.304.645 ευαγγελιζόμενοι σε 234 χώρες.
[Εικόνες στη σελίδα 11]
Επάνω: Σε καταστροφές όπως αυτές, οι αδελφοί και οι αδελφές μας εκδηλώνουν χριστοειδή αγάπη
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Κάτω: Αυτή η Αίθουσα Βασιλείας στη Ρουάντα χρησίμευσε ως καταυλισμός
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Η νεοσύστατη Επιτροπή του Τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, από αριστερά προς τα δεξιά: (καθιστοί) Τζον Κίκοτ, Μαξ Λάρσον, Τζορτζ Κάουτς, Μάξγουελ Λόιντ· (όρθιοι) Μπαλτασάρ Πέρλα, Χάρολντ Κόρκερν, Λέον Γουίβερ, Γουίλιαμ Βαν ντε Γουόλ, Τζον Λάρσον και Ραλφ Γουόλς
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Η «Μετάφραση Νέου Κόσμου» στη γλώσσα αφρικάανς
[Εικόνα στη σελίδα 27]
«Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς;» στη γλώσσα ναβάχο
[Εικόνες στη σελίδα 28, 29]
Εκπρόσωποι από 14 χώρες βρέθηκαν μαζί με τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές για την αφιέρωση του γραφείου τμήματος του Τρινιδάδ
[Εικόνες στη σελίδα 29]
Οι αδελφοί στην Τσεχία χάρηκαν για την αφιέρωση ενός νέου κτιρίου Μπέθελ, μιας προσθήκης και δύο Αιθουσών Συνελεύσεων