Η Ασφαλής Λύσις στο Πρόβλημα του Εγκλήματος
ΘΑ ζουν πάντοτε οι άνθρωποι σαν αιχμάλωτοι στα σπίτια τους; Θα φοβούνται κάθε φορά που βγαίνουν έξω μόνοι; Όχι! Υπάρχει μια ασφαλής λύσις στο πρόβλημα του εγκλήματος, και αυτή θα πραγματοποιηθή πολύ γρήγορα.
Η λύσις δεν είναι η δημιουργία ενός καταπιεστικού αστυνομικού κράτους. Ούτε είναι κάποια άλλη πρότασις για αναμόρφωσι του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Γίνεται φανερό ότι οποιαδήποτε τέτοια μεταρρύθμισις είναι ματαία, αφού το έγκλημα είναι, πραγματικά, συνυφασμένο μέσα στην ίδια τη δομή της κοινωνίας.
Ποια, λοιπόν, είναι η λύσις;
Η Λύσις Προελέχθη
Ο Ιησούς Χριστός ετόνισε τη λύσι όταν προείπε το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Είπε: «Θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» (Ματθ. 24:21) Αυτή η «μεγάλη θλίψις» θα σάρωση ολόκληρη αυτή την άνομη κοινωνία, αλλά όχι όλο το ανθρώπινο γένος. Έτσι η θλίψις συνδέεται αμέσως με την ασφαλή λύσι στο πρόβλημα του εγκλήματος.
Αυτή η ασφαλής λύσις είναι η βασιλεία του Θεού. Αυτή η βασιλεία είναι μια πραγματική κυβέρνησις, με έναν ουράνιο βασιλέα και με επιγείους υπηκόους. Η επίγεια ζωή του Ιησού ως ενός ωρίμου ανδρός ήταν αφιερωμένη στη διακήρυξι αυτής της κυβερνήσεως ως της μόνης λύσεως των προβλημάτων των ανθρώπων. (Λουκ. 4:43· 8:1) Στη Βίβλο σαφώς δείχνεται πώς η κυβέρνησις αυτή θα εξαλείψη το έγκλημα. Προλέγοντας τις μέρες ακριβώς στις οποίες ζούμε, ο Δανιήλ στο 2:44 εδάφιο του βιβλίου του λέγει:
«Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»
Ναι, η ουράνια βασιλεία του Θεού ή κυβέρνησις θα καταστρέψη πλήρως τις τωρινές κυβερνήσεις της γης, μαζί με όλο το έγκλημα των και τη διαφθορά των. Αυτό θα είναι, πραγματικά, «μια μεγάλη θλίψις,» για όλους εκείνους που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό.
Μη συμπεραίνετε, όμως, ότι μια τέτοια καταστροφή του κόσμου είναι ένα πολύ σκληρό μέτρο που θα λάβη ο Θεός. Καθώς είδαμε, αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι αδιόρθωτο· έχει διαποτισθή με έγκλημα. Ο άρχων του είναι ο Σατανάς ο Διάβολος, ‘ο οποίος πλανά την οικουμένην όλην.’ (Αποκάλ. 12:9· 2 Κορ. 4:4) Το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί ν’ απαλλαγή απ’ αυτόν· μόνον ο Θεός μπορεί να το κάμη. Έτσι ο Ιησούς μάς εδίδαξε να προσευχώμεθα να έλθη η βασιλεία του Θεού, για να συντρίψη τον Σατανά και το γεμάτο έγκλημα σύστημά του ώστε να μη υπάρχη.—Ματθ. 6:9, 10.
Αλλά πότε θα συμβή αυτό;
Πόσο Πλησίον;
Ο Ιησούς επίσης απάντησε σ’ αυτή την ερώτησι. Καθώς είδαμε σ’ ένα προηγούμενο άρθρο, έδωκε ένα «σημείο» που θα σημείωνε τη ‘συντέλεια του συστήματος πραγμάτων,’ ή τις «έσχατες ημέρες.» Θα περιλαμβάνονταν στο «σημείο» παγκόσμιες συμφορές όπως είναι παγκόσμιοι πόλεμοι, πείνες, λοιμοί, σεισμοί και η αύξησις της ανομίας, που πρέπει ν’ ακολουθηθούν από την πραγματική «μεγάλη θλίψι.» Έπειτα ο Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αυτή, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.»—Ματθ. 24:3-34· 2 Τιμ. 3:1-5.
Τι εννοούσε με αυτό ο Ιησούς; Προφανώς τούτο: Ότι η γενεά που είδε την έναρξι των παγκοσμίων συμφορών με την έκρηξι του παγκοσμίου πολέμου το έτος 1914 θα έβλεπε επίσης την καταστροφή ολόκληρου του επίγειου συστήματος πραγμάτων του Σατανά. Μερικοί που ζούσαν το 1914 θα ζούσαν ακόμη όταν θα ξεσπούσε η «μεγάλη θλίψις.»
Σκεφθήτε τα άτομα που το 1914 ήσαν σε ηλικία που μπορούσαν να ιδούν με κατανόησι την έναρξι της εκπληρώσεως «του σημείου.» Αυτοί δεν είναι νέοι πλέον. Εκείνη η γενεά έχει πολύ προχωρήσει ώστε να πλησιάζη στο τέλος της. Εν τούτοις δεν θα παρέλθη εωσότου ιδή τη βασιλεία του Θεού να σαρώνη αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων.
Πολύ κοντά, λοιπόν, είναι η λύσις για το πρόβλημα του εγκλήματος! Θα πραγματοποιηθή σε πολύ σύντομο χρόνο, προτού «η γενεά αύτη» παρέλθη. Τι θαυμάσια ανακούφισις θα έλθη όταν αυτό το διεφθαρμένο σύστημα καταστραφή!
Αλλά ποιοι θα αφεθούν ν’ απολαύσουν τον απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο; Ποια βεβαίωσις υπάρχει ότι το έγκλημα δεν θα εμφανισθή πάλι; Πώς θα είναι η ζωή τότε;
Ένας Κόσμος Απαλλαγμένος από Έγκλημα
Η Βίβλος εξηγεί ποιοι θα επιζήσουν από το τέλος του κόσμου, όταν λέγη: «Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» (1 Ιωάν. 2:17) Έτσι, μόνον εκείνοι που τώρα μαθαίνουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού και έπειτα το κάνουν θα επιζήσουν από τη «μεγάλη θλίψι» στον απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο που θ’ ακολουθήση.
Αλλά θα υπάρξουν επίσης και άλλοι που τότε θα κερδίσουν ζωή, διότι η Βίβλος υπόσχεται: «Μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξ. 24:15) Τελικά θα υπάρξουν χιλιάδες εκατομμυρίων άτομα που θα επανέλθουν από τους νεκρούς για να ζουν στον απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο του Θεού.
‘Ποιοι είναι αυτοί οι άδικοι;’ μπορεί να ρωτήσετε. ‘Γιατί θ’ αναστηθούν;’
Έχομε τη βεβαίωσι του Θεού ότι το νέο σύστημά του θα είναι δίκαιο. Αφού περιγράφει την καταστροφή αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων, η Βίβλος λέγει ότι αυτό θ’ αντικατασταθή από ένα νέο σύστημα στο οποίον θα «κατοική δικαιοσύνη.» (2 Πέτρ. 3:13) Άδικα άτομα δεν θα επιτραπή να διαφθείρουν εκείνο το νέο σύστημα! Αλλά τι θα εμποδίση να ενεργήσουν έτσι;
Στην αρχή του νέου συστήματος, δίκαια άτομα θα είναι οι μόνοι κάτοικοί του, διότι μόνον εκείνοι που κάνουν το θέλημα του Θεού θα επιζήσουν από τη «μεγάλη θλίψι.» Οι άδικοι θ’ αναστηθούν αργότερα, πιθανώς σχετικά λίγοι μόνον κάθε φορά, ώστε αυτοί πάντοτε θα είναι η μικρή μειονότης. Μετά την ανάστασί των θα διδαχθούν ατομικά σχετικά με το θέλημα του Θεού. Εκείνο τον καιρό θα εφαρμόζεται η αρχή της Βίβλου: «Οι κάτοικοι της παραγωγικής γης θέλουσι μάθει δικαιοσύνην.»—Ησ. 26:9, ΜΝΚ.
‘Αλλά βεβαίως,’ ίσως να παρατηρήσετε, ‘όλοι οι αναστημένοι δεν θ’ ανταποκριθούν σ’ εκείνη την εκπαίδευσι. Μερικοί θα παραμένουν άδικοι. Τι θα τους εμποδίση από το να διαφθείρουν εκείνο το νέο σύστημα πραγμάτων;’
Ο Παντοκράτωρ Θεός Ιεχωβά θα φροντίση ώστε να μη το κάμουν αυτό. Αν όλες οι προσπάθειες αποτύχουν να βοηθήσουν άτομα να αναμορφωθούν, τότε δεν θα τους επιτραπή να παραμείνουν. Ο Θεός θα φροντίση όλοι αυτοί να καταστραφούν. Όλοι οι αναστημένοι θα πρέπει απλώς να υπακούουν στους δίκαιους κανόνες του Θεού αν πρόκειται να ζήσουν στο νέο του σύστημα.
Ένα Θαυμάσιο Νέο Σύστημα
Πόσο ωραίο θα είναι να ζη κανείς στη γη κάτω από εκείνη τη νέα δίκαιη διακυβέρνησι! Η βεβαία υπόσχεσις της Βίβλου θα πραγματοποιηθή σε όλη τη γη: «Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Ψαλμ. 37:11.
Σκεφθήτε το αυτό! Δεν θα υπάρχη πια φόβος εγκλήματος ή συμφοράς. Θα μπορήτε να περπατήτε σε οποιονδήποτε δρόμο ή μέσα από οποιοδήποτε πάρκο χωρίς φόβο βιασμού ή επιθέσεως. Θα μπορήτε ν’ αφήνετε τις θύρες σας ακλείδωτες και τα πράγματά σας αφύλακτα με τη βεβαιότητα ότι δεν θα σας κλέψουν ούτε θα σας βλάψουν. Καμμιά ανάγκη δεν θα υπάρχη για αστυνομικούς, φυλακές, χειροπέδες, χρηματοκιβώτια, κλειδαριές, κλειδιά, κουδούνια συναγερμού εναντίον των διαρρηκτών, κρυμμένα ηλεκτρονικά όργανα ακροάσεως ή κρυμμένους θαλάμους τηλεοράσεως. Στο νέο σύστημα του Θεού το εμπόδιο για το έγκλημα θα είναι η αγάπη για τον Θεό και το γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία των συνανθρώπων.
Αφού θα είναι η αγάπη κίνητρο, δεν θα υπάρχη πια ούτε έγκλημα «υπαλλήλων,» περιλαμβανομένων των καταχρήσεων, των δωροδοκιών, της διασπαθίσεως δημοσίων κεφαλαίων η άλλων παρομοίων μορφών ανεντιμότητος. Ούτε θα υπάρχουν βιομηχανίες που, για ν’ αυξήσουν τα κέρδη των, δηλητηριάζουν τον αέρα που οι άνθρωποι πρέπει ν’ αναπνέουν, ή μολύνουν το νερό που πίνουν. Στο νέο σύστημα του Θεού θα γίνη εκπλήρωσις των λόγων του προφήτου του Θεού: «Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»—Ησ. 11:9.
Ασφαλώς το ν’ απολαμβάνη κανείς μια ζωή διαρκείας εβδομήντα ή ογδόντα ετών σ’ ένα τέτοιον θαυμάσιο και απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο θ’ αποτελούσε ευχαρίστησι. Εν τούτοις, με την αρρώστια και τα νοσήματα που πρέπει να υπομένη κανείς και τελικά τον θάνατο εν όψει, η ευχαρίστησις θα ήταν μόνο εφήμερη. Αλλ’ ο Ιεχωβά Θεός δεν θα το επιτρέψη αυτό. Θα ικανοποιήση πλήρως τις επιθυμίες των ανθρώπων. Η Βίβλος βεβαιώνει: «Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν.»—Παροιμ. 10:22.
Αυτή η ευλογία του Θεού τελικά θα περιλάβη την εξάλειψι όλων των παθημάτων που οφείλονται σε πτωχή υγεία. Ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες και όλες οι άλλες ασθένειες, που προξενούν στους ανθρώπους πόνο και δυστυχία, απλώς δεν θα υπάρχουν στο νέο σύστημα του Θεού. Η ασφαλής υπόσχεσις του Δημιουργού είναι: «Και ο κάτοικος δεν θέλει λέγει, Ητόνησα.»—Ησ. 33:24.
Η ευλογία του Δημιουργού θα περιλάβη ακόμη την εξάλειψι του θανάτου! Οι πολίται του απαλλαγμένου από έγκλημα κόσμου του Θεού θα ζουν αιώνια! Πώς θα γίνη αυτό εξηγείται ως εξής στο τελευταίο μέρος της Βίβλου: «Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκάλ. 21:3, 4.
Δεν θα θέλατε να ζήτε αιώνια με τέλεια υγεία σ’ έναν τέτοιον θαυμαστόν απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο; Αυτή μπορεί να είναι η βεβαία προσδοκία σας! Αλλά υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάμετε αν πρόκειται ν’ απολαύσετε αυτές τις ευλογίες κάτω από τη δίκαιη εξουσία της βασιλείας του Θεού.
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Η βασιλεία του Θεού θα καθαρίση από τη γη κάθε ανομία για πάντα· η δικαιοσύνη θα επικρατή αιώνια
[Εικόνα στη σελίδα 19]
1914
ΕΝΤΟΣ ΜΙΑΣ ΓΕΝΕΑΣ
Αύξησις της Ανομίας.
Έθνος εναντίον έθνους.
Σεισμοί.
Λιμοί.
Στενοχωρία εθνών εν απορία.
Καιροί κακοί.
Απείθεια στους γονείς.
Αδιάλλακτοι.
Άνθρωποι ακρατείς.
«ΕΣΧΑΤΑΙ ΗΜΕΡΑΙ»
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Δισεκατομμύρια θ’ αναστηθούν για να ζήσουν στον απαλλαγμένον από έγκλημα κόσμο του Θεού
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Μεγαλειώδεις ευλογίες περιμένουν τους πολίτες της νέας τάξεως του Θεού. Η βεβαίωσις της Βίβλου είναι: «Ο Θεός . . . θέλει εξαλείψει παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή, ούτε πόνος, δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.»—Αποκάλ. 21:3, 4.