Κάνετε Μόνοι το Βάψιμο
Σ’ ΑΥΤΕΣ τις μέρες του ανερχομένου κόστους, πολλοί άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τρόπους για να κάμουν οικονομία. Δεν είναι πραγματική οικονομία το να παραμελήτε τη συντήρησι και ν’ αφήνετε την ιδιοκτησία σας να φθείρεται. Μπορείτε να εξοικονομήτε χρήματα κάνοντας μέρη της εργασίας σεις ο ίδιος. Λόγου χάριν, έχετε σκεφθή να κάμετε μερικούς ελαιοχρωματισμούς μόνος σας; Δεν είναι δύσκολο. Επί πλέον, υπάρχει πραγματική ικανοποίησις στο να γίνωνται ωρισμένα πράγματα με τα δικά σας χέρια, ιδιαίτερα όταν τα αποτελέσματα είναι καλά.
Υποθέστε ότι θέλετε να βάψετε τα δωμάτια του σπιτιού σας. Τι θα χρειασθήτε; Χρώμα, φυσικά. Επίσης ένα κύλινδρο κι’ ένα «φαράσι» για τον κύλινδρο καθώς και μια καλή βούρτσα περίπου 6 πόντων πλάτους (που συνιστάται για τους ερασιτέχνες ελαιοχρωματιστές). Θα χρειασθήτε καλύμματα επίσης για να καλυφθούν τα έπιπλα και οι χώροι που δεν πρόκειται να βαφούν. Παλιά σινδόνια για τη δουλειά αυτή.
Το βάψιμο των δωματίων είναι κυρίως υπόθεσι να περαστή το χρώμα στους τοίχους. Φυσικά τα χρώματα έχουν ένα αισθητικό αποτέλεσμα ως επίσης και πρακτική αξία. Το κόκκινο και το πορτοκαλί είναι ζωηρά χρώματα, αλλ’ έχουν και την ιδιότητα να προκαλούν έντασι και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μάλλον φειδωλά. Το κίτρινο, που μοιάζει σαν το φως του ήλιου, είναι χαρούμενο. Το ανοιχτό πράσινο θυμίζει εξοχή. Είναι αναπαυτικό και καταπραϋντικό. Το ανοιχτό μπλε είναι κατευναστικό και δροσερό. Φέρνει στο μυαλό διαυγείς καθαρούς ουρανούς και καθαρά νερά ποταμών και λιμνών. Τα ανοιχτά χρώματα κάνουν ένα δωμάτιο να φαίνεται μεγαλύτερο, ενώ οι σκοτεινές αποχρώσεις, το κάνουν να φαίνεται μικρότερο. Είναι καλό να έχη κανείς υπ’ όψιν αυτούς τους παράγοντες. Φυσικά, όταν διαλέγετε χρώματα για ένα ιδιαίτερο δωμάτιο, θα θέλετε επίσης να λάβετε υπό σημείωσι τα χρώματα που έχουν οι κουρτίνες, οι ταπετσαρίες των επίπλων και το χαλί.
Αφού αποφασίσετε τα χρώματα, τώρα τι είδους μπογιά θα χρησιμοποιήσετε; Ενώ υπάρχουν πολλά διάφορα είδη, ενδιαφέρον για τους ερασιτέχνες ελαιοχρωματιστές παρουσιάζουν μόνον δύο: αυτά που έχουν ως βάσι το λάδι και τα πλαστικά υδροχρώματα για τοίχους. Το συνθετικό υδρόχρωμα τοίχου, το λεγόμενο πλαστικό, συνιστάται πολύ για εσωτερικούς χρωματισμούς. Στρώνει πιο εύκολα, καθαρίζει ευκολώτερα και είναι πολύ οικονομικώτερο από τα είδη χρωμάτων που έχουν βάσι το λάδι.
Το πλαστικό ματ χρώμα για τους τοίχους είναι ιδεώδες για τα λίβινγκ ρουμς, για τις τραπεζαρίες και τις κρεββατοκάμαρες. Τα τελευταία χρόνια οι βιομήχανοι παρασκεύασαν επίσης ένα ημίστιλπνο πλαστικό χρώμα που αντικαθιστά το ημίστιλπνο ελαιόχρωμα. Το ημίστιλπνο χρώμα πρέπει να προτιμάται για τις κουζίνες, τα μπάνια, τα στηθαία των παραθύρων και τα πλαίσια. Είναι πιο ανθεκτικό στο τρίψιμο με βούρτσα.
Πόση μπογιά χρειάζεσθε; Περίπου ένα γαλλόνι (4 περίπου κιλά) για 45 έως 55 τετραγωνικά μέτρα που θα θέλετε να τα περάσετε ένα χέρι.
Προτού αρχίσετε να χρωματίζετε, προστατέψτε με πανιά ή με εφημερίδες όλες τις επιφάνειες που δεν θέλετε να βαφούν. Επίσης μπορεί να είναι πρακτικό είτε να μεταφέρετε τα έπιπλα ή να τα μετακινήσετε προς το κέντρο του δωματίου ώστε οι τοίχοι να είναι ελεύθεροι.
Τώρα ελέγξτε την επιφάνεια που πρόκειται να βαφή. Αν είναι στεγνή, λεία, αλλ’ όχι γυαλιστερή, αν δεν έχη ραγίσματα ή τρύπες, αν δεν έχη ξεφλουδίσματα της μπογιάς, σκόνη, βρωμιές ή λαδιές, τότε μπορείτε να προχωρήσετε αμέσως. Αλλά τι θα πρέπει να κάμετε αν υπάρχουν ανωμαλίες; Υπάρχουν ξεφλουδίσματα της μπογιάς; Ξύστε τα με τη σπάτουλα. Έπειτα όλα αυτά τα σημεία καθώς και οι τρύπες και τα σκασίματα θα πρέπει να στρωθούν με ένα παρασκεύασμα στόκου. (Αγοράστε έτοιμο μίγμα.) Επειδή ο στόκος συχνά μαζεύει όταν στεγνώνη, μπορεί να χρειασθή να περάσετε κι’ ένα δεύτερο χέρι σε μερικά σημεία. Όταν κι’ αυτό στεγνώση, το τρίβετε με γυαλόχαρτο και τότε περνάτε ένα πρώτο χέρι σ’ αυτά ακριβώς τα σημεία ώστε να μη φαίνονται όταν περαστή η κανονική μπογιά. Μήπως είναι η επιφάνεια γυαλιστερή; Τότε θα πρέπει να την τρίψετε με γυαλόχαρτο προτού την χρωματίσετε. Μη ξεχνάτε ότι δεν πρέπει να υπάρχη στον τοίχο σκόνη, βρωμιές, λάδια, λίπη και σαπουνάδες πριν αρχίσετε να χρωματίζετε.
Για να περάσετε το χρώμα θα χρειασθήτε ένα ρολό δεκαοκτώ ή προτιμώτερο είκοσι δύο περίπου εκατοστών ειδικά γι’ αυτή την εργασία και το λεγόμενο φαράσι του ρολού. Το ρολό πρέπει να έχη ένα πυρήνα κατασκευασμένο από στερεά υλικά, όπως είναι η φαινομενική ίνα και όχι απλό χαρτόνι. Το κάλυμμα του ρολού πρέπει να είναι καμωμένο από υλικό καλής ποιότητος, όπως είναι το λόνελ ή το ντάινελ νάυλον ή από μαλλί αρνιού. Το μήκος της τρίχας του εξαρτάται από το αποτέλεσμα που επιδιώκεται. Ένα χνούδι ενός περίπου εκατοστού μπορεί να είναι κατάλληλο για ένα συνηθισμένο τοίχο, χνούδι λιγώτερο του εκατοστού για μια χωρίς ανωμαλίες επιφάνεια και χνούδι μεγαλύτερο από ένα εκατοστό για μια πολύ ανώμαλη επιφάνεια. (Φυσικά όσο μακρύτερο είναι το χνούδι, τόσο περισσότερο χρώμα παίρνει.) Είτε πριν είτε μετά το πέρασμα του χρώματος με το ρολό, χρησιμοποιήστε ένα πινέλο για να βάψετε τις γωνίες και άλλα σημεία του δωματίου που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή.
Αρχίζετε να κυλάτε το ρολό στο φαράσι της μπογιάς μέχρις ότου καλυφθή ομοιομόρφως με χρώμα και κατόπιν στραγγίζετε το περίσσιο χρώμα στη σχάρα του φαρασιού. Βάφετε το δωμάτιο από πάνω προς τα κάτω αρχίζοντας από το ταβάνι. Αλλά για να μειώσετε στο ελάχιστο το στάξιμο της μπογιάς κάμετε μια πρώτη πινελιά προς τα πάνω. Αρχίστε μακρυά από μια τελειωμένη περιοχή και κατόπιν κινείσθε προς αυτήν· τότε δεν θα φανή πάρα πολύ εκεί που θα περάσετε πάλι ένα μέρος που είναι βαμμένο. Για καλύτερα αποτελέσματα αποφεύγετε να παίρνετε στο ρολό πάρα πολλή μπογιά και αποφεύγετε να το δουλεύετε πάρα πολύ σαν να θέλετε να χρησιμοποιήσετε και το τελευταίο ίχνος μπογιάς που έχει επάνω του.
Μπορείτε να κάμετε ευκολώτερα τη δουλειά σας αν χρησιμοποιήσετε ένα κοντάρι ενάμισυ έως δυο μέτρα περίπου που το δένετε στο ρολό. Μ’ αυτό θα κάμετε το περισσότερο βάψιμό σας. Με μια τέτοια λαβή μπορείτε να δουλεύετε το ρολό και με τα δυο σας χέρια, δεν θα χρειασθήτε σκάλα για το ταβάνι ή για τα επάνω μέρη του τοίχου και δεν θα αναγκάζεσθε να σκύβετε αν θέλετε να βάψετε το πάτωμα.
Αφού τελειώσετε με τις μεγάλες περιοχές, χρωματίστε τα πλαίσια των θυρών και τα στηθαία και τα πλαίσια των παραθύρων με πινέλο. Το πινέλο πρέπει να είναι από συνθετικό υλικό αν χρησιμοποιήτε πλαστικό χρώμα. Ένα πινέλο με φυσικές τρίχες είναι ιδεώδες για λαδομπογιές, αλλ’ όταν χρησιμοποιήται σε συνθετικά υδροχρώματα χαλάει το σχήμα του, καθώς οι τρίχες του απορροφούν νερό.
Μπορεί να θέλετε να περάσετε δυο χέρια. Λόγου χάριν, αν περάσετε ένα ανοιχτό χρώμα επάνω σ’ ένα σκούρο, θα χρειασθήτε δυο χέρια βαφής, ώστε να μη φαίνεται το σκούρο χρώμα. Ομοίως εκεί που η επιφάνεια είναι καινούργια είτε είναι από ξύλο, είτε από γυψοχάρτονο είτε από γύψο μπορεί να χρειασθή ένα πρώτο χέρι από ένα κατάλληλο χρώμα για αστάρι, και έπειτα το τελικό χέρι. Σε μερικές περιπτώσεις δυο χέρια μπογιάς αρκούν.
Όταν τελειώσετε το βάψιμο μια ωρισμένη ημέρα, τι θα κάμετε; Θα είναι συνετό να καθαρίσετε όλους τους χρωματολεκέδες προτού ξεραθούν πάρα πολύ. Επίσης καθαρίστε το ρολό και το πινέλο. Αν έχετε χρωματίσει με υδρόχρωμα πλαστικό, τότε ξεπλύνετε καλά και το ρολό και το πινέλο με σαπούνι και με νερό. Αλλ’ αν βάψατε με ελαιόχρωμα τότε θα χρειασθή να καθαρίσετε το ρολό και τη βούρτσα με νέφτι.
Καθώς εργάζεσθε, πρέπει να προσέχετε. Αν δεν βιάζεσθε πάρα πολύ, θα μπορέσετε να κάμετε μια ευπαρουσίαστη εργασία. Και όχι μόνο θα γλυτώσετε από έξοδα, αλλά, το πιο σπουδαίο, θα έχετε την ικανοποίησι για το κατόρθωμά σας, με το να έχετε κάτι όμορφο και διαρκές να επιδεικνύετε με τις προσπάθειές σας. Διότι, καθώς πολύ καλά ελέχθη, το βάψιμο περιλαμβάνει «το χέρι, τη διάνοια και την καρδιά.»