Φυτέψτε Ό,τι Ελπίζετε να Θερίσετε!

Η ΕΠΟΧΗ της ανοίξεως είναι πολύ ευχάριστη! Σε πολλά μέρη σημαίνει το τέλος ενός χειμώνα με κρύα και χιόνια. Την άνοιξι ανθίζουν τα λουλούδια και είναι η κατάλληλη εποχή για φύτεμα. Αλλά να φυτέψετε τι; Αν ένας αγρότης θέλη να θερίση καλαμπόκι, τι πρέπει να φυτέψη; Ρύζι; Ασφαλώς όχι! Πρέπει να φυτέψη ό,τι ελπίζει να θερίση.

Ομοίως, μ’ ένα συμβολικό τρόπο, αυτό που σπέρνει ένα άτομο θ’ αποφασίση τι πρόκειται να θερίση. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος κατάλληλα είπε τα εξής: «Ό, τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» (Γαλ. 6:7) Έτσι, αν το άτομο επιθυμή να ‘θερίση’ καλό, θα πρέπει, να φυτέψη και καλό.

Φυτεύετε με σοφία; Θα παράγουν τα λόγια μας και τα έργα μας τα καλά πράγματα που επιθυμούμε; Φυτεύομε πράγματι αυτό που ελπίζομε να θερίσουμε;

Αυτό που θα ήθελαν να θερίσουν τα νεαρά έγγαμα ζεύγη είναι η ευτυχία. Για να θερίσουν, όμως, ευτυχία, πρέπει να κάμουν προσεκτικό φύτεμα. Τι θα γίνη αν έχουν αγοράσει ένα μεγάλο σπίτι, με αποθήκη; Ας υποθέσωμε ότι έχουν αγοράσει πολλά έπιπλα με πίστωσι. Αυτό το ζεύγος μπορεί ν’ άρχισε την έγγαμη ζωή με πολλά υλικά αγαθά. Αλλά ίσως και ο σύζυγος και η σύζυγος θα πρέπει να εργάζωνται, να κάνουν μάλιστα και υπερωρίες, για ν’ αντιμετωπίσουν τις υπερβολικά υψηλές μηνιαίες πληρωμές. Λόγω αυτού του γεγονότος και των άλλων σχετικών ευθυνών, πιθανόν να είναι κουρασμένοι από την πολλή εργασία και να έχουν λίγο χρόνο ο ένας για τον άλλον.

Επειδή δεν φύτεψαν με σύνεσι, το έγγαμο αυτό ζεύγος μπορεί στην πραγματικότητα να θερίζη δυστυχία.

Άλλοι φυτεύουν με την ελπίδα να έχουν ασφάλεια αργότερα στη ζωή τους. Αλλά παρατηρήστε τι συνέβη σε μερικά άτομα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια έκθεσις λέγει τα εξής: «Στη Γερμανία πολλά άτομα που είχαν αποσυρθή από την εργασία τους και μπορούσαν να ζουν άνετα μ’ ένα εισόδημα από 50.000 μάρκα διαπίστωσαν στο ύψος που είχε φθάσει ο πληθωρισμός σ’ εκείνη τη χώρα ότι όλο το κομπόδεμά τους από 50.000 μάρκα δεν επαρκούσε για ν’ αγοράσουν μισό λίτρο βούτυρο· τα χρήματα εκείνη την εποχή δεν είχαν καθόλου αξία.»

Αν ένα άτομο επιθυμή να θερίση ευτυχία κι ασφάλεια, πρέπει ν’ ακολουθή τα λόγια του Ιησού Χριστού. Είπε τα εξής: «Προσέχετε και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» Για ν’ αποδείξη αυτό το σημείο, ο Ιησούς είπε μια παραβολή σχετικά μ’ έναν πλούσιο του οποίου τα χωράφια είχαν παραγάγει τόσο πολύν καρπό ώστε σκόπευε να γκρεμίση τις αποθήκες του και να χτίση μεγαλύτερες για ν’ αποθηκεύση τα γεννήματα του και άλλα αγαθά. Έπειτα θ’ αναπαυόταν—θα έτρωγε, θα έπινε και θα ευφραινόταν. Εν τούτοις, ο Ιησούς πρόσθεσε τα εξής: «Είπε δε προς αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· όσα δε ητοίμασας, τίνος θελουσιν είσθαι; Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν και δεν πλουτεί εις Θεόν.»—Λουκ. 12:15-21.

Για να ‘πλουτή ένα άτομο εις Θεόν,’ πρέπει να δίνη πρωτίστως έμφασι στα πνευματικά πράγματα. Μέσω του προφήτου Ωσηέ, ο Ιεχωβά Θεός θέτει τα ζητήματα μ’ αυτό τον τρόπο: «Σπείρατε δι’ εαυτούς εν δικαιοσύνη, θερίσατε εν ελέει· καλλιεργήσατε γόνιμον γην, όταν είναι καιρός να εκζητήσετε τον Ιεχωβά, εωσού έλθη και επισταλάξη διδασκαλίαν εν δικαιοσύνη εφ’ υμάς.» (Ωσηέ 10:12, ΜΝΚ) Ο Θεός μιλούσε στον δύστροπο λαό του τού δεκάφυλου βασιλείου του Ισραήλ και τους συνεβούλευε να κάνουν αυτό που ήταν ορθό. Αν ακολουθούσαν την οδόν του Θεού, θα έσπερναν ή θα φύτευαν με δικαιοσύνη. Αν ενεργούσαν έτσι, τι θα θέριζαν; Το έλεος του Ιεχωβά Θεού!

Το ίδιο αληθεύει και για τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις. Τι μπορεί ν’ αναμένη κανείς να θερίση αν είναι συνήθως σκληρός προς τους άλλους; Όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, «ο . . . ανελεήμων θλίβει την σάρκα αυτού.» Αντιστρόφως, η ίδια παροιμία λέγει ότι «ο ελεήμων άνθρωπος αγαθοποιεί την ψυχήν αυτού.» (Παροιμ. 11:17) Ενώ το σκληρό άτομο διεγείρει εχθρότητα εναντίον του εαυτού του, το άτομο που δείχνει έλεος στους άλλους ωφελεί τον εαυτό του, επειδή απολαμβάνει εκτίμησι εκ μέρους των.

Μερικά άτομα επιζητούν φανταστική ευχαρίστησι και ικανοποίησι και γι’ αυτό φυτεύουν ιδιοτελείς επιθυμίες, χωρίς να ενδιαφέρωνται να κάνουν το ορθό. Ο συγγραφεύς Σαμουήλ Μπάτλερ έγραψε κάποτε τα εξής: «Όλοι μας έχομε ένα φορτίον κακού έργου μέσα μας το οποίο πρέπει ν’ απομακρύνωμε και ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτό πριν μπορέσωμε να κάνωμε καλύτερα . . . Πρέπει όλοι να σπείρωμε την πνευματική μας αγριόβρωμη.» Αλλά θα θερίση το άτομο αληθινή ευχαρίστησι και χαρά αν ‘σπείρη αγριόβρωμη’;

Ίσως κάποιος άνθρωπος να έχη εκλέξει μια ζωή σεξουαλικής ανευθυνότητος. Τι θα μπορούσε να θερίση; Αληθινή ευχαρίστησι και ικανοποίησι στη ζωή; Παρατηρήστε τι λέγει η Αγία Γραφή: «Δια της πολλής αυτής τέχνης [η πόρνη] απεπλάνησεν αυτόν· δια της κολακείας των χειλέων αυτής είλκυσεν αυτόν. Ευθύς ακολουθεί αυτήν κατόπιν, καθώς ο βους υπάγει εις την σφαγήν . . . εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτού . . . Και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.» (Παροιμ. 7:21-23, ΜΝΚ) Το ήπαρ, όπως και άλλα όργανα του σώματος, μπορεί να προσβληθούν από σύφιλι και αυτό το αφροδίσιο νόσημα μπορεί να προκαλέση θάνατο. Αλλ’ ακόμη κι αν το άτομο που ζη ανήθικα δεν θερίση κάποια θανατηφόρο ασθένεια, η πορεία του δεν επιδοκιμάζεται από τον Θεό. Ο απόστολος Παύλος δήλωσε τα εξής: «Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί . . . θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»—1 Κορ. 6:9, 10.

Λογικά, λοιπόν, ο Παύλος—που είπε ότι θα θερίση κανείς ό,τι έσπειρε—συνέχισε: «Διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ’ ο σπείρων εις το πνεύμα θέλει θερίσει εκ του πνεύματος ζωήν αιώνιον.» Προηγουμένως ο απόστολος είχε απαριθμήσει τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, που είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης και εγκράτεια. (Γαλ. 6:8· 5:22, 23) Προφανώς, όποιος καλλιεργεί κι επιδεικνύει αυτές τις ιδιότητες θα θερίση την εκτίμησι των συντρόφων του. Θ’ απολαμβάνη επίσης την επιδοκιμασία του Θεού.

Όλα τα συνετά άτομα θα θελήσουν να φυτεύσουν μ’ ένα τρόπο που θα τα βοηθήση να θερίσουν ό,τι είναι καλό. Επιθυμείτε αιώνια ζωή μ’ ευτυχία και ασφάλεια; Τότε, φροντίστε ν’ αποκτήσετε ακριβή γνώσι για τον Θεό και τον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός έγραψε: «Τις είναι ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Ιεχωβά; Αυτόν θέλει διδάξει την οδόν, την οποίαν πρέπει να εκλέξη· η ψυχή αυτού θέλει κατοικεί εν αγαθοίς, και το σπέρμα αυτού θέλει κληρονομήσει την γην.»—Ψαλμ. 25:8, 12, 13.