Είναι η ‘Εύθυμη Ζωή’ Πραγματικά Εύθυμη;
Η ΖΩΗ πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται, όπως είναι και όχι όπως θα επιθυμούσε κανείς να ήταν. Πολλοί ομοφυλόφιλοι ίσως θα επιθυμούσαν να τους δέχεται ο κόσμος όπως αυτοί είναι—απλώς σαν ανθρώπους—χωρίς να ενδιαφέρεται για το αν διαλέγουν άνδρες ή γυναίκες ως συντρόφους των στο κρεββάτι. Αλλά το γεγονός είναι ότι ο κόσμος, γενικά, δεν δέχεται με ευχαρίστηση ένα άτομο που είναι γνωστό ως ομοφυλόφιλο.
Ο ομοφυλόφιλος μπορεί να το θεωρή αυτό αδικία ή διάκρισι. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ελκύονται από τον ομοφυλοφιλικό τρόπο ζωής. Αν κάποιος έχη παρασυρθή σ’ αυτόν ή αρχίζη τώρα να παρασύρεται πρέπει να το σκεφθή σοβαρά. Η άποψις που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι για την ομοφυλοφιλία, θα δημιουργήση πραγματικά προβλήματα σ’ ένα τέτοιο άτομο.
Αποτελέσματα στην Εργασία και στην Κοινωνική Ζωή
Ας υποθέσουμε, παραδείγματος χάριν, ότι ο ομοφυλόφιλος θέλει ν’ ασκή ένα καλό επάγγελμα, όπως το επάγγελμα του δασκάλου. Τι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις; Μερικές φορές οι γονείς και οι διευθυνταί των σχολείων αναρωτιούνται: «Τι θα συμβή αν ένας ομοφυλόφιλος εργάζεται σαν δάσκαλος νεαρών αγοριών; Τι είδους επίδρασι θα έχει επάνω τους;» Ο ομοφυλόφιλος ίσως νομίζει ότι αυτή είναι πολύ άδικη ερώτησις. Αλλά μπορείτε πραγματικά να κατηγορήσετε τους άλλους επειδή την κάνουν; Κάποιος μπορεί να διάλεξε να γίνη ομοφυλόφιλος. Αλλά τι θα γίνη αν οι γονείς δεν θέλουν αυτό τον δάσκαλο για τα παιδιά τους;
Εδώ έρχεται στην επιφάνεια και μια άλλη περίπτωσις. Στις περισσότερες συντροφιές σήμερα ένας νεαρός αναμένεται να συνοδεύεται από τη σύζυγο του, τη φίλη του ή τη μνηστή του, σ’ όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Τι κάνει ο κρυφός ομοφυλόφιλος σ’ αυτήν την περίπτωσι; Συχνά συνοδεύει πράγματι μια κοπέλλα και δείχνει ανέντιμα υποκριτικό ενδιαφέρον γι’ αυτήν.
Έτσι, ένας ομοφυλόφιλος από το Ντάλλας του Τέξας λέγει: «Υπάρχουν πολλοί περιζήτητοι νεαροί σ’ αυτή την πόλι, οι οποίοι κάνουν προσπάθεια να συναντώνται με τις ωραιότερες κοπέλλες που μπορούν να βρουν. Πάρα πολλά κορίτσια θα ήθελαν να τους παντρευτούν, αλλά ο σκοπός τους θ’ απεκαλύπτετο. Για να εμποδίσουν μια δυσάρεστη κατάστασι, αναγκάζονται ν’ αλλάζουν συνέχεια κοπέλλες.» Αλλά ένας άνθρωπος δεν μπορεί ν’ ακολουθή επ’ άπειρον μια τέτοια πορεία. Τι συμβαίνει τελικά; Αυτός απαντά:
«Η πίεσις είναι μεγάλη. Εγώ ενεργούσα έτσι για πολύν καιρό και τελικά παραιτήθηκα. Δεν ήταν σωστό ούτε για μένα, ούτε για τις κοπέλλες που συναντούσα. Αλλά η επιβίωσις είναι το πρώτιστο πράγμα και όλοι έχομε τον τρόπο μας να το κάνωμε αυτό.»
Όμως, ειλικρινά, αυτό είναι που θα θέλατε από τη ζωή; Άνθρωποι σαν αυτούς ζουν στο ψέμα και όχι μόνο όταν βρίσκονται μαζί με τους ομοφυλόφιλους φίλους των, αλλά όλο το εικοσιτετράωρο προσπαθούν να βρουν ένα «κάλυμμα.» Τελικά πολλοί, όπως αυτός από το Ντάλλας, αναγκάζονται να υποκύψουν και σταματούν την προσπάθεια να κρύβωνται πίσω από την πρόσοψι της καλής υπολήψεως.
Οικογενειακά και Προσωπικά Προβλήματα
Ακόμη χειρότερο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι μερικοί δεν αποκαλύπτονται παρά μόνον όταν νυμφευθούν και δημιουργήσουν οικογένεια. Τότε πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν τον συντετριμμένο γαμήλιο σύντροφο. Πρέπει να το μάθουν και τα παιδιά. Οι σύμβουλοι παραδέχονται ότι η πιο μάταιη εργασία τους είναι με τους νεαρούς οι οποίοι έμαθαν ότι ένας από τους γονείς τους είναι ομοφυλόφιλος.
Αλλά τι θα λεχθή για τους «γάμους» ομοφυλοφίλων; Δεν αντικαθιστούν τις συνήθεις σχέσεις των ετεροφυλόφιλων; Όχι, σύμφωνα με τους ομοφυλοφίλους. Αυτοί λέγουν ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι πολύ αβέβαιες και ασταθείς. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν μερικά μεμονωμένα παραδείγματα ισοβίων ομοφυλοφιλικών «γάμων»· αλλ’ αυτοί είναι εξαιρέσεις και μερικές φορές κι αυτοί χαρακτηρίζονται από «απιστία.» Μήπως αμφιβάλετε γι’ αυτή την ασταθή κατάστασι; Τότε προσέξετε τι γράφει ο ομοφυλόφιλος Γουίλλιαμ Κάρολλ:
«Μολονότι τα ομοφυλόφιλα ζεύγη που γνωρίζω συνήθως αγωνίζονται να διατηρήσουν μια στοργική και διαρκή σχέσι, πολύ συχνά αυτοί οι «γάμοι» μετετράπησαν σρε ταραχώδεις σχέσεις, όπου ο κάθε σύντροφος προσπαθεί να κυριαρχήση. Λόγω των αισθηματικών συγκρούσεων και των διαφόρων κοινωνικών πιέσεων, οι περισσότερες απ’ αυτές τις ερωτικές σχέσεις δεν διαρκούν πολύ—κατά μέσον όρο πιθανώς έξη μήνες μέχρι δύο χρόνια.»
Γιατί «οι περισσότερες απ’ αυτές τις ερωτικές σχέσεις» είναι σύντομες και «ταραχώδεις»; Προσέξτε πώς οι ομοφυλόφιλοι έρχονται σ’ επαφή, όπως μας εξηγεί ο Κάρολλ:
«Ας πούμε ότι είναι ένα ευχάριστο απόγευμα κι εσείς περιφέρεστε στο δρόμο κοιτάζοντας γύρω σας. Κατά τύχη παρατηρείτε ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που κατευθύνονται προς το μέρος σας, είναι ένας νεαρός, ο οποίος φαίνεται να σας κοιτά μάλλον επίμονα. Καθώς πλησιάζει, για ένα δευτερόλεπτο τα μάτια του περιπλανώνται στο σώμα σας και αμέσως καρφώνονται στα δικά σας. Αυτή η επικοινωνία των ματιών—αυτός προσπαθεί να σας πη κάτι—συνεχίζεται μέχρι να σας προσπεράση. Λοιπόν, κύριε, απλώς σας ‘ψαρεύει.’ Αν αυτός που ‘ψαρεύεται’ ενδιαφέρεται, θα σταματήση αδιάφορα, ίσως να κοιτάξη μία βιτρίνα και τότε αργά θα κοιτάξη πίσω. Ο νεαρός με τα ερευνητικά μάτια θα έχη επίσης σταματήσει πιο κάτω, κι αυτός επίσης θα κοιτάξη πίσω.»
Οι ιδιότροποι ομοφυλόφιλοι ίσως πουν ότι οι πράξεις όπως είναι το ‘ψάρεμα’ είναι αντίθετες με την αξιοπρέπεια τους. Αλλά ο Κάρολλ, διαφωνεί:
«Δεν νομίζω «τι είναι υπερβολή να πω ότι το ‘ψάρεμα’ στους δρόμους, στα γραφεία, στα καταστήματα, στα παρασκήνια των θεάτρων ή στα πάρτυ—και βεβαίως στα «εύθυμα» (ομοφυλόφιλα) μπαρ—συνεχίζεται σχεδόν αδιάκοπα για τους περισσοτέρους «εύθυμους» (ομοφυλόφιλους) ανθρώπους . . . Η πίεσις και ο συγχρωτισμός που υπονοούνται σ’ όλες αυτές τις ενέργειες είναι αναπόσπαστο μέρος ολόκληρου του «εύθυμου» κόσμου (του κόσμου των ομοφυλοφίλων).»
Οι ομοφυλόφιλοι παραδέχονται ότι σαν επακόλουθο της «πιέσεως και του συγχρωτισμού,» πολύ συχνά δεν έχουν ιδέα με ποιον πλαγιάζουν. Πολλές φορές δεν ξέρουν ακόμη και το όνομα ο ένας του άλλου.
Μήπως αμφιβάλλετε για το αν αυτός ο τρόπος αποτελή τρόπο αναπτύξεως μιας διαρκούς και γεμάτης νόημα σχέσεως μ’ ένα άλλο άτομο; Είναι αυτός ο κατάλληλος τρόπος για να γνωρίσετε ανθρώπους που μπορείτε να τους εμπιστεύεσθε; Πολύ δύσκολο αυτό. Δεν είναι καθόλου παράξενο που το μόνο που επακολουθεί είναι οι ‘ταραχώδεις σχέσεις.’
Ένα άλλο κακό αποτέλεσμα αυτής της «πιέσεως και του συγχρωτισμού» είναι τα αφροδίσια νοσήματα. Τα αφροδίσια νοσήματα αυξάνουν μεταξύ των ομοφυλοφίλων και τους επηρεάζουν με τρόπους που είναι γνωστοί μόνο στον κόσμο τους. Οι γιατροί αναφέρουν ότι η γονόρροια και η σύφιλις του λάρυγγος, του στόματος και του πρωκτού διαδίδονται όλο και πιο πολύ μεταξύ των ομοφυλοφίλων. Αυτό δεν θα ήταν ευχάριστο για κάποιον που σέβεται τον εαυτό του.
«Εύθυμο» Μέλλον για τους Ομοφυλόφιλους;
Και τι θα πούμε για το μέλλον; Τα περισσότερα άτομα καθώς γερνούν, επιθυμούν κάποιο βαθμό ασφαλείας. Αισθάνονται οι ομοφυλόφιλοι αυτή την εμπιστοσύνη; Πολλοί απ’ αυτούς αποκαλύπτουν το αντίθετο. Ο Ραλφ Σ. Σάφφερ φέρνει στο φως αυτό το αίσθημα των ομοφυλοφίλων σ’ ένα άρθρο της εφημερίδος Γκαίυ Σανσάιν. Γράφει τα εξής:
«Σε εκατοντάδες εύθυμες συνελεύσεις (ομοφυλοφίλων) για απελευθέρωσι, που έγιναν σε τέσσερις πόλεις, ύψωσα ήρεμα τη φωνή μου να μιλήσω για τη νεανικότητα της «εύθυμης» ζωής (της ζωής των ομοφυλοφίλων) . . . είναι το πιο διεφθαρμένο και περίπλοκο από τα [προβλήματα] μας . . . Είναι τραγικό, διότι αφήνει τους μισούς από τους «εύθυμους» ανθρώπους (τους ομοφυλόφιλους) μόνους, αποξενωμένους και ανεπιθύμητους. . . . Ακούμε πολλά για το «εύθυμο» πνεύμα, των ομοφυλοφίλων, το πνεύμα μιας ειδικής τρυφερής αγάπης. Πού είναι; Πώς μπορείς να μιλάς για τέτοιο πράγμα όταν εκατομμύρια ομοφυλόφιλοι άνω των 30 είναι μόνοι, απομονωμένοι, απερριμμένοι, ανεπιθύμητοι και χωρίς αγάπη! . . . Ασφαλώς οι νεαροί δεν πιστεύουν πραγματικά ότι κάποια μέρα θα καταντήσουν γέροι 33 ετών! Πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει γρηγορώτερα απ’ όσο νομίζετε . . . Στην «εύθυμη» απελευθέρωσι (την απελευθέρωσι των ομοφυλοφίλων) γνώρισα περισσότερους «εύθυμους» ανθρώπους απ’ όσους σ’ όλη μου τη ζωή. [Αλλά] ποτέ δεν ένοιωσα τόσο μόνος.»
Ο Σάφφερ αισθάνεται τη ματαιότητα και την απελπισία που αντιμετωπίζει κάθε ομοφυλόφιλος. Διαρκείς, έμπιστες σχέσεις—αυτά που αγγίζουν κάπως την ασφάλεια—σπανίως υπάρχουν μεταξύ τους.
Δεν είναι παράξενο που πολλοί ομοφυλόφιλοι πέφτουν σε βαθειά κατάθλιψι. Η εφημερίδα Ντέηλυ Σίτιζεν της πόλεως Τάκσον ζήτησε από κάποιον ντόπιο ομοφυλόφιλο να μιλήση για τη ζωή του σ’ ένα άρθρο. Αρχίζει ως εξής την ιστορία του: «Πόσο ειρωνικό είναι να μου ζητούν να μιλήσω για το πώς αισθάνεται κανείς όταν είναι ομοφυλόφιλος, τώρα που εγώ θεωρώ ότι τελειώνει η ζωή μου . . . Είναι κρίσιμη εποχή, πράγματι. Καθώς προχωρεί η ηλικία ενός ομοφυλόφιλου, οι κρίσιμες περίοδοι έρχονται γρηγορώτερες, οξύτερες βαθύτερες. Είμαι σχεδόν 40, δηλαδή πολύ γέρος, πολύ παχύς . . . πολύ άσχημος για να προσελκύσω εραστή. (Το να έχη κανείς εραστή είναι το μόνο φάρμακο κατά της μοναξιάς, η οποία αποδεικνύεται ότι είναι ο τελικός σταθμός σχεδόν για κάθε ομοφυλόφιλο.).» Άλλοι ομοφυλόφιλοι συμφωνούν και μιλούν για τον «τρόμο του να γερνούν μόνοι.»
Η Άποψις της Βίβλου—Μήπως Είναι Σκληρή;
Είναι πολύ δύσκολο να βρη κανείς σήμερα ευτυχία και κάποια ασφάλεια. Αλλά, όπως δείχνουν οι αφηγήσεις της ζωής τόσων ομοφυλοφίλων, η πορεία τους είναι ακόμη πιο αβέβαιη και, στην πραγματικότητα, αυτοκαταστρεπτική. Συγκρίνατε τις εξομολογήσεις τους με τις δηλώσεις που έκαμε ο απόστολος Παύλος σχετικά με την ομοφυλοφιλία: «Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας . . . και [αυτοί] απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών.» (Ρωμ. 1:26, 27) Μήπως οι ομολογίες των ενεργών πεπειραμένων ομοφυλοφίλων και τα αποτελέσματα που βλέπομε στην πορεία της ζωής τους, δεν μας δείχνουν πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια της Βίβλου; Δεν οδηγεί αυτό στην «πρέπουσαν αντιμισθίαν» της ματαιότητος και της απελπισίας; Ναι—σύμφωνα με τους ομοφυλόφιλους.
Επομένως δεν είναι παράξενο που η Βίβλος λέγει ότι η ομοφυλοφιλία είναι «ατιμία» και ότι «οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου.» (Ρωμ. 1:32) Ασφαλώς, εναπόκειται στον Θεό και τον ενδοξασμένο Υιόν του να εκτελέση αυτή τη θανατική ποινή στον κατάλληλο καιρό.—2 Θεσσ. 1:6-10.
«Αλλά δεν είναι αυτό σκληρό εκ μέρους του Θεού;» ρωτούν μερικά άτομα. Στο κάτω-κάτω, ένας ομοφυλόφιλος δει μπορεί ν’ αλλάξη, έτσι δεν είναι; Είναι αλήθεια, ότι πολλοί πιστεύουν ότι η αλλαγή είναι τελείως αδύνατη κι έτσι μπορεί να συμπεράνουν ότι ο Θεός είναι πάρα πολύ σκληρός στους ομοφυλόφιλους. Ίσως να φέρουν ως επιχείρημα ότι ένα άτομο είναι «εκ γενετής ομοφυλόφιλο» και να ισχυρισθούν ότι υπάρχει μια γενετική τάσις προς αυτήν την συνήθεια. Αν όμως συμβαίνη αυτό, γιατί μερικά άτομα είναι ομοφυλόφιλοι μόνο για ένα διάστημα της ζωής τους, ίσως κατά τα τελευταία χρόνια; Αν η ομοφυλοφιλία ήταν κληρονομική, δεν θα ήταν έκδηλη σ’ όλη τη ζωή τους και δεν θα παρέμενε μαζί τους; Αυτό φαίνεται λογικό. Άρα κάτι άλλο, εκτός από την κληρονομικότητα, θα πρέπει να προκαλή την αιτία των ομοφυλοφιλικών τους ενεργειών.
Μια μελέτη υποστηρίζει ότι οι ομοφυλόφιλοι τείνουν να έχουν λιγώτερο ποσό της ανδρικής ορμόνης τεστοστερόνης στο αίμα τους και λιγώτερο σπέρμα από τους ετεροφυλόφιλους. Όμως, ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό, το σημείο που τονίζεται στην Ιατρική Εφημερίδα της Νέας Αγγλίας είναι σοβαρό: Είναι οι άνθρωποι ομοφυλόφιλοι επειδή τους λείπει τεστοστερόνη; Ή μήπως οι άνθρωποι χάνουν τεστοστερόνη από την στιγμή που γίνονται, ομοφυλόφιλοι; Αυτό δεν μπορεί να προσδιορισθή θετικά.
Μερικοί υπερασπισταί της ομοφυλοφιλίας ισχυρίζονται ότι η συνήθεια τους πρέπει να θεωρήται ομαλή αφού, όπως λέγουν, αυτή ανευρίσκεται ακόμη και στον κόσμο των ζώων. Αρσενικοί πίθηκοι, παραδείγματος χάριν, έχουν παρατηρηθή να ζευγαρώνουν με άλλους αρσενικούς πιθήκους. Ασφαλώς, το ότι τα ζώα μπορεί ν’ ακολουθούν κάποια συνήθεια, δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να το χρησιμοποιούν αυτό ως δικαιολογία για να τα μιμούνται ή να ‘πιθηκίζουν,’ έτσι δεν είναι; Αλλά μήπως η αφθονία συσσωρευμένων αποδείξεων μάς δείχνει πράγματι ότι τα ζώα είναι ομοφυλόφιλα; Όχι. Η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία εκδόσεως 1974 λέγει: «Εν τούτοις, αυτό το πλήθος των πληροφοριών, δεν μπορεί ν’ απαντήση στην ερώτησι αν κάποιο απ’ αυτά τα ζώα είναι ομοφυλόφιλο. Κανένα από τα ενήλικα ζώα, εκτός από τα ανθρώπινα όντα, δεν είναι γνωστόν ότι προτιμά κανονικές σεξουαλικές σχέσεις με το ίδιο φύλο.»
Άλλοι λέγουν ότι η έλλειψις ενός δυναμικού πατέρα για να διευθύνη την οικογένεια συντελεί στην ομοφυλοφιλία. Δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε, ότι ιδεολογικώς ένα αγόρι πρέπει να έχη το παράδειγμα ενός ανδρός βάσει του οποίου να προσαρμόση τη ζωή του (Εφεσ. 6:1-4) Εν τούτοις αν υπήρχαν μερικά αγόρια σε μια οικογένεια που δεν είχε πατέρα, δεν θα έπρεπε να γίνουν όλα ομοφυλόφιλα, αν αυτή είναι η μόνη αιτία του προβλήματος; Όμως, αυτό σπανίως συμβαίνει. Πολλά αγόρια έχουν ανατραφή χωρίς στενή πατρική καθοδήγηση κι όμως δεν στράφηκαν στην ομοφυλοφιλία.
Υπάρχει ουσιαστική συμφωνία μεταξύ των ειδικών σ’ αυτό το σημείο: η ακριβής αιτία της ομοφυλοφιλίας είναι άγνωστη. Χωρίς αμφιβολία είναι ένας συνδυασμός παραγόντων ο οποίος μετατρέπει τις σχέσεις ενός προσώπου από φυσιολογικές σε ομοφυλοφιλικές. Υπάρχει όμως σε τελευταία ανάλυσι, ένα άλλο γεγονός, που πρέπει να έχωμε υπ’ όψι: Οι ομοφυλόφιλοι έχουν διαλέξει τον τρόπο της ζωής τους. Ο Ντάρρελ Τζόνσον, ένας εκδότης του περιοδικού Εύθυμη Άποψις (Άποψις των ομοφυλοφίλων), δείχνει τι συμβαίνει:
«Ένα άτομο προφανώς έχει τη δυνατότητα να συμμορφώνεται με οποιαδήποτε ή με όλες τις σεξουαλικές μεθόδους. Αφού αληθεύει αυτό, το άτομο θα καταλήξη τελικά σε κάποια απ’ αυτές τις μεθόδους.»
Ο Γουώρεν Μπλούμενφελντ, συντονιστής του εθνικού Κέντρου των ‘Ευθύμων’ Φοιτητών φθάνει να συγκρίνη την εκλογή μεταξύ των «σεξουαλικών μεθόδων» με την αγορά ενός αυτοκινήτου· λέγει, «Σ’ ένα άτομο αρέσει η Κάντιλλακ και σ’ ένα άλλο το σπορ αυτοκίνητο.»
Οι άνθρωποι είναι ομοφυλόφιλοι λοιπόν, διότι αυτό θέλουν. Όπως λέγει η Βίβλος αυτό γίνεται «δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών.» Ως εκ τούτου, η καταδίκη αυτής της πράξεως από τη Βίβλο, δικαιολογείται όταν λέγη ότι και οι άνδρες και οι γυναίκες ομοφυλόφιλοι λαμβάνουν «εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών» αυτοί «δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»—Ρωμ. 1:24-27· 1 Κορ. 6:9, 10.
Λογικά, λοιπόν, συμπεραίνομε ότι αυτοί μπορούν ν’ αλλάξουν αν πράγματι θέλουν, έτσι δεν είναι; Η Βίβλος έχει δίκιο όταν αναφέρεται σε μερικούς οι οποίοι ακολουθούσαν τέτοιες συνήθειες τον πρώτο αιώνα και λέγει, «και τοιούτοι υπήρχετε τινες· αλλά απελούσθητε.»—1 Κορ. 6:11.
Μπορείτε να Βρήτε την Πραγματική Ζωή
Μήπως είσθε μέλος της κοινωνίας των ομοφυλόφιλων; Μπορείτε εντίμως να πήτε ότι βρίσκετε ικανοποίησι σ’ αυτόν τον τρόπο ζωής; Χιλιάδες ομοφυλόφιλοι έμαθαν με σκληρό τρόπο ότι η «εύθυμη ζωή» δεν είναι εύθυμη. Η πορεία τους, λέγει ο ομοφυλόφιλος Γουίλλιαμ Κάρολλ, «μπορεί να οδηγήση σε κυνισμό, απόγνωσι ακόμη και αυτοκτονία.» Γιατί ν’ αφήσετε να συμβή αυτό και σ’ εσάς; Γιατί να μην αλλάξετε πορεία όπως αυτοί οι ομοφυλόφιλοι του πρώτου αιώνος και ν’ απολαμβάνετε πραγματικά τη ζωή;
Όποιος επιθυμεί αληθινά να ευθυγραμμίση ηθικώς τη ζωή του με το θέλημα του Θεού και να βρη αληθινή ευτυχία, προσκαλείται από τους εκδότας του περιοδικού αυτού να έλθη σ’ επαφή με τους Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτοί θέλουν να σας βοηθήσουν να μάθετε πώς μπορείτε ‘να έχετε ζωήν και να έχετε αυτήν εν αφθονία.’—Ιωάν. 10:10.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Θα επηρεάση ένας ομοφυλόφιλος δάσκαλος τα παιδιά μου;
[Εικόνα στη σελίδα 9]
«Γάμος» Ομοφυλοφίλων—διαρκεί;