Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;
Πόσους Σωτήρες Έχετε;
Σ’ ΟΛΗ την ιστορία πολλοί άνθρωποι παρουσιάσθηκαν ως σωτήρες των συνανθρώπων τους. Παραδείγματος χάριν, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι στον κολοφώνα της δόξης των χαιρετίσθηκαν ως Μεσσίαι. Ενθουσιασμένη από την πρόοδο που είχε γίνει στη διάρκεια του πρώτου μέρους του καθεστώτος του Χίτλερ, μια γυναίκα στην Ανατολική Πρωσία είπε στη γειτόνισσά της, ‘Του αξίζει να του φιλήσωμε τα πόδια.’ Αλλ’ αυτοί οι δικτάτορες απεδείχθησαν ότι δεν ήσαν σωτήρες. Ήσαν υπεύθυνοι για τον θάνατο εκατομμυρίων ανδρών γυναικών και παιδιών. Πόσο απογοητεύθηκαν αυτοί οι άνθρωποι που είχαν θέσει την εμπιστοσύνη τους σ’ αυτούς όταν τα αντίστοιχα έθνη τους υπέστησαν ήττα!
Αυτά και πολλά άλλα παραδείγματα δείχνουν πολύ καλά τη σοφία της Βιβλικής συμβουλής: «Μη πεποίθατε απ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία. Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.» (Ψαλμ. 146:3, 4) Η σωτηρία, στην οποία μπορεί να βασίζεται κανείς, πρέπει να προέρχεται από μια πηγή πολύ ανώτερη από τους θνητούς ανθρώπους. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι αυτή η πηγή είναι ο Δημιουργός μας, ο Θεός. «Του Ιεχωβά είναι η σωτηρία,» δηλώνει ο θεόπνευστος ψαλμωδός. (Ψαλμ. 3:8, ΜΝΚ) Μέσω του προφήτου του Ησαΐα, ο Παντοδύναμος δήλωσε τα εξής: «Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει.»—Ησ. 43:11, ΜΝΚ.
Αλλά, μπορεί να ρωτήσετε: ‘Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Σωτήρ; Άρα, λοιπόν, δεν είναι ο Ιεχωβά και ο Ιησούς το ίδιο, κι έτσι δεν είναι ο Σωτήρας μας ένας, ο Θεός;’
Η Αγία Γραφή δεν περιορίζει τον όρο «σωτήρ» στον Παντοδύναμο Θεό. Στο παρελθόν, άνδρες τους οποίους χρησιμοποίησε ο Θεός για ν’ απελευθερώση τον λαό του Ισραήλ από την καταπίεσι, ωνομάζοντο σωτήρες. Διαβάζομε τα εξής: «Ο Ιεχωβά ανέστησε σωτήρα εις τους υιούς Ισραήλ και έσωσεν αυτούς, τον Γοθονιήλ υιόν του Κενέζ, τον νεώτερον αδελφόν του Χάλεβ.» (Κριτ. 3:9, ΜΝΚ) Επίσης, αναφέρεται το εξής: «Εβόησαν προς τον Ιεχωβά οι υιοί Ισραήλ· και ανέστησεν ο Ιεχωβά εις αυτούς σωτήρα, τον Αώδ.»—Κριτ. 3:15.
Σημειώστε ότι ο Γοθονιήλ και ο Αώδ ανεστήθησαν, ως σωτήρες από τον Ιεχωβά Θεό. Ήσαν απλώς τα μέσα δια των οποίων ο μεγάλος Σωτήρ, ο Θεός, έφερε απελευθέρωσι από την εχθρική καταδυνάστευσι. Ο Γοθονιήλ, ο Αώδ και άλλοι σαν αυτούς δεν ισχυρίζοντο ότι ήσαν οι ίδιοι σωτήρες. Ανεγνώριζαν Εκείνον, ο οποίος τους χρησιμοποιούσε, ως τον Σωτήρα των και Θεό των. Ο Δαβίδ, ο οποίος συχνά είχε σώσει τους Ισραηλίτας από τους εχθρούς των, είπε: «Ο Θεός είναι ο βράχος μου· επ’ αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς μου και το κέρας της σωτηρίας μου, ο υψηλός πύργος μου και η καταφυγή μου, ο σωτήρ μου· συ έσωσάς με εκ της αδικίας.»—2 Σαμ. 22:3.
Τι θα λεχθή όμως για τον Ιησού Χριστό; Και γι’ αυτόν, επίσης δεν μπορεί να λεχθή ότι είναι Σωτήρ χωριστά από τον Ιεχωβά, δηλαδή, αντίπαλος του Πατέρα του. Οι Γραφές αναφέρουν με σαφήνεια ότι ο ρόλος του Ιησού ως Σωτήρος του είχε ανατεθή από τον Πατέρα του. Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης είπε: «Και ημείς είδομεν και μαρτυρούμεν ότι ο Πατήρ απέστειλε τον Υιόν Σωτήρα του Κόσμου.» (1 Ιωάν. 4:14) Ο ηλικιωμένος Συμεών, όταν είδε στον ναό το βρέφος Ιησού, ανεφώνησε: «Νυν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα, κατά το ρήμα σου, εν ειρήνη· διότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου (το μέσον σωτηρίας, ΜΝΚ).»—Λουκ. 2:29, 30.
Επειδή η σωτηρία προέρχεται από τον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, ένας «όχλος πολύς» απεικονίζεται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως να κάνη την ακόλουθη δήλωσι: «Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:9, 10) Γι’ αυτό τον ‘πολύν όχλο’ λέγεται ότι επιζή από τη ‘μεγάλη θλίψι’ που πρόκειται να έλθη στο ανθρώπινο γένος. (Αποκάλ. 7:14) Το ότι σώζονται ή φυλάσσονται ζωντανοί απ’ αυτή τη θλίψι, όμως, δεν είναι το μόνο είδος σωτηρίας του οποίου λαμβάνουν πείρα. Με την ιδιότητα του θυσιαστικού Αμνού του Θεού, ο Ιησούς Χριστός προμήθευσε τη βάσι για τη σωτηρία ή την απελευθέρωσί τους από την αμαρτία, «το κέντρον του θανάτου,» κι επομένως και από τον ίδιο τον θάνατο. (1 Κορ. 15:56) Αυτό συμφωνεί με τα λόγια που είπε ένας άγγελος στον Ιωσήφ: «Μη φοβηθής να παραλάβης Μαριάμ την γυναίκα σου· διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ πνεύματος Αγίου. Θέλει δε γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών.»—Ματθ. 1:20, 21.
Κατάλληλα, λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός, ως το μέσον του Θεού για σωτηρία, ονομάζεται ο Σωτήρ. Χωρίς αυτόν κανείς επάνω στη γη δεν μπορεί να σωθή από την αμαρτία και τον θάνατο. Όταν βρισκόταν ενώπιον του ανωτάτου Ιουδαϊκού δικαστηρίου, ο απόστολος Πέτρος το ετόνισε αυτό, λέγοντας: «Δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.»—Πράξ. 4:12.
Το ότι ο Ιησούς αναφέρεται ως ο Σωτήρ δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Ιεχωβά Θεό. Άλλωστε το ίδιο το όνομα «Ιησούς» υποδεικνύει τον Θεό ως την πηγή της σωτηρίας. Σημαίνει «ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία» κι επομένως τιμά τον Πατέρα ως τον Σωτήρα στον οποίον απέβλεπε ακόμη και ο Υιός. Στο εδάφιο Εβραίους 5:7 διαβάζομε τα εξής: «Όστις [ο Χριστός] εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού.» Επίσης, και μετά την ανάστασί του από τους νεκρούς, ο Ιησούς συνέχιζε να βρίσκεται σε μια θέσι κατώτερη από τη θέσι του Πατέρα του. Παραδείγματος χάριν, είπε τα εξής στη Μαρία τη Μαγδαληνή: «Ύπαγε προς τους αδελφούς μου και ειπέ προς αυτούς· Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.»—Ιωάν. 20:17.
Μολονότι τονίζουν κατάλληλα τον ρόλο του Ιησού ως Σωτήρος, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές διασαφηνίζουν επίσης ότι ο Θεός του Ιησού Χριστού είναι η πραγματική πηγή της σωτηρίας. Ο μαθητής Ιούδας τελείωσε τη σύντομη επιστολή του με τα εξής λόγια: «Εις τον μόνον σοφόν Θεόν τον σωτήρα ημών, είη δόξα και μεγαλωσύνη, κράτος και εξουσία και νυν και εις πάντας τους αιώνας· αμήν.» (Ιούδ. 25) Ομοίως, στην επιστολή του προς τον Τιμόθεον, ο απόστολος Παύλος μίλησε για τον ουράνιο Πατέρα ως τον Σωτήρα: «Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού, κατ’ επιταγήν Θεού του Σωτήρος ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού της ελπίδος ημών.» (1 Τιμ. 1:1) «Τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του σωτήρος ημών Θεού, όστις θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας. Διότι είναι είς Θεός, είς και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων.» (1 Τιμ. 2:3-6) «Ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.» (1 Τιμ. 4:10) Έτσι, ακόμα και στα εδάφια που αναφέρουν τον Ιησού Χριστό, ο Θεός προσδιορίζεται ως Σωτήρ.
Η μαρτυρία της Γραφής γενικά διασαφηνίζει ότι υπάρχει μόνο ένας Σωτήρ, ο Ιεχωβά Θεός. Όλοι οι άλλοι που έχουν ονομασθή σωτήρες, περιλαμβανομένου και του Ιησού, δεν είναι αντίπαλοι σωτήρες. Αντιθέτως, ήσαν πρόθυμοι να χρησιμοποιηθούν από τον Ιεχωβά Θεό μ’ αυτή την ιδιότητα. Επομένως, εκείνοι που επιθυμούν ν’ αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Θεού πρέπει ν’ αναγνωρίσουν ότι η σωτηρία προέρχεται από τον Πατέρα μέσω του Υιού του, του Κυρίου Ιησού Χριστού.