Η Καταστροφή της Ιερουσαλήμ—Προειδοποίησις για την Εποχή Μας;

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ! Το όνομά της μπορεί να ψιθυρισθή σε προσευχή, να αναφερθή με θυμό, ή να εμφανισθή συγκαλυμμένο σε διπλωματική αλληλογραφία, αλλά συνήθως προκαλεί ζωηρά συναισθήματα. Δεν είναι, ειρωνεία ότι αυτή η πόλις, που τ’ όνομά της σημαίνει «κατοχή [ή, «θεμέλιο»] διπλής ειρήνης,» υπήρξε για μακρύ χρονικό διάστημα κέντρο διεθνούς διαμάχης;

Οι Ιουδαίοι, οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι θεωρούν εξίσου ιερή την πόλι αυτή, και είναι έτοιμοι να προστρέξουν στην Αγία Γραφή για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό τους. Αλλά εκείνο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η Αγία Γραφή περιέχει ειδικές προφητείες σχετικά με το τι θα συνέβαινε στην Ιερουσαλήμ, και αυτές οι προφητείες περιγράφουν γεγονότα διεθνούς ενδιαφέροντος. Μπορεί αυτό να είναι σημαντικό ως προς τη σημασία αυτών που συμβαίνουν τώρα;—Ματθ. 24:3-22· Λουκ. 21:5-24.

Για απάντησι, προσέξτε πρώτα τι μας λέει η Βίβλος και η ιστορία σχετικά με την τύχη της Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα. Το έτος 33 μ.Χ., ο Ιησούς Χριστός προείπε την πλήρη καταστροφή της πόλεως και του ναού της. Γιατί;

Δύο μόλις μέρες πριν δώση αυτή την προφητεία, ο Ιησούς είχε μπη στην Ιερουσαλήμ πάνω στην όνο, για να παρουσιασθή σαν βασιλιάς τους. Αλλά οι ηγέτες του έθνους τον απέρριψαν σαν άρχοντα σταλμένο από τον Θεό. Αργότερα, ο Ιησούς τούς είπε καθαρά ότι η βασιλεία του Θεού θα αφαιρείτο απ’ αυτούς και θα εδίδετο σ’ ένα έθνος που θα παρήγε τοις καρπούς της. Αυτοί δε, θα ‘κατεσυντρίβοντο.’—Ματθ. 21:1-15, 42-46· Ιωάν. 19:12-15.

Τα ιστορικά γεγονότα πιστοποιούν ότι τα Ρωμαϊκά στρατεύματα υπό το Στρατηγό Τίτο εκπλήρωσαν μέχρι κεραίας τα λόγια του Ιησού 37 χρόνια αργότερα, το 70 μ.Χ. Μια σύντομη ανασκόπησις για το πώς εκπληρώθηκε η προφητεία είναι πολύ αποκαλυπτική. Στη συνέπεια παραθέτομε μερικές λεπτομέρειες:

Περιχαράκωμα με Πασσάλους

Για την ακρίβεια της προβλέψεως του Ιησού στην προφητεία του, αναφερόμαστε στην ακόλουθη δήλωσι: «Οι εχθροί σου θέλουσι κάμει χαράκωμε περί σε, και θέλουσι σε περικυκλώσει και θέλουσι σε στενοχωρήσει πανταχόθεν.»—Λουκ. 19:43.

Κάθε σκεπτικιστής των όσων προείπε ο Ιησούς το 33 μ.Χ., θα μπορούσε κάλλιστα να σκεφθή: ‘Τι; Θα φτιάξουν ξύλινο φράχτη μήκους χιλιομέτρων γύρω από την Ιερουσαλήμ, πάνω σε ανώμαλο έδαφος; Και πώς θ’ αντιμετωπίσουν τις ενοχλήσεις του αντιπάλου και την ανάγκη να φέρουν ξύλα από μακρινή απόστασι; Τι ανόητη προφητεία! Αλλά τι συνέβη 37 χρονιά αργότερα;

Από τον Ιώσηπο μαθαίνομε ότι αφού οι Ρωμαίοι πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ, και κατέλαβαν δύο από τα τρία αμυντικά της τείχη, ωστόσο αποθαρρύνθηκαν. Γιατί; Λόγω της σθεναρής αντιστάσεως των Ιουδαίων και των μεγάλων απωλειών των Ρωμαίων. «Πολλοί πράγματι πιστεύουν ότι με τα συμβατικά όπλα ποτέ δεν θα έπαιρναν την Πόλι.» Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος, μετάφρασις υπό Τζ. Α. Ουίλλιαμσον, Κλασσικές Εκδόσεις Πιγκουίνου, 1959 σ. 296.a

Τι θα έκανε ο Τίτος; Ο νεαρός στρατηγός, διψασμένος για δόξα, αποφάσισε ότι «αν επρόκειτο να συνδυάση την ταχύτητα με την ασφάλεια, έπρεπε να κατασκευάση ένα τείχος γύρω από ολόκληρη την πόλι.» Το έργο της κατασκευής του τείχους έγινε ευκαιρία ανταγωνισμού ανάμεσα στις διάφορες λεγεώνες, και προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό ανάμεσα στους στρατιώτες καθώς αγωνίζονταν να τελειώσουν πρώτοι τα τμήματα τους. Το αποτέλεσμα;

«Το τείχος είχε μήκος 7 χιλιόμετρα [41⁄2 μίλια]. . . . Ωστόσο, ολόκληρο το έργο ωλοκληρώθηκε σε τρεις μέρες, μολονότι θα μπορούσε κάλλιστα να διαρκέση μήνες—η ταχύτητα ξεπέρασε το αναμενόμενο.» Ακριβώς το «χαράκωμα» που είχε προφητεύσει ο Ιησούς! Και τι αποτελέσματα έφερε; Καταστροφή! τόσο για την πόλι όσο και για τούς πολλούς κατοίκους της.

Αλλά ξέρατε ότι ο Ιησούς προφήτευσε επίσης για τις συνθήκες που θα υπήρχαν τα χρόνια που θα προηγούντο απ’ αυτή την τραγική κατάληξι; Προσέξτε τι είπε για ελλείψεις τροφίμων, ανομία και ψευδοπροφήτες, στη διάρκεια εκείνων των ετών.

Πείνες

Ο Ιησούς έδειξε ότι πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ θα υπήρχαν πείνες.—Μάρκ. 13:8· Ματθ. 24:7.

Αυτή η πρόβλεψις αποδείχθηκε αληθινή. Για παράδειγμα τα εδάφια Πράξεις 11:27-30, λένε: «Εν εκείναις δε ταις ημέραις κατέβησαν από Ιεροσολύμων προφήται εις Αντιόχειαν· σηκωθείς δε είς εξ αυτών ονόματι Άγαβος, εφανέρωσε δια του Πνεύματος ότι έμελλε να γείνη μεγάλη πείνα καθ’ όλην την οικουμένην· ήτις και έγεινεν επί Κλαυδίου Καίσαρος [41-54 μ.Χ.]. Όθεν οι μαθηταί απεφάσισαν έκαστος αυτών κατά την εαυτού κατάστασιν, να πέμψωσι βοήθειαν προς τους αδελφούς τους κατοικούντας εν τη Ιουδαία· το οποίον και έκαμον αποστείλαντες αυτήν προς τους πρεσβυτέρους δια χειρός Βαρνάβα και Σαύλου.»

Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος προφανώς περιγράφει την ίδια πείνα στο βιβλίο του Ιστορικές Αρχαιότητες (Βιβλίο XX, Κεφ. 2, παρ. 5, Εκδόσεις Λεμπ). Στη διάρκεια εκείνου του καιρού, λέει ο Ιώσηπος, η πόλις της Ιερουσαλήμ «δοκιμάστηκε σκληρά από την πείνα και πολλοί πέθαναν επειδή δεν είχαν χρήματα ν’ αγοράσουν όσα χρειάζονταν.»

Κύμα Ανομίας

Η πείνα ήταν ένα μόνο από τα προβλήματα που είχε προείπει ο Ιησούς ότι θα επηρέαζαν τον κόσμο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Ανέφερε επίσης ότι η αύξησις της ανομίας θα ψύχραινε την αγάπη που θα είχαν οι άνθρωποι μεταξύ τους γενικώς.—Ματθ. 24:12.

Μολονότι τέτοιου είδους ανομία υπήρχε σε πολλά μέρη του Ρωμαϊκού κόσμου, ήταν ιδιαίτερα φανερή στην Ιουδαία καθώς τα αισθήματα των Ιουδαίων για επανάστασι αύξαναν. Διαβάζομε για ένοπλες ομάδες που περιφέροντο στην Ιουδαϊκή επαρχία στις ημέρες του Ρωμαίου επιτρόπου Φήλικα (περίπου 48-58 μ.Χ.), «και λεηλατούσαν τα σπίτια των πλουσίων, σκοτώνοντας τούς οικοδεσπότες και βάζοντας φωτιά στα χωριά, ώσπου η ξέφρενη μανία τους ξαπλώθηκε σε κάθε γωνιά της Ιουδαίας.» Αυτό συνέβη πριν να φύγουν οι Χριστιανοί από την Ιερουσαλήμ το 68 μ.Χ.—Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος σ. 136.

Ψευδοπροφήτες

Αλλά δεν ήταν μόνον αυτά! Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι «πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή και πλανήσει πολλούς.»—Ματθ. 24:11.

Πολλοί ψευδοπροφήτες αναφέρεται ότι παρουσιάσθηκαν στη διάρκεια της θητείας του Φήλικα ως επιτρόπου. «Αγύρτες και απατεώνες που ισχυρίζονταν ότι τους έστειλε ο Θεός, σχεδίαζαν να επιφέρουν επαναστατικές αλλαγές υποκινώντας τον όχλο να ενεργήση σαν εκστασιασμένος, και οδηγώντας τους στην έρημο με την πρόφασι ότι εκεί ο Θεός θα τους έδειχνε σημεία της επικείμενης ελευθερίας. Τότε ο Φήλικας, θεωρώντας τα γεγονότα ως πρώτο στάδιο επαναστάσεως, έστειλε ιππικό και βαρύ πεζικό που κατέκοψαν τους όχλους σε κομμάτια.» (Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος σ. 135) Ένας απ’ αυτούς τους ψευδοπροφήτες ήταν Αιγύπτιος, σύμφωνα με τον Ιώσηπο. Προφανώς ο Ρωμαίος χιλίαρχος που συνέλαβε τον απόστολο Παύλο στην Ιερουσαλήμ, νόμισε εσφαλμένα ότι αυτός ήταν ο ψευδοπροφήτης.

Λίθος επί Λίθον

Μια από τις πιο σημαντικές από τις ειδικές δηλώσεις της προφητείας του Ιησού, αφωρούσε το ναό της Ιερουσαλήμ. Αυτός ο ναός δεν επρόκειτο απλώς να πέση σε εχθρικά χέρια, αλλά θα εξαφανιζόταν τελείως, δεν θα έμενε λίθος επί λίθον!—Λουκ. 21:5, 6.

Ας μη ξεχνούμε ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ ήταν πηγή υπερηφάνειας όχι μόνον για τους Ιουδαίους αλλά και για ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο εξωραϊσμός και η επέκτασίς του είχαν σχεδιασθή και αρχίσει από τον Ηρώδη τον Μέγα, που ήταν βασιλιάς με διορισμό της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Θεωρείτο αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό αριστούργημα, και στην πραγματοποίησί του συνέβαλαν τα δώρα Ιουδαίων προσηλύτων και φίλων απ’ όλο τον γνωστό κόσμο.

Ο Ιώσηπος καυχάται: «Όταν κοίταζες απ’ έξω το Ναό, είχε κάθε τι που μπορούσε να καταπλήξη το μυαλό και τα μάτια. Επιστρωμένος ολόγυρα με παχειές πλάκες χρυσού, με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου αντανακλούσε τόση λάμψι ώστε εκείνοι που δοκίμαζαν να τον κοιτάξουν, αναγκάζονταν να στρέψουν αλλού σαν να είχαν κοιτάξει κατ’ ευθείαν τον ήλιο.»—Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος, σ. 394.

Όταν, σύμφωνα με τον Ιώσηπο ο Στρατηγός Τίτος έκανε πολεμικό συμβούλιο και αποφάσισε να μην καταστρέψη τον ναό, ίσως φάνηκε ότι η προφητεία του Ιησού θα έμενε ανεκπλήρωτη. Αλλά τι συνέβη; Παρά την απόφασι αυτή, καθώς μαινόταν η μάχη για το ναό, ένας άγνωστος Ρωμαίος στρατιώτης πέταξε ένα δαυλό στο ναό και ο μεγαλοπρεπής ναός γρήγορα έγινε κόλασις. Φυσικά, αυτό δεν ισοπέδωσε τις τεράστιες πέτρες του ναού. Αλλά θα παρέμεναν;

Όταν τελικά κατέλαβε την πόλι κι έκανε το ναό στάχτη, ο Τίτος «τους διέταξε να ανασκάψουν όλη την πόλι και το Ναό ως το έδαφος,» αφήνοντας μόνο μερικούς στρατιωτικούς πύργους για να δείχνουν τα ισχυρά οχυρώματα που είχαν γκρεμίσει οι Ρωμαίοι. Παρά τις προθέσεις τόσο των Ιουδαίων όσο και του στρατηγού, τα λόγια του Ιησού επαληθεύθηκαν!

Τι θα Πούμε Για Σήμερα;

Η Βίβλος δείχνει ότι οι άνθρωποι των ημερών μας θα αντιμετώπιζαν και πάλι ένα ζήτημα κυριαρχίας. Η Γραφική χρονολογία δείχνει ότι στο τέλος των καιρών των εθνών, το 1914 μ.Χ., ο Ιησούς Χριστός έλαβε βασιλική εξουσία στον ουρανό για να διακυβερνήση όλο το ανθρώπινο γένος.b Μέσω του Παγκόσμιου έργου κηρύγματος που διεξάγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι άνθρωποι όλων των χωρών προειδοποιούνται για την απόφασι που αντιμετωπίζουν.

Πώς ανταποκρίνεται ο κόσμος; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν δείχνουν ενδιαφέρον. Ακόμη και η πλειονότης εκείνων που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, με τον τρόπο της ζωής τους λένε: ‘Δεν έχομε βασιλέα εκτός από το κοσμικό κράτος!’

Πού θα οδηγήση αυτό; Ανοίξτε τη Γραφή σας και διαβάστε μόνος σας αυτά που αναγράφονται στον Ματθαίο κεφάλαιον 24 και 25, Μάρκο 13 και Λουκά 21. Είναι φανερό ότι ο Ιησούς προείπε γι’ αυτή τη γενεά πολλά από τα ίδια πράγματα που προείπε για τον κόσμο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Οι προειπωμένοι πόλεμοι, οι πείνες, η ανομία και οι διακηρύξεις των ψευδοπροφητών είναι ολοφάνερα όπως και άλλες πλευρές του ‘σημείου’ που έδωσε ο Ιησούς. Όπως η ιδιοτέλεια και η βία ήταν χαρακτηριστικά του τότε γνωστού κόσμου, το ίδιο ισχύει και σήμερα. Συνεπώς, και η καταστροφή επίκειται—για ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων.—Παρ. 2:21, 22.

Αλλά γι’ αυτούς που αγαπούν τη δικαιοσύνη, οι συμφορές της εποχής δείχνουν την απελευθέρωσι που θα έλθη. Διότι ο Ιησούς είπε επίσης: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκάς 21:28.

Απολύτρωσις που οδηγεί σε τι; Σε μια τάξι στην οποία όλοι αυτοί που αγαπούν τη δικαιοσύνη θα μπορούν να ζουν με αληθινή ασφάλεια κάτω από τη βασιλεία του Θεού. (Λουκ. 21:31· Μιχ. 4:3, 4) Σας φαίνεται, ελκυστική αυτή η προοπτική; Αν ναι, τώρα είναι ο καιρός να συνδεθήτε με το λαό που πιστεύει σ’ αυτή και που μελετά τακτικά τη Βίβλο στις αίθουσες Βασιλείας, και προσπαθεί να ζη με τρόπο που, όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τις πράξεις του να δείχνη ότι πιστεύει πραγματικά στη διακυβέρνησι του Θεού.

[Υποσημειώσεις]