Ο Αξιότιμος Ρόλος της Μητέρας

Ο ΡΟΛΟΣ της μητέρας συχνά δεν εκτιμάται όσο πρέπει ή ακόμη και υποβιβάζεται. Πριν από λίγες δεκαετίες, μερικοί άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν υποτιμητικά το ρόλο της φροντίδας των παιδιών. Κατά την άποψή τους, αυτός ήταν λιγότερο σημαντικός από μια σταδιοδρομία και αποτελούσε μάλιστα μορφή καταπίεσης. Μολονότι οι περισσότεροι θα θεωρούσαν ακραία αυτή τη στάση, πολλές φορές οι μητέρες φτάνουν σε σημείο να νιώθουν ότι η φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών είναι κατώτερη απασχόληση. Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι η γυναίκα χρειάζεται μια σταδιοδρομία εκτός του σπιτιού για να αξιοποιήσει στο πλήρες τις δυνατότητές της.

Ωστόσο, πολλοί σύζυγοι και παιδιά εκτιμούν το ρόλο της μητέρας στην οικογένεια. Ο Κάρλο, ο οποίος υπηρετεί στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Φιλιππίνες, εξηγεί: «Βρίσκομαι εδώ σήμερα χάρη στην εκπαίδευση που μου παρείχε η μητέρα μου. Ο πατέρας μου ήταν αυστηρός και επέβαλλε αμέσως τιμωρία, αλλά η μητέρα μας μάς βοηθούσε εξηγώντας τα ζητήματα και λογικεύοντάς μας. Εκτιμώ βαθιά τον τρόπο με τον οποίο μας δίδαξε».

Ο Πίτερ, στη Νότια Αφρική, είναι ένα από τα έξι παιδιά που ανατράφηκαν από μια μητέρα με περιορισμένη μόρφωση. Ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει την οικογένεια. Ο Πίτερ αναλογίζεται: «Η μητέρα μου εργαζόταν ως οικιακή βοηθός και επιστάτρια και δεν κέρδιζε πολλά χρήματα. Της ήταν δύσκολο να καλύπτει τα σχολικά έξοδα για όλους μας. Πολλές φορές πέφταμε στο κρεβάτι πεινασμένοι. Για εκείνη, και μόνο το να εξασφαλίζει τη στέγη μας ήταν αγώνας. Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, η μητέρα μας ποτέ δεν παραιτήθηκε. Μας δίδασκε να μη συγκρίνουμε ποτέ τον εαυτό μας με τους άλλους. Αν δεν είχε δείξει θάρρος και αφοσίωση, ποτέ δεν θα είχαμε καταφέρει στη ζωή αυτά που πετύχαμε».

Ένας Νιγηριανός σύζυγος, ο Αχμέντ, εκφράζει τα αισθήματά του για τη συμβολή της συζύγου του στην ανατροφή των παιδιών τους: «Εκτιμώ το ρόλο της συζύγου μου. Όταν λείπω από το σπίτι, είμαι βέβαιος ότι τα παιδιά έχουν καλή φροντίδα. Αντί να αισθάνομαι ότι η σύζυγός μου με αμφισβητεί, την ευχαριστώ και λέω στα παιδιά ότι πρέπει να τη σέβονται όπως ακριβώς σέβονται εμένα».

Κάποιος Παλαιστίνιος μιλάει με θέρμη για την επιτυχία της συζύγου του ως μητέρας: «Η Λίνα έχει καταφέρει πολλά με την κόρη μας και συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην πνευματικότητα της οικογένειάς μας. Κατά τη γνώμη μου, η επιτυχία της οφείλεται στις θρησκευτικές της πεποιθήσεις». Η Λίνα είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά και εφαρμόζει τις Γραφικές αρχές στην εκπαίδευση της κόρης της.

Ποιες είναι μερικές από αυτές τις αρχές; Τι μπορεί να λεχθεί για την άποψη της Αγίας Γραφής όσον αφορά τις μητέρες; Τον παλιό καιρό, με ποιον τρόπο αποδιδόταν στις μητέρες τιμή και σεβασμός για το ρόλο τους στην εκπαίδευση των παιδιών τους;

Μια Ισορροπημένη Άποψη για τις Μητέρες

Κατά τη δημιουργία ανατέθηκε στη γυναίκα ένας αξιότιμος ρόλος στον οικογενειακό θεσμό. Το εναρκτήριο βιβλίο της Γραφής λέει: «Είπε ο Ιεχωβά Θεός: “Δεν είναι καλό να παραμένει ο άνθρωπος μόνος. Θα κάνω για αυτόν έναν βοηθό, ως συμπλήρωμά του”». (Γένεση 2:18) Άρα λοιπόν, η πρώτη γυναίκα, η Εύα, δόθηκε ως συμπλήρωμα του Αδάμ. Ήταν το τέλειο αντίστοιχο του Αδάμ ως βοηθός του. Επρόκειτο να αποτελέσει μέρος του σκοπού που είχε ο Θεός για αυτούς να κάνουν παιδιά και να τα φροντίζουν καθώς επίσης να φροντίζουν τη γη και τα ζώα της. Η Εύα θα παρείχε τα διανοητικά ερεθίσματα και την υποστήριξη που παρέχει ένας αληθινός σύντροφος. Πόσο ευτυχισμένος ήταν ο Αδάμ για αυτό το όμορφο δώρο που έλαβε από τον Δημιουργό!​—Γένεση 1:26-28· 2:23.

Αργότερα, ο Θεός έδωσε κατευθυντήριες αρχές όσον αφορά τη μεταχείριση των γυναικών. Λόγου χάρη, οι Ισραηλίτισσες μητέρες έπρεπε να λαβαίνουν τιμή και να μην αντιμετωπίζονται περιφρονητικά. Αν ένας γιος “καταριόταν τον πατέρα του και τη μητέρα του” τού επιβαλλόταν η θανατική ποινή. Οι Χριστιανοί νέοι προτρέπονταν να “είναι υπάκουοι στους γονείς τους”.​—Λευιτικό 19:3· 20:9· Εφεσίους 6:1· Δευτερονόμιο 5:16· 27:16· Παροιμίες 30:17.

Υπό την κατεύθυνση του συζύγου της, η μητέρα έπρεπε να εκπαιδεύει και τις κόρες και τους γιους. Οι γιοι είχαν λάβει την εντολή να “μην εγκαταλείπουν το νόμο της μητέρας τους”. (Παροιμίες 6:20) Επίσης, το 31ο κεφάλαιο των Παροιμιών περιέχει “το βαρυσήμαντο άγγελμα το οποίο έδωσε [στον Βασιλιά Λεμουήλ] προς διόρθωση η μητέρα του”. Εκείνη υπέδειξε σοφά στο γιο της να αποφεύγει την ακατάλληλη χρήση οινοπνευματωδών ποτών, λέγοντας: «Δεν αρμόζει σε βασιλιάδες να πίνουν κρασί ούτε σε ανώτερους αξιωματούχους να λένε: “Πού υπάρχει μεθυστικό ποτό;” για να μην πιουν και ξεχάσουν αυτά που έχουν θεσπιστεί και διαστρέψουν την υπόθεση κάποιου από τους γιους της ταλαιπωρίας».​—Παροιμίες 31:1, 4, 5.

Επιπλέον, κάθε νεαρός που σκεφτόταν το γάμο ήταν σοφό να εξετάσει την περιγραφή της “άξιας συζύγου” την οποία έκανε η μητέρα του Βασιλιά Λεμουήλ, λέγοντας: «Αξίζει πολύ περισσότερο από τα κοράλλια». Κατόπιν, αφού περιέγραψε τη σημαντική συμβολή μιας τέτοιας συζύγου σε ένα σπιτικό, η μητέρα του βασιλιά είπε: «Η χάρη μπορεί να είναι ψεύτικη και η ομορφιά μάταιη· αλλά η γυναίκα που φοβάται τον Ιεχωβά, αυτή αποκομίζει έπαινο». (Παροιμίες 31:10-31) Είναι φανερό ότι ο Δημιουργός μας έπλασε τις γυναίκες έτσι ώστε να κατέχουν μια τιμητική και υπεύθυνη θέση μέσα στην οικογένεια.

Στη Χριστιανική εκκλησία, οι γυναίκες σύζυγοι και οι μητέρες απολαμβάνουν επίσης τιμή και εκτίμηση. Το εδάφιο Εφεσίους 5:25 λέει: «Σύζυγοι, να αγαπάτε τις γυναίκες σας». Στον νεαρό Τιμόθεο, του οποίου η μητέρα και η γιαγιά τον ανέθρεψαν έτσι ώστε να σέβεται «τα άγια συγγράμματα», δόθηκε η εξής θεόπνευστη συμβουλή: “Να ικετεύεις . . . τις γεροντότερες σαν μητέρες”. (2 Τιμόθεο 3:15· 1 Τιμόθεο 5:1, 2) Επομένως, ένας άντρας θα πρέπει να σέβεται μια ηλικιωμένη γυναίκα σαν να ήταν μητέρα του. Πραγματικά, ο Θεός θεωρεί πολύτιμες τις γυναίκες και τους δίνει μια αξιοπρεπή θέση.

Να Εκφράζετε την Εκτίμησή Σας

Κάποιος άντρας ο οποίος ανατράφηκε σε έναν πολιτισμό όπου οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερες αναφέρει: «Η εκπαίδευση που έλαβα είχε ως επίκεντρο τον άντρα, και έχω παραστεί μάρτυρας της κακομεταχείρισης και της έλλειψης σεβασμού προς τις γυναίκες. Γι’ αυτόν το λόγο, χρειάστηκε να αγωνιστώ ώστε να βλέπω τη γυναίκα όπως τη βλέπει ο Δημιουργός​—ως συμπλήρωμα, ή βοηθό, στο σπίτι και ως μέρος μιας ομάδας στην εκπαίδευση των παιδιών. Μολονότι μου είναι δύσκολο να λέω επαινετικά λόγια στη σύζυγό μου, αναγνωρίζω πως ό,τι καλό έχουν τα παιδιά μου οφείλεται στο δικό της κόπο».

Πράγματι, οι μητέρες που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους στον τομέα της εκπαίδευσης μπορούν να αισθάνονται περήφανες για το ρόλο τους. Πρόκειται για μια αξιόλογη σταδιοδρομία. Δικαίως αξίζουν έπαινο και εγκάρδιες εκφράσεις εκτίμησης. Μαθαίνουμε τόσο πολλά από τις μητέρες​—συνήθειες που αποδεικνύονται χρήσιμες για μια ολόκληρη ζωή, καλούς τρόπους οι οποίοι είναι απαραίτητοι για καλές σχέσεις και, σε πολλές περιπτώσεις, πνευματική και ηθική ανατροφή που διατηρεί τους νέους στη σωστή πορεία. Έχετε εκφράσει πρόσφατα την εκτίμησή σας στη μητέρα σας για ό,τι έχει κάνει για εσάς;

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Η μητέρα του Πίτερ τον δίδαξε να μην παραιτείται

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Αχμέντ εκτιμάει πολύ τη βοήθεια της συζύγου του στην ανατροφή των παιδιών τους

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο σύζυγος της Λίνα αποδίδει την καλή συμπεριφορά της κόρης τους στις θρησκευτικές πεποιθήσεις της συζύγου του