Ένα Βιβλίο που Μπορείτε να Εμπιστευτείτε​—Μέρος 6ο

Ο ΙΗΣΟΥΣ ίδρυσε τη Χριστιανοσύνη, και οι ακόλουθοί του τη διέδωσαν ευρέως την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μπορείτε ακόμα να δείτε ρωμαϊκούς δρόμους, υδραγωγεία και μνημεία σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ελλάδα και η Βρετανία. Πρόκειται για κατάλοιπα υπαρκτών πραγμάτων της ρωμαϊκής εποχής. Μας υπενθυμίζουν ότι και ο Ιησούς και οι απόστολοί του ήταν υπαρκτά πρόσωπα, και ότι τα λόγια και τα έργα τους δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Για παράδειγμα, αν περπατήσετε στην αρχαία Αππία Οδό, ίσως βρεθείτε σε κάποιο σημείο όπου περπάτησε και ο Χριστιανός απόστολος Παύλος κατευθυνόμενος στη Ρώμη.​—Πράξεις 28:15, 16.

Η Γραφική αφήγηση για τον Ιησού και τους μαθητές του περιλαμβάνει αρκετές αναφορές σε ιστορικά γεγονότα του πρώτου αιώνα. Παρατηρήστε πόσο προσεκτικά προσδιόρισε ο Βιβλικός συγγραφέας Λουκάς το έτος κατά το οποίο έλαβαν χώρα δύο σημαντικότατα γεγονότα: η έναρξη της διακονίας του Ιωάννη του Βαφτιστή και το βάφτισμα του Ιησού, κατά το οποίο εκείνος έγινε Χριστός, δηλαδή Μεσσίας. Ο Λουκάς έγραψε ότι αυτά τα γεγονότα συνέβησαν «το δέκατο πέμπτο έτος της διακυβέρνησης του Τιβέριου Καίσαρα [29 Κ.Χ.], όταν κυβερνήτης της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, και περιφερειακός διοικητής της Γαλιλαίας ήταν ο Ηρώδης». (Λουκάς 3:1-3, 21) Επίσης ανέφερε άλλους τέσσερις εξέχοντες αξιωματούχους​—τον Φίλιππο (αδελφό του Ηρώδη), τον Λυσανία, τον Άννα και τον Καϊάφα. Και τα εφτά ονόματα έχουν επιβεβαιωθεί από τους ιστορικούς. Τώρα, όμως, θα ασχοληθούμε με τον Τιβέριο, τον Πιλάτο και τον Ηρώδη.

Ο Τιβέριος Καίσαρας είναι πολύ γνωστός, και η μορφή του έχει αποτυπωθεί σε καλλιτεχνικές απεικονίσεις. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον αναγόρευσε αυτοκράτορα στις 15 Σεπτεμβρίου του έτους 14 Κ.Χ. όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 15 ετών.

Bust of Tiberius Caesar: Photograph taken by courtesy of the British Museum

Το όνομα του Πόντιου Πιλάτου εμφανίζεται μαζί με το όνομα του Τιβέριου σε ένα κείμενο που έγραψε ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος λίγο μετά την ολοκλήρωση της Αγίας Γραφής. Όσον αφορά τον όρο «Χριστιανός», ο Τάκιτος έγραψε: «Ο Κρίστους, από τον οποίο προήλθε το όνομα, καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών στη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου από έναν από τους επιτρόπους μας, τον Πόντιο Πιλάτο».

Ο Ηρώδης Αντίπας είναι γνωστός ως αυτός που οικοδόμησε την πόλη της Τιβεριάδας δίπλα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Εκεί είχε και την έδρα του. Ο Ηρώδης πιθανότατα αποκεφάλισε τον Ιωάννη τον Βαφτιστή στην Τιβεριάδα.

Κάποιες Βιβλικές αφηγήσεις αναφέρονται επίσης σε αξιοσημείωτα γεγονότα των ρωμαϊκών χρόνων. Αναφορικά με το πότε γεννήθηκε ο Ιησούς, η Γραφή λέει: «Εκείνες, λοιπόν, τις ημέρες βγήκε διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο να απογραφεί όλη η κατοικημένη γη· (αυτή η πρώτη απογραφή έγινε όταν κυβερνήτης της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος·) και όλοι πήγαιναν να απογραφούν, ο καθένας στη δική του πόλη».​—Λουκάς 2:1-3.

Τόσο ο Τάκιτος όσο και ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος μνημονεύουν τον Κυρήνιο. Το γεγονός ότι γίνονταν όντως τέτοιες απογραφές επιβεβαιώνεται από ένα διάταγμα Ρωμαίου κυβερνήτη το οποίο φυλάσσεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη και αναφέρει: «Εφόσον έχει φτάσει ο καιρός για την κατ’ οίκον απογραφή, είναι αναγκαίο να δοθεί εντολή σε όλους εκείνους που για οποιαδήποτε αιτία διαμένουν έξω από τους νομούς τους να επανέλθουν στη γενέτειρά τους».

Η Γραφή κάνει επίσης λόγο για μια «μεγάλη πείνα . . . τον καιρό του [Ρωμαίου Αυτοκράτορα] Κλαύδιου». (Πράξεις 11:28) Ο Ιώσηπος, ιστορικός του πρώτου αιώνα, επιβεβαιώνει αυτή την αφήγηση γράφοντας: «Εκείνον τον καιρό είχαν δοκιμαστεί σκληρά από έναν λιμό, και πολλοί πέθαιναν».

Επιπρόσθετα, στο εδάφιο Πράξεις 18:2, η Γραφή δηλώνει ότι «ο Κλαύδιος είχε προστάξει όλους τους Ιουδαίους να φύγουν από τη Ρώμη». Αυτό επαληθεύεται από μια βιογραφία του Κλαύδιου την οποία συνέταξε ο Ρωμαίος ιστορικός Σουητώνιος γύρω στο 121 Κ.Χ. Ο Κλαύδιος «εξόρισε από τη Ρώμη όλους τους Ιουδαίους», γράφει ο Σουητώνιος, και προσθέτει ότι, λόγω της εχθρότητάς τους για τους Χριστιανούς, οι Ιουδαίοι «δημιουργούσαν συνεχώς ταραχές».

Η Γραφή λέει ότι, περίπου τον καιρό που έγινε η πείνα την οποία αναφέραμε προηγουμένως, ο Ηρώδης Αγρίππας, ντυμένος «με βασιλική στολή», έβγαλε λόγο σε ένα πλήθος που τον αποθέωσε με τα λόγια: «Φωνή θεού και όχι ανθρώπου!» Κατόπιν, όπως λέει η Γραφή, «τον έφαγαν τα σκουλήκια και εξέπνευσε». (Πράξεις 12:21-23) Το περιστατικό αυτό το κατέγραψε και ο Ιώσηπος, προσθέτοντας μερικές λεπτομέρειες. Έγραψε ότι ο Αγρίππας εκφώνησε το λόγο του φορώντας «στολή φτιαγμένη ολόκληρη από ασήμι». Είπε επίσης ότι τον έπιασε “δυνατός πόνος στην κοιλιά, ο οποίος ήταν σφοδρότατος από την αρχή”. Κατά τον Ιώσηπο, πέθανε πέντε μέρες αργότερα.

Η Γραφή περιέχει επίσης αξιοσημείωτες προφητείες που γράφτηκαν και εκπληρώθηκαν τη ρωμαϊκή εποχή. Για παράδειγμα, όταν ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ ανεβασμένος σε γαϊδουράκι, έκλαψε και προείπε με ποιον τρόπο τα ρωμαϊκά στρατεύματα θα κατέστρεφαν την πόλη: «Θα έρθουν πάνω σου ημέρες κατά τις οποίες οι εχθροί σου θα οικοδομήσουν γύρω σου οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους . . . και δεν θα σου αφήσουν πέτρα πάνω σε πέτρα, επειδή δεν διέκρινες τον καιρό της επιθεώρησής σου».​—Λουκάς 19:41-44.

Οι ακόλουθοι του Ιησού, όμως, θα είχαν την ευκαιρία να διαφύγουν. Πώς; Ο Ιησούς τούς έδωσε εκ των προτέρων συγκεκριμένες οδηγίες: «Όταν δείτε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να ξέρετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. Τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά, και εκείνοι που είναι στο μέσο της [Ιερουσαλήμ] ας αποσυρθούν». (Λουκάς 21:20, 21) Οι ακόλουθοι του Ιησού μπορεί κάλλιστα να αναρωτιούνταν: “Πώς θα διαφύγουμε από μια πολιορκημένη πόλη;”

Ο Ιώσηπος κατέγραψε τι συνέβη. Το 66 Κ.Χ., όταν ένας Ρωμαίος κυβερνήτης πήρε από το θησαυροφυλάκιο του ναού χρήματα για κάποιους οφειλόμενους φόρους, εξαγριωμένοι Ιουδαίοι επαναστάτες κατέσφαξαν τη ρωμαϊκή φρουρά και, στην ουσία, κήρυξαν ανεξαρτησία. Αργότερα το ίδιο έτος ο Κέστιος Γάλλος, Ρωμαίος κυβερνήτης της Συρίας, βάδισε προς τα νότια με 30.000 άντρες και έφτασε στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια μιας θρησκευτικής γιορτής. Εισχώρησε στα προάστια και άρχισε μάλιστα να υποσκάπτει το τείχος του ναού, όπου είχαν καταφύγει οι επαναστάτες. Έπειτα, όμως, χωρίς προφανή λόγο αποσύρθηκε! Οι ενθουσιασμένοι Ιουδαίοι επιτέθηκαν στο στρατό του καθώς υποχωρούσε.

Οι πιστοί Χριστιανοί δεν εξαπατήθηκαν από αυτή την τροπή των γεγονότων. Αντιλήφθηκαν ότι είχαν δει την επαλήθευση της εκπληκτικής προφητείας του Ιησού: Η πόλη είχε περικυκλωθεί από στρατόπεδα! Και τώρα, επειδή αυτά τα στρατεύματα είχαν αποσυρθεί, οι πιστοί Χριστιανοί άδραξαν την ευκαιρία για να φύγουν. Πολλοί πήγαν στην Πέλλα, μια πολιτικά ουδέτερη πόλη Εθνικών στα βουνά της αντίπερα όχθης του Ιορδάνη.

Τι απέγινε η Ιερουσαλήμ; Τα ρωμαϊκά στρατεύματα επέστρεψαν υπό τον Βεσπασιανό και το γιο του τον Τίτο​—αυτή τη φορά αριθμούσαν 60.000 άντρες. Προέλασαν εναντίον της πόλης πριν από το Πάσχα του 70 Κ.Χ., παγιδεύοντας τους κατοίκους και τους προσκυνητές που είχαν συρρεύσει εκεί για τον εορτασμό. Έκοψαν όλα τα δέντρα της περιοχής και κατασκεύασαν ένα τείχος από αιχμηρούς πασσάλους, όπως ακριβώς είχε προείπει ο Ιησούς. Έπειτα από πέντε περίπου μήνες, η πόλη έπεσε.

Παρά τη διαταγή του Τίτου να μην καταστραφεί ο ναός, ένας στρατιώτης τον πυρπόλησε με πυρσό. Η πόλη ισοπεδώθηκε μέχρις εδάφους​—όπως ακριβώς είχε προείπει ο Ιησούς. Σύμφωνα με τον Ιώσηπο, περίπου 1.100.000 Ιουδαίοι και προσήλυτοι πέθαναν, οι περισσότεροι από πείνα και επιδημίες, ενώ άλλοι 97.000 αιχμαλωτίστηκαν. Πολλοί στάλθηκαν στη Ρώμη ως δούλοι. Αν επισκεφτείτε τη Ρώμη σήμερα, μπορείτε να περιηγηθείτε στο περίφημο Κολοσσαίο, το οποίο αποπεράτωσε ο Τίτος μετά την εκστρατεία στην Ιουδαία. Μπορείτε επίσης να δείτε την Αψίδα του Τίτου, η οποία αποτελεί μνημείο της κατάκτησης της Ιερουσαλήμ. Πράγματι, οι Βιβλικές προφητείες είναι αξιόπιστες σε κάθε τους λεπτομέρεια. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να πάρουμε στα σοβαρά τα όσα λένε αυτές οι προφητείες για το μέλλον!

Όταν ο Ιησούς στάθηκε ενώπιον του Ρωμαίου Κυβερνήτη Πόντιου Πιλάτου, μίλησε για μια Βασιλεία, δηλαδή μια κυβέρνηση, η οποία «δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου». (Ιωάννης 18:36) Δίδαξε μάλιστα τους ακολούθους του να προσεύχονται για αυτή τη βασιλική διακυβέρνηση ως εξής: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς . . . Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Προσέξτε ότι η Βασιλεία του Θεού θα επιτελέσει στη γη το θέλημα του Θεού​—όχι το θέλημα υπερήφανων και φιλόδοξων ανθρώπων.

Ο Ιησούς είναι ο Βασιλιάς αυτής της ουράνιας Βασιλείας. Σε αρμονία με τον αρχικό σκοπό του Θεού, θα μετατρέψει όλη τη γη σε παράδεισο.​—Λουκάς 23:43.

Πότε θα παρέμβει η Βασιλεία του Θεού στις ανθρώπινες υποθέσεις; Ο αναστημένος Ιησούς έδωσε μια ένδειξη σχετικά με αυτό στον απόστολό του τον Ιωάννη, που ήταν τότε φυλακισμένος στην Πάτμο επί Αυτοκράτορος Δομιτιανού, ο οποίος ήταν αδελφός του Τίτου. Ο Ιησούς αποκάλυψε στον Ιωάννη τα εξής: «Υπάρχουν εφτά βασιλιάδες: οι πέντε έπεσαν, ο ένας είναι, ο άλλος δεν έχει έρθει ακόμη, αλλά όταν έρθει πρέπει να μείνει για σύντομο χρονικό διάστημα».​—Αποκάλυψη 17:10.

Όταν ο Ιωάννης κατέγραψε αυτά τα λόγια, είχαν πέσει πέντε «βασιλιάδες», δηλαδή αυτοκρατορίες: η Αίγυπτος, η Ασσυρία, η Βαβυλώνα, η Μηδοπερσία και η Ελλάδα. Ο ένας που “ήταν” την εποχή του αποστόλου Ιωάννη ήταν η Ρώμη. Επομένως, απέμενε μόνο ένας​—η τελευταία παγκόσμια δύναμη της Βιβλικής ιστορίας. Ποια αποδείχτηκε ότι είναι αυτή; Πόσο θα κυβερνήσει; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο τεύχος του Ξύπνα!