Κεφάλαιο 10

Περιφρουρήστε τη Χριστιανική σας Ελπίδα

 1. Τι είναι εκείνο που θα κάνη τους ‘νέους ουρανούς και τη νέα γη’ τόσο επιθυμητούς;

ΤΙ μεγαλειώδες είναι να έχωμε την προοπτική μιας ζωής χωρίς πόνους, θλίψεις και θάνατο! Εν τούτοις, στην πραγματικότητα, είναι ακόμη πιο μεγαλειώδες το ότι η απαλλαγή μας απ’ αυτά τα πράγματα θα προέλθη από την εξάλειψι της ατέλειας και της αμαρτίας. Τι ευλογία θα είναι να μην αγωνιζώμαστε πια εναντίον εσφαλμένων κλίσεων και τάσεων που γνωρίζομε ότι καταλήγουν μόνο σε βλάβη του εαυτού μας και των άλλων! Θα είναι πραγματικά χαρά όταν κάθε λέξι που λέμε, κάθε σκέψι που περνά από το νου μας, κάθε πράξις που κάνομε, θα είναι για το καλό όλων και θα αντανακλά αυτό που είναι ο ουράνιος Πατέρας μας, χωρίς να πηγάζη ποτέ από ιδιοτελή ελατήρια. Είναι βέβαιο ότι η δικαιοσύνη θα αφθονή στους ‘νέους ουρανούς και στη νέα γη’ που θα κάνη ο Θεός. Ασφαλώς πρόκειται για μια ελπίδα που αξίζει να περιφρουρήται.—2 Πέτρου 3:13.

 2. (α) Για να δούμε την εκπλήρωσι της Χριστιανικής μας ελπίδας, τι πρέπει να κάνωμε; (β) Γιατί δεν πρέπει να μας εκπλήσση το ότι ιδιοτελή άτομα θα ταυτίζονταν μ’ αυτούς που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί;

² Για να δούμε την εκπλήρωσι της Χριστιανικής μας ελπίδας, είναι ανάγκη να την κρατούμε ζωηρά μπροστά μας και να ζούμε σε αρμονία μ’ αυτή. Μπορούμε να το κάνωμε αυτό μόνο αν αντιστεκώμαστε σε όλες τις επιρροές που θα μπορούσαν να μειώσουν ή να καταστρέψουν την ελπίδα μας. Κατά καιρούς, αυτές οι βλαβερές επιρροές μπορεί να προέλθουν από μη πνευματικά, ιδιοτελή άτομα που συνταυτίζονται με την εκκλησία του λαού του Θεού. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσση, διότι ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού [Ισραήλ], καθώς και μεταξύ σας [των Χριστιανών] θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι.» (2 Πέτρου 2:1α) Όπως ο φυσικός Ισραήλ, έτσι και οι Χριστιανοί υπόκεινται σε φθορά που μπορεί να προέλθη μέσα από την εκκλησία.

«ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΑΡΕΙΣΑΞΕΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ»

 3, 4. Πώς περιγράφει ο απόστολος Πέτρος τον τρόπο με τον οποίον οι ψευδοδιδάσκαλοι προπαγανδίζουν την πλάνη;

³ Ο απόστολος Πέτρος, σχολιάζοντας το πώς ενεργούν οι υποστηρικτές της πλάνης, συνεχίζει ως εξής: «Θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας.» (2 Πέτρου 2:1β) Ο απόστολος δεν έγραφε για άτομα που δυσκολεύονται απλώς να εννοήσουν ωρισμένα ζητήματα, ή άτομα των οποίων οι απόψεις, που διακρατούσαν με ειλικρίνεια, μπορεί να μη συμπίπτουν γενικά μ’ εκείνες της πλειονότητας. (Παράβαλε με Ρωμαίους 14:1-6.) Αντιθέτως, εννοεί εκείνους οι οποίοι εργάζονται εσκεμμένα για να διαιρέσουν και να φθείρουν.

⁴ Αυτοί οι άνθρωποι σπάνια είναι ειλικρινείς, φιλαλήθεις ή ευθείς. Γενικά εισάγουν τις αντιγραφικές τους απόψεις μ’ ένα ύπουλο, συγκεκαλυμμένο τρόπο. Στο πρωτότυπο Ελληνικό κείμενο που χρησιμοποιείται από τον απόστολο Πέτρο, το ρήμα ‘παρεισάγω’ σημαίνει κατά γράμμα ‘εισάγω παράλληλα με, ή μαζί με.’ Αυτή είναι η μέθοδός τους. Μαζί με μερικές ορθές Γραφικές διδασκαλίες, βαθμιαίως και ύπουλα εισάγουν τις διαιρετικές ή φθοροποιές τους απόψεις. Αφού προδιαθέσουν τις διάνοιες των ακροατών τους με μερικές προφανείς αλήθειες, ή και με μια μακρά, σχετική γραμμή συλλογισμών, μπορεί συχνά να τους κάνουν να δεχθούν κάποια αρχή η οποία μπορεί να οδηγήση μόνο σε πλάνη. Μπορεί να χρησιμοποιούν τη Γραφή, αλλά δεν τη διδάσκουν πραγματικά, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε βρίσκουν κατάλληλο και διαστρέφουν τις διδασκαλίες της ώστε να ταιριάζουν με όσα προσπαθούν να προωθήσουν, για προσωπικό τους όφελος. Έτσι, εμφανίζουν σαν αληθινά εκείνα που πραγματικά στερούνται βάσιμου Γραφικού θεμελίου.

 5. Πώς ο τρόπος που χρησιμοποίησε ο Σατανάς για ν’ απατήση την Εύα δείχνει τις μεθόδους ενός ψευδοδιδασκάλου;

⁵ Αυτή η μέθοδος φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο ο Σατανάς απάτησε την Εύα μέσω του όφεως. Στην αρχή, ανέκυψε ένα φαινομενικά αθώο ερώτημα: «Τω όντι είπεν ο Θεός, Μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;» (Γένεσις 3:1 ) Αυτή η ερώτησις διέστρεψε την αλήθεια. Υποδηλούσε ότι ο Ύψιστος ήταν χωρίς λόγο περιοριστικός, παρακρατώντας από τους πρώτους ανθρώπους κάτι το οποίο εδικαιούντο. Τα λόγια του όφεως πρέπει να έκαναν την Εύα να διερωτηθή γιατί ακριβώς δεν μπορούσε να φάγη από ‘το δένδρον της γνώσεως του καλού και του κακού.’ Μ’ αυτό τον τρόπο, ο Σατανάς κατεύθυνε τη διάνοιά της να ζητά μια απάντησι. Κατόπιν, ήλθε η απροκάλυπτη απάντησις του όφεως: «Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει· αλλ’ εξεύρει ο Θεός, ότι καθ’ ην ημέραν φάγητε απ’ αυτού, θέλουσιν ανοιχθή οι οφθαλμοί σας, και θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν.»—Γένεσις 3:4, 5.

 6. (α) Ποιοι παράγοντες έκαναν την Εύα επιδεκτική στην πλάνη; (β) Πώς σχηματίσθηκε ένα αιρετικό σώμα σαν αποτέλεσμα ενός ψεύδους του Σατανά;

⁶ Αφού η διάνοια της Εύας είχε προετοιμασθή ύπουλα, η αναληθής απάντησις δεν ήταν συγκλονιστική. Το γεγονός ότι ο όφις «ήτο το φρονιμώτερον πάντων των ζώων του αγρού,» φαινόταν να παρέχη την εντύπωσι ότι ένα τέτοιο πλάσμα δεν θα μπορούσε να είναι πηγή εσφαλμένης πληροφορίας. (Γένεσις 3:1) Επί πλέον, το δένδρο ήταν ελκυστικό και ο καρπός του έδειχνε ότι ήταν καλός για τροφή. Η Εύα απατήθηκε πλήρως. Αφού πήρε από τον απαγορευμένο καρπό, έπεισε και τον Αδάμ να ενωθή μαζί της σε στασιασμό κατά του Θεού. (Γένεσις 3:6) Μ’ αυτό τον τρόπο, τα ψεύδη του όφεως πέτυχαν να αποξενώσουν τους πρώτους ανθρώπους από τον ουράνιο Πατέρα τους. Στην πραγματικότητα, σχηματίσθηκε ένα αιρετικό σώμα αποτελούμενο από δύο άτομα.

 7. (α) Πώς εκείνοι που προκαλούν διαιρέσεις μέσα στην εκκλησία αρνούνται τον Χριστό; (β) Γιατί μπορεί να λεχθή ότι ‘επισύρουν εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν’;

⁷ Με παρόμοια μέσα, άνθρωποι μπορεί να υποδαυλίζουν ένα διαιρετικό πνεύμα μέσα στην εκκλησία, ένα «κομματικό» πνεύμα ανταγωνισμού. Επειδή κάθε τέτοια φατρία έχει τις ρίζες της στην πλάνη και εσκεμμένα επιζητεί να δημιουργήση διαίρεσι, η στάσις και η διδασκαλία της κακοπαριστάνουν τον Υιό του Θεού, ο οποίος εξαγόρασε τη Χριστιανική εκκλησία με το αίμα του. Επομένως, ο απόστολος Πέτρος χαρακτηρίζει αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους ως ‘αρνουμένους και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην και επισύροντας εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν.’ Αφού παύσουν οι άνθρωποι να προσκολλώνται στο Χριστό ως κεφαλή, τον απαρνούνται και βυθίζονται σε μια πορεία που είναι ηθικά και πνευματικά καταστρεπτική. Μόνο μια έκβασις μπορεί να υπάρξη—η καταστροφή. Όταν έλθη ο καιρός της εκτελέσεως καταδικαστικής κρίσεως, δεν θα υπάρξη καθυστέρησις. Η δικαιοσύνη θα αποδοθή γρήγορα. Τα άτομα που εκουσίως ασπάζονται την πλάνη, ‘επισύρουν εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν.’—2 Πέτρου 2:1.

 8. Τι επίδρασι μπορεί να έχη η ‘ασέλγεια’ αυτών που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί σε άτομα έξω από την εκκλησία;

⁸ Δυστυχώς, αυτά τα άτομα, επειδή ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί ενώ συμπεριφέρονται μ’ έναν αχαλίνωτο τρόπο, κηλιδώνουν την καλή ιστορία των πιστών δούλων του Θεού. Πολλοί που παρατηρούν την ποταπή διαγωγή ωρισμένων ατόμων τα οποία ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αρχίζουν να μιλούν βλάσφημα ή υβριστικά για όλους όσους χαρακτηρίζονται ως Χριστιανοί. Αυτό είναι το σημείο που τόνισε ο Πέτρος όταν έγραψε: «Και πολλοί θέλουσιν εξακολουθήσει εις τας απωλείας [ασελγείαις, Κείμενον] αυτών, διά τους οποίους η οδός της αληθείας θέλει βλασφημηθή.»—2 Πέτρου 2:2.

ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΜΗ ‘ΣΑΣ ΕΜΠΟΡΕΥΘΟΥΝ ΜΕ ΠΛΑΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ’

 9. (α) Τι υποκινεί τους διεφθαρμένους ανθρώπους να προσπαθούν ν’ αποκτήσουν ακολούθους; (β) Τι θα συμβή σ’ αυτούς τους ανθρώπους και σ’ εκείνους που απατώνται απ’ αυτούς;

⁹ Τι υποκινεί αυτούς τους διεφθαρμένους ανθρώπους ν’ αποκτήσουν ακολούθους; Ο απόστολος Πέτρος απαντά: «Διά πλεονεξίαν θέλουσι σας εμπορευθή με πλαστούς λόγους.» (2 Πέτρου 2:3α) Αυτά τα άτομα επιδιώκουν την απόκτησι υλικών ωφελημάτων για τον εαυτό τους ή θέλουν να έχουν τη δύναμι, την τιμή που συνδέονται με το να θεωρούνται αυτοί σαν διδάσκαλοι. «Με πλαστούς λόγους,» δηλαδή απατηλές δηλώσεις, περιλαμβανομένων και ευλογοφανών επιχειρημάτων, προσπαθούν να επωφεληθούν από τους άλλους, με το να τους εκμεταλλεύωνται. Επειδή και τα κίνητρα και οι διδασκαλίες τους είναι πονηρές, το αποτέλεσμα για όλους όσους εμπλέκονται είναι η καταστροφή. Ο απόστολος Πέτρος συνεχίζει:

«Των οποίων η καταδίκη έκπαλαι δεν μένει αργή, και η απώλεια αυτών δεν νυστάζει. Διότι εάν ο Θεός δεν εφείσθη αγγέλους αμαρτήσαντας, αλλά ρίψας αυτούς εις τον τάρταρον δεδεμένους με αλύσεις σκότους, παρέδωκε διά να φυλάττωνται εις κρίσιν, και εάν τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών εφύλαξεν όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης, και κατέκρινεν εις καταστροφήν τας πόλεις των Σοδόμων και της Γομόρρας και ετέφρωσε, καταστήσας παράδειγμα των μελλόντων να ασεβώσι, και ηλευθέρωσε τον δίκαιον Λωτ καταθλιβόμενον υπό της ασελγούς διαγωγής των ανόμων διότι ο δίκαιος, κατοικών μεταξύ αυτών, δι’ οράσεως και ακοής, εβασάνιζεν από ημέρας εις ημέραν την δικαίαν αυτού ψυχήν διά τα άνομα έργα αυτών εξεύρει ο Κύριος να ελευθερόνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς, τους δε αδίκους να φυλάττη εις την ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζωνται, μάλιστα δε τους οπίσω της σαρκός ακολουθούντας με επιθυμίαν ακαθαρσίας και καταφρονούντας την εξουσίαν.»—2 Πέτρου 2:3-10.

10. (α) Πότε έγινε η πρώτη έκφρασις της κρίσεως του Θεού εναντίον του ‘σπέρματος του όφεως’; (β) Γιατί η εκτέλεσίς της «δεν μένει αργή»;

¹⁰ Η εκτελεστική κρίσις την οποία ο Θεός απεφάσισε «έκπαλαι» εναντίον όλων όσοι εντάσσονται στο ‘σπέρμα του όφεως,’ θα εκτελεστή εξάπαντος. (Γένεσις 3:15 Ιωάννης 8:44· Ιούδας 14, 15) Αυτή η κρίσις, μολονότι ελέχθη αρχικά πριν από 6.000 χρόνια περίπου και επανελήφθη από τότε, «δεν μένει αργή» σαν να μην πρόκειται να φθάση ποτέ. Η καταστροφή είναι βέβαιο ότι θα έλθη, διότι δεν «νυστάζει.» Είναι ακόμη πολύ ζωντανή στο σκοπό του Θεού.

11. (α) Τι συνέβη στους απειθείς αγγέλους, και τι τους περιμένει, ακόμη; (β) Τι αποδεικνύεται από την τιμωρία των αγγέλων, την καταστροφή των ασεβών στον Κατακλυσμό και την εξάλειψι των κατοίκων των Σοδόμων και Γομόρρων;

¹¹ Όπως παρατήρησε ο Πέτρος, ακόμη και άγγελοι που απελάμβαναν την παρουσία του Θεού αλλά κατόπιν έγιναν άπιστοι, δεν διέφυγαν το ‘ρίψιμό τους στον τάρταρο,’ δηλαδή, ταπείνωσι στον έσχατο βαθμό. Οι απειθείς άγγελοι, αποκομμένοι από κάθε θεία διαφώτισι, αποκλεισμένοι από την αρχική τους θέσι στους ουρανούς και περιωρισμένοι σε δράσι, βρέθηκαν σε μια κατάστασι «σκότους,» αναμένοντας την εκτελεστική κρίσι από τα χέρια του Ιησού Χριστού. (Παράβαλε με Αποκάλυψι 20:1-3, 7-10.) Με όμοιο τρόπο, ο Ιεχωβά Θεός δεν δίστασε να καταστρέψη ολόκληρο τον κόσμο των διεφθαρμένων ανθρώπων μ’ ένα παγκόσμιο κατακλυσμό, ούτε να ενεργήση εναντίον των σεξουαλικώς διεφθαρμένων κατοίκων των Σοδόμων και των Γομόρρων στις ημέρες του Λωτ. Μόνο δίκαιοι άνθρωποι όπως ο Νώε και η οικογένειά του και όπως ο Λωτ, μπορούν να ελπίζουν ότι θα διαφύγουν τη θεία κρίσι και θα απελευθερωθούν από τη δοκιμασία που προέρχεται από το να κατοικούν ανάμεσα σε άνομους ανθρώπους. Εν τούτοις, ο ισχυρισμός ότι είναι Χριστιανός δεν θα σώση κανένα ο οποίος επιζητεί να μολύνη τη σάρκα των άλλων διαπράττοντας ανηθικότητα.

ΦΥΛΑΓΕΣΘΕ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

12, 13. Όπως δείχνουν τα εδάφια 2 Πέτρου 2:10β, 11 ποια είναι η στάσις των διεφθαρμένων ατόμων προς την εξουσία;

¹² Συχνά τα κακά κίνητρα διεφθαρμένων ανθρώπων μπορούν να φανούν από τη στάσι τους απέναντι της εξουσίας. Αυτοί ‘καταφρονούν’ ή περιφρονούν κάθε είδους εξουσία. Ο απόστολος Πέτρος συνεχίζει ως εξής την περιγραφή του: «Είναι τολμηταί, αυθάδεις, δεν τρέμουσι βλασφημούντες τα αξιώματα, [δόξας, Κείμενο], ενώ οι άγγελοι, μεγαλήτεροι όντες εις ισχύν και δύναμιν, δεν φέρουσι κατ’ αυτών βλάσφημον κρίσιν ενώπιον του Κυρίου.»—2 Πέτρου 2:10β, 11.

¹³ Επομένως, πρέπει να φυλαγώμαστε από τους θρασείς, υπεροπτικούς ανθρώπους, που δεν υπολογίζουν τα «αξιώματα». Στη Χριστιανική εκκλησία, οι πιστοί άνδρες στους οποίους έχει ανατεθή ευθύνη, δεν θεωρούν τον εαυτό τους ότι ανήκουν σε ανώτερη τάξι ή ότι έχουν εξυψωθή υπεράνω των ομοπίστων τους, αλλά ταπεινά θεωρούν τους εαυτούς τους σαν υπηρέτες. (Ματθαίος 23:8· 1 Θεσσαλονικείς 2:5-12) Εν τούτοις, ο διορισμός τους σε υπηρεσία είναι ένας ‘διορισμός δόξας,’ διότι διορίζονται από το άγιο πνεύμα ως ‘επίσκοποι’ ή ποιμένες του ποιμνίου. (Πράξεις 20:28· παράβαλε με Ρωμαίους 11:13.) Εκπροσωπούν, επίσης, τον ένδοξο Κύριο Ιησού Χριστό και τον Μέγα Ποιμένα Ιεχωβά Θεό. (1 Πέτρου 2:25·5:4) Γι’ αυτό και οι Γραφές ενθαρρύνουν τα μέλη της εκκλησίας να είναι υποτακτικά σ’ εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία. (Εβραίους 13:17) Μολονότι αυτοί οι άνθρωποι, όπως κι’ ο ίδιος ο Πέτρος, μπορεί να κάνουν λάθη, αυτό δεν δικαιολογεί κανένα να μιλά με καταχρηστική γλώσσα εναντίον τους. (Παράβαλε με Γαλάτας 2:11-14· 3 Ιωάννου 9, 10.) Οι σκληρά εργαζόμενοι ποιμένες είναι άξιοι του σεβασμού της εκκλησίας. Αλλά εκείνοι που επηρεάζουν τους άλλους προς το κακό δεν συστέλλονται να υβρίζουν Χριστιανούς πρεσβυτέρους. Αν ένα άτομο χρησιμοποιή υβριστική, ονειδιστική γλώσσα εναντίον του αδελφού του, ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του το θεωρούν αυτό σαν να στρέφεται εναντίον τους.

14. Πώς οι πιστοί άγγελοι δείχνουν μια εντελώς διαφορετική στάσι από κείνη των ψευδοδιδασκάλων;

¹⁴ Πόσο διαφέρουν οι φίλαυτοι διδάσκαλοι του ψεύδους από τους πιστούς αγγέλους! Οι άγγελοι έχουν ζήλο για τη δικαιοσύνη. Αλλά δεν χρησιμοποιούν σκληρή, καταχρηστική γλώσσα και όταν ακόμη έχουν να κάνουν με εχθρούς. Παραδείγματος χάρι, ο «Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωυσέως, δεν ετόλμησε να επιφέρη εναντίον αυτού κατηγορίαν βλάσφημον, αλλ’ είπεν· Ο Κύριος να σε επιτιμήση.» (Ιούδας 9) Απ’ αυτό μπορούμε να συμπεράνωμε ότι και οι άλλοι πιστοί άγγελοι ποτέ δεν θα κατέφευγαν σε επισσώρευσι μομφής σε οποιονδήποτε, αλλά θα εξέθεταν τα ζητήματα ήρεμα και ωστόσο σταθερά. Αυτοί έχουν κατάλληλο σεβασμό στον Πλάστη τους, με κατανόησι ότι η καταχρηστική γλώσσα ποτέ δεν είναι σε αρμονία με την αγιότητα ή αγνότητά του.

15. Σε αρμονία με τη συμβουλή του Πέτρου, από ποιο είδος ατόμων πρέπει να φυλαγώμαστε;

¹⁵ Πρέπει να φυλαγώμαστε από άτομα τα οποία υποβιβάζουν με κακοήθεια τους άλλους και κατόπιν προβάλλουν τον εαυτό τους. Το γεγονός ότι αυτά τα άτομα δεν θα αποφύγουν τη δυσμενή κρίσι για τις πράξεις τους, πρέπει να μένη ζωηρά στο νου μας. Αυτό μπορεί να μας βοηθήση να είμαστε προσεκτικοί στο να ακούμε εκείνους που φαίνονται ότι ενδιαφέρονται για τους άλλους αλλά, στην πραγματικότητα, επιζητούν μόνο το προσωπικό τους όφελος. Ο απόστολος Πέτρος σχολίασε τα αποτελέσματα για τους ιδιοτελείς ανθρώπους, λέγοντας:

«Ούτοι όμως, ως άλογα φυσικά ζώα γεγεννημένα διά άλωσιν και φθοράν, βλασφημούσι περί πραγμάτων τα οποία αγνοούσι, και θέλουσι καταφθαρή εν τω ιδία αυτών διαφθορά, και θέλουσι λάβει τον μισθόν της αδικίας αυτών.»—2 Πέτρου 2:12, 13α.

16. Πώς οι διεφθαρμένοι άνθρωποι είναι σαν ‘άλογα ζώα’;

¹⁶ Άνθρωποι που διακατέχονται από διεφθαρμένα πάθη ενεργούν σαν ‘άλογα ζώα.’ Σχετικά με τα ζώα ο Ιεχωβά είπε: «Παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις εσάς προς τροφήν.» (Γένεσις 9:3) Εκείνοι που μιλούν υβριστικά, με το να είναι σαν τέτοια ‘άλογα ζώα,’ δεν χαλινώνονται από τις υπαγορεύσεις μιας αγαθής συνειδήσεως και γι’ αυτό δεν δείχνουν εκτίμησι για την οδό Θεού, την πολιτεία και τις ενέργειές του. Ανίκανοι να κάνουν κατάλληλη εκτίμησι πολυτίμων πνευματικών πραγμάτων, τα χαρακτηρίζουν ως άνευ αξίας. Οι εσφαλμένες γνώμες τους θα είναι η καταστροφή τους. Εμμένουν σ’ αυτές τις ψευδείς απόψεις προς ιδίαν τους βλάβη και προορίζονται να λάβουν πείρα των κακών αποτελεσμάτων της άδικης πορείας τους. Ασφαλώς, εμείς θέλομε να μείνωμε σταθεροί στην ελπίδα μας και να αποφύγωμε συμμετοχή στην καταστροφή τους.

ΦΥΛΑΓΕΣΘΕ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ

17. Σύμφωνα με τα εδάφια 2 Πέτρου 2:13β-15α, ποια είναι μερικά άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των διεφθαρμένων ατόμων;

¹⁷ Μεταξύ άλλων κακών χαρακτηριστικών, τα μη πνευματικά άτομα έχουν μια διακαή επιθυμία για ανέσεις και απολαύσεις. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε:

«Στοχάζονται ηδονήν την καθημερινήν τρυφήν, είναι σπίλοι και μώμοι, εντρυφώσιν εν ταις απάταις αυτών, συμποσιάζουσι με σας, έχουσιν οφθαλμούς μεστούς μοιχείας και μη παυομένους από της αμαρτίας, δελεάζουσι ψυχάς αστήρικτους, έχουσι την καρδίαν γεγυμνασμένην εις πλεονεξίας, είναι τέκνα κατάρας· αφήσαντες την ευθείαν οδόν, επλανήθησαν.»—2 Πέτρου 2:13β-15α.

18. Πώς τα μη πνευματικά άτομα μοιάζουν με τους άπιστους Ισραηλίτες που περιγράφονται στα εδάφια Ησαΐας 5:11, 12;

¹⁸ Στη διάρκεια των ωρών της ημέρας, οπότε θα μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα για την εποικοδόμησι των άλλων, τα μη πνευματικά άτομα μπορεί αντιθέτως να επιδίδωνται σε γλέντια, κάνοντας κατάχρησι φαγητού και ποτού. Ομοιάζουν κατά πολύ με ωρισμένους Ισραηλίτες που ζούσαν μόνο για απολαύσεις. Το κρασί έρρεε με υπερβολική ελευθερία στα συμπόσιά τους. Καθώς η μέρα προχωρούσε προς τη νύχτα, τα γλέντια γίνονταν εντονώτερα και πιο θορυβώδη, και τα ταραχώδη συμπόσιά τους συνώδευε διεγερτική μουσική. Ο προφήτης Ησαΐας γράφει τα εξής γι’ αυτούς:

«Ουαί εις εκείνους, οίτινες εξεγειρόμενοι το πρωί ζητούσι σίκερα· οίτινες εξακολουθούσι μέχρι της εσπέρας, εωσού εξάψη ο οίνος αυτούς. Και η κιθάρα και η λύρα, το τύμπανον και ο αυλός και ο οίνος είναι εν τοις συμποσίοις αυτών αλλά δεν παρατηρούσι το έργον του Κυρίου και δεν θεωρούσι την ενέργειαν των χειρών αυτού.» (Ησαΐας 5:11, 12)

Οι φιλήδονοι ενεργούσαν έτσι σαν να μην υπήρχε καμμιά μαρτυρία για τα μεγαλειώδη έργα του Δημιουργού. Δεν ασκούσαν κανένα περιορισμό, αγνοούσαν κάθε λογοδοσία στον Ιεχωβά Θεό και, επομένως, δεν θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα διαφύγουν την κρίσι του.

19. Τι δείχνει ότι μερικά άτομα που είναι συνταυτισμένα με την εκκλησία είναι φιλήδονοι;

¹⁹ Δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν γίνωνται παρόμοια πράγματα μεταξύ μερικών ατόμων που ισχυρίζονται ότι είναι δούλοι του Θεού σήμερα. Γαμήλιες δεξιώσεις και επέτειοι μπορεί να μετατραπούν σε ευκαιρίες για έξαλλους αισθησιακούς χορούς με τους ήχους διεγερτικής μουσικής. Σε τέτοιους εορτασμούς, τα οινοπνευματώδη ποτά μπορεί να ρέουν πολύ ελεύθερα. Οι θορυβώδεις, άτακτες συγκεντρώσεις μπορεί να τελειώσουν τις πρώτες πρωινές ώρες, δηλαδή την αυγή. Σε μερικές χώρες η ονοματοδοσία σ’ ένα νεογέννητο παιδί, τα εγκαίνια ενός νέου σπιτιού, οι κηδείες και οι αφιερώσεις κτιρίων που χρησιμοποιούνται για λατρεία, μπορεί να μετατραπούν σε ευκαιρίες για συγκεντρώσεις που γίνονται πολύ αδιάκριτες, ενοχλώντας ακόμη και τους κοσμικούς γείτονες και κάνοντάς τους να παρακαλούν για μείωσι του υπερβολικού θορύβου. Ακόμη και σε χώρες όπου οι άνθρωποι γενικά είναι γνωστοί για την επιφυλακτικότητά τους, βαρειά οινοποσία μπορεί να παρατηρηθή μεταξύ στενών φίλων μ’ ένα τρόπο που κάνει την αλήθεια ‘του ευαγγελίου’ να καταφρονήται. Ασφαλώς, οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να φυλάγωνται από τέτοιες υπερβολές.—1 Πέτρου 4:3.

20. (α) Τι επίδρασι έχουν στην εκκλησία εκείνοι που επιδίδονται σε υπερβολές; (β) Πώς ακόμη και καλές κατά τα άλλα περιστάσεις μετατρέπονται σε γλέντια;

²⁰ Όπως είπε ο απόστολος Πέτρος, εκείνοι που ενεργούν μ’ αυτό τον τρόπο μοιάζουν με κηλίδες και στίγματα στη Χριστιανική εκκλησία. Σπιλώνουν την καθαρή εμφάνισι των αληθινών δούλων του Θεού. Είναι σαν κηλίδες σ’ ένα καθαρό ένδυμα, ή σαν οποιοδήποτε άσχημο σημάδι σε ένα κατά τα άλλα ελκυστικό πρόσωπο. Επειδή ο σκοπός ωρισμένων ατόμων είναι να ‘κάνουν τα πάντα’ για την ικανοποίησι των επιθυμιών τους για απολαύσεις, μετατρέπουν ακόμη και τις κατά τα άλλα, καλές περιστάσεις σε ταραχώδεις. Προσπαθούν να επηρεάσουν ή να διδάξουν τους άλλους να τους συντροφεύσουν σε άγριους χορούς και μεγάλη οινοποσία ισχυριζόμενοι ότι πρόκειται απλώς για ‘φυσιολογική αναψυχή.’ Οι ‘μεστοί μοιχείας οφθαλμοί’ στους οποίους αναφέρεται ο Πέτρος, μπορεί να εκδηλωθούν. Στις κοινωνικές εκδηλώσεις, τα μάτια των ανδρών, μπορεί ν’ αρχίσουν να βλέπουν με ανήθικο ενδιαφέρον τις ελκυστικές γυναίκες που παρευρίσκονται. Οι ακάθαρτες επιθυμίες μπορεί να γίνουν τόσο ισχυρές, ώστε τα μάτια και των εγγάμων ακόμη ανδρών δεν μπορούν απλώς να αποφύγουν την ενοχή της αμαρτίας. (Παράβαλε με Ματθαίο 5:28· Μάρκο 9:47.) Γυναίκες που δεν είναι σταθερά προσηλωμένες στις Χριστιανικές αρχές, σαν ‘αστήρικτες ψυχές,’ μπορεί εύκολα να γίνουν θύματα διεφθαρμένων ανδρών.—Παράβαλε με 2 Τιμόθεον 3:6, 7.

21. Γιατί εκείνοι που δελεάζουν άλλους σε μια ζωή ακροτήτων αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για τη Χριστιανική εκκλησία;

²¹ Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν ένα πραγματικό κίνδυνο, διότι δείχνουν επιδεξιότητα στο δελεασμό των αδυνάτων. Ο απόστολος Πέτρος τους περιγράφει ως ‘έχοντας την καρδίαν γεγυμνασμένην εις πλεονεξίας.’ Όλος ο σκοπός ή ο στόχος τους στη ζωή φαίνεται ότι είναι η ικανοποίησις άπληστων επιθυμιών, και γίνονται επιδέξιοι στην επίτευξι των σκοπών τους. Ο μαθητής Ιούδας επίσης μίλησε για τέτοιους ανθρώπους που ‘εισχωρούν’ και μεταστρέφουν τη χάρι του Θεού «εις ασέλγειαν,» αποδεικνυόμενοι έτσι ψευδείς στον μόνο Κύριό μας τον Ιησού Χριστό. Τονίζει, επίσης, ότι αυτοί «κολακεύουν πρόσωπα χάριν ωφελείας,» και ότι αυτοί που προξενούν διαιρέσεις είναι «ζωώδεις, πνεύμα μη έχοντες.» (Ιούδας 4, 16, 19) Αν μερικοί επιτυγχάνουν, είτε με κολακείες, είτε με κάποια φαινομενική επίδειξι ζήλου, να αποκτήσουν επιρροή ή εξέχουσα θέσι μέσα στην εκκλησία, δημιουργούν σοβαρό κίνδυνο. Ορθώς τέτοια άτομα υπόκεινται στη θεία κατάρα και είναι άξιοι καταστροφής, όπως δηλώνει ο απόστολος Πέτρος. Εκείνο που αληθεύει για τους άνδρες που ακολουθούν αυτή τη διαιρετική, διεφθαρμένη πορεία, θα ίσχυε επίσης και για τις γυναίκες που ενεργούν έτσι.—Παράβαλε με Αποκάλυψι 2:20-23.

22, 23. Πώς εκείνοι που διαφθείρουν άλλους είναι σαν τον Βαλαάμ;

²² Ο απόστολος Πέτρος παράβαλε επίσης τους διεφθαρμένους άνδρες με τον Βαλαάμ, λέγοντας:

«Ηκολούθησαν την οδόν του Βαλαάμ υιού του Βοσόρ, όστις ηγάπησε τον μισθόν της αδικίας, ηλέγχθη όμως διά την ιδίαν αυτού παρανομίαν, άφωνον υποζύγιον με φωνήν ανθρώπου λάλησαν ημπόδισε την παραφροσύνην του προφήτου.» (2 Πέτρου 2:15β, 16)

Αυτός ο μάντις γνώριζε πολύ καλά ότι ήταν αντίθετο με το θέλημα του Υπερτάτου Κυριάρχου να καταρασθή τους Ισραηλίτες. Μολονότι εξωτερικά ισχυριζόταν ότι δεν μπορούσε να υπερβή όσα ο Ιεχωβά θα τον ανάγκαζε να πη, ο Βαλαάμ εσωτερικά έτρεφε την επιθυμία να καταρασθή τον Ισραήλ. Ήθελε την αμοιβή που του πρόσφερε ο Μωαβίτης Βασιλιάς Βαλάκ. Αλλά ο Παντοδύναμος Θεός επέπληξε τον Βαλαάμ μέσω της όνου του Βαλαάμ. Με ένα θαύμα, ο Ύψιστος έκανε ένα άλογο υποζύγιο να προφέρη κατανοητά λόγια. (Αριθμοί 22:1-35) Αυτό δεν ήταν δύσκολο πράγμα για Κείνον που μπορούσε να κάνη και τους λίθους ακόμη να φωνάξουν. (Λουκάς 19:40) Λόγω της μεγάλης απληστείας του Βαλαάμ για κέρδος, ο Ιεχωβά Θεός ορθώς χρησιμοποίησε αυτό το πολύ ασυνήθιστο μέσον επιπλήξεως. Ο Βαλαάμ, προσπαθώντας να αντισταθή στο θέλημα του Θεού για τον Ισραήλ, ενήργησε σαν ένας άνθρωπος που έχασε τα λογικά του. Για λίγη ώρα, η επίπληξις του ζώου του τον εμπόδισε να επιδιώξη αυτή την πορεία, διότι έδειχνε ότι απλώς δεν θα μπορούσε να επιτύχη την κατάρα του Ισραήλ.—Αριθμοί 23:1-24:9.

²³ Εν τούτοις, ο Βαλαάμ είχε ακόμη διάθεσι να λάβη την αμοιβή. Τελικά, επενόησε ένα σχέδιο με το οποίο οι Ισραηλίτες θα επέφεραν επάνω τους την κατάρα του Θεού. Συμβούλευσε τον Βαλά για το πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιήση Μωαβίτισσες και Μαδιανίτισσες γυναίκες για να κάνη τους άνδρες του Ισραήλ να επιδοθούν σε ειδωλολατρία και πορνεία. (Αριθμοί 31:16· Αποκάλυψις 2:14) Αυτό το σχέδιο είχε ένα μέτρο επιτυχίας και έγινε αιτία να θανατωθούν 24.000 Ισραηλίτες.—Αριθμοί 25:1-9.

24. Τι βοηθούμεθα να δούμε σχετικά με τα ιδιοτελή άτομα από το παράδειγμα του Βαλαάμ;

²⁴ Πόσο έντονα παρουσιάζει η περίπτωσις του Βαλαάμ την πορεία εκείνων που απορρίπτουν ό,τι είναι ορθό χάριν προσωπικού κέρδους! Ούτε ένα θαύμα δεν θα μπορούσε να τους σταματήση στην προσπάθεια να ικανοποιήσουν την απληστία τους. Γι’ αυτό, πρέπει να αποφεύγωμε τη στενή συναναστροφή με οποιονδήποτε του οποίου η στάσις, τα λόγια και η διαγωγή ενοχλούν σοβαρά τη συνείδησί μας. Οι ιδιοτελείς άνθρωποι απλώς δεν έχουν τύψεις συνειδήσεως βλάπτοντας άλλους για να επιτύχουν τους δικούς τους σκοπούς.

25. Τι τονίζεται από τα λόγια των εδαφίων 2 Πέτρου 2:17;

²⁵ Ο Πέτρος, συνεχίζοντας την περιγραφή του γι’ αυτούς τους ασεβείς, δηλώνει τα εξής: «Ούτοι είναι πηγαί άνυδροι, νεφέλαι υπό ανεμοστρόβιλου ελαυνόμεναι, διά τους οποίους το ζοφερόν σκότος φυλάττεται εις τον αιώνα.» (2 Πέτρου 2:17) Τίποτα ωφέλιμο δεν μπορεί ν’ αποκτηθή με τη στενή συντροφιά με μολυσμένα άτομα. Αυτά είναι σαν φρέατα ή πηγές που μπορεί να τα πλησιάση ένας κουρασμένος οδοιπόρος με την ελπίδα να βρη λίγο δροσερό νερό, αλλά μόνο για ν’ απογοητευθή διαπιστώνοντας ότι η πηγή του νερού έχει αποξηρανθή. Είναι επίσης σαν λεπτά, αχνοειδή νέφη στα οποία θα μπορούσε κανείς να προσβλέπη με την ελπίδα της αναγκαίας βροχής για την ανάπτυξι των γεννημάτων, αλλά τα οποία γρήγορα διαλύονται από ισχυρούς άνεμους. Οι διδάσκαλοι του ψεύδους δεν αποτελούν πηγή οποιουδήποτε φωτός ή διαφωτίσεως. Και αυτοί οι ίδιοι κατευθύνονται προς το «ζοφερόν σκότος,» ένα πλήρες σκοτάδι που εκφράζει την καταδικαστική κρίσι που τους αναμένει.

ΦΥΛΑΓΕΣΘΕ ΑΠΟ ΤΑ «ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ ΛΟΓΙΑ»

26. Πώς περιγράφει ο απόστολος Πέτρος τον τρόπο με τον οποίον οι διεφθαρμένοι άνθρωποι επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους;

²⁶ Εξ αιτίας της απατηλής εξωτερικής εμφανίσεώς τους, πρέπει να φυλαγώμαστε από τα επικίνδυνα στοιχεία που είναι μέσα στην εκκλησία. Ιδιαίτερα εκείνοι που δεν είναι καλά εδραιωμένοι στη Χριστιανική αλήθεια και ζωή, πρέπει να είναι προσεκτικοί. Οι μέθοδοι που μεταχειρίζονται οι ιδιοτελείς άνθρωποι μπορεί να είναι πολύ εντυπωσιακές. Αλλά αλλοίμονο σ’ εκείνους που απατώνται από την πομπώδη πειστική τους τέχνη! Ο απόστολος Πέτρος λέει:

«Λαλούντες υπερήφανα λόγια ματαιότητος, δελεάζουσι με τας επιθυμίας της σαρκός, με τας ασελγείας εκείνους οίτινες τωόντι απέφυγον τους εν πλάνη ζώντας, επαγγελλόμενοι εις αυτούς ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς διότι από όντινα νικάται τις, τούτου και δούλος γίνεται.»—2 Πέτρου 2:18, 19.

27. Τι χαρακτηρίζει την ομιλία και τη στάσι των ατόμων που ασκούν μια φθοροποιό επίδρασι;

²⁷ Εκείνοι που πείθουν άλλους να υιοθετούν πλάνες ή να ακολουθούν μια πορεία αντίθετη προς τις υπαγορεύσεις μιας καθαρής συνειδήσεως, συχνά μιλούν με μεγάλη πειστική τέχνη. Θεωρούν τον εαυτό τους και τα λόγια τους πολύ σπουδαία, και προσδίδουν μεγάλη βαρύτητα στις εκφράσεις τους. (Παράβαλε με 2 Κορινθίους 10:10, 12· 11:3-6, 12, 13.) Αντί να παρουσιάζουν ορθούς Γραφικούς λόγους με πνεύμα ταπεινότητας, μπορεί να χλευάζουν και να εκφράζωνται μ’ ένα έντονο, πομπώδη τρόπο, αποκρύπτοντας την αδυναμία των επιχειρημάτων τους με τη μεγαλαυχία. (Αντιπαραβάλατε με εδάφιο 2 Κορινθίους 4:2.) Τα εντυπωσιακά τους λόγια, όταν εξετασθούν στο φως των Αγίων Γραφών, αποδεικνύονται κενά ή ανωφελή σε οποιονδήποτε.

28. Ποιοι είναι πιο πιθανόν να επηρεασθούν από διεφθαρμένα στοιχεία μέσα στην εκκλησία;

²⁸ Δυστυχώς, εκείνοι που δεν είναι στερεά ριζωμένοι στο Λόγο του Θεού μπορεί να μην αναγνωρίσουν τον κίνδυνο. Τα ‘αισθητήριά τους δεν είναι γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.’ (Εβραίους 5:14) Επειδή μπορεί να έχη περάσει λίγος μόνο καιρός αφότου αυτοί οι ασταθείς εγκατέλειψαν τις συνήθειες του κόσμου που δυσφημούν τον Θεό, αυτές οι συνήθειες μπορεί να τους φαίνωνται ακόμη ελκυστικές.

29. Ποια είναι η Γραφική άποψις για τη διασκέδασι ή αναψυχή, και πότε ακριβώς είναι ανάγκη να προσέχωμε;

²⁹ Είναι σαφές ότι, υπάρχει ανάγκη ισορροπίας στο πώς βλέπομε τα ζητήματα ψυχαγωγίας και αναψυχής. Οι Γραφές δεν απαιτούν από τους δούλους του Θεού να ζουν μια ζωή ασκητισμού, ούτε παρουσιάζουν την αυταπάρνησι σαν μια αρετή αυτή καθ’ εαυτή, παρά μόνο όταν γίνεται με κάποιο καλό σκοπό υπ’ όψιν. (Παράβαλε με Εκκλησιαστή 2:24· 3:1, 4, 13· 8:15· 1 Κορινθίους 13:3· Κολοσσαείς 2:20-23.) Αλλ’ αυτό δεν παρέχει καμμιά δικαιολογία να φθάνωμε στα άκρα, αφήνοντας την εκπεσμένη σάρκα να κυριαρχή και χρησιμοποιώντας τη Χριστιανική ελευθερία σαν επικάλυμμα για κακό. (Γαλάτας 5:13, 14· 1 Πέτρου 2:16) Μια τέτοια πορεία ποτέ δεν μπορεί να εναρμονισθή με την αγάπη του Θεού και την αγάπη του πλησίον ως εαυτού μας, το ‘βασιλικό νόμο’ κάτω από τον οποίο βρισκόμαστε. (Ιακώβου 2:8, 12) Εκείνοι που προβάλλουν άλλη γνώμη, και που περιγελούν εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί τους στις υπερβασίες τους, δείχνουν ότι είναι ακόμη δούλοι των ιδίων τους σαρκικών τάσεων.

30. Τι μπορεί τελικά να συμβή λόγω φθοροποιού επιρροής μέσα στην εκκλησία;

³⁰ Είναι ανάγκη, λοιπόν, να διατηρούμε τις αισθήσεις μας και ν’ αποφεύγωμε τις ακρότητες. Υπάρχει ένας αναπόφευκτος κίνδυνος να οδηγηθούμε σε μια πορεία απρόσεκτης επιδιώξεως απολαύσεων. Μπορεί κανείς με τον καιρό να εμπλακή σε ένα ανεμοστρόβιλο ‘κοινωνικών συγκεντρώσεων’ που, σε μια περίοδο χρόνου, εκφυλίζονται σε ποιότητα, και προχωρούν ολοένα περισσότερο προς τα άκρα σε χορούς και κατανάλωσι οινοπνευματωδών, ή αποβλέπουν σε διασκέδασι που εξυψώνει τη σεξουαλική ανηθικότητα και τον σαδισμό. Είναι παράλογο να ισχυρίζεται κανείς ότι αυτές οι επιβλαβείς επιρροές δεν δημιουργούν κίνδυνο. Δεν είναι δυνατόν παρά να έχουν μια εξασθενητική επίδρασι στη Χριστιανική συνείδησι, καταστρέφοντας την ηθική δύναμι του ανθρώπου. Εκείνοι που έχουν διαφορετικές απόψεις συχνά καταντούν θύματα της μέθης και των σεξουαλικών παραπτωμάτων.—Παροιμίαι 13:20.

31, 32. Τι θα εξακολουθήσουν να κάνουν μερικά μέλη της εκκλησίας μέχρι «την ημέραν της κρίσεως» και με ποιες συνέπειες;

³¹ Αληθινά, ο απόστολος Πέτρος διετύπωσε επακριβώς το τι θα εξακολουθήση να συμβαίνη μεταξύ των δούλων του Θεού ως «την ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζωνται [οι άδικοι]». (2 Πέτρου 2:9) Θα υπάρχουν πάντοτε άτομα που προσπαθούν να επεκτείνουν τα όρια της Χριστιανικής ελευθερίας πολύ πιο πέρα από ό,τι είναι λογικό, για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους για αισθησιακές απολαύσεις. Αυτοί δεν θέλουν να ακολουθήσουν τη Γραφική εντολή: «Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν και την πλεονεξίαν.» (Κολοσσαείς 3:5) Αντιθέτως, εκλέγουν την ψυχαγωγία εκείνη που διεγείρει αυτές τις κακές επιθυμίες. Όταν αναμιγνύουν και άλλους, μπορεί να ισχυρισθούν αυτό: ‘Αν η συνείδησίς μας το επιτρέπη, δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο σ’ αυτό.’ Αλλά παραλείπουν να παραδεχθούν ότι μια μολυσμένη συνείδησις δεν αποτελεί ασφαλή οδηγό. Αυτά τα άτομα ενδίδουν στις κακές επιθυμίες τους και είναι επομένως δούλοι αυτών των επιθυμιών. Οι υποσχέσεις τους για ‘ελευθερία’ σε άλλους είναι παραπλανητικές.

³² Το αποτέλεσμα για κείνους που βυθίζονται πάλι σε μια ζωή αδικοπραγίας είναι πραγματικά ολέθριο. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε:

«Επειδή εάν αφού απέφυγον τα μολύσματα του κόσμου διά της επιγνώσεως του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού, ενεπλέχθησαν πάλιν εις ταύτα και νικώνται, έγειναν εις αυτούς τα έσχατα χειρότερα των πρώτων. Επειδή καλήτερον ήτο εις αυτούς να μη γνωρίσωσι την οδόν της δικαιοσύνης, παρά αφού εγνώρισαν να επιστρέψωσιν εκ της παραδοθείσης εις αυτούς αγίας εντολής. Συνέβη δε εις αυτούς το της αληθινής παροιμίας, Ο κύων επέστρεψεν εις το ίδιον αυτού εξέρασμα, και, Ο χοίρος λουσθείς επέστρεψεν εις το κύλισμα του βορβόρου.»—2 Πέτρου 2:20-22.

33. (α) Τι αλλαγές μπορεί να κάνη κάποιος μόλις αποκτήση γνώσι της αλήθειας; (β) Γιατί η επιστροφή στις οδούς του κόσμου είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα;

³³ Γιατί το είπε αυτό ο απόστολος Πέτρος; Αφού ένας αποκτήση επίγνωσι του Κυρίου Ιησού Χριστού, αρχίζει να διακρίνη την ανάγκη να κάνη αλλαγές. Μπορεί να εγκαταλείψη τη βαρειά οινοποσία, την ανήθικη ζωή, τα τυχερά παιγνίδια και άλλες κακές συνήθειες. Το άτομο, καθαρίζοντας τον εαυτό του για να συμμορφωθή με όσα αναμένονται από ένα μαθητή του Ιησού Χριστού, αποφεύγει ή διαφεύγει από τα «μολύσματα του κόσμου,» από συνήθειες που έχει μάθει ότι αποδοκιμάζει ο Θεός. Εν τούτοις, αν εμπλακή και πάλι σε συνήθειες που δυσφημούν το Θεό, εσκεμμένα απορρίπτει εκείνα που γνωρίζει ότι είναι ορθά. Η γνώσις του για τον Ιησού Χριστό και η Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησίς του αρχικά χρησίμευσαν σαν ένα περιοριστικό μέσον κατά της κακής διαγωγής. Όταν αποσπασθή από τον ωφέλιμο αυτό περιορισμό, μπορεί να γίνη και χειρότερος από ό,τι ήταν προτού ακολουθήση την οδό της Χριστιανικής μαθητείας. Μπορεί να προχωρήση πιο πέρα απ’ όσα κάνουν οι άλλοι που δεν έχουν γνώσι της οδού της δικαιοσύνης. Αυτό οφείλεται στο ότι η συνείδησίς του έχει μολυνθή ή και καυτηριασθή—σαν ένα νεκρό υλικό. (Παράβαλε με 1 Τιμόθεον 4:2.) Αν δεν γνώριζε ποτέ την ορθή οδό, η κακή διαγωγή του δεν θα καταίσχυνε τόσο φοβερά το όνομα του Χριστού, η αμαρτία του δεν θα είχε την ίδια βαρύτητα, και η θεία κρίσις εναντίον του δεν θα ήταν ανάγκη να είναι τόσο σοβαρή.—Παράβαλε με Λουκά 12:45-48· 1 Τιμόθεον 1:13, 15, 16.

34, 35. (α) Τι μάθημα μπορούμε να πάρωμε από την παροιμία για τον ακάθαρτο σκύλο και τον χοίρο; (β) Τι πρέπει να μας εντυπώση αυτή η παροιμία;

³⁴ Έχοντας υπ’ όψι την παροιμία που παραθέτει ο Πέτρος, εκείνοι που ακολουθούν μια ζωή αμαρτίας προφανώς παραλείπουν να χρησιμοποιούν τις ευκαιρίες τους για να προχωρήσουν σε Χριστιανική πορεία ζωής. (2 Πέτρου 1:2-11) Μερικοί μπορεί εξωτερικά να εγκαταλείπουν τις κακές συνήθειες, αλλά ποτέ δεν τις μισούν. Μπορεί πραγματικά να μην εγκατέλειψαν το «εξέρασμα,» την ακαθαρσία του κόσμου τούτου. Υπάρχει ακόμη κάτι που τους ελκύει προς αυτό, και γι’ αυτό μπορεί να παρακινηθούν να επιστρέψουν σ’ αυτό. Μπορεί να έχουν μια εσωτερική επιθυμία να κυλίωνται στον κασμικό βόρβορο της ηθικής καταπτώσεως. Άλλοι, επίσης, μπορεί να αμελούν να αυξήσουν την εκτίμησί τους για την αξία της Χριστιανικής μαθητείας, και τελικά εκείνο που προσφέρει ο κόσμος προσλαμβάνει μεγαλύτερη έλξι. Τι τραγική είναι η πτώσις εκείνων οι οποίοι δελεάζονται να επιστρέψουν στην κατάστασι της άλλοτε νοσηρότητας!

³⁵ Η θεόπνευστη παροιμία στέκει σαν ένα προειδοποιητικό μάθημα σε όλους όσοι ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Αν δεν καλλιεργούμε ηθική και πνευματική καθαρότητα στην καρδιά μας και δεν νοιώθωμε πραγματική αποστροφή προς τη ρυπαρότητα αυτού του κόσμου, αντιμετωπίζομε σοβαρό κίνδυνο πνευματικής καταστροφής. Οι Χριστιανοί δεν μπορούν να χαλαρώσουν την αγρυπνία τους στο να αντιστέκωνται στα δελεάσματα ενός διεφθαρμένου κόσμου. Πρέπει να νεκρώσωμε τις κακές επιθυμίες μας, να μην τις αφήσωμε να μας κυριεύσουν, ούτε πρέπει να τις διεγείρουμε παρατηρώντας με επιθυμία αυτά που έχει να προσφέρη ο κόσμος.—1 Κορινθίους 10:12· Κολοσσαείς 3:5.

ΠΑΡΑΜΕΙΝΑΤΕ ΑΓΡΥΠΝΟΙ!

36. Εκτός από το να παραμένωμε ηθικά και πνευματικά καθαροί, τι πρέπει να κάνωμε για να ευχαριστήσωμε τον Κύριό μας;

³⁶ Εκτός από το να παραμένωμε ηθικά και πνευματικά καθαροί, πρέπει επίσης να είμαστε δραστήριοι στην υπηρεσία του Κυρίου μας, βοηθώντας άλλους πνευματικά καθώς και υλικά. Η όλη πορεία της ζωής μας πρέπει να παρουσιάζη πνευματική αγρύπνια και δραστηριότητα. Ο απόστολος Πέτρος, τονίζοντας τη σπουδαιότητα τούτου, δήλωσε:

«Δευτέραν ήδη ταύτην την επιστολήν σας γράφω, αγαπητοί, με τας οποίας διεγείρω δι’ υπενθυμισεως την ειλικρινή σας διάνοιαν [την ικανότητά σας να σκεπτώσαστε καθαρά, ΜΝΚ] διά να ενθυμηθήτε τους λόγους τους προλαληθέντας υπό των αγίων προφητών και την παραγγελίαν ημών των αποστόλων του Κυρίου και Σωτήρος· τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας και λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; Διότι αφ’ ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως.»—2 Πέτρου 3:1-4.

37. (α) Γιατί πρέπει να διεγείρεται ‘η ικανότητά μας να σκεπτώμαστε καθαρά’; (β) Ποιο σημαντικό γεγονός υπεδείκνυαν οι προφήτες;

³⁷ Ασφαλώς εμείς σήμερα ωφελούμεθα που έχομε άγρυπνες τις ικανότητές μας να σκεπτώμαστε καθαρά για να κάνωμε κατάλληλη εκτίμησι του τι είναι ουσιώδες για την απόκτησι της θείας επιδοκιμασίας. (Παράβαλε με 2 Πέτρου 1:12-15.) Οι ‘άγιοι προφήτες’ ως τον Ενώχ προειδοποίησαν για μια ημέρα αποδόσεως λογαριασμού. Στην επιστολή του Ιούδα 14, 15, διαβάζομε: «Προεφήτευσε δε περί τούτων και ο Ενώχ, έβδομος από Αδάμ, λέγων Ιδού, ήλθεν ο Κύριος με μυριάδας αγίων αυτού, διά να κάμη κρίσιν κατά πάντων και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών διά πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν και δια πάντα τα σκληρά, τα οποία ελάλησαν κατ’ αυτού αμαρτωλοί ασεβείς.» Υστερ’ από αιώνες, Εβραίοι προφήτες όπως ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Ιωήλ, ο Αββακούμ, ο Σοφονίας, ο Αγγαίος, ο Ζαχαρίας και ο Μαλαχίας παρακινήθηκαν να διατυπώσουν παρόμοιες προφητείες.—Ησαΐας 66:15, 16· Δανιήλ 7:9-22· Ιωήλ 3:9-17· Αββακούμ 3:16-18· Σοφονίας 1:14-18· Αγγαίος 2:21, 22· Ζαχαρίας 14:6-9· Μαλαχίας 4:1-6.

38. Γιατί πρέπει να προσπαθούμε να βρισκώμαστε σε κατάστασι ετοιμότητας;

³⁸ Η θεία κρίσις που προελέχθη από όλους αυτούς τους προφήτες και από άλλους, πρόκειται να εκπληρωθή. Αυτό απαιτεί να αγωνιζώμαστε πάντοτε να είμαστε σε μια κατάστασι ετοιμότητας και να μη διακινδυνεύουμε την καθαρή μας στάσι ενώπιον του Υψίστου.

39. Ποιο άγγελμα περιέχεται στην εντολή του Ιησού Χριστού;

³⁹ Το άγγελμα των προφητών σ’ εμάς είναι το ίδιο με εκείνο που μεταδόθηκε με την εντολή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπως επαναλαμβάνεται από τους αποστόλους, περιλαμβανομένου και του Παύλου. Εμείς οι μαθητές του Υιού του Θεού πρέπει να είμαστε δραστήριοι στην υπηρεσία του, να παραμένωμε ηθικά και πνευματικά καθαροί, και να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να δεχθούμε τον Κύριό μας όταν έλθη να εκτελέση κρίσι εναντίον των ασεβών. Ο Υιός του Θεού δήλωσε:

«Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι, ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθήμενους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκάς 21:34-36.

40. Για ν’ αποφύγωμε να βυθισθούμε σε πνευματικό ύπνο, τι πρέπει να κάνωμε;

⁴⁰ Πρέπει να προσέχωμε λοιπόν για να μη βυθισθούμε σε πνευματικό ύπνο. Αυτό απαιτεί ν’ αποφεύγουμε την αχαλίνωτη επίδοσι σε φαγητό, ποτό, και απολαύσεις. Αυτές οι υπερβολές αμβλύνουν τη διανοητική και πνευματική αντίληψι και υπερφορτώνουν την καρδιά με αισθήματα ενοχής. Εκδιώκουν επίσης τα καλά ελατήρια της καρδιάς. Ομοίως, το υπέρμετρο ενδιαφέρον για το βιοπορισμό μπορεί να αφαιρέση από την καρδιά την καθησυχαστική βεβαίωσι ότι ο Ιεχωβά Θεός θα προμηθεύση όλα όσα χρειαζόμαστε πραγματικά. (Ματθαίος 6:25-34) Οποτεδήποτε το κύριο ελατήριο της καρδιάς παύει να είναι η επιθυμία να βρεθή επιδοκιμασμένο από τον Κύριο Ιησού Χριστό στον καιρό της κρίσεώς του, το άτομο περιέρχεται σε κατάστασι σοβαρού πνευματικού κινδύνου. Μπορεί να συλληφθή σε μια αποδοκιμασμένη κατάστασι από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

41. Γιατί η πίστις στη βεβαιότητα της ελεύσεως του Χριστού με δόξα υπήρξε πάντοτε μια βοήθεια στο να παραμείνη κανείς πιστός σ’ αυτόν;

⁴¹ Όπως ο Πέτρος, έτσι και οι άλλοι πιστοί απόστολοι δίδαξαν τους ομοπίστους τους να διατηρούν πάντοτε ενώπιόν τους τη βεβαιότητα της ελεύσεως του Χριστού για την εκτέλεσι κρίσεως και για την αμοιβή των πιστών μαθητών του. Ένας πρώτος σκοπός αυτής της διδασκαλίας ήταν να βοηθήση τους Χριστιανούς να βρεθούν επιδοκιμασμένοι όταν έλθη ο Υιός «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.» (Ματθαίος 24:30) Όπως είχε κάνει και ο Ιησούς, οι απόστολοι εξακολούθησαν να τονίζουν τη σπουδαιότητα που έχει το να αποδειχθούμε πιστοί μέχρι τέλους. Αυτό το τέλος θα μπορούσε να έλθη ή στο θάνατο ή στην «παρουσίαν της ημέρας του Θεού.» (2 Πέτρου 3:12) Εφόσον ακόμη και η ανάστασις των συγκληρονόμων του Χριστού είναι συνδεδεμένη στις Γραφές με την επάνοδό του, οι ελπίδες όλων των αληθινών μαθητών συνδέονται με την έλευσι του Υιού του Θεού με την ιδιότητα ενός ενδόξου ουρανίου Βασιλέως. (Ματθαίος 10:28· 24:13, 36-44· 1 Θεσσαλονικείς 1:9, 10· 4:14-17) Έτσι, στη διάρκεια της όλης ιστορίας της Χριστιανικής εκκλησίας, η ακλόνητη πίστι στην έλευσι του Κυρίου «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής» υπήρξε μια βοήθεια για ν’ αποδειχθή ένα άτομο πιστό σ’ αυτόν.

ΜΗΝ ΑΠΑΤΑΣΘΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΜΠΑΙΚΤΕΣ

42. (α) Γιατί ακούμε τη φωνή των χλευαστών σήμερα; (β) Ποιο είναι το επιχείρημά τους;

⁴² Υπήρξαν πιστοί οι οποίοι, εν μέρει από επιθυμία να είναι ζώντες όταν αποκαλυφθή με δόξα ο Ιησούς Χριστός, σε όλους τους αιώνες άρχισαν να αποβλέπουν σε μια ιδιαίτερη χρονική περίοδο ή έτος για τον αφανισμό του ασεβούς συστήματος πραγμάτων. Αυτό συνέβη ως αυτές τις «έσχατες ημέρες.» Επειδή ωρισμένες προσδοκίες δεν πραγματοποιήθηκαν, πολλοί προσέκοψαν και επέστρεψαν στην οδό του κόσμου. Σε εκπλήρωσι των λόγων του Πέτρου, και σήμερα ακόμη ακούμε τη φωνή των εμπαικτών. (2 Πέτρου 3:3, 4) Στην πραγματικότητα, λένε: ‘Τι λόγος υπάρχει να πιστεύωμε ότι ο Υιός του Θεού πρόκειται να εκτελέση τους ασεβείς και να ανταμείψη τους μαθητές του; Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τον καιρό της δημιουργίας. Οι αρχικές ενέργειες της ζωής συνεχίζονται και δεν παρέχουν ένδειξι ότι θα καταλήξουν σ’ ένα καταστρεπτικό τέλος στο προσεχές μέλλον. Άνδρες νυμφεύονται και γυναίκες πανδρεύονται, βρέφη γεννώνται και οι άνθρωποι εξακολουθούν να γερνούν και να πεθαίνουν.’ Έτσι, υπονοούν ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν θα έλθη ποτέ να εκτελέση κρίσι ή ότι αυτό το γεγονός είναι τόσο μελλοντικό ώστε δεν παρουσιάζει άμεσο ενδιαφέρον.

43. Τι δείχνει ότι πάντοτε ήταν ανάγκη να είναι οι μαθητές του Χριστού επιμελείς στην εκπλήρωσι των ευθυνών τους;

⁴³ Αυτοί οι εμπαίκτες παραβλέπουν εντελώς το γεγονός ότι ή ο θάνατος ή η ‘ημέρα του Ιεχωβά’ θα τους προλάβη αναπόφευκτα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωσι, δεν θα έχουν πια ευκαιρία να συσσωρεύσουν θησαυρό στον ουρανό σε μορφή καλών έργων. (Λουκάς 12:15-21, 31, 33-40) Για τους μαθητές του Ιησού Χριστού, λοιπόν, ποτέ δεν υπήρξε χρονική περίοδος της ιστορίας οπότε θα μπορούσαν να αμελήσουν τις ευθύνες τους. Ασφαλώς, ο κίνδυνος να το κάνουν αυτό είναι ακόμη πιο μεγάλος στην εποχή μας.

44. Ποιες βασικές ευθύνες πρέπει να εκπληρώσωμε;

⁴⁴ Σήμερα, λοιπόν, τι ευθύνες ακριβώς πρέπει να εκπληρώσωμε; Εν πρώτοις, έχομε την εντολή να μαθητεύσουμε «πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» (Ματθαίος 28:19, 20) Στο τέλος του συστήματος πραγμάτων, έχομε το προνόμιο να μετέχωμε στην παγκόσμια κήρυξι ‘του ευαγγελίου της βασιλείας.’ (Ματθαίος 24:14) Ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας στον παρόντα καιρό είναι η υποχρέωσίς μας να δείξωμε αγάπη σε όλους τους αδελφούς μας, με το να ανταποκρινώμαστε στις ανάγκες τους για υποβοήθησι, συμπάθεια και ενθάρρυνσι. (Παράβαλε με Ματθαίο 25:35-40· Εβραίους 13:1-3· 1 Ιωάννου 3:16-18.) Επίσης, είναι ανάγκη να αγωνιζώμαστε συνεχώς για να παραμένωμε καθαροί από τα εξευτελιστικά έργα της σαρκός.—Ματθαίος 7:21-23· Γαλάτας 5:19-21.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΦΑΛΛΟΥΝ

45, 46. Τι ένδειξι έχει δώσει ο Ιεχωβά για να δείξη ότι οι εμπαίκτες έχουν άδικο;

⁴⁵ Καθώς εξακολουθούμε να ζούμε μια ζωή σε αρμονία με τη θέσι μας σαν μαθητές του Ιησού Χριστού, πρέπει να θέλωμε να τηρούμε πάντοτε ενώπιόν μας το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός προ πολλού παρέσχε την απόδειξι που αποδεικνύει αναμφισβήτητα ότι οι εμπαίκτες σφάλλουν. Ο απόστολος Πέτρος, εφιστώντας την προσοχή μας σ’ αυτό το γεγονός, έγραψε:

«Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι και η γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος, διά των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος.»—2 Πέτρου 3:5, 6.

⁴⁶ Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός κάποτε κατέστρεψε ένα κόσμο ασεβών ανθρώπων, δείχνει ότι οι εμπαίκτες σφάλλουν συμπεραίνοντες ότι δεν θα υπάρξη δραστική αλλαγή στις ανθρώπινες υποθέσεις, αλλά ότι τα πάντα «διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως.» Έχομε τον ίδιο το λόγο της Θείας υποσχέσεως ότι ο Θεός, μέσω του Υιού του, θα αναλάβη δράσι εναντίον των ασεβών. Αυτός ο λόγος είναι τόσο ισχυρός ώστε δεν υπάρχει πιθανότητα να μην εκπληρωθή.

47. Πώς η αφήγησις της δημιουργίας αποκαλύπτει τη δύναμι του ‘λόγου’ του Θεού;

⁴⁷ Ο τρόπος με τον οποίο η Βίβλος μιλά για τα δημιουργικά έργα του Ιεχωβά αποκαλύπτει τη δύναμι του ‘λόγου’ του. Από τη Γένεσι κεφάλαιο 1, μαθαίνομε ότι, όταν ο Ύψιστος λέη τον λόγο ή δίνη την προσταγή, ο σκοπός του είναι σαν να εκπληρώθηκε. (Παράβαλε με Ψαλμό 148:1-6.) Σχετικά με τη δεύτερη ημέρα, μάς λέγονται τα εξής: «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων. Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος. Και έγεινεν ούτω.» (Γένεσις 1:6, 7) Κατόπιν, την τρίτη ημέρα, «είπεν ο Θεός, Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά. Και έγεινεν ούτω.»—Γένεσις 1:9.

48. Πώς η γη ‘συνεστήθη εξ ύδατος’ και ‘δι’ ύδατος’;

⁴⁸ Εκείνο που λέει η αφήγησις της Γενέσεως είναι σε πλήρη αρμονία με την περιγραφή που δίδεται από τον απόστολο Πέτρο. Επειδή η ξηρά ανήλθε πάνω από την επιφάνεια των γηίνων υδάτων, η γη ‘συνεστήθη εξ ύδατος.’ Λόγω όμως του ύδατος που περιέβαλλε τη γη υπεράνω του στερεώματος (που περιείχε τα αέρια που χρειάζονται για να συντηρήσουν τη ζωή), η γη επίσης ‘ συνεστήθη δι’ ύδατος.’ (Παράβαλε με Παροιμίαι 8:24-29.) Αυτή η διευθέτησις ήλθε σε ύπαρξι με τον ‘λόγον του Θεού.’

49. (α) Πώς συνέβη ώστε «διά των οποίων [υδάτων] ο τότε κόσμος απωλέσθη»; (β) Ποιο μελλοντικό γεγονός επιβεβαιώνει ο ισχυρός ‘λόγος του Θεού’;

⁴⁹ Τα ύδατα που αιωρούντο πολύ πάνω από την επιφάνεια της γης και τα γήινα ύδατα δημιούργησαν τη δυνατότητα για ένα παγκόσμιο κατακλυσμό και αποδείχθηκαν το μέσον με το οποίο ο Ύψιστος κατέστρεψε έναν ασεβή κόσμο. Επομένως, ο Κατακλυσμός στέκει σαν ένα προειδοποιητικό παράδειγμα σε όλους όσοι εμπαίζουν τη βεβαιότητα της θείας επεμβάσεως στα ανθρώπινα πράγματα στη διάρκεια του καιρού της παρουσίας του Χριστού. Ο ισχυρός λόγος που έφερε σε ύπαρξι τις δυνατότητες ενός παγγήινου κατακλυσμού είναι ο ίδιος λόγος που προβλέπει και την καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. Ο απόστολος Πέτρος συνεχίζει: «Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη διά του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διά το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.»—2 Πέτρου 3:7.

50. (α) Σχετικά με την καταστροφή του παρόντος παλαιού συστήματος πραγμάτων, ποια άποψι υιοθέτησαν μερικά άτομα συνταυτισμένα με τη Χριστιανική εκκλησία; (β) Πώς εκδηλώνεται αυτή η στάσις;

⁵⁰ Ιδιαίτερα επειδή πέρασαν πολλοί αιώνες αφότου ο απόστολος Πέτρος έγραψε αυτά τα λόγια, και επειδή ωρισμένες προσδοκίες έμειναν ανεκπλήρωτες, μερικά άτομα που συνδέονταν με τη Χριστιανική εκκλησία αμφισβήτησαν το αν θα επέλθη ποτέ μια τέτοια καταστροφή. Μολονότι αυτοί ίσως να μη υποστηρίζουν ανοικτά τους εμπαίκτες, δεν θεωρούν πια την ‘ημέρα της κρίσεως’ σαν ένα γεγονός το οποίο πρέπει να υπολογίζουν. Αμελούν τη διαβίωσί τους σύμφωνα με τις Χριστιανικές τους ευθύνες, και υποκύπτουν σε μια κατάστασι πνευματικού νυσταγμού. Προσπαθούν ν’ αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από το παρόν σύστημα πραγμάτων σε απολαύσεις και αποκτήματα.

ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

51. Γιατί δεν πρέπει να νομίζωμε ότι η έλευσις του Χριστού με την ιδιότητα του εκτελεστού έχει αργοπορήσει;

⁵¹ Από ανθρώπινη άποψι, μπορεί να φαίνεται ότι η έλευσις του Χριστού με την ιδιότητα του εκτελεστού Θείας εκδικήσεως αργοπόρησε πολύ. Αλλ’ αυτό δεν είναι αληθινό ενώπιον του Ιεχωβά Θεού. Συνεπώς, για να αποφύγωμε τον πνευματικό ύπνο, είναι ανάγκη να βλέπωμε τα πράγματα από την άποψι του Υψίστου. Τα λόγια του αποστόλου Πέτρου μπορούν να μας βοηθήσουν προς τούτο. Διαβάζομε τα εξής:

«Εν δε τούτο ας μη σας λανθάνη, αγαπητοί, ότι παρά Κυρίω μια ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μια. Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τίνες λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τίνες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν. Θέλει δε έλθει η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης.»—2 Πέτρου 3:8-10.

52, 53. Πώς χίλια χρόνια είναι σαν μια μέρα για τον Ιεχωβά, και μια μέρα σαν χίλια χρόνια;

⁵² Ο Ιεχωβά δεν είναι αδιάφορος ως προς το χρόνο, όπως ισχύει για τον άνθρωπο. (Γένεσις 1:14, 15) Έκανε τον άνθρωπο να είναι χρονομέτρης. Στην Αγία Γραφή ο Θεός επεσήμανε ειδικές χρονικές περιόδους, που μετρώνται σε χρόνια κατά την ανθρώπινη χρονομέτρησι (Γένεσις 15:13-16· Έξοδος 12:40, 41· Γαλάτας 3:17· Αριθμοί 14:33, 34· 32:13· Δευτερονόμιον 2:7· Ιησούς του Ναυή 5:6· Πράξεις 13:20) Επειδή αυτός είναι ένας Θεός χωρίς αρχή και χωρίς τέλος, από αιώνος έως αιώνος, η δική του ζωή δεν μπορεί να μετρηθή χρονικά. (Ψαλμός 90:2, 4) Εκείνο λοιπόν που για τον άνθρωπο είναι χίλια χρόνια, δηλαδή μια χρονική περίοδος μεγαλύτερη από 365.000 μέρες, είναι κατά σύγκρισι, σαν μια μόλις 24-ωρη μέρα για τον αιώνιο Θεό.

⁵³ Όταν ο θεόπνευστος Πέτρος λέει, επίσης, ότι «παρά Κυρίω μια ημέρα είναι ως χίλια έτη,» δεν εννοεί ότι ο χρόνος προχωρεί κοπιαστικά για τον Ιεχωβά ως προς τα επίγεια η ανθρώπινα πράγματα. Αντιθέτως, σε μια 24-ωρη μέρα ο Θεός θα μπορούσε να εκπληρώση ό,τι ο άνθρωπος θα χρειαζόταν χίλια χρόνια για να το κάνη. Αλλά ο Ύψιστος ποτέ δεν έχει πρόβλημα χρόνου, μολονότι μπορεί να επισπεύση τα πράγματα. Ωστόσο, αν θέλη να αναμείνη χίλια χρόνια ώσπου να αναλάβη μια ωρισμένη δράσι, αναμένει μόνο μια «ημέρα,» μιλώντας συγκριτικά.

54. (α) Γιατί δεν πρέπει να νομίζωμε ότι ο Θεός αργεί; (β) Πώς έχομε ωφεληθή από την υπομονή του Θεού;

⁵⁴ Αντί λοιπόν να παρατηρούμε τους αιώνες που πέρασαν αφότου έγραψε ο απόστολος Πέτρος τη δεύτερη επιστολή του, σαν ένδειξι βραδύτητας από μέρους του Θεού, πρέπει να θεωρούμε αυτή την περίοδο σαν μια θαυμαστή επίδειξι θείας υπομονής. Αυτό αποδεικνύει αναμφισβήτητα ότι ο ουράνιος Πατέρας μας θέλει να έλθουν σε μετάνοια οι απανταχού άνθρωποι και να ζήσουν. Όπως τόνισε ο Πέτρος, η υπομονή του Θεού ωφέλησε τους Χριστιανούς. Κάποτε και αυτοί επίσης ήσαν άπιστοι και ήταν ανάγκη να μετανοήσουν για να αποκτήσουν μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Υψίστου. Εν τούτοις, αν η θεία κρίσις είχε εκτελεσθή κατά του ασεβούς κόσμου, εκείνοι που δεν είχαν μετανοήσει ακόμη θα εχάνοντο. Η υπομονή του Ιεχωβά, λοιπόν, επέτρεψε τη σωτηρία των Χριστιανών, όπως και τώρα εξακολουθεί να διανοίγη ευκαιρίες και για άλλους να έλθουν σε μετάνοια και να ζήσουν. Εν τούτοις, η θεία υπομονή δεν θα εκδηλώνεται επ’ άπειρον. Απροσδόκητα, όπως όταν έρχεται ένας κλέφτης, ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα αποκαλυφθή «εν πυρί φλογός» αρχίζοντας το έργο της εκτελέσεως των ασεβών.—2 Θεσσαλονικείς 1:7-9.

55. Τι πρέπει να κάνωμε συνεχώς, έχοντας υπ’ όψι τη βεβαιότητα της ελεύσεως του Χριστού για εκτέλεσι κρίσεως, και τι μπορεί να σημαίνη αυτό για μας;

⁵⁵ Επειδή αυτή η αποκάλυψις του Κυρίου Ιησού Χριστού μπορεί να έλθη οποτεδήποτε, είναι ανάγκη να σκεφθούμε σοβαρά για τη στάσι μας ενώπιον του Θεού και του Χριστού. Δεν έχομε ατέλειωτο χρόνο για ν’ αναπτύξωμε ένα παρελθόν καλών έργων που θα μας κάνη τελικά να θεωρηθούμε επιδοκιμασμένοι από τον Θεό. Η Αγία Γραφή καθαρά τονίζει ότι η ημέρα του Κυρίου μας για κρίσι θα καταλάβη αιφνιδιαστικά εκείνους που δεν αγρυπνούν. Αν εμείς είμαστε αμελείς στις Χριστιανικές μας ευθύνες, τότε, ένα τέτοιο γεγονός μπορεί να μας καταλάβη σαν κλέφτης σε μια απροετοίμαστη κατάστασι. Επομένως, πρέπει να αγωνιζώμαστε να ζούμε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μας, χωρίς να αφήνωμε τις προσωπικές μας επιθυμίες ή απολαύσεις να παρεμποδίζουν την πιστή μας υπηρεσία στον Ιεχωβά Θεό και στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Σ’ αυτή την περίπτωσι, ποτέ δεν θα λυπηθούμε για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήσαμε το χρόνο μας, τις ενέργειες μας και τα υλικά μας υπάρχοντα. Η αποκάλυψις του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν είναι τότε ένας καιρός που θα μας εκθέση ως άπιστους δούλους άξιους τιμωρίας. Αλλά θα αρχίση μια περίοδος πρωτοφανών ευλογιών για μας ως μέρος των ‘νέων ουρανών και της ‘νέας γης’ που θα κάνη ο Θεός. Ασφαλώς, πρόκειται για μια μεγαλειώδη ελπίδα που αξίζει να περιφρουρήται.—2 Πέτρου 3:13.