Κεφάλαιο 64

Μάθημα Συγχωρητικότητας

Ο ΙΗΣΟΥΣ προφανώς είναι ακόμη στο σπίτι στην Καπερναούμ, μαζί με τους μαθητές του. Συζητάει μαζί τους πώς να χειρίζονται δυσκολίες που δημιουργούνται μεταξύ αδελφών, και γι’ αυτό ο Πέτρος ρωτάει: ‘Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει σ’ εμένα ο αδελφός μου εγώ θα τον συγχωρήσω;’ Μια και οι Ιουδαίοι δάσκαλοι της θρησκείας προτείνουν να χορηγείται συγχώρηση μέχρι και τρεις φορές, ο Πέτρος μάλλον θεωρεί ότι είναι πολύ γενναιόδωρο αυτό που προτείνει: ‘Μέχρι εφτά φορές;’

Αλλά η ιδέα να κρατάει κανείς λογαριασμό για τέτοια πράγματα είναι εξ ολοκλήρου λάθος. Ο Ιησούς διορθώνει τον Πέτρο: ‘Δεν σου λέω μέχρι εφτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα εφτά’. Δείχνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει όριο στο πόσες φορές συγχωρεί ο Πέτρος τον αδελφό του.

Ο Ιησούς, για να τονίσει στους μαθητές την υποχρέωση που έχουν να είναι συγχωρητικοί, τους λέει μια παραβολή. Η παραβολή λέει για κάποιο βασιλιά που ήθελε να κανονίσει τους λογαριασμούς του με τους δούλους του. Του φέρνουν, λοιπόν, ένα δούλο που του χρωστάει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, 60.000.000 δηνάρια. Ό,τι κι αν κάνει ο δούλος δεν είναι δυνατό να πληρώσει αυτό το ποσό. Γι’ αυτό, όπως εξηγεί ο Ιησούς, ο βασιλιάς διατάζει να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του για να μπορέσει να πληρωθεί το χρέος.

Τότε ο δούλος πέφτει στα πόδια του κυρίου του και τον ικετεύει: ‘Κάνε υπομονή μαζί μου και θα σου ξοφλήσω όλο το χρέος μου’.

Ο κύριός του τον σπλαχνίζεται και δείχνει έλεος—χαρίζει στο δούλο το τεράστιο αυτό χρέος. Αλλά δεν πρόλαβε να του χαρίσει ο κύριός του το χρέος του, συνεχίζει ο Ιησούς, κι αυτός ο δούλος πηγαίνει και βρίσκει κάποιο σύνδουλό του που του χρωστάει μόνο 100 δηνάρια. Αρπάζει το σύνδουλό του από το λαιμό και κοντεύει να τον πνίξει καθώς του λέει: ‘Δώσ’ μου αυτά που μου χρωστάς’.

Αλλά ο σύνδουλός του δεν έχει χρήματα. Γι’ αυτό, πέφτει στα πόδια του δούλου στον οποίον είναι χρεωμένος και τον ικετεύει: ‘Κάνε υπομονή μαζί μου και θα σου ξοφλήσω το χρέος μου’. Αυτός όμως ο δούλος δεν είναι σαν τον κύριό του, δεν δείχνει έλεος και βάζει το σύνδουλό του στη φυλακή.

Τότε λοιπόν, συνεχίζει ο Ιησούς, οι άλλοι δούλοι που είδαν τι έγινε, πηγαίνουν και το λένε στον κύριό τους. Εκείνος θυμωμένος διατάζει να έρθει ο δούλος μπροστά του. ‘Πονηρέ δούλε’, του λέει, ‘εγώ σου χάρισα όλο σου το χρέος, μόλις με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε κι εσύ με τη σειρά σου να δείξεις έλεος στο σύνδουλό σου, όπως έδειξα κι εγώ έλεος σ’ εσένα;’ Ο κύριός του έχει τώρα οργιστεί πολύ και παραδίδει τον ανελεήμονα δούλο στους δεσμοφύλακες μέχρι που να ξοφλήσει όλα όσα χρωστάει.

Και ο Ιησούς καταλήγει: ‘Με παρόμοιο τρόπο θα σας φερθεί ο ουράνιος Πατέρας μου, αν δεν συγχωρεί ο καθένας σας τον αδελφό του μέσα από την καρδιά του’.

Τι υπέροχο μάθημα συγχωρητικότητας! Σε σύγκριση με το μεγάλο χρέος της αμαρτίας που μας έχει συγχωρήσει ο Θεός, ό,τι αδίκημα κι αν διαπράξει εις βάρος μας κάποιος Χριστιανός αδελφός είναι πραγματικά μικρό. Επιπλέον, ο Ιεχωβά Θεός μάς έχει συγχωρήσει χιλιάδες φορές. Συχνά, ούτε που το συνειδητοποιούμε καν ότι αμαρτάνουμε εναντίον του. Δεν μπορούμε εμείς λοιπόν να συγχωρήσουμε λίγες φορές τον αδελφό μας, έστω κι αν το παράπονό μας είναι δίκαιο; Θυμηθείτε ότι, όπως δίδαξε ο Ιησούς στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Θεός ‘θα συγχωρήσει τα χρέη μας όπως κι εμείς συγχωρούμε αυτούς που χρωστούν σ’ εμάς’. Ματθαίος 18:21-35· 6:12· Κολοσσαείς 3:13.

▪ Τι ωθεί τον Πέτρο να κάνει την ερώτηση για τη συγχώρηση του αδελφού του, και γιατί ίσως να θεωρεί γενναιόδωρο αυτό που προτείνει, δηλαδή να συγχωρεί μέχρι εφτά φορές;

▪ Πώς διαφέρει η ανταπόκριση του βασιλιά στην παράκληση του δούλου του για έλεος από την ανταπόκριση του δούλου στην παράκληση του συνδούλου του;

▪ Τι μαθαίνουμε από την παραβολή του Ιησού;