Κεφάλαιο Είκοσι Εφτά

Ο Ιεχωβά Ευλογεί την Αγνή Λατρεία

Ησαΐας 66:1-14

 1. Ποια θέματα τονίζονται στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα, και σε ποια ερωτήματα δίνονται απαντήσεις;

ΣΤΟ τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα, μερικά από τα κύρια θέματα αυτού του προφητικού βιβλίου αποκορυφώνονται με εντυπωσιακό τρόπο, και δίνονται απαντήσεις σε αρκετά σημαντικά ερωτήματα. Μεταξύ των θεμάτων που τονίζονται είναι η επιβλητικότητα του Ιεχωβά, το μίσος του για την υποκρισία, η απόφασή του να τιμωρήσει τους πονηρούς, καθώς και η αγάπη και το ενδιαφέρον του για τους πιστούς. Επιπλέον, δίνονται απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα: Τι ξεχωρίζει την αληθινή λατρεία από την ψεύτικη; Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα φέρει ανταπόδοση στους υποκριτές που προσποιούνται πως είναι άγιοι ενώ καταδυναστεύουν το λαό του Θεού; Και πώς θα ευλογήσει ο Ιεχωβά τα άτομα που παραμένουν πιστά σε αυτόν;

Το Κλειδί της Αγνής Λατρείας

 2. Ποια εξαγγελία κάνει ο Ιεχωβά σχετικά με το μεγαλείο του, και τι δεν υπονοεί αυτή η εξαγγελία;

² Αρχικά, η προφητεία τονίζει το μεγαλείο του Ιεχωβά: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά: “Οι ουρανοί είναι ο θρόνος μου και η γη το υποπόδιό μου. Πού είναι, λοιπόν, ο οίκος που μπορείτε εσείς να χτίσετε για εμένα, και πού ο τόπος για την ανάπαυσή μου;”» (Ησαΐας 66:1) Μερικοί πιστεύουν ότι ο προφήτης αποθαρρύνει τους Ιουδαίους από το να ανοικοδομήσουν το ναό του Ιεχωβά όταν το έθνος τους θα αποκατασταθεί στην πατρίδα του. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο ίδιος ο Ιεχωβά θα προστάξει να ανοικοδομηθεί ο ναός. (Έσδρας 1:1-6· Ησαΐας 60:13· Αγγαίος 1:7, 8) Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτή η περικοπή;

 3. Γιατί είναι κατάλληλο το ότι η γη περιγράφεται ως «υποπόδιο» του Ιεχωβά;

³ Πρώτον, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε γιατί περιγράφεται η γη ως «υποπόδιο» του Ιεχωβά. Αυτός ο όρος δεν είναι υποτιμητικός. Από όλα τα δισεκατομμύρια ουράνια σώματα του σύμπαντος, μόνο στη γη δίνεται αυτός ο ειδικός προσδιορισμός. Ο πλανήτης μας θα είναι πάντοτε μοναδικός, διότι εδώ κατέβαλε το λύτρο ο μονογενής Γιος του Ιεχωβά, και εδώ θα δικαιώσει ο Ιεχωβά την κυριαρχία του μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας. Πόσο κατάλληλο είναι το ότι η γη αποκαλείται υποπόδιο του Ιεχωβά! Ένας βασιλιάς ίσως χρησιμοποιεί το υποπόδιο για να ανεβαίνει στον υπερυψωμένο θρόνο του και κατόπιν για να αναπαύει σε αυτό τα πόδια του.

 4. (α) Γιατί είναι αδύνατον να αποτελεί τόπο ανάπαυσης για τον Ιεχωβά Θεό οποιοδήποτε κτίριο στη γη; (β) Τι σημαίνει η φράση «όλα αυτά», και τι πρέπει να συμπεράνουμε για τη λατρεία του Ιεχωβά;

⁴ Φυσικά, ένας βασιλιάς ποτέ δεν θα κατοικούσε στο υποπόδιό του, ούτε ο Ιεχωβά κατοικεί στη γη. Ακόμη δε και οι αχανείς φυσικοί ουρανοί δεν μπορούν να τον χωρέσουν! Πολύ λιγότερο θα μπορούσε να στεγάσει τον Ιεχωβά οποιοδήποτε κτίριο στη γη, ώστε να αποτελεί έναν κατά γράμμα «οίκο» του. (1 Βασιλέων 8:27) Ο θρόνος του Ιεχωβά και ο τόπος ανάπαυσής του βρίσκονται στο πνευματικό βασίλειο, πράγμα που αποτελεί τη σημασία της φράσης «οι ουρανοί» η οποία χρησιμοποιείται στο εδάφιο Ησαΐας 66:1. Το επόμενο εδάφιο επεξηγεί αυτό το σημείο: «“Όλα αυτά το δικό μου χέρι τα έκανε, και έτσι ήρθαν σε ύπαρξη όλα αυτά”, λέει ο Ιεχωβά». (Ησαΐας 66:2α) Οραματιστείτε τον Ιεχωβά να δείχνει με μια περιγραφική χειρονομία «όλα αυτά» τα πράγματα—το καθετί στον ουρανό και στη γη. (Ησαΐας 40:26· Αποκάλυψη 10:6) Εφόσον είναι ο Μεγαλειώδης Δημιουργός όλου του σύμπαντος, αξίζει να του είναι αφιερωμένα πολύ περισσότερα πράγματα από ένα απλό κτίριο. Του αξίζουν πολύ περισσότερα πράγματα από μια τυπικιστική μορφή λατρείας.

 5. Πώς δείχνουμε ότι έχουμε «ταλαιπωρημένο και συντετριμμένο πνεύμα»;

⁵ Ποιο είδος λατρείας είναι κατάλληλο για τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο; Ο ίδιος μάς λέει: «Προς αυτόν, λοιπόν, θα κοιτάξω, προς αυτόν που έχει ταλαιπωρημένο και συντετριμμένο πνεύμα, ο οποίος τρέμει το λόγο μου». (Ησαΐας 66:2β) Ναι, το ζωτικό πράγμα για την αγνή λατρεία είναι η σωστή κατάσταση καρδιάς από μέρους του λάτρη. (Αποκάλυψη 4:11) Ο λάτρης του Ιεχωβά πρέπει να έχει «ταλαιπωρημένο και συντετριμμένο πνεύμα». Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά θέλει να είμαστε δυστυχισμένοι; Όχι. Ο Ιεχωβά είναι “ο ευτυχισμένος Θεός” και θέλει να είναι χαρούμενοι και οι λάτρεις του. (1 Τιμόθεο 1:11· Φιλιππησίους 4:4) Εντούτοις, όλοι αμαρτάνουμε συχνά και δεν πρέπει να παίρνουμε στα ελαφρά τις αμαρτίες μας. Πρέπει να “ταλαιπωρούμαστε” από αυτές, να λυπόμαστε επειδή αστοχούμε ως προς τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά. (Ψαλμός 51:17) Απαιτείται να δείχνουμε ότι έχουμε «συντετριμμένο πνεύμα» μετανοώντας, καταπολεμώντας τις αμαρτωλές μας τάσεις και προσευχόμενοι στον Ιεχωβά για συγχώρηση.—Λουκάς 11:4· 1 Ιωάννη 1:8-10.

 6. Με ποια έννοια πρέπει οι αληθινοί λάτρεις να “τρέμουν το λόγο του Θεού”;

⁶ Επιπλέον, ο Ιεχωβά κοιτάζει προς εκείνους που “τρέμουν το λόγο του”. Μήπως αυτό σημαίνει ότι θέλει να τρέμουμε από φόβο όποτε διαβάζουμε τις εξαγγελίες του; Όχι, αλλά θέλει να νιώθουμε δέος και ευλάβεια για ό,τι λέει. Επιζητούμε ειλικρινά τη συμβουλή του, χρησιμοποιώντας την για να μας καθοδηγεί σε όλες τις υποθέσεις της ζωής μας. (Ψαλμός 119:105) Ίσως “τρέμουμε”, επίσης, με την έννοια ότι μας προκαλεί φόβο ακόμη και η σκέψη πως μπορεί να παρακούσουμε τον Θεό, να μολύνουμε την αλήθεια του με ανθρώπινες παραδόσεις ή να τη μεταχειριστούμε με ελαφρότητα. Μια τέτοια ταπεινή στάση είναι ζωτική για την αληθινή λατρεία—αλλά, δυστυχώς, σπανίζει στο σημερινό κόσμο.

Ο Ιεχωβά Μισεί την Υποκριτική Λατρεία

7, 8. Πώς θεωρεί ο Ιεχωβά την τυπικιστική λατρεία των θρησκευτικών υποκριτών;

⁷ Καθώς ο Ησαΐας συλλογίζεται τους συγχρόνους του, γνωρίζει κάλλιστα ότι λίγοι έχουν τη διάθεση που αναζητάει ο Ιεχωβά στους λάτρεις του. Γι’ αυτόν το λόγο, η αποστατική Ιερουσαλήμ αξίζει την επικείμενη κρίση της. Παρατηρήστε πώς θεωρεί ο Ιεχωβά τη λατρεία που αποδίδεται εκεί: «Εκείνος που σφάζει τον ταύρο είναι σαν εκείνον που πατάσσει άνθρωπο. Εκείνος που θυσιάζει το πρόβατο είναι σαν εκείνον που σπάζει τον τράχηλο σκύλου. Εκείνος που προσφέρει δώρο είναι σαν εκείνον που προσφέρει το αίμα γουρουνιού! Εκείνος που παρουσιάζει αναμνηστική προσφορά λιβανιού είναι σαν κάποιον που λέει ευλογία με μαγικά λόγια. Αυτοί, επίσης, διάλεξαν τις δικές τους οδούς, και στα αηδιαστικά τους πράγματα βρήκε ευχαρίστηση η ψυχή τους».—Ησαΐας 66:3.

⁸ Αυτά τα λόγια μάς θυμίζουν τα λόγια του Ιεχωβά που είναι γραμμένα στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Ησαΐα. Σε εκείνο το σημείο, ο Ιεχωβά είπε στον αχαλίνωτο λαό του ότι οι τυπικιστικές πράξεις τους λατρείας, όχι μόνο δεν τον ευαρεστούσαν, αλλά ενέτειναν το δίκαιο θυμό του επειδή οι λάτρεις ήταν υποκριτές. (Ησαΐας 1:11-17) Παρόμοια, ο Ιεχωβά παραβάλλει τώρα τις προσφορές τους με ειδεχθή εγκλήματα. Όταν θυσίαζαν έναν ακριβό ταύρο δεν κατάφερναν να εξευμενίσουν τον Ιεχωβά περισσότερο από όσο θα τον εξευμένιζαν αν δολοφονούσαν έναν άνθρωπο! Άλλες θυσίες παραβάλλονται με την προσφορά ενός σκύλου ή ενός γουρουνιού, ζώων που ήταν ακάθαρτα υπό το Μωσαϊκό Νόμο και αναμφίβολα ακατάλληλα για θυσία. (Λευιτικό 11:7, 27) Αφήνει άραγε ο Ιεχωβά ατιμώρητη αυτή τη θρησκευτική υποκρισία;

 9. Πώς έχουν ανταποκριθεί οι περισσότεροι Ιουδαίοι στις υπενθυμίσεις που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα, και ποιο θα είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα;

⁹ Ο Ιεχωβά λέει τώρα: «Και εγώ με τη σειρά μου θα διαλέξω τρόπους για να επιφέρω κακομεταχείριση σε αυτούς· και αυτά που φοβούνται θα τα φέρω πάνω τους· επειδή φώναξα, αλλά κανείς δεν απάντησε· μίλησα, αλλά κανείς δεν άκουσε· και εξακολούθησαν να πράττουν το κακό στα μάτια μου, και αυτό που δεν με ευχαριστούσε διάλεξαν». (Ησαΐας 66:4) Ο Ησαΐας οπωσδήποτε μπορεί να πει αυτά τα λόγια με εγκάρδια πεποίθηση. Εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί το μέσο που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά, καθώς “φωνάζει” και “μιλάει” στο λαό Του. Ο προφήτης γνωρίζει κάλλιστα ότι, ως επί το πλείστον, κανένας δεν ακούει. Επειδή εξακολουθούν να πράττουν το κακό, η ανταπόδοση είναι αναπόφευκτη. Ο Ιεχωβά θα διαλέξει πράγματι την τιμωρία τους και θα φέρει πάνω στον αποστατικό λαό του τρομακτικά γεγονότα.

10. Τι φανερώνει η πολιτεία του Ιεχωβά με τον Ιούδα όσον αφορά την άποψή Του για το Χριστιανικό κόσμο;

¹⁰ Παρόμοια, ο σύγχρονος Χριστιανικός κόσμος κάνει πράγματα με τα οποία δεν ευαρεστείται ο Ιεχωβά. Η ειδωλολατρία ανθεί στις εκκλησίες του, οι αντιγραφικές φιλοσοφίες και παραδόσεις εξυμνούνται από τους άμβωνές του και η αναζήτηση πολιτικής ισχύος τον έχει βυθίσει περισσότερο παρά ποτέ σε μια πνευματικά μοιχική σχέση με τα έθνη του κόσμου. (Μάρκος 7:13· Αποκάλυψη 18:4, 5, 9) Όπως συνέβη και με την αρχαία Ιερουσαλήμ, έτσι και πάνω στο Χριστιανικό κόσμο έρχεται ανελέητα η δίκαιη ανταπόδοση—κάτι “που φοβάται”. Ένας από τους λόγους για τη βέβαιη τιμωρία του είναι και ο τρόπος με τον οποίο έχει μεταχειριστεί το λαό του Θεού.

11. (α) Τι επιτείνει την αμαρτία των αποστατών στις ημέρες του Ησαΐα; (β) Με ποια έννοια οι σύγχρονοι του Ησαΐα αποκλείουν τους πιστούς από τη συναναστροφή τους “λόγω του ονόματος του Θεού”;

¹¹ Ο Ησαΐας λέει στη συνέχεια: «Ακούστε το λόγο του Ιεχωβά, εσείς που τρέμετε το λόγο του: “Οι αδελφοί σας που σας μισούν, που σας αποκλείουν από τη συναναστροφή τους λόγω του ονόματός μου, είπαν: «Είθε να δοξαστεί ο Ιεχωβά!» Αυτός όμως θα εμφανιστεί κάνοντάς σας να χαρείτε, ενώ εκείνοι θα ντροπιαστούν”». (Ησαΐας 66:5) Οι «αδελφοί» του Ησαΐα, οι συμπατριώτες του, φέρουν τη θεόδοτη ευθύνη να εκπροσωπούν τον Ιεχωβά Θεό και να υποτάσσονται στην κυριαρχία του. Η αμαρτία που διαπράττουν επειδή δεν το κάνουν αυτό είναι όντως χονδροειδής. Αλλά αυτό που επιτείνει την αμαρτία τους είναι ότι μισούν τους ανθρώπους που είναι πιστοί και ταπεινοί, όπως ο Ησαΐας. Εκείνοι οι αποστάτες μισούν και αποκλείουν τους πιστούς από τη συναναστροφή τους επειδή αυτοί εκπροσωπούν στ’ αλήθεια τον Ιεχωβά Θεό. Με αυτή την έννοια, ο αποκλεισμός γίνεται “λόγω του ονόματος του Θεού”. Ταυτόχρονα, αυτοί οι ψεύτικοι υπηρέτες του Ιεχωβά ισχυρίζονται ότι τον εκπροσωπούν, χρησιμοποιώντας με ευσεβοφάνεια εντυπωσιακές θρησκευτικές εκφράσεις όπως: «Είθε να δοξαστεί ο Ιεχωβά!»a

12. Ποια είναι μερικά παραδείγματα διωγμού των πιστών υπηρετών του Ιεχωβά από τους θρησκευτικούς υποκριτές;

¹² Το μίσος που τρέφει η ψεύτικη θρησκεία για όσους προσκολλώνται στην αγνή λατρεία δεν είναι διόλου πρωτόγνωρο. Αποτελεί περαιτέρω εκπλήρωση της προφητείας του εδαφίου Γένεση 3:15, η οποία προείπε τη μακρόχρονη έχθρα ανάμεσα στο σπέρμα του Σατανά και στο Σπέρμα της γυναίκας του Θεού. Ο Ιησούς είπε στους χρισμένους ακολούθους του τον πρώτο αιώνα ότι και αυτοί θα υπέφεραν στα χέρια των συμπατριωτών τους—με αποκλεισμό από τις συναγωγές και διωγμό ακόμη και μέχρι θανάτου. (Ιωάννης 16:2) Τι θα πούμε για τη σύγχρονη εποχή; Στις αρχές των “τελευταίων ημερών”, ο λαός του Θεού διέκρινε ότι επρόκειτο να συμβεί παρόμοιος διωγμός. (2 Τιμόθεο 3:1) Το 1914, Η Σκοπιά παρέθεσε το εδάφιο Ησαΐας 66:5 σημειώνοντας: «Σχεδόν όλοι οι διωγμοί που έχει υποστεί ο λαός του Θεού προέρχονται από καθ’ ομολογία Χριστιανούς». Το ίδιο άρθρο έλεγε επίσης: «Δεν γνωρίζουμε αν θα φτάσουν στα άκρα στις ημέρες μας—ώστε να επιφέρουν κοινωνικό θάνατο, εκκλησιαστικό θάνατο, ίσως δε και κατά γράμμα θάνατο». Πόσο αληθινά αποδείχτηκαν εκείνα τα λόγια! Λίγο μετά τη δημοσίευσή τους, ο υποκινούμενος από τον κλήρο διωγμός έφτασε στο ζενίθ του στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά ο Χριστιανικός κόσμος ντροπιάστηκε, όπως είχε προειπωθεί. Πώς;

Γρήγορη και Ξαφνική Αποκατάσταση

13. Στην αρχική εκπλήρωση, ποιος είναι ο «ήχος σάλου [που] έρχεται από την πόλη»;

¹³ Ο Ησαΐας προφητεύει: «Ήχος σάλου έρχεται από την πόλη, ήχος από το ναό! Είναι ο ήχος του Ιεχωβά που ανταποδίδει στους εχθρούς του αυτό που τους αξίζει». (Ησαΐας 66:6) Στην αρχική εκπλήρωση αυτών των λόγων, η «πόλη» είναι η Ιερουσαλήμ, όπου βρίσκεται ο ναός του Ιεχωβά. Ο «ήχος σάλου» υποδηλώνει τη φασαρία του πολέμου που ακούγεται στην πόλη όταν εισβάλλουν οι επιτιθέμενες βαβυλωνιακές στρατιές το 607 Π.Κ.Χ. Τι θα πούμε, όμως, για τη σύγχρονη εκπλήρωση;

14. (α) Τι προείπε ο Μαλαχίας για την έλευση του Ιεχωβά στο ναό Του; (β) Σύμφωνα με την προφητεία του Ιεζεκιήλ, ποιο ήταν το αποτέλεσμα όταν ο Ιεχωβά ήρθε στο ναό του; (γ) Πότε επιθεώρησαν τον πνευματικό ναό ο Ιεχωβά και ο Ιησούς, και πώς επηρεάστηκαν όσοι ισχυρίζονταν ότι εκπροσωπούσαν την αγνή λατρεία;

¹⁴ Αυτά τα λόγια του βιβλίου του Ησαΐα εναρμονίζονται με δύο άλλες προφητικές δηλώσεις, γραμμένες η μία στα εδάφια Ιεζεκιήλ 43:4, 6-9 και η άλλη στα εδάφια Μαλαχίας 3:1-5. Τόσο ο Ιεζεκιήλ όσο και ο Μαλαχίας προλέγουν έναν καιρό κατά τον οποίο ο Ιεχωβά Θεός έρχεται στο ναό του. Η προφητεία του Μαλαχία δείχνει ότι ο Ιεχωβά έρχεται να επιθεωρήσει τον οίκο της αγνής λατρείας του και να δράσει ως Χωνευτής, απορρίπτοντας εκείνους που τον κακοπαριστάνουν. Το όραμα του Ιεζεκιήλ απεικονίζει τον Ιεχωβά να εισέρχεται στο ναό και να απαιτεί την απομάκρυνση κάθε ίχνους ανηθικότητας και ειδωλολατρίας.b Στη σύγχρονη εκπλήρωση αυτών των προφητειών, υπήρξε μια σημαντική πνευματική εξέλιξη το 1918 σε σχέση με τη λατρεία του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς προφανώς επιθεώρησαν όλους όσους ισχυρίζονταν ότι εκπροσωπούσαν την αγνή λατρεία. Αυτή η επιθεώρηση οδήγησε στην τελική απόρριψη του διεφθαρμένου Χριστιανικού κόσμου. Για τους χρισμένους ακολούθους του Χριστού, η επιθεώρηση σήμανε μια σύντομη περίοδο καθαρισμού, την οποία ακολούθησε η γρήγορη πνευματική αποκατάσταση το 1919.—1 Πέτρου 4:17.

15. Ποια γέννηση προλέγεται, και πώς εκπληρώνεται αυτό το γεγονός το 537 Π.Κ.Χ.;

¹⁵ Αυτή η αποκατάσταση απεικονίζεται εύστοχα στα ακόλουθα εδάφια του βιβλίου του Ησαΐα: «Πριν αρχίσει αυτή να έχει πόνους τοκετού, γέννησε. Πριν έρθουν σε αυτήν οι πόνοι της γέννας, ελευθερώθηκε γεννώντας αρσενικό. Ποιος άκουσε κάτι τέτοιο; Ποιος είδε τέτοια πράγματα; Θα γεννηθεί γη με πόνους τοκετού σε μία ημέρα; Ή θα γεννηθεί έθνος μονομιάς; Διότι μόλις η Σιών άρχισε να έχει πόνους τοκετού, γέννησε τους γιους της». (Ησαΐας 66:7, 8) Για τους εξόριστους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα, αυτά τα λόγια βρίσκουν μια συναρπαστική πρώτη εκπλήρωση. Η Σιών, δηλαδή η Ιερουσαλήμ, απεικονίζεται και πάλι ως γυναίκα η οποία γεννάει, αλλά τι ασυνήθιστη που είναι αυτή η γέννα! Είναι τόσο γρήγορη, τόσο ξαφνική, ώστε γίνεται προτού αρχίσουν οι πόνοι της γέννας! Αυτή η εικόνα είναι πολύ εύστοχη. Η αναγέννηση του λαού του Θεού ως ξεχωριστού έθνους το 537 Π.Κ.Χ. είναι τόσο γρήγορη και ξαφνική ώστε μοιάζει θαυματουργική. Από τότε που ελευθερώνει ο Κύρος τους Ιουδαίους από την αιχμαλωσία ως τον επαναπατρισμό ενός πιστού υπολοίπου μεσολαβούν μόλις λίγοι μήνες! Τι αντίθεση με τα γεγονότα που οδήγησαν στην αρχική γέννηση του έθνους του Ισραήλ! Το 537 Π.Κ.Χ., δεν χρειάζεται να υποβάλουν αιτήματα για απελευθέρωση σε κάποιον αντιτιθέμενο μονάρχη, δεν χρειάζεται να τραπούν σε φυγή για να γλιτώσουν από ένα εχθρικό στράτευμα ούτε απαιτείται να παραμείνουν 40 χρόνια στην έρημο.

16. Στη σύγχρονη εκπλήρωση των εδαφίων Ησαΐας 66:7, 8, τι εξεικονίζει η Σιών, και πώς αναγεννήθηκαν τα παιδιά της;

¹⁶ Στη σύγχρονη εκπλήρωση, η Σιών συμβολίζει την ουράνια «γυναίκα» του Ιεχωβά, την ουράνια οργάνωση των πνευματικών του όντων. Το 1919, αυτή η «γυναίκα» χάρηκε όταν είδε να γεννιούνται οι χρισμένοι γιοι της στη γη ως οργανωμένος λαός, ως «έθνος». Αυτή η αναγέννηση ήταν γρήγορη και ξαφνική.c Μέσα σε λίγους μήνες, οι χρισμένοι ως ομάδα πέρασαν από την όμοια με θάνατο αδράνεια σε μια δραστήρια, γεμάτη ενεργητικότητα ζωή στη «γη» τους, στη θεόδοτη επικράτεια της πνευματικής τους δραστηριότητας. (Αποκάλυψη 11:8-12) Μάλιστα το φθινόπωρο του 1919, ανήγγειλαν την έκδοση ενός νέου περιοδικού που θα συνόδευε τη Σκοπιά. Αυτό το καινούριο έντυπο, που ονομαζόταν Ο Χρυσούς Αιών (τώρα Ξύπνα!), αποτελούσε απόδειξη του ότι ο λαός του Θεού είχε αναζωογονηθεί και είχε οργανωθεί εκ νέου για να προσφέρει υπηρεσία.

17. Πώς διαβεβαιώνει ο Ιεχωβά το λαό του ότι τίποτα δεν μπορεί να τον αποτρέψει από το να εκτελέσει το σκοπό του σχετικά με τον πνευματικό Ισραήλ;

¹⁷ Καμιά δύναμη στο σύμπαν δεν μπορούσε να αποτρέψει αυτή την πνευματική αναγέννηση. Το επόμενο εδάφιο εκφράζει παραστατικά αυτή τη σκέψη: «“Όσο για εμένα, θα προκαλέσω εγώ τη διάνοιξη και δεν θα προκαλέσω τη γέννηση;” λέει ο Ιεχωβά. “Ή μήπως προκαλώ εγώ γέννηση αλλά προκαλώ και κλείσιμο;” είπε ο Θεός σου». (Ησαΐας 66:9) Ακριβώς όπως η διαδικασία της γέννησης είναι μη αναστρέψιμη εφόσον ξεκινήσει, έτσι και η αναγέννηση του πνευματικού Ισραήλ, εφόσον ξεκίνησε, δεν μπορούσε να σταματήσει. Ομολογουμένως, υπήρχε εναντίωση, και ίσως υπάρξει περισσότερη εναντίωση στο μέλλον. Αλλά μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να σταματήσει ό,τι ξεκινάει ο ίδιος, και αυτός ποτέ δεν κάνει κάτι τέτοιο! Πώς, όμως, μεταχειρίζεται ο Ιεχωβά τον αναζωογονημένο λαό του;

Η Τρυφερή Φροντίδα του Ιεχωβά

18, 19. (α) Ποιο συγκινητικό παράδειγμα χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά, και πώς εφαρμόζεται αυτό στον εξόριστο λαό του; (β) Πώς έχει ωφεληθεί το χρισμένο υπόλοιπο σήμερα από τη στοργική διατροφή και φροντίδα;

¹⁸ Τα επόμενα τέσσερα εδάφια μας δίνουν μια συγκινητική εικόνα της τρυφερής φροντίδας του Ιεχωβά. Αρχικά, ο Ησαΐας λέει: «Να χαίρεστε με την Ιερουσαλήμ και να ευφραίνεστε μαζί της, όλοι εσείς που την αγαπάτε. Να νιώθετε μεγάλη αγαλλίαση μαζί της, όλοι εσείς που βρίσκεστε σε πένθος για αυτήν· επειδή θα θηλάσετε και θα χορτάσετε από το στήθος της πλήρους παρηγοριάς την οποία παρέχει αυτή· επειδή θα ρουφήξετε και θα βρείτε εξαιρετική ευχαρίστηση από τη θηλή της δόξας της». (Ησαΐας 66:10, 11) Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί εδώ το παράδειγμα μιας γυναίκας που θηλάζει το βρέφος της. Όταν το μωρό νιώσει τους πόνους της πείνας, κλαίει ασταμάτητα. Αλλά όταν πλησιάσει στο στήθος της μητέρας του για να φάει, η λύπη του μετατρέπεται σε ευτυχή ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Παρόμοια, το υπόλοιπο των πιστών Ιουδαίων που βρίσκεται στη Βαβυλώνα θα μεταπηδήσει γρήγορα από το πένθος στην ευτυχία και στην ικανοποίηση όταν θα έρθει ο καιρός της απελευθέρωσης και της αποκατάστασης. Θα είναι χαρούμενοι. Η δόξα της Ιερουσαλήμ θα ανανεωθεί καθώς θα ανοικοδομείται και θα ξανακατοικείται. Στη συνέχεια, η δόξα της πόλης θα συμπεριλάβει τους πιστούς κατοίκους της. Αυτοί θα τρέφονται και πάλι πνευματικά μέσω ενός ενεργού ιερατείου.—Ιεζεκιήλ 44:15, 23.

¹⁹ Ο πνευματικός Ισραήλ ευλογήθηκε και αυτός με πλούσια διατροφή μετά την αποκατάσταση το 1919. Έκτοτε, η ροή της πνευματικής τροφής που χορηγείται μέσω του “πιστού και φρόνιμου δούλου” είναι σταθερή. (Ματθαίος 24:45-47) Αυτή η περίοδος αποτελεί πράγματι καιρό παρηγοριάς και χαράς για το χρισμένο υπόλοιπο. Αλλά υπήρξαν και άλλες ευλογίες.

20. Πώς έχει ευλογηθεί η Ιερουσαλήμ με έναν «χείμαρρο που πλημμυρίζει», τόσο στην αρχαιότητα όσο και στη σύγχρονη εποχή;

²⁰ Η προφητεία λέει στη συνέχεια: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά: “Εγώ παρέχω σε αυτήν ειρήνη σαν ποταμό και τη δόξα των εθνών σαν χείμαρρο που πλημμυρίζει, και εσείς σίγουρα θα θηλάσετε. Στο πλευρό θα σας βαστάξει, και πάνω στα γόνατα θα σας χαϊδέψει”». (Ησαΐας 66:12) Εδώ η εικόνα του θηλασμού συνδυάζεται με την εικόνα της άφθονης ροής ευλογιών—του “ποταμού” και του “χειμάρρου που πλημμυρίζει”. Η Ιερουσαλήμ θα ευλογηθεί, όχι μόνο με άφθονη ειρήνη από τον Ιεχωβά, αλλά και με «τη δόξα των εθνών», η οποία ρέει προς το λαό του Θεού και τον ευλογεί. Αυτό σημαίνει ότι άνθρωποι των εθνών θα συρρεύσουν προς το λαό του Ιεχωβά. (Αγγαίος 2:7) Στην αρχαία εκπλήρωση, αρκετοί άνθρωποι από διάφορα έθνη όντως προσκολλήθηκαν στον Ισραήλ και προσηλυτίστηκαν στον Ιουδαϊσμό. Εντούτοις, μια πολύ μεγαλύτερη εκπλήρωση έχει λάβει χώρα στη δική μας εποχή, καθώς «ένα μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες»—όντως ένας χείμαρρος ανθρώπων που πλημμυρίζει—έχει προσκολληθεί στο υπόλοιπο των πνευματικών Ιουδαίων.—Αποκάλυψη 7:9· Ζαχαρίας 8:23.

21. Ποιο είδος παρηγοριάς προλέγεται με μια ελκυστική λεκτική εικόνα;

²¹ Το εδάφιο Ησαΐας 66:12 μιλάει και για εκδηλώσεις μητρικής αγάπης—η μητέρα χαϊδεύει το παιδί της πάνω στα γόνατά της και το βαστάζει στο πλευρό της. Στο επόμενο εδάφιο γίνεται μια ενδιαφέρουσα αλλαγή—εκφράζεται μια παρόμοια σκέψη από διαφορετική οπτική γωνία. «Σαν τον άνθρωπο που τον παρηγορεί η μητέρα του, έτσι θα σας παρηγορώ εγώ· και όσον αφορά την Ιερουσαλήμ θα παρηγορηθείτε». (Ησαΐας 66:13) Το παιδί έχει γίνει «άνθρωπος», ενήλικος. Αλλά η μητέρα του δεν έχει πάψει να θέλει να τον παρηγορεί σε καιρό στενοχώριας.

22. Πώς δείχνει ο Ιεχωβά την τρυφερότητα και την ισχύ της αγάπης του;

²² Με αυτόν τον ελκυστικό τρόπο, ο Ιεχωβά περιγράφει την ισχύ και την τρυφερότητα της αγάπης που τρέφει για το λαό του. Ακόμη και η πιο ισχυρή μητρική αγάπη ωχριά σε σύγκριση με τη βαθιά αγάπη που τρέφει ο Ιεχωβά για τον πιστό λαό του. (Ησαΐας 49:15) Πόσο ζωτικό είναι να αντανακλούν όλοι οι Χριστιανοί αυτή την ιδιότητα του ουράνιου Πατέρα τους! Ο απόστολος Παύλος την αντανακλούσε, και έτσι άφησε ένα εξαίσιο παράδειγμα για τους πρεσβυτέρους της Χριστιανικής εκκλησίας. (1 Θεσσαλονικείς 2:7) Ο Ιησούς είπε ότι η αδελφική αγάπη θα αποτελούσε το κατ’ εξοχήν διακριτικό γνώρισμα των ακολούθων του.—Ιωάννης 13:34, 35.

23. Περιγράψτε την ευτυχισμένη κατάσταση του αποκαταστημένου λαού του Ιεχωβά.

²³ Ο Ιεχωβά εκφράζει την αγάπη του με έργα. Λέει, λοιπόν, στη συνέχεια: «Ασφαλώς θα δείτε και η καρδιά σας θα αγάλλεται και τα κόκαλά σας θα βλαστήσουν σαν τρυφερό χορτάρι. Και το χέρι του Ιεχωβά θα γίνει γνωστό στους υπηρέτες του, αλλά αυτός θα κατακρίνει τους εχθρούς του». (Ησαΐας 66:14) Σύμφωνα με έναν ειδήμονα στην εβραϊκή γραμματική, η φράση «ασφαλώς θα δείτε» υπονοεί ότι οπουδήποτε και αν κοιτάξουν οι επαναπατριζόμενοι εξόριστοι στην αποκαταστημένη γη τους, «το μόνο που βλέπουν τώρα είναι χαρά». Θα αγάλλονται πραγματικά, θα νιώθουν ανείπωτη συγκίνηση για το γεγονός ότι έχουν αποκατασταθεί στην αγαπημένη τους πατρίδα. Θα αισθάνονται ανανεωμένοι, σαν να δυναμώνουν ξανά τα κόκαλά τους, αναζωογονημένοι σαν το χορτάρι την άνοιξη. Όλοι θα γνωρίσουν ότι αυτή η ευλογημένη κατάσταση έχει επιτευχθεί, όχι από οποιαδήποτε ανθρώπινη προσπάθεια, αλλά από «το χέρι του Ιεχωβά».

24. (α) Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγετε όταν εξετάζετε τα γεγονότα που επηρεάζουν το λαό του Ιεχωβά σήμερα; (β) Ποια πρέπει να είναι η απόφασή μας;

²⁴ Αναγνωρίζετε το χέρι του Ιεχωβά καθώς αυτό δρα ανάμεσα στο λαό του σήμερα; Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να έχει επιτύχει την αποκατάσταση της αγνής λατρείας. Κανένας άνθρωπος δεν θα ήταν δυνατόν να κάνει αυτόν το χείμαρρο των εκατομμυρίων πολύτιμων ατόμων από όλα τα έθνη να ενωθεί με το πιστό υπόλοιπο στην πνευματική του γη. Μόνο ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να κάνει τέτοια πράγματα. Αυτές οι εκφράσεις της αγάπης του Ιεχωβά μάς δίνουν αιτία για μεγάλη χαρά. Είθε ποτέ να μη θεωρήσουμε δεδομένη την αγάπη του. Ας εξακολουθούμε να “τρέμουμε το λόγο του”. Ας είμαστε αποφασισμένοι να ζούμε σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές και να βρίσκουμε ευχαρίστηση υπηρετώντας τον Ιεχωβά.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 395]

«Όλα αυτά το δικό μου χέρι τα έκανε»

[Εικόνα στη σελίδα 402]

Ο Ιεχωβά θα προσφέρει στη Σιών «τη δόξα των εθνών»