“Να Γίνεστε Μιμητές του Θεού” στη Χρήση της Δύναμής Σας

 1. Σε ποια ύπουλη παγίδα πέφτουν εύκολα οι ατελείς άνθρωποι;

«ΔΕΝ υπάρχει δύναμη δίχως να καραδοκεί κάποια ύπουλη παγίδα». Αυτά τα λόγια μιας ποιήτριας του 19ου αιώνα στρέφουν την προσοχή σε έναν ύπουλο κίνδυνο: την κατάχρηση δύναμης. Δυστυχώς, οι ατελείς άνθρωποι πέφτουν σε αυτή την παγίδα πολύ εύκολα. Πράγματι, στο διάβα της ιστορίας, «άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπο προξενώντας του βλάβη». (Εκκλησιαστής 8:9) Η άσκηση δύναμης χωρίς αγάπη έχει προξενήσει ανείπωτα ανθρώπινα βάσανα.

2, 3. (α) Τι είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά τη δύναμή του; (β) Τι μπορεί να περιλαμβάνει η δική μας δύναμη, και πώς πρέπει να χρησιμοποιούμε κάθε τέτοια δύναμη;

² Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος κατέχει απεριόριστη δύναμη, δεν κάνει ποτέ κατάχρηση αυτής της δύναμης. Όπως είδαμε στα προηγούμενα κεφάλαια, χρησιμοποιεί πάντοτε τη δύναμή του​—είτε είναι δημιουργική είτε καταστροφική είτε προστατευτική είτε αποκατάστασης—​σε αρμονία με τους στοργικούς σκοπούς του. Όταν συλλογιζόμαστε τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τη δύναμή του, υποκινούμαστε να τον πλησιάσουμε. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να μας ωθήσει να “γίνουμε μιμητές του Θεού” στη χρήση της δικής μας δύναμης. (Εφεσίους 5:1) Αλλά τι δύναμη έχουμε εμείς οι ασήμαντοι άνθρωποι;

³ Θυμηθείτε ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατά την εικόνα» και την ομοίωση του Θεού. (Γένεση 1:26, 27) Συνεπώς, και εμείς έχουμε δύναμη​—τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό. Η δύναμή μας μπορεί να περιλαμβάνει την ικανότητα να εργαζόμαστε επιτελώντας διάφορα πράγματα, την άσκηση ελέγχου ή εξουσίας πάνω σε άλλους, την ικανότητα να επηρεάζουμε άλλους, ιδιαίτερα εκείνους που μας αγαπούν, τη σωματική δύναμη ή τους υλικούς πόρους. Αναφορικά με τον Ιεχωβά, ο ψαλμωδός είπε: «Σε εσένα είναι η πηγή της ζωής». (Ψαλμός 36:9) Συνεπώς, άμεσα ή έμμεσα, ο Θεός είναι η Πηγή κάθε θεμιτής δύναμης που ίσως έχουμε. Θέλουμε λοιπόν να τη χρησιμοποιούμε με τρόπους που τον ευαρεστούν. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

4, 5. (α) Ποιο είναι το κλειδί για την ορθή χρήση της δύναμης, και πώς το δείχνει αυτό το παράδειγμα του ίδιου του Θεού; (β) Πώς θα μας βοηθάει η αγάπη να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας ορθά;

⁴ Το κλειδί για την ορθή χρήση της δύναμης είναι η αγάπη. Δεν το δείχνει αυτό το παράδειγμα του ίδιου του Θεού; Θυμηθείτε την εξέταση των τεσσάρων βασικών ιδιοτήτων του Θεού​—δύναμη, δικαιοσύνη, σοφία και αγάπη—​στο Κεφάλαιο 1. Από τις τέσσερις ιδιότητες, ποια είναι η κυρίαρχη; Η αγάπη. «Ο Θεός είναι αγάπη», αναφέρει το εδάφιο 1 Ιωάννη 4:8. Ναι, η ίδια η ουσία της προσωπικότητας του Ιεχωβά είναι η αγάπη. Αυτή επηρεάζει οτιδήποτε κάνει εκείνος. Επομένως, κάθε έκφραση της δύναμής του υποκινείται από αγάπη και τελικά είναι για το καλό εκείνων που τον αγαπούν.

⁵ Η αγάπη θα βοηθάει και εμάς να χρησιμοποιούμε ορθά τη δύναμή μας. Άλλωστε, η Γραφή μάς λέει ότι η αγάπη «δείχνει καλοσύνη» και «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα». (1 Κορινθίους 13:4, 5) Συνεπώς, η αγάπη δεν θα μας αφήνει να φερόμαστε με απότομο ή σκληρό τρόπο σε εκείνους στους οποίους έχουμε κάποιον βαθμό εξουσίας. Απεναντίας, θα συμπεριφερόμαστε στους άλλους με αξιοπρέπεια και θα βάζουμε τις ανάγκες και τα αισθήματά τους πάνω από τα δικά μας.​—Φιλιππησίους 2:3, 4.

6, 7. (α) Τι είναι ο θεοσεβής φόβος, και γιατί θα μας βοηθήσει αυτή η ιδιότητα να αποφεύγουμε την κατάχρηση δύναμης; (β) Δείξτε με παράδειγμα πώς συνδέεται ο φόβος μήπως δυσαρεστήσουμε τον Θεό με την αγάπη για αυτόν.

⁶ Η αγάπη σχετίζεται με μια ακόμη ιδιότητα που μπορεί να μας βοηθήσει να αποφεύγουμε την κατάχρηση δύναμης: τον θεοσεβή φόβο. Ποια είναι η αξία αυτής της ιδιότητας; «Χάρη στον φόβο του Ιεχωβά απομακρύνεται κάποιος από το κακό», αναφέρει το εδάφιο Παροιμίες 16:6. Η κατάχρηση δύναμης είναι ασφαλώς ένα από τα κακά πράγματα από τα οποία πρέπει να απομακρυνόμαστε. Ο φόβος του Θεού δεν θα μας επιτρέπει να κακομεταχειριζόμαστε εκείνους πάνω στους οποίους έχουμε δύναμη. Γιατί; Κατ’ αρχάς, γνωρίζουμε ότι είμαστε υπόλογοι στον Θεό για τον τρόπο με τον οποίο τους μεταχειριζόμαστε. (Νεεμίας 5:1-7, 15) Αλλά ο θεοσεβής φόβος περιλαμβάνει ακόμη περισσότερα. Οι όροι των πρωτότυπων γλωσσών του Βιβλικού κειμένου που αποδίδονται «φόβος» συχνά αναφέρονται στη βαθιά ευλάβεια και στο δέος για τον Θεό. Η Γραφή λοιπόν συνδέει τον φόβο με την αγάπη για τον Θεό. (Δευτερονόμιο 10:12, 13) Αυτό το ευλαβικό δέος περιλαμβάνει έναν υγιή φόβο μήπως δυσαρεστήσουμε τον Θεό​—όχι απλώς επειδή φοβόμαστε τις συνέπειες αλλά επειδή τον αγαπάμε αληθινά.

⁷ Για παράδειγμα, σκεφτείτε την καλή σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε ένα αγοράκι και στον πατέρα του. Το παιδί αισθάνεται το θερμό, γεμάτο αγάπη ενδιαφέρον που έχει για αυτό ο πατέρας του. Αλλά γνωρίζει επίσης τι αναμένει από αυτό ο πατέρας του, και γνωρίζει ότι θα το διαπαιδαγωγήσει αν συμπεριφέρεται άσχημα. Το παιδί δεν ζει έχοντας νοσηρό φόβο για τον πατέρα του. Απεναντίας, τον αγαπάει πολύ. Χαίρεται να κάνει αυτό που θα φέρει το χαμόγελο της επιδοκιμασίας του. Το ίδιο συμβαίνει και με τον θεοσεβή φόβο. Επειδή αγαπάμε τον Ιεχωβά, τον ουράνιο Πατέρα μας, φοβόμαστε μήπως κάνουμε κάτι που θα λυπήσει την καρδιά του. (Γένεση 6:6) Αντίθετα, επιθυμούμε να κάνουμε την καρδιά του να χαίρεται. (Παροιμίες 27:11) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουμε να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας ορθά. Ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό.

 8. (α) Ποια εξουσία έχει ο σύζυγος μέσα στην οικογένεια, και πώς πρέπει να την ασκεί; (β) Πώς μπορεί ένας σύζυγος να δείχνει ότι τιμάει τη σύζυγό του;

⁸ Ας ασχοληθούμε πρώτα με τον οικογενειακό κύκλο. «Ο σύζυγος είναι κεφαλή της γυναίκας του», αναφέρει το εδάφιο Εφεσίους 5:23. Πώς πρέπει να ασκεί αυτή τη θεόδοτη εξουσία ο σύζυγος; Η Γραφή λέει στους άντρες να κατοικούν με τις συζύγους τους «σύμφωνα με τη γνώση» και να “αποδίδουν τιμή σε αυτές ως πιο αδύναμο σκεύος”. (1 Πέτρου 3:7) Το ουσιαστικό τιμή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει «τίμημα, αξία, . . . σεβασμός». Αυτή η λέξη έχει αποδοθεί επίσης «δώρα» και «πολύτιμος». (Πράξεις 28:10· 1 Πέτρου 2:7) Ένας άντρας που τιμάει τη σύζυγό του ποτέ δεν θα τη χτυπούσε ούτε θα την ταπείνωνε ή θα την υποβίβαζε, κάνοντάς την να νιώθει ανάξια. Αντίθετα, αναγνωρίζει την αξία της και της συμπεριφέρεται με σεβασμό. Δείχνει με τα λόγια και τις πράξεις του​—κατ’ ιδίαν και δημόσια—​ότι τη θεωρεί πολύτιμη. (Παροιμίες 31:28) Ένας τέτοιος σύζυγος κερδίζει όχι μόνο την αγάπη και τον σεβασμό της συζύγου του αλλά, το σπουδαιότερο, την επιδοκιμασία του Θεού.

 9. (α) Ποια δύναμη έχει μέσα στην οικογένεια η σύζυγος; (β) Τι μπορεί να βοηθήσει μια σύζυγο να χρησιμοποιεί τις ικανότητές της για να υποστηρίζει τον σύζυγό της, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁹ Και η σύζυγος έχει κάποια δύναμη μέσα στην οικογένεια. Η Γραφή μιλάει για θεοσεβείς γυναίκες οι οποίες, μέσα στα πλαίσια της κατάλληλης ηγεσίας, πήραν την πρωτοβουλία να επηρεάσουν τους συζύγους τους με θετικό τρόπο ή να τους βοηθήσουν να αποφύγουν σφάλματα στην κρίση τους. (Γένεση 21:9-12· 27:46–28:2) Μια σύζυγος μπορεί να είναι πιο εύστροφη από τον σύζυγό της ή μπορεί να έχει άλλες ικανότητες που δεν έχει εκείνος. Εντούτοις, πρέπει να έχει «βαθύ σεβασμό» για τον σύζυγό της και να “υποτάσσεται” σε αυτόν «όπως στον Κύριο». (Εφεσίους 5:22, 33) Η επιθυμία να ευαρεστεί τον Θεό θα τη βοηθάει να χρησιμοποιεί τις ικανότητές της για να στηρίζει τον σύζυγό της αντί να τον μειώνει ή να προσπαθεί να τον εξουσιάζει. Μια τέτοια «αληθινά σοφή» γυναίκα συνεργάζεται στενά με τον σύζυγό της για να εποικοδομεί την οικογένεια. Έτσι διατηρεί ειρήνη με τον Θεό.​—Παροιμίες 14:1.

10. (α) Ποια εξουσία έχει δώσει ο Θεός στους γονείς; (β) Τι σημαίνει η λέξη «διαπαιδαγώγηση», και πώς πρέπει να παρέχεται; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁰ Και οι γονείς επίσης έχουν εξουσία που τους έδωσε ο Θεός. Η Γραφή προτρέπει: «Πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, αλλά να τα ανατρέφετε με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά». (Εφεσίους 6:4) Στη Γραφή, η λέξη «διαπαιδαγώγηση» μπορεί να σημαίνει «ανατροφή, διδασκαλία, εκπαίδευση». Τα παιδιά χρειάζονται διαπαιδαγώγηση. Σημειώνουν εξαιρετική πρόοδο όταν έχουν σαφείς κατευθυντήριες γραμμές, όρια και περιορισμούς. Η Γραφή συνδέει αυτή τη διαπαιδαγώγηση, ή αλλιώς εκπαίδευση, με την αγάπη. (Παροιμίες 13:24) Συνεπώς, «το ραβδί της διαπαιδαγώγησης» ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται βάναυσα​—είτε συναισθηματικά είτε σωματικά.a (Παροιμίες 22:15· 29:15) Η διαπαιδαγώγηση που είναι άκαμπτη ή σκληρή και στερείται αγάπης αποτελεί κατάχρηση της εξουσίας των γονέων και μπορεί να καταρρακώσει το παιδί. (Κολοσσαείς 3:21) Από την άλλη μεριά, η ισορροπημένη διαπαιδαγώγηση που παρέχεται με σωστό τρόπο μεταδίδει στα παιδιά το αίσθημα ότι οι γονείς τους τα αγαπούν και ενδιαφέρονται για το τι είδους άτομα γίνονται.

11. Πώς μπορούν τα παιδιά να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους ορθά;

¹¹ Τι θα πούμε για τα παιδιά; Πώς μπορούν να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους ορθά; «Η δόξα των νέων είναι η δύναμή τους», λέει το εδάφιο Παροιμίες 20:29. Ασφαλώς, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να χρησιμοποιούν οι νεαροί τη δύναμη και το σφρίγος τους από το να υπηρετούν τον «Μεγαλειώδη Δημιουργό» μας. (Εκκλησιαστής 12:1) Οι νεαροί πρέπει να θυμούνται ότι οι πράξεις τους μπορούν να επηρεάσουν τα αισθήματα των γονέων τους. (Παροιμίες 23:24, 25) Όταν τα παιδιά υπακούν στους θεοφοβούμενους γονείς τους και διατηρούν ορθή πορεία, φέρνουν χαρά στην καρδιά των γονέων τους. (Εφεσίους 6:1) Αυτή η διαγωγή είναι “ευάρεστη στον Κύριο”.​—Κολοσσαείς 3:20.

12, 13. (α) Ποια άποψη πρέπει να έχουν οι πρεσβύτεροι για την εξουσία τους μέσα στην εκκλησία; (β) Δείξτε με παράδειγμα γιατί οι πρεσβύτεροι πρέπει να μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα.

¹² Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει επισκόπους για να ασκούν την ηγεσία μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. (Εβραίους 13:17) Αυτοί οι άντρες που έχουν τα κατάλληλα προσόντα πρέπει να χρησιμοποιούν τη θεόδοτη εξουσία τους για να παρέχουν την αναγκαία βοήθεια και να συμβάλλουν στην ευημερία του ποιμνίου. Μήπως η θέση των πρεσβυτέρων τούς δίνει το δικαίωμα να καταδυναστεύουν τους ομοπίστους τους; Σε καμία περίπτωση! Οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να έχουν ισορροπημένη, ταπεινή άποψη για τον ρόλο τους μέσα στην εκκλησία. (1 Πέτρου 5:2, 3) Η Γραφή λέει στους επισκόπους: «Να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του». (Πράξεις 20:28) Σε αυτή τη δήλωση περιέχεται ένας ισχυρός λόγος για τον οποίο οι πρεσβύτεροι πρέπει να μεταχειρίζονται το κάθε μέλος του ποιμνίου με τρυφερότητα.

¹³ Σε σχέση με αυτό, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το εξής παράδειγμα: Ένας καλός σας φίλος σάς ζητάει να φροντίσετε κάποιο πολύτιμο απόκτημά του. Ξέρετε ότι ο φίλος σας το αγόρασε πολύ ακριβά. Δεν θα το μεταχειριστείτε με πολλή προσοχή, με μεγάλη φροντίδα; Παρόμοια, ο Θεός έχει εμπιστευτεί στους πρεσβυτέρους την ευθύνη να φροντίζουν ένα αληθινά πολύτιμο απόκτημα: την εκκλησία, της οποίας τα μέλη παρομοιάζονται με πρόβατα. (Ιωάννης 21:16, 17) Ο Ιεχωβά αγαπάει τα πρόβατά του​—μάλιστα τα αγαπάει τόσο πολύ ώστε τα αγόρασε με το πολύτιμο αίμα του μονογενούς του Γιου, του Ιησού Χριστού. Ο Ιεχωβά κατέβαλε το υψηλότερο δυνατό τίμημα για τα πρόβατά του. Οι ταπεινοί πρεσβύτεροι το θυμούνται αυτό και μεταχειρίζονται τα πρόβατα του Ιεχωβά ανάλογα.

14. Τι δύναμη έχει η γλώσσα;

¹⁴ «Θάνατος και ζωή είναι στη δύναμη της γλώσσας», λέει η Γραφή. (Παροιμίες 18:21) Πράγματι, η γλώσσα μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά. Ποιος από εμάς δεν έχει νιώσει ποτέ το κεντρί ενός απερίσκεπτου ή και υποτιμητικού σχολίου; Αλλά η γλώσσα έχει και τη δύναμη να θεραπεύει. «Η γλώσσα των σοφών είναι γιατρειά», λέει το εδάφιο Παροιμίες 12:18. Ναι, τα θετικά, ωφέλιμα λόγια μπορούν να είναι σαν καταπραϋντικό, θεραπευτικό βάλσαμο για την καρδιά. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.

15, 16. Με ποιους τρόπους μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να ενθαρρύνουμε άλλους;

¹⁵ «Να μιλάτε παρηγορητικά στους καταθλιμμένους», προτρέπει το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:14. Ναι, ακόμη και πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά μπορεί κατά καιρούς να παλεύουν με την κατάθλιψη. Πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε; Να δίνετε συγκεκριμένο, γνήσιο έπαινο για να τους βοηθήσετε να διακρίνουν ότι έχουν αξία στα μάτια του Ιεχωβά. Να τους αναφέρετε τα δυναμικά λόγια εδαφίων που φανερώνουν ότι ο Ιεχωβά δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον και αγάπη για εκείνους οι οποίοι έχουν «συντετριμμένη καρδιά» και «καταθλιμμένο πνεύμα». (Ψαλμός 34:18) Όταν χρησιμοποιούμε τη δύναμη της γλώσσας μας για να παρηγορούμε άλλους, δείχνουμε ότι μιμούμαστε τον συμπονετικό Θεό μας, «που παρηγορεί τους καταθλιμμένους».​—2 Κορινθίους 7:6, Νέα Αμερικανική Στερεότυπη Βίβλος (New American Standard Bible).

¹⁶ Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιούμε τη δύναμη της γλώσσας μας για να παρέχουμε την τόσο αναγκαία ενθάρρυνση στους άλλους. Μήπως κάποιος ομόπιστός μας έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο; Λόγια συμπόνιας που δείχνουν ότι νοιαζόμαστε μπορούν να παρηγορήσουν μια καρδιά που πενθεί. Μήπως κάποιος ηλικιωμένος νιώθει άχρηστος; Τα καλοδιαλεγμένα λόγια μπορούν να διαβεβαιώσουν τους ηλικιωμένους ότι τους θεωρούμε πολύτιμους και τους εκτιμούμε. Μήπως κάποιος παλεύει με μια χρόνια πάθηση; Τα καλοσυνάτα λόγια είτε από το τηλέφωνο είτε γραπτώς είτε από κοντά μπορούν να αναπτερώσουν το ηθικό κάποιου αρρώστου. Πόσο πρέπει να ευαρεστείται ο Δημιουργός μας όταν χρησιμοποιούμε τη δύναμη της ομιλίας για να λέμε πράγματα που είναι “καλά για εποικοδόμηση”!​—Εφεσίους 4:29.

17. Με ποιον σημαντικό τρόπο μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας για να ωφελούμε άλλους, και γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό;

¹⁷ Δεν υπάρχει σημαντικότερος τρόπος για να χρησιμοποιούμε τη δύναμη της γλώσσας από το να μεταδίδουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού σε άλλους. «Μην αρνείσαι να κάνεις το καλό σε εκείνους που πρέπει αν έχεις τη δυνατότητα να τους βοηθήσεις», λέει το εδάφιο Παροιμίες 3:27. Το οφείλουμε στους άλλους να τους μεταδίδουμε τα ζωοσωτήρια καλά νέα. Δεν θα ήταν σωστό να κρατήσουμε για τον εαυτό μας το επείγον άγγελμα που μας έχει δώσει τόσο γενναιόδωρα ο Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 9:16, 22) Αλλά σε ποιον βαθμό αναμένει ο Ιεχωβά να συμμετέχουμε σε αυτό το έργο;

18. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από εμάς;

¹⁸ Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς υποκινεί να έχουμε πλήρη συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από εμάς σε αυτόν τον τομέα; Κάτι που όλοι μας μπορούμε να δώσουμε, όποια και αν είναι η κατάστασή μας στη ζωή: «Οτιδήποτε κάνετε, να το κάνετε ολόψυχα όπως για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους». (Κολοσσαείς 3:23) Ο Ιησούς είπε ότι η μεγαλύτερη εντολή είναι η εξής: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη». (Μάρκος 12:30) Ναι, ο Ιεχωβά αναμένει από τον καθέναν μας να τον αγαπάει και να τον υπηρετεί ολόψυχα.

19, 20. (α) Εφόσον η ψυχή περιλαμβάνει την καρδιά, τη διάνοια και τη δύναμη, γιατί αναφέρονται αυτά τα στοιχεία ξεχωριστά στο εδάφιο Μάρκος 12:30; (β) Τι σημαίνει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ολόψυχα;

¹⁹ Τι σημαίνει να υπηρετούμε τον Θεό ολόψυχα; Η ψυχή αναφέρεται σε ολόκληρο το άτομο, με όλες τις σωματικές και τις διανοητικές του ικανότητες. Εφόσον η ψυχή περιλαμβάνει την καρδιά, τη διάνοια και τη δύναμη, γιατί αναφέρονται αυτά τα στοιχεία ξεχωριστά στο εδάφιο Μάρκος 12:30; Εξετάστε ένα παράδειγμα. Στους Βιβλικούς χρόνους, κάποιος μπορεί να πουλούσε τον εαυτό του (την ψυχή του) στη δουλεία. Εντούτοις, ο δούλος μπορεί να μην υπηρετούσε τον κύριό του ολόκαρδα. Μπορεί να μη χρησιμοποιούσε όλη τη δύναμή του ή όλες τις διανοητικές του ικανότητες για να προωθεί τα συμφέροντα του κυρίου του. (Κολοσσαείς 3:22) Επομένως, ο Ιησούς προφανώς ανέφερε αυτά τα στοιχεία ξεχωριστά για να τονίσει ότι πρέπει ανεπιφύλακτα να δίνουμε τα πάντα στην υπηρεσία μας προς τον Θεό. Το να υπηρετούμε τον Θεό ολόψυχα σημαίνει να δίνουμε από τον εαυτό μας, χρησιμοποιώντας τη δύναμη και την ενεργητικότητά μας στην υπηρεσία του όσο το δυνατόν πληρέστερα.

²⁰ Μήπως το να υπηρετούμε ολόψυχα σημαίνει ότι όλοι πρέπει να αφιερώνουμε την ίδια ποσότητα χρόνου και δυνάμεων στη διακονία; Αυτό θα ήταν αδύνατον, επειδή οι περιστάσεις και οι ικανότητες διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Για παράδειγμα, ένας νεαρός με καλή υγεία και σωματική αντοχή ίσως είναι σε θέση να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στο κήρυγμα από κάποιον του οποίου οι δυνάμεις έχουν λιγοστέψει λόγω προχωρημένης ηλικίας. Κάποιο ανύπαντρο άτομο χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις ίσως είναι σε θέση να κάνει περισσότερα από κάποιον που έχει να φροντίσει οικογένεια. Αν έχουμε τη δύναμη και τις περιστάσεις που μας επιτρέπουν να κάνουμε πολλά στη διακονία, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες! Φυσικά, ποτέ δεν πρέπει να έχουμε επικριτικό πνεύμα, συγκρίνοντας τον εαυτό μας με άλλους σε αυτόν τον τομέα. (Ρωμαίους 14:10-12) Απεναντίας, πρέπει να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας για να ενθαρρύνουμε άλλους.

21. Ποιος είναι ο καλύτερος και σημαντικότερος τρόπος για να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας;

²¹ Ο Ιεχωβά έχει θέσει το τέλειο παράδειγμα χρησιμοποιώντας τη δύναμή του ορθά. Εμείς οφείλουμε να τον μιμούμαστε όσο καλύτερα μπορούμε ως ατελείς άνθρωποι. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας ορθά συμπεριφερόμενοι με αξιοπρέπεια σε εκείνους πάνω στους οποίους έχουμε κάποια εξουσία. Επιπλέον, πρέπει να εκτελούμε ολόψυχα το ζωοσωτήριο έργο κηρύγματος που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά να επιτελέσουμε. (Ρωμαίους 10:13, 14) Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν δίνετε το καλύτερο που εσείς​—η ψυχή σας—​μπορείτε να δώσετε. Δεν σας υποκινεί η καρδιά σας να θέλετε να κάνετε ό,τι μπορείτε για να υπηρετείτε έναν Θεό που έχει τόση κατανόηση και αγάπη; Δεν υπάρχει καλύτερος ή σημαντικότερος τρόπος για να χρησιμοποιείτε τη δύναμή σας.