«Ο Ιεχωβά Είναι ο Ποιμένας Μου»

1. Ο Ιεχωβά, ο Ποιμένας,

με ξέρει πολύ καλά.

Τις έγνοιες και τις ελπίδες μου

διαβάζει μες στην καρδιά.

Σε χλοερά βοσκοτόπια

και ήσυχα μ’ οδηγεί.

Ναι, ειρήνη δίνει κι ανάπαυση

μ’ αγάπη αληθινή.

Ειρήνη δίνει κι ανάπαυση

μ’ αγάπη αληθινή.

2. Τα μονοπάτια σου όλα

είν’ δίκαια και καλά.

Για τ’ όνομά σου βοήθα με

να τ’ ακολουθώ πιστά.

Και της σκιάς την κοιλάδα,

μαζί σου θα τη διαβώ.

Ο Θεός μου είσαι κι ο Φίλος μου,

κακό δεν θα φοβηθώ.

Θεός μου είσαι και Φίλος μου,

κακό δεν θα φοβηθώ.

3. Θεέ μου, είσ’ ο Ποιμένας·

αιώνια θα μ’ οδηγείς.

Φροντίζεις για τις ανάγκες μου

και δύναμη χορηγείς.

Ελπίδα έχω σε σένα

ακλόνητη, ζωντανή.

Θα μ’ ακολουθεί η αγάπη σου

σε όλη μου τη ζωή.

Μ’ ακολουθεί η αγάπη σου

σε όλη μου τη ζωή.